Bago nakapasok si Nash sa pintuan, hinila siya ng babaeng nakatira sa katabing bahay papunta sa isang tahimik na sulok at sinabi sa kanya ang lahat ng nangyari. Natural na isa itong pasabog na halos matumba si Nash. “Ano?! Buntis si Kat, at ang ama ay isang mayamang lalaki?! Nagmamaneho siya ng Maserati at mukhang mahirap sa unang tingin?!”Muntik siyang sumabog sa galit nang nakita niya ang Maserati na nakaparada sa tapat ng pinto niya. Simula nang namatay ang asawa niya, si Kat na lang ang nag-iisang dahilan niya para manatili sa mundong ito. Bakit pa niya kailangang yumuko sa lahat ng bagay? Ang gusto niya lang ay mabuhay si Kat nang ligtas… ngunit nabuntis kaagad siya pagkatapos niyang matapos sa pagiging bata!Hindi ito katanggap-tanggap at muntik na siyang mabaliw. Gayunpaman, nang naglakad siya sa bakuran niya ay may napansin siyang mali—isang itim na sedan ang nakataob habang nakatayo lang si Frank sa malapit. Sa tabi niya, sabik na dumadaldal si Kat tungkol sa isan
Habang sinakay ni Frank sa Kat sa Maserati niya, nakauwi na si Ned Janko sa dati niyang bahay. Nang sumugod siya sa kwarto ng tatay niya, nakita niya kaagad si Hal, ang anim na taong gulang na anak ng kapatid niya, sa labas ng pinto. Naglalaro si Hal ng water gun niya kasama ng mga katulong at kaagad niyang tinutok ang baril sa mukha ni Ned nang nakita niya siya. “Hahaha!!!” Pinalo niya ang hita niya habang binasa niya ang mukha at damit ni Ned, sabay ininsulto pa siya gamit ng isang tula. “Ned, anong nangyari sa'yo? Sinipa ka sa ulo ng gwapo mong kalaguyo!”“Ikaw…!” Tinitigan nang masama ni Ned ang bata habang hinawi niya ang basang buhok niya mula sa mukha niya.Pwede niyang sampalin ang batang ito para sa pang-iinsulto niya, pero hindi niya magawa—kapag sinaktan niya ang pamangkin niya, bubugbugin naman siya ng sarili niyang kapatid. “Hmph,” suminghal siya, pagkatapos ay nagngitngit ang ngipin at hindi pinansin ang bata nang pumasok siya sa kwarto ng tatay niya. “Haha!
"Hahaha…"Ibinato ni Hal ang water gun niya sa lapag at tumawa nang malakas habang hinawakan ni Ned ang sarili niyang mukha. Ang ‘tubig’ na ginamit sa kanya ni Hal ay mainit at may hindi maipaliwanag na mabahong amoy. Habang nakatitig nang masama kay Hal na mapangutyang nakatingin sa kanya, pinatunog niya ang mga kamao niya. Sinigawan naman siya ni Paula. “Ano sa tingin mo ang ginagawa mo, Ned?! Bubugbugin mo ba ang pamangkin mo sa harapan ng tatay mo?! Ang kapal ng mukha mo!”“H-Hindi…” Bumuntong-hininga si Ned habang pinakalma niya ang kamay niya. Tumawa nang mas malakas si Hal doon at tumalon pa nga para suntukin si Ned nang paulit-ulit sa tuhod, “Lumuhod ka! Nandito ang daddy ko!”"Hal." Biglang nagsalita si Yed nang nakakunot ang noo. Huminto si Hal at nagtanong, “Ano yun, Daddy?”Inisip ni Ned ay pipigilan ni Yed si Hal, ngunit suminghal si Yed. “Bakit mo siya hinahawakan? Basura siya.”“Sige…” Masunuring tumango si Hal at inapakan nang malakas ang paa ni Ned bag
Tinignan ni Yed si Ned nang may pagdududa, pagkatapos ay direktang nagsabi, “Hindi nakukuha ng kahit na sino ang ganitong klase ng lason, at alam nating lahat kung gaano kabait ang tatay ko—walang kahit na sinong may motibo maliban kay Ned. Mag-isa si Papa sa kwarto kasama niya nang higit sa isang oras kagabi. Sigurado talaga akong siya ang may gawa nito!”“May ebidensya ka ba?” Tanong ni Lothar, sabay tinignan si Yed. Hindi siya tanga—si Yed ang pinakamaambisyon sa pamilya habang si Ned ay palaging natatakot at hindi sumosobra. Kahit ilang beses pa itong isipin ni Lothar, hindi siya kumbinsidong magagawa ito ni Ned. Sa halip, si Yed ang pinakakaduda-duda. “H-Hindi ko nilason si Papa,” hinanda ni Ned ang sarili niya at nangatwiran. “Bakit ko gagawin ang ganun? Wag mo kong siraan, Yed…”“Ano, sinasagot mo ba ako?!” Naging mapanganib ang mga mata ni Yed at lumapit siya kay Ned nang handa siya bugbugin. “Ang lakas ng loob mong sigawan si Daddy, baog!” Sabat ni Hal. “Tama na!
