Library
Maghanap
Home / Romance / The CEO’s Sudden Childs [Book 6- Hiltons Family] / Kabanata 121

Share

Kabanata 121

Author: Dragon88@
last update Huling Na-update: 2024-10-08 23:38:16

“Pagkatapos na tuyuin ang aking mahabang buhok ay isinuot ko ang isang casual dress.

Hindi ko na kailangan pang mag-ayos dahil pagdating ko rin naman sa trabaho ay may mga make-up artist na mag-aasikaso sa akin. Hinubad ko ang suot kong salamin sa mata at pinalitan ito ng contact lense.

Napangiti ako ng makita ko ang aking mukha. Noon ay hindi ko pinapansin ang itsura ko ngayon ay masasabi kong proud ako sa sarili ko. At makikita sa aking awra ang kumpiyansa sa sarili na wala noon sa akin.

Naagaw ang atensyon ko ng nag-iingay kong cellphone na nakapatong sa ibabaw ng kama. Wala ngayon si Winter dahil nagpaalam ito na aalis lang muna para sa isang meeting. Nangako naman ito na babalik kaagad.

Napangiti ako ng makita ko na si Xaven ang tumatawag. Puno ng pananabik ang puso ko na sinagot ang tawag dahil makikita ko na naman ang aking mga anak.

“Hello Xav! Mabuti at napatawag ka. Ilang araw”-

“Iha, si Tess, ito, nakiusap lang ako kay sir Xaven na pahiramin ako ng cellphone. Nakakahiya
Locked Chapter
Patuloy ang Pagbabasa sa GoodNovel
I-scan ang code upang i-download ang App
Mga Comments (5)
goodnovel comment avatar
Mandy Barza
sana lahat Silang magkakapatid my story dn lahat Ng Hilton wakasan nayan KY wilter sa KY xav naman na kwento hahaha
goodnovel comment avatar
Janet Reodava
Sa Wakas nasabi din ni Samara na iluv u Kay Winter happy na cla Sana un doctor bayaw ni Sam meron din story Miss A
goodnovel comment avatar
Cris Magsino
salamat Po author.more update Po..
Tignan lahat ng Komento
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Kaugnay na kabanata

  • The CEO’s Sudden Childs [Book 6- Hiltons Family]   Kabanata 122

    8:30 ng umaga, araw ng Lunes, nang lumapag ang eroplano na sinasakyan naming mag-asawa sa Manila international airport. Kabâ, takot at matinding pananabik ang nararamdaman ko ng mga oras na ito. Alumpihit na ako sa aking kinauupuan dahil sa matinding nervous. Ito kasi ang unang pagkakataon na makakaharap ko ang aking mga biyenan. Minsan ko naman na silang nakadaupang palad, noong ikinasal ang kapatid ni Winter na si Andrade. Masasabi ko na napakabait naman nilang tao. Pero iba kasi ang sitwasyon ngayon, noon ay isa lang akong simpleng sekretarya ni Winter sa kanilang paningin ngayon ay asawa na ako ng aking boss. Kaya hindi ito isang ordinaryong paghaharap lamang. “Sweetheart, calm down, kanina ka pa hindi mapakali d’yan. You know, mabait ang pamilya ko, kaya hindi mo kailangang matensyon.” Natatawa na wika ni Winter sabay kabig sa akin pasandal sa kanyang dibdib. “Honestly, excited na ako na makita ang mga anak natin, pero hindi ko pa rin maiwasan ang kabahan.” Ani ko sabay ling

    Huling Na-update : 2024-10-09

  • The CEO’s Sudden Childs [Book 6- Hiltons Family]   Kabanata 123

    Xaven Charles Hilton [Book 8]“Plip, Plop, Plop,” ( patak ng tubig mula sa nakasaradong gripo)“Huh, huh, huh.” (Mabigat na paghinga)Madilim, mabaho at nanlilimahid ang sahig dahil sa basâng semento nito. Ang sarili ko ay kasing dumi ng sahig, at kasing baho ng paligid. Nakaupo ako sa sahig, habang nakapatong ang dalawa kong kamay sa aking mga tuhod. Nakayukyok naman ang ulo ko aking mga braso habang nakatitig sa sahig ngunit kay lalim ng aking iniisip. Suot ko ang maruming pantalon at makapal na long sleeve kaya hindi ko masyadong iniinda ang lamig na nanunuot sa aking mga laman. Mas iniinda ko pa nga ang kirot sa aking likod dahil sa mga hampas ng latigo. Mag-isa lang ako dito sa silid na ito. Ang tanging kasama ko lang ay ang ilang mga daga na walang pakialam sa aking presensya. Masyadong tahimik ang paligid. Walang ibang maririnig sa selda na aking kinaroroonan kundi tanging patak ng tubig at ang marahas kong paghinga. Masakit, hindi lang ang katawan ko, kundi pati ang pu

