Chapter 6: The Newly Weds

Chapter 6: Newly Weds

“Do you want me to drop you off at the hospital?” walang emosyong tanong ni Sandro. 

Hindi na lang pinansin si Claire ang tono ng asawa, “Bisitahin ko muna si Bryan. Do’n na rin muna ako matutulog,” tugon nito habang nakatingin sa bintana ng kotse. 

Ramdam na ramdam niya ang lamig sa loob, ngunit hindi ito dahil sa aircon. Ni lingunin siya ni Sandro, hindi nito ginawa. Buong biyahe silang tahimik at nagsasalita lang kung may kailangang itanong ang asawa kay Claire. 

Sa bilis nitong magmaneho, nakarating sila kaagad ng ospital. Bago bumaba si Claire, nagbilin sa kaniya si Sandro. “I’ll have one of my bodyguards to look after you. I've also decided to bring Bryan home. He'll be treated by the best doctors there.”

Umalma si Claire sa kaniya. Kagaya ng paglipat kay Bryan, hindi man lang ito nagpaalam sa kaniya; ngayon uulitin niya na naman ito. 

“Dapat siguro tanungin mo muna ako kung anong balak ko, hindi ba?” 

Bumaling sa kaniya ang asawa habang nakapikit na minamasahe ang gitna ng ilong. “Why are you too stubborn?” 

Bakas sa mukha ni Sandro ang pagod sa maghapong trabaho at pakikipagsuntukan kay Logan kanina. Hindi lang ang dating nobyo ni Claire ang nagalusan, kundi pati siya rin ay sugatan sa magkabilang kamay. Nakaramdam ng awa si Claire sa kaniya, bago pa maibaba ni Sandro ang kamay, inagaw niya ito at hinawakan. 

“What are you doing?” seryosong tanong sa kaniya nito. 

Kahit umaalma, nagpatuloy si Claire sa pag-asikaso sa kaniya. Inihipan nito ang sugat ni Sandro kagaya ng palagi niyang ginagawa kay Bryan. Imbes na bawiin ang kamay, pinagmasdan na lang siya ng asawa. 

“Nagtawag ka na lang sana ng pulis, hindi mo naman kailangang sumugod mag-isa roon,” mahinahong sabi ni Claire. 

Naisip na rin ‘yon ni Sandro, pero dahil naikakasal pa lang sila, hindi pupwedeng lumantad kaagad si Claire sa publiko. Kaya imbes na humingi ng tulong, siya mismo ang nagligtas sa asawa. 

“We’re only married on papers, the press can't make a fuss about you yet.” 

Naintindihan ito ni Claire at hindi na lang kumibo. Pagkatapos niyang bendahan ang sugat gamit ng napunit na damit, binawi na kaagad ni Sandro ang kamay.

Imbes na magpasalamat, tinaboy niya kaagad ang asawa palabas. “Your brother might be waiting for you, my arrangements will be followed. Wait for Carlo, he'll fetch you tomorrow,” malamig na ani ni Sandro. 

“Ano pa nga bang magagawa ko kung ‘yan talaga ang gusto mo,” nakangiwing tugon naman ni Claire. 

Kahit makipagtalo siya sa asawa, alam niyang si Sandro pa rin ang masusunod. Laking pasalamat niya na lang at hindi ito kagaya ng mga matapobreng mayaman na aapihin lang sila ni Bryan imbes na tulungan. 

“You’ll understand why I'm doing this someday,” dagdag pa nito. 

Matipid na lang na tumango si Claire. “I hope I will,” tugon niya sa asawa bago binuksan ang pintuan ng kotse. 

Pag-apak niya sa labas, pinagtinginan siya kaagad ng mga dumadaan. Kahit ang mga nurse at doctor napapalingon sa kaniya. No’ng una, inisip ni Claire na dahil ito sa suot-suot niya. ‘Di niya kasi nagawang palitan ang tuxedo ni Sandro sa sobrang pagmamadali. 

Mahigpit niya itong hinawakan sa magkabilang kuwelyo nang pumasok na siya sa loob ng ospital. Kahit nakakahiya, tumigil si Claire sa lobby para magtanong kung saan ang kwarto ng kapatid. 

“Nurse, saan ang floor at room ni Bryan Batumbakal?” mahinang sambit niya. 

Napatingin kaagad sa kaniya ang lalaking attendant, dahil sa medyo lantad ang dibdib, nabaling ang atensyon ng Nurse sa pang-itaas ni Claire. Ngumisi pa ito ng malaswa bago tumingin sa monitor ng computer. 

“3rd floor Room 7, Mrs. Escalera,” ani ng Nurse. 

Nagsitindigan ang balahibo ni Claire sa kaniya. “Salamat,” matipid niyang turan habang patakbong tinungo ang elevator. 

Mabuti na lang at walang nakasakay sa loob. Nakahinga ng maluwag si Claire at nagmamadaling pinindot ang numerong papunta sa sinabing palapag. Paniguradong naiinip na ang kapatid kakaantay sa kaniya. 

Pagbukas ng elevator, natanaw niya kaagad ang isang lalaking nakasuot ng pangpormal na uniporme. Nakatayo ito sa labas ng pintuan, wari ni Claire ‘yon any kwarto ni Bryan. Nakayuko na lang siyang kumaripas sa loob. 

Humahangos siyang pumasok. “Pasensya na ngayon lang ako,” bati niya sa kapatid. 

Bumaling naman kaagad sa kaniya si Bryan. Bakas na bakas ang pagkalito sa mukha nito, sa sobrang dami ng nangyari, hindi niya tuloy alam ang unang itatanong kay Claire. 

“Bakit ganyan ang suot mo? Nasaan pala ang asawa mo?” taas kilay niyang saad. 

Nanghihinang sumandal si Claire sa sementong pader. Sunod-sunod siyang tinatanong ni Bryan pero mariin lang siyang napapatulala na parang walang naririnig. Para sa kaniya, napakahaba ng araw na ‘to, pero imbes na maiyak, ngumiti ng matamis si Claire. 

“Pa’no mo naman nalaman na kasal na ako?” nagtataka niyang baling sa kapatid. 

Umismid sa kaniya ito, saka binunot ang iniwang tablet ng bodyguard. Pinindot ni Bryan ang balitang kanina pa kalat na kalat sa buong Pilipinas. Lumapit si Claire para mabasa ito ng maigi, kasama pa sa ibaba ang litrato nilang mag-asawa. 

“Hot billionaire Sandro Escalera spotted with a random girl, a wife or golddigger?” malakas niyang basa. 

Nanlaki ang mga mata ni Claire. Ang kinakatakutan sana ni Sandro na malaman ng publiko–nangyari na! Ngayon lang niya napagtapi-tagpi kung bakit agaw-pansin ang pagdating niya kanina sa lobby ng ospital.