Tinapos ni Lothar ang usapan, “Sa ngayon, ang prayoridad natin ay kumuha ng tulong para kay Ciril. Pinadala ko si Abel Logging mula sa capital—papunta na siya rito.”Sa mga salitang iyon, binitawan ni Yed ang kwelyo ni Ned habang sumisigaw, “Maswerte ka ngayon!”Napaatras si Ned nang magkasalubong ang kulay sa inis. “Oh, wala kang dapat ipag-alala,” biglang sabi ni Lothar sa tumingin sa pagitan nilang dalawa. “Ascendant rank si Ciril—kapag nagkamalay siya, malalaman kung sino ang lumason sa kanya at kung paano siya nalason. Siya ang mas nakakaalam nito higit sa kahit na sino. Kung may kahit na sino sa inyo ang naroon, hindi ako magpipigil. Isa itong pagtatangka sa buhay ng kapatid ko, at ang kapalit nito ay kamatayan!”Nanginig ang mga daliri ni Paula sa banta ni Lothar. Hindi natural ang ekspresyon niya nang sumilip siya kay Yed. Tumango naman si Yed at sinabihan siyang kumalma dahil hindi sila mabibisto. Lalo na't alam na alam nilang nalason si Ciril ng Taut Snow Tree.Para
Gayunpaman, nakita ni Yed si Ned na naglakad papunta sa ama nila at kumuha ng isang dilaw na pill, at kaagad siyang sumigaw, “Ano sa tingin mo ang ginagawa mo?!”Bago napansin ni Ned ang nangyayari, tumalon si Yed, sinipa ang pill mula sa kamay niya, at inapakan ito hanggang sa madurog. Natural na natawag ng reaksyon niya ang atensyon nina Abel at Lothar. “Ano? Anong nangyayari rito?”“Tito Lothar!” Sigaw ni Yed habang tinuro niya ang natitira sa dilaw na polka. “Ipapainom ng hayop na yan sa tatay ko ang isang may lasong pill, pero napansin ko kaagad at dinurog ko ito!”“Hindi to lason!” Malakas na sagot ni Ned para linawin ang pagdududa sa kanya sa kanila ng pag-aalangan niya. “Isa itong pill na binigay sa'kin ni Mr. Lawrence! Kaya nitong pigilan ang lason at panatilihing buhay si papa nang ilan pang araw!”“Sinong Mr. Lawrence?!” Sabat ni Paula na tumitili. “Sa nakikita ko, nag-aalala kang baka iligtas ni Mr. Loggins si Ciril ngayong nandito siya, at gusto mo siyang lasunin par
Pinatunog ni Abel ang dila niya nang may pagkamangha. “Nakalimutan na ng panahon ang recipe para sa Yellow Shrive, ngunit nakasalubong ko ang isa nito rito ngayon… Hindi pa nagtatapos ang tradisyonal na medisina ng Draconia!”“Tradisyonal na medisina ng Draconia?” Suminghal si Yed sa malinaw na pangmamata. Suminghal naman si Abel. “Bata, wag mong isiping matatalo ang tradisyonal na medisina ng Draconia sa dayuhang medisina. Ang isyu lang ay nakalimutan na ng panahon ang karamihan sa disiplina namin—kung hindi, hindi makakahabol ang dayuhang medisina sa amin!”“Hindi, Mr. Loggins. Nagtataka lang ako,” sabi ni Yed. “Sa pagkakasabi mo kanina, hindi na maililigtas ang tatay ko, tapos ngayon, sinasabi kong kaya siyang buhayin ng isang simpleng pill?”“Oo!” Kampanteng sabi ni Abel. Mula rito, nanood sila habang maingat na dinampot ng isang alalay ang napulbos na Yellow Shrive. Gayunpaman, nang naihalo na niya ito sa tubig at ipapainom na ito kay Ciril, kumuha si Hal ng bato mula sa