    Huling Na-update : 2024-10-10

  • The CEO’s Sudden Childs [Book 6- Hiltons Family]   Kabanata 124

    “Abeoji…” (Father.…) Natigil sa paghakbang ang mga paa ng aking ama ng tawagin ko ito. Ilang segundo siyang hindi gumalaw sa kanyang kinatatayuan bago pumihit paharap sa akin. ”Song-eya, Bakit ba ang tigas ng ulo mo? Sinabi ko sayo na umuwi ka na, ayusin mo ang sarili mo. Hm? Umuwi ka na, at naghihintay na ang nanay mo.” “Song-eya, wae geuleohge gojib-eul bulini? jib-e galago haess-euni momjosimhaseyo. Hm? “ppalli jib-e gaseyo. eommaga gidaligo gyesibnida.” (Song eya, why are you so stubborn? I told you to go home, please take care of yourself. huh? “Go home quickly, your mother is waiting for you.)“Abeoji! gaji maseyo, al-assjyo? animyeon jeowa eommaleul deligo gajuseyo. ?" (Abeoji! Please don't go, okay? Please take me and mom with you. Hm?" Ang mga mata ko ay puno ng pagsusumamo, habang nakikiusap sa aking ama. Narinig ko siya na nagpakawala ng isang mabigat na buntong hininga. Naglaho ang munting ngiti sa kanyang mga labi, naging seryoso ang ekspresyon ng kanyang mukha. “

    Huling Na-update : 2024-10-10

  • The CEO’s Sudden Childs [Book 6- Hiltons Family]   Kabanata 125

    “Malayo pa lang ay natatanaw ko na ang aking ina. Madilim na ang paligid. Tanging ang munting bombilya ang nagbibigay liwanag sa aming maliit na bakuran. Ang mabagsik na ekspresyon ng aking mukha ay biglang lumambot, at isang ngiti ang lumitaw sa mga labi ko. Nagpatuloy ako sa paglalakad sa lubak-lubak na lupa palapit sa aking ina na nakaupo sa putol na puno. Hinaplos ng awa ang puso ko ng masilayan ko sa malapitan ang mukha ng aking ina. “Dangsin-eun wae geogie issseubnikka? “yeogi mogiga manh-ayo.” (Why are you there? “There are a lot of mosquitoes here.) Ani ko, seryoso man ang mukha ko ay malambing naman ang tono ng pananalita ko. Tumayo ang aking ina at tulad ng inaasahan ko ay isang hampas sa balikat ang natanggap ko mula sa kanya. Sumamâ ang timplada ng mukha ko, dahil nahahip ng kanyang mga daliri ang bahagi ng likod ko na may latay ng latigo. “ Aya! Apeuda, Eomeoni…” (Ouch! Masakit, Ma…) parang bata na reklamo ko sa kanya bahang hinihimas ang kunway nasaktang balikat.

    Huling Na-update : 2024-10-10

  • The CEO’s Sudden Childs [Book 6- Hiltons Family]   Kabanata 126

    “Eomeoni, “jeoneun jamsi jalileul biul yejeong-ibnida. momjosimhasigo sigan majchwo sigsahaseyo. na-e daehae jinachige saeng-gaghaji masibsio. musahi dol-aolgeyo, al-assjyo?” (Eomeoni, mawawala ako ng matagal, huwag mong pababayaan ang sarili mo. Kumain ka sa tamang oras. Huwag kang masyadong mag-isip ng kung ano tungkol sa akin, dahil babalik akong ligtas. Hm?) Ani ko sa aking ina sa malumanay na tinig habang sinusuklay ang maikli at kulot nitong buhok. Nang mga oras na ‘to ay tila naninikip ang dibdib ko. Gusto kong umiyak, pero hindi pwede, dahil ayokong makita ng aking ina ang kahinaan ko. “Wae neoneun hangsang naleul dugo tteonalyeogo hae?” (Bakit lagi mo na lang akong iniiwan?) Malungkot na tanong ng aking ina dahilan kung bakit tuluyan ng pumatak ang mga luha ko. Itinigil ko ang pagsusuklay sa buhok ng aking ina. Lumipat ako sa harapan nito saka lumuhod. Ginagap ko ang kanyang mga kamay bago tumitig sa kanyang mga mata. Sa pagkakataong ito ay batid ko na matino ang pag-i

