Kabanata 114

Sa pagtapak ng aking mga paa sa entablado ay ibayong kasiyahan ang nararamdaman ko.

Wari moy nakalutang sa alapaap ang aking mga paa habang tinatahak ang mahabang entablado na ito.

May malaking kumpiyansa sa sarili, at ang tindig ko ay puno ng dignidad na tila kailanman hindi malulupig ninuman. Ngayon ko lang naisip ang mga pinagdaanan ko, dahilan kung bakit naitanong ko ang mga ito sa aking sarili. Sino ba sila para magpaalipin ako sa kanila? Na ang tinutukoy ko ay ang dalawang tao na sumira ng buhay ko.

Sa mundong ito ay isang malaking pagkakamali ang maging mahina. Napagtanto ko na kapag nakita ng lahat na mahina ka ay mas lalo ka nilang tatapakan, aapihin at kukutyain. Xav is right. Hindi malupit ang mundong ito at angvlahat ng nangyari sa akin ay kasalanan ko, dahil naging mahina ako.

Daan-daang mga tao ang nasa aking harapan ngunit pakiramdam ko ay tatlo lang kami sa loob ng bulwagang ito.

Si Sophia na tila natuklaw ng ahas habang nakatitig sa aking mukha ang mga mat