Napalunok si Gina at nagtanong, “N-Nagbibiro ka ba, sir?”Kumunot ang noo ni Alfredo. "Kamukha ko ba yung tipo ng taong nagbibiro?""O-Of course not," sagot ni Gina.Gayunpaman, natatakot siyang sabihin sa lalaki na itinaboy niya si Frank at sa halip ay nauutal, "H-Kakaalis niya... baka maabutan mo kung habulin mo siya ngayon?'Tumalikod si Alfredo at nagmamadaling umalis sa mga salitang iyon.Sa kabilang banda, biglang nakaramdam ng pagkahilo si Helen at muntik na siyang malaglag sa sahig kung hindi siya nasalo ni Gina."Helen? Ayos ka lang ba?" Nag-aalalang tanong ni Gina.Nakasandal si Helen sa kanyang mga bisig kahit na mahinang bumubulong, "Nay... I hate this so much..."Totoo pala lahat ng sinabi ni Frank.Siya ang laging nandyan para sa kanya—alam ng langit kung gaano karaming pinagdaanan ang mga pinagdaanan niya para lang makaganti para sa kanya.Gayunpaman, ang mga masasakit na salita lang ang binigay niya kay Frank...Nakaramdam siya ng matinding guilt nang malaman
Sinilip ni Frank si Viola sa loob ng kotse at naglakad siya palapit sa kanya.Napakunot-noo si Viola at nanginginig na para bang nagkaroon siya ng phobia sa lalaki."Anong ginagawa mo, Mr. Lawrence?" maingat na tanong ni Alfredo."Palayain ang kanyang acupoints, maliban kung gagawin mo ito?" Sinamaan siya ng tingin ni Frank.Awkward na umatras si Alfredo, habang dalawang beses na tinapik ni Frank ang mga acupoints ni Viola, nilinis ito.Agad na naramdaman ni Viola ang sakit, nanghihina ang kanyang katawan, at nakahinga ng maluwag.Gayunpaman, tahimik na sinabi ni Frank na may nakamamatay na lamig, "Ito ay isang aral lamang. Huwag igalang muli si Helen, at mamamatay ka.""Hindi, hindi ko na uulitin." Mabilis na umiling si Viola, lubos na natakot sa pahirap ni Frank.Dahil doon, tumalikod si Frank para umalis, habang si Alfredo naman ay nakakunot ang noo."Talagang busog ang bata sa sarili niya..." ungol niya."Shut it. Die all you want—wag mo akong idamay," agad na saway ni Vi
Nagtaka si Trevor. “Uh… Regalo? Anong klase?”"Para kay Winter Lawrence, isang dalaga na nasa labing walong taong gulang," sabi ni Frank, habang hinihimas ang kanyang baba."Oh..." ang sabi ni Trevor.Si Winter Lawrence ay ang nag-iisang anak na babae ng guro ni Frank at dapat ituring na may kahalagahan, ngunit ito ay isang katanungan pa rin kung ano ang regalo na nababagay sa kanya ..."Dapat ba natin siyang bigyan ng isang bagay na mamahalin o mumurahin lang?""Mamahalin, siyempre," mataimtim na sabi ni Frank-ang anak na babae ng kanyang tagapagturo ay karapat-dapat na magkano."Sige, naiintindihan ko." Paulit-ulit na tumango si Trevor."Ipadala ito sa Skywater Bay sa lalong madaling panahon," sabi ni Frank sa kanya.Tumango ulit si Trevor at ibinaba ang tawag para pumasok sa trabaho.-Hindi nagtagal ay nasa pintuan na ni Frank si Trevor dala ang regalo.Binuksan ito ni Frank at nakita ang isang kuwintas na may mala-kristal na berdeng brilyante na palawit, na nililok ng p
Kung hindi mamahalin ang regalo ni Frank, siguradong iinsultuhin siya ni Zeb.Dahil dito, sinabi ni Winter, "Uh... Ayos lang. Bubuksan ko ito pag-uwi ko."Sa likod ni Zeb, isang batang lalaki na nagpakulay ng kanyang buhok na maputlang blond, ay mabilis na nagsabi, "Halika, Winter. Narinig ko na ang lalaki ay nagmamaneho ng isang Maybach—ang regalong iyon ay nagkakahalaga man lang ng isang daang grand, sa tingin mo ba?"Natural, si Blondie ang alipures ni Zeb at halatang sinusubukang guluhin si Frank sa kabila ng kanyang pambobola.Si Zeb naman ay tumawa. "A hundred grand? Minamaliit mo ba ngayon si Mr. Lawrence? Ganun din ang halaga ng Cartier watch na binili ko para kay Winter. Tiyak na doble ang halaga ng regalo ni Mr. Lawrence.""Totoo yan."Sa katotohanan, lahat sila ay mga estudyante lamang sa unibersidad, at isang regalo na kasing mahal niyan ay higit pa sa sapat. Kakaiba na ang relo ni Zeb.Sabik si Aria na makita kung mapagbigay din si Frank. "Exactly, Winter. Buksan mo