Hindi inasahan ni Yed na manlalaban si Ned at isang nakakamatay na aura ang dumaloy mula sa kanya. Sumali namin si Paula. “Bantayan mo ang bibig mo, Ned! Kapatid mo yang kausap mo!”“Baog!” Sumigaw din si Hal. Ang lakas ng loob mong sigawan ang daddy ko! Mamatay ka na!”Tumalon ang bata at naghandang suntukin si Ned nang bigla siyang sumigaw, “Tama na!”Pagkatapos, hinablot ni Ned si Hal sa kwelyo, sabay sinampal si Hal na sa sobrang lakas ay dumugo ang bibig ng bata. Kaagad itong umiyak sa takot. “Daddy! Tulungan mo ko…”Namula ang paningin ni Yed nang sumigaw siya, “Bitiwan mo siya! Utos ko yan, kundi papatayin kita ngayon din!”“Pinapakita mo na ba ang tunay mong kulay ngayon?!” Tumili rin si Paula. “Manahimik kayo! Sawang-sawa na ko sa inyong dalawa!” Sumigaw si Ned at lumingon kay Lothar. “Nakita mo kung anong nangyari, Tito Lothar! Nakikita mo kung sinong parang walang intensyong magligtas kay papa, di ba?!”Dumilim naman ang mga mata ni Lothar. Nang wala pang isang s
Pagkatapos mag-isip sandali, sabi n Frank, “Kung ganun, may iaalok ako kung gusto niyo kong pakinggan.”“May iaalok ka?” Nabigla si Ted, ngunit lumitaw ang pag-asa sa mga mata niya habang tumingin siya kay Frank. Hindi talaga sila aalis ng Zamri kung hindi kailangan!Tumango si Frank. “Tutulungan kitang pabagsakin ang dalawa pang gang para makabalik ka sa Zamri. Ang kondisyon naman para roon ay pagsisilbihan niyo ang Lanecorp. Sa ibang salita…”Pagkatapos, nakangiti niyang tinuro si Helen at tinapos ang pangungusap niya, “Susundin niyo siya, ang board chairwoman ng Lanecorp.”“Ano?!” Napanganga si Helen. Sa kabilang banda, sinadya rin ni Frank na sumimangot nang nakita niyang nakanganga rin sina Ted at ang mga tauhan niya. “Ano, umaayaw ba kayo?”“Syempre hindi!” Sagot ni Ted. “Hindi kami aalis ng Zamri maliban na lang kung kailangan dahil nandito ang mga kaibigan at pamilya namin. Pero…”Habang naiilang na huminto si Ted, nagpatuloy si Frank, “Pero ano?”“Pero…”Napatitig
Nang makitang handa nang tumakbo ang Blood Wolves, pinigilan ni Frank ang lider nilang si Terry ‘Ted’ Cotton na sumunod sa kanila. Aaminin niyang napabilib siya sa lalaking ito, lalo na't napakadramatiko niya sa suntok niya kanina. Kahit na ganun, napansin ni Ted mula sa isang suntok na iyon na hindi nila kayang manalo laban kay Frank, at sumuko siya. Dito pa lang ay isa na siyang desididong tao. “Sinusubukan niyo bang tumakas? Pwes, huli na ang lahat.” Ibinalik ni Frank ang banta ni Terry, pero di nagtagal ay ngumiti. “Siya nga pala, hindi ito ang buong gang mo, hindi ba?”“Ano…?” Nagbutil-butil ang pawis ni Terry sa tanong ni Frank—atatakihin niya ba ngayon ang Blood Wolves?!Kahit na ganun, lumunok siya at hinanda ang sarili para sumagot. “Tama ka, sir. Maliit na grupo lang kami ng Blood Wolves… merong hindi pagkakasundo sa loob ng gang, at wala akong nagawa kundi lumipat dito kasama ng mga bata ko…”“Hindi pagkakasundo? Talaga?” Lumapit si Frank habang hinihimas ang baba
Sa mga utos ni Terry ‘Ted’ Cotton, susugod ang mga siga kay Frank at pagpipira-pirasuhin siya!Kahit na ganun, naningkit ang mata ni Ted sa napakaaroganteng lalaki at nakaramdam ng kaunting pag-iingat. Hindi kaya isa siyang miyembro ng mahalagang pamilya o apprentice ng isa sa South Sea Sects?“Matapang ka, bata,” sabi niya. “Saan ka nagmula?”