Chapter 3: Instant Billionaire

Chapter 3: Instant Billionaire

Imbes na si Claire ang sumagot, si Sandro ang nagsalita. 

“She’ll receive just compensation. Her decision is final, Attorney. Ms. Claire will marry me.”

“That settles it, can we now move on to the contract signing?” dugtong ng abogado. 

Parang kaswal na pirmahan lang ang naganap sa loob ng opisina. Limang minuto pagkatapos, kasal na kaagad si Claire at Sandro. Masigabo silang pinalakpakan ni Attorney at Carlo. Hanggang ngayon, hindi pa rin sila makapaniwalang nakatali na ang pinaka-hot na bachelor ng Metro Manila sa isang babaeng wala man lang sinabi sa yaman niya. 

“We’ll discuss the terms and conditions in the car,” seryosong saad ni Sandro. 

Parang mekaniks lang sa laro kung magsalita si Sandro. Wala namang ibang nagawa si Claire kundi sumunod dahil huli na kung uurong pa siya. Paglabas nila ng opisina, pinapasok ni Sandro ang asawa sa kotse. Sabay silang nagkatitigan at ang dating pala-ngiting binata ay biglang naging malamig makitungo. 

Unang nagsalita si Claire, “Ngayong mag-asawa na ta–”

Pinutol siya kaagad ni Sandro. “You don't have to live with me. Here's my card, you can spend it however you want. I'll also leave you a key to the villa, sasamahan ka ni Carlo kung sakaling gusto mong doon na lang tumira.”

Walang ibang naisagot si Claire kundi panlalaki ng mata. Naiwan niya rin nakaawang ang bibig na siyang kinatawa ni Sandro sa isip. Para sa kaniya barya lang ang binibitawan, pero kay Claire sobra na ito para bilhin ang buhay nilang magkapatid. 

“Abusado na yata ako kung tatanggapin ko ang mga alok mo. Hindi mo naman kailangang magbigay ng kung ano-ano.” pambabara ni Claire. 

Nagkibit-balikat lang ang asawa sa pangangatwiran niya. “Judging by your dress, you need more than just one of my debit cards. Also, Carlo ran the profiling, take the money so won't drown in medical expenses.”

Sa sobrang bilis ng koneksyon ni Sandro nagawa na nitong paimbestigahan ang dalaga. Isang tawag lang sa mga alalay, naungkat na kung anong klaseng buhay ang pinanggalingan ni Claire. Nakakahiya mang aminin pero totoo ang sinabi ni Sandro. 

Nakapikit niyang kinuha ang card sa kamay ng asawa. Labag sa loob ni Claire ang gumastos ng perang hindi niya pinaghirapan, pero wala na siyang ibang pagpipilian dahil buhay ng kapatid ang nakataya. 

“Pangako, babayaran kita kapag nakabenta na ako ng mga libro.” dagdag nito. 

“There’s no need for that, wifey,” malumanay na sagot ni Sandro. “You’ve done me a big favor just by saying yes. I'll do what I can to save your brother.”

Parang nabuhusan ng malamig na tubig si Claire sa katagang ginamit ng asawa. Tinatawag naman siya ni Logan ng mga endearments pero ito ang unang beses na nakaramdam siya ng kakaibang sensasyon sa tiyan. 

Di niya tuloy mapigilang magtanong, “Wifey? May call sign na kaagad tayo?”

Imbes na sumagot ng diretso, tumingin muna si Sandro sa kaniyang relo. Mukhang malapit na itong ma-late sa meeting.

“It’s just for the show. Don't expect too much from a casanova.” saad ng asawa. 

Kahit alam na niyang ‘yon ang sasabihin ni Sandro, nanlumo pa rin si Claire. Nahirapan tuloy siyang iwaglit sa isip ang katagang casanova. Paniguradong babaero ang pinakasalan niya. 

Hihirit pa sana si Claire ng isang tanong pero biglang kumatok sa bintana si Carlo. Papaalalahan nito ang pinsan na malapit nang magsimula ang meeting kasama ang ilang investors. 

“You have to leave, I have an important meeting,” paalam nito kay Claire. 

Tumango lang sa kaniya ang dalaga at kusang lumabas ng pinto. Alam naman ni Claire na sa papel lang sila mag-asawa at hindi pupwedeng humingi siya ng oras at atensyon nito.

Pag-apak niya sa labas, nag-aantay ang isang itim na limousine. May ilang bodyguards din na nakasuot ng unipormeng pang-pormal. Bahagyang nahiya si Claire, pakiramdam niya sobra-sobra na ang ibinigay sa kaniya ni Sandro. 

“Ihahatid ka nila sa ospital. Pero babalaan lang kita, nasa loob kasi ang ina ni Sandro, at medyo may pagkamasungit siya,” sabi ni Carlo. 

Napalunok sa kaba si Claire. Unang araw pa lang ng kasal pero makikilala na kaagad niya ang mayamang ina ni Sandro. Ang mas malala pa, hindi man lang pormal o mamahaling tingnan ang suot niyang damit. Marahil tama nga ang asawa kanina, sa pananamit pa lang halatang kailangan na ng pera ni Claire.

Pinagbuksan siya ni Carlo ng pinto, at wala nang ibang nagawa si Claire kundi pumasok na lang. Katabi niyang nakaupo ang isang babaeng ubod ng puti at kinis ang kutis. Nakasuot ito ng malaking sumbrero kahit nasa loob ng kotse at may hawak ding Channel bag sa isang kamay. Ni tingnan si Claire ng maayos sa mata hindi nito ginawa. 

“What’s your name?” malamig na tanong ng babae. 

Halos hindi nakadaloy ang hininga ni Claire sa takot. Sa boses pa lang mukhang kaya na siya nitong kainin ng buhay. 

“C–claire Batumbakal po. Nice meeting you po, Ma'am.”

Inunat niya pa ang kamay at nagbakasaling tatanggapin man lang ito ng kaniyang biyanan. Binaba naman ni Viola ang sumbrero at tiningnan mula ulo hanggang paa si Claire. Nagtaas pa ito ng kilay at ngumiwi. 

“My son is that desperate to marry a rugged whore. Magkano naman ang habol mo sa anak ko?” mataray na bara nito.

Napaatras si Claire sa sinabi niya. Bagama't maling sumagot sa matatanda, hindi napigilan ni Claire ang pambibintang sa kaniya. 

“Wala po akong intensyong magpakayaman sa anak ninyo. Napilitan lang din akong pakasal–”

Mabilis na sumingit si Viola sa paliwanag niya. “5 million in cash, leave my son immediately.”