”Imposible!” Napasigaw si Jean, inikot niya ang kanyang sombrero habang palapit siya at sinuri niya ang pendant.Ang kanyang pamilya ay hindi mayaman, ngunit alam niya ang kanyang mga mahalagang bato—ang pendant ay malinaw na walang mga kalakal na tindahan ng dolyar, ngunit si Jean ay hindi isang appraiser na nakakakilala ng mga mahahalagang bato.Gayunpaman, mukhang seryoso si Blondie habang ngumuso. "Sinasabi ko ang totoo. Ang pamilya ko ay mga alahas—dapat kong malaman."Agad namang tumawa ng malakas si Zeb sa tabi niya sabay hawak sa tiyan niya. "Napaka-joker mo, Frank! Halika, huwag kang magpalabas dahil lang sa hindi mo kayang bilhin ang isang bagay na maganda! Hindi ka namin kukutyain dahil dito... pero kailangan mo lang sabihin na sulit ang iyong dollar store pendant. dalawampung milyon!"Maging si Aria ay napasimangot dahil doon.Talagang akala niya ay magdadala si Frank ng isang bagay na kahanga-hanga, ngunit ito ay isang item sa tindahan ng dolyar.Nakangiti lang si Fr
Napangiti si Zeb sa mga sinabi ni Blondie—masaya siya sa kahit ano, basta’t mapapahiya si Frank sa harap ni Winter!Nagmamadaling lumapit si Blondie kay Frank noon, napabulalas, "Yo, Mr. Lawrence! Bakit ka umiinom ng juice mag-isa diyan? Dapat tayong mga dude ay umiinom ng alak!"Umiling si Frank. "I'll pass. Ako daw magda-drive."Nahulaan ni Zeb ang plano ni Blondie noon at mabilis na sumama sa kanila. "Hoy, nagda-drive din ako, at umiinom ako. Tawag na lang tayo ng designated driver kung kailangan—walang galang kay Winter kung hindi ka uminom sa birthday niya, di ba?"Pinag-aralan ni Frank ang dalawang batang lalaki na biglang naging masigasig.Kakaiba kung wala silang balak na masama.Tungkol naman kay Winter, hindi siya umiinom, ngunit madalas uminom ang kapatid niyang si Fred—kumbinsido siya na mahilig uminom ang mga lalaki.Higit pa rito, ayaw niyang makita si Frank na nakaupong mag-isa roon at nangatuwiran, "Bakit hindi ka rin umiinom, Mr. Lawrence? Sa tingin ko ay inaabu
Nagmadaling lumapit sa kanila si Aria, hindi siya nagpahuli sa kasiyahan."Sige na, Blondie. Chug!" Ang sabi niya at nakisali siya sa iba habang nagchicheer sila, "Chug! Chug! Chug!"Masama ang loob ni Aria kay Frank dahil mumurahin lang ang regalong dala niya, hindi banggitin na hindi pa rin siya mapahiya. Ano ang pinsala sa pagpapayapa ng apoy kapag hindi siya nasusunog?"Sige, Blondie!" Sumama si Zeb habang naka-level ang tingin kay Blondie, habang ang huli naman ay nakatitig kay Frank.Pasimpleng nakatambay ang lalaki sa kanyang upuan, walang pamumula sa mukha at normal na normal ang kanyang paghinga, na para bang walang epekto sa kanya ang dalawampu't bote ng lager.Sa totoo lang, nakangiti pa siya. "Pwede kang huminto kung hindi ka makakasabay."Kung mayroon man, ang batang lalaki ay sapat na kahanga-hanga upang uminom ng dalawampung bote sa loob ng kalahating oras. Sayang nga lang ang kalaban niya ay si Frank, na itinuro na lamang ang kanyang sigla upang ilihim ang alak sa
Kahit na habang pinupunasan ni Aria ang kanyang sarili, hindi siya tumigil sa pagrereklamo. “Yung totoo, ano bang problema ni Frank Lawrence? Kinailangan pa niyang simulan yung walang kwentang drinking game na ‘yun kasama si Blondie… Sa nakikita ko, sinasadya niya ‘to!”Si Jean, na tinutulungan siyang maglinis ng sarili, ay naiwang tulala. "Hindi naman sinimulan ni Mr. Lawrence. Kung may dapat sisihin, hindi siya iyon.""Bullshit. He's totally one of them," huffed ni Aria.Umiling si Jean ngunit nagpasya na huwag makipagtalo."Just wear my jacket for now," sabi ni Jean sabay hubad nito.Isinuot iyon ni Aria pagkatapos magpunas sa sarili, dahil wasak na wasak ang puting damit niya.Buti na lang at naka-leggings din siya, para hindi siya masyadong mag-expose.Sa kabilang banda, si Jean ay nakasuot ng itim na kamiseta sa ilalim ng kanyang jacket, na nagpapakita ng kanyang perpektong pigura.Naghihintay si Blondie sa labas ng ladies' room, nakatayo sa tabi ng shared sinks.Tiyak n