“Wala. Ako lang si Frank Lawrence, ang head ng health and security department ng Lanecorp,” kampanteng sagot ni Frank. Nasamid si Ted. Lanecorp? Yung kumpanya?At ang head ng health and security department ng Lanecorp… Natagalan si Ted bago ito mapagtanto, ngunit napahiya siya nang naintindihan niya kung anong sinasabi ni Frank. Head ng health and security department ng Lanecorp?! Ibig sabihin lang nito ay isa siyang pinagandang security guard! At may lakas ng loob ang isang security guard na pagbantaan siya?!Sa galit, sumigaw si Ted habang tinuro niya si Frank sa sandaling iyon, “Sugod! Baliin niyo ang bawat isang buto sa kataw
Malinaw na armado ang lahat ng mga siga dala ang mga baseball bat at machete nila at hinarangan ang daan paalis ni Helen. Sa isang iglap, biglang sumigla ang tahimik na sira-sirang gusali. Vroom!Umingay ang mga makina ng motor at sumunod ang mga sipol habang humarurot ang isang dosenang mga sangganong nakamotor. Kumaskas ang mga huling nila habang huminto sila sa tabi nina Frank at Helen. Ngayon, talagang napalibutan na sila. “Huli na para umalis pa kayo!” Pagmamayabang ni Terry at tumawa nang malakas. Nagsimula ring tumawa ang iba pang mga siga—dahil sabay-sabay na tumawa ang higit isang daan sa kanila, halos maramdamang yumanig ang gusali. “Ano bang gusto niyo?!” Sigaw ni Helen, habang dismayado niyang napagtantong nakapasok sila sa literal na lungga ng mga lobo. Kahit na kampante siya sa kakayahan ni Frank, nag-aalala pa rin siya dahil napakarami nila sa Blood Wolves. “Ano bang gusto ko?!”Biglang dumura si Ted sa lapag at tinitigan nang mapangbanta si Frank haban
"Hahaha…"Biglang tumawa nang malakas si Frank pagkatapos tumingin sa paligid, na nagpatulala sa mga papalapit na mga siga. “Anong problema?” Nag-aalalang lumingon si Helen kay Frank—nabaliw ba siya dahil gumastos siya ng limandaang milyon sa isang walang kwentang lote ng lupa?Habang lumitaw ang iba't-ibang posibilidad sa isipan niya, nakatitig na lang si Helen kay Frank habang ngumiti siya sa kanya at kindat. “Kung tama ang kutob ko, mukhang sinayang to ng nanay mo.”“Ano?”Nanlaki ang mga mata ni Helen sa pagtataka, at lalo siyang nag-alala na baka talagang nabaliw na si Frank. Gayunpaman, tumingin si Frank sa paligid niya sa loob ng lote. “Gigibain ang lahat ng nakatayo sa lupa na'to sa susunod na dalawang linggo. Handa ang Zamri City Hall na magtayo ng highway sa lupang to.”“Alam mo ba kung anong ibig sabihin nun?” Ngumisi siya kay Helen, at tinapos ang sasabihin niya bago siya nakasagot. “Tataas ng sampung beses ang halaga ng loteng to! Hahaha… Talagang swinerte tayo, H
Napuno ng malamig na dismaya ang puso ni Helen nang tumayo siya sa dulo ng lote at inobserbahan ito. Hindi lang mga opisina—maging mga pabrika ay hindi praktikal na itayo rito sa layo ng lote mula sa main road!Kahit na may mga proyekto sa loob ng lugar, nagsimula nang tumabingi ang bawat isang block nito. May mga kamay din sa pader—malinaw na senyales ito ng pagguho “Frank… Limandaang milyon… Para sa lupang to! Talagang nalugi tayo rito.” Malungkot na bumuntong-hininga si Helen—sa pananaw niya, walang kwenta ang lupang ito!Wala ring laman ang mga proyekto, at karamihan ng mga unit ay bakante. “Pero malay mo lang.” Ngumiti si Frank at nagpunta sa mga proyekto bago nakakilos si Helen. Hindi sila masyadong nakalayo nang nakita nila ang isang grupo ng mga sigang nagtitipon nang sama-sama habang naglalaro ng poker sa sira-sirang lobby. Mukhang mga bata pa sila ngunit kakaiba ang pananamit nila. Ang isa sa kanila, na nakaharap sa pintuan, ay nakita sina Helen at Frank na puma
Nag-aalala talaga si Gina na baka magbago ang isip ni Frank at mauwi sa wala ang pambobola niya sa nagdaang kalahating oras. Gayunpaman, halatang wala siyang dapat ipag-alala dahil wala talagang anjalam si Frank sa limandaang milyon. Ang totoo, tinawagan niya kaagad si Trevor Zurich para sabihan siyang ipadala ang pera sa account ni Gina at pirmahan ang pangalan niya sa kasunduan. Nakasimangot si Helen nang natapos siya habang nakangiti naman si Gina. “Oh, Frank,” sabi niya. “Bakit di ka manatili rito ngayong gabi? Ililibre ko kayo ni Helen ng hapunan.”“Di na kailangan,” mahinang sagot ni Frank habang umiiling. “Bibisitahin ko ang lupa at titignan ko kung meron akong mapaggagamitan rito, para hindi ako mawalan masyado ng pera.”Sinsero ang sagot ni Frank, kasabay ng pagdating ng notification kay Gina mula sa bangko. Nakahinga nang maluwag si Gina nang makita iyon at kaagad na nabawasan ang sigla niya. As ng totoo, nakahiga na siya sa kama at pumikit. “Sige, hindi na kita
“Hindi interesado si Frank.”Tumayo kaagad si Helen sa pagitan nila Gina at Frank habang nakatitig nang maigi sa nanay niya nang sumigaw siya, “Alam ko kung anong binabalak mo g gawin, pero ikaw ang nagdala sa sarili mo sa sitwasyong ito, kaya akuin mo yan. Wag mong isiping idamay si Frank sa problema mo!”“Bakit ba palagi kang kumakampi sa iba?!” Sigaw ni Gina sa kanya sa inis. “Mamamatay ako kung hindi ko maibebenta ang lupang iyon! Hindi ba dapat may gagawin si Frank kung gusto niyang pakasalan ang anak ko?!”“Binigyan ka ni Frank ng ruby, pero nawala mo yun!” Sagot ni Helen na nagbanggit ng dating hinanakit dahil ayaw niyang guluhin ng pamilya niya si Frank. “Yun… Iba yun!” Sagot ni Gina, na halatang walang kumpyansa, ngumiti di nagtagal ay nagmatigas at sumigaw, “Nawala namin ang ruby, pero nakaraan na yun! Anak kita, at iba na ang posisyon mo ngayong kontrolado mo na ang Lane Holdings at ang Lanecorp. Hindi lang yun, meron ka lang magarang farm resort na kumikita ng milyones
“Tama!”Hinampas ni Gina ang noo niya pagkatapos marinig ang suhestyon ni Cindy at napasigaw sa realisasyon, “Bakit di ko naisip yan? Ang talino mo talaga, Cindy!”“Sigurado yan, pero…”Suminghal si Candy, sabay sandaling lumingon kay Helen habang nakasimangot. “May hindi nakakakita roon.”Alam ni Helen na siya ang ibig sabihin ni Cindy pero hindi siya bumaba sa lebel nila, at seryosong nagsabi, “Hindi gagana yan. Magiging matalino ang kahit na sinong may ganito kalaking halaga ng pera—hindi magiging kaakit-akit ang lupang iyon kahit bilang pain.”Malamig na tumawa si Cindy, hindi siya nabahala na gumagawa siya ng gulo. “Oh, sinasabi mo bang hindi matalino si Tita Gina? Palihim ang pang-iinsulto mo!”Sumama ang mukha ni Gina—kahit na nagkamali siyang paniwalaan si Peter, nainis pa rin siya na iinsultuhin siya ng anak niya nang ganito. “Hindi iyon ng ibig kong sabihin, Ma…”Bumuntong-hininga si Helen at umiling dahil wala na siyang lakas para ipaliwanag pa ang sarili niya. “Bah