    Huling Na-update : 2024-10-11

  • The CEO’s Sudden Childs [Book 6- Hiltons Family]   Kabanata 127

    “Anong pangalan mo Iha?” Tanong sa akin ng isang maedad na babae habang sinisipat ng tingin ang kabuuan ko mula ulo hanggang paa. “Leoni.” Tipid kong sagot ng hindi man lang ngumingiti. “Mercy, kaano-ano mo si Leoni?” Curious na tanong nito sa kanilang kusinera na siyang nagpasok sa akin sa Mansion ng mga Hilton. “Girlfriend ‘yan ng anak ko, alam mo namang mahirap ang buhay ngayon kaya gusto niyang magtrabaho para daw makapag-ipon, para sa kasal nila.” Pagsisinungaling ni nanay Mercy, habang ang isa ay tumatango na wari moy sumasang-ayon sa sinabi ni nanay Mercy. Marami pa silang pinag-usapan na hindi ko naman lubos na maunawaan kaya nanatili na lang akong tahimik at nakikiramdam sa aking paligid. Kahit papaano ay nakahinga ako ng maluwag dahil madali lang sa akin na nakapasok sa Mansion ng mga Hilton. Ang kailangan ko na lang gawin ay ang maghintay kung kailan uuwi ang pamilyang Hilton. Ayon sa pagsasaliksik ko ay madalas sa Pilipinas ang mag-asawang Hilton dahil dito

    Huling Na-update : 2024-10-11

  • The CEO’s Sudden Childs [Book 6- Hiltons Family]   Kabanata 128

    “Parang slow motion ang bawat kilos ko habang ang kanang kamay ko ay hawak ang isang puting basahan at kasalukuyang pinupunasan ang ibabaw ng estante. Ngunit ang mga mata ko ay pailalim kung tumingin sa direksyon ni Dr. Xaven. Ngayon ko lang nalaman na Xaven Charles Hilton pala ang pangalan ng lalaking ito. Kasalukuyan siyang nakaupo sa single sofa habang binabasa ang laman ng hawak nitong folder. Ilang sandali pa ay biglang lumingon sa direksyon ko si Dr. Xaven. Marahil ay ramdam nito ang mga titig ko, kaya naman mabilis na nagbabâ ako ng tingin. Nang hindi ko na naramdaman ang mga titig nito ay muli na naman akong sumulyap sa lalaking ito. Pinag-aaralan ko kasi ang bawat kilos nito. Kung tutuusin madali na sa akin na patayin ang lalaking ito dahil kaming dalawa lang ang tao dito sa salas. Pero hindi ko pwedeng gawin ‘yun hanggat hindi ko pa nakikita ang ama nito na si Cedric Hilton. At isa pa ay nagkalat ang cctv sa paligid ng Mansion. Hindi ako pwedeng magpadalos-dalos dahil

    Huling Na-update : 2024-10-12

  • The CEO’s Sudden Childs [Book 6- Hiltons Family]   Kabanata 129

    “Habang nagbabasa ako ng report mula sa aking kumpanya ay naramdaman ko ang mga titig mula sa aking likuran. Pasimple akong nag-angat ng tingin, at mula sa screen ng nakapatay na tv ay kita ko kung paano ako titigan ng isa sa kasambahay namin na may tatlong dipâ ang layo mula sa aking kinauupuan. Kusang lumitaw ang isang ngiti sa mga labi ko na para bang natutuwa sa dalagang ito. “Leoni, Nanay Mercy, call you in the kitchen.” Natigilan ako ng marinig ko ang sinabi ng bagong dating na katulong. “Leoni?” Ani ng isang tinig mula sa isipan ko. At ang isa sa napansin ko ay ang pagsasalita ng English ng aming kasambahay. Hindi na ako nakatiis kaya tumayo na ako at lumapit sa bagong kasambahay. Base sa kulay nito ay masasabi ko na hindi siya isang pinay. Pero ang mga mata ko ay tila hinihigop palapit sa babaeng ito, hanggang sa hindi ko na namalayan na nasa tabi na niya ako at halos isang dangkal lang ang layo mula sa katawan nito. Dahilan kung bakit sa pagharap nito ay nagulat siya

    Huling Na-update : 2024-10-12

Pinakabagong kabanata

  • The CEO’s Sudden Childs [Book 6- Hiltons Family]   Author’s note

    Ako po ay labis na nagpapasalamat sa mga readers na siamahan ako hanggang sa huling yugto ng “The CEO’s Sudden Child” MARAMING 3x SALAMAT PO!!! Sana ay makasama ko kayong muli sa mga susunod ko pang kwento. Lubos akong humihingi ng paumanhin kung hindi ko man naabot ang mataas na expectation n’yo, dahil ito lang ang nakayanan ko. Nasa ibaba po ang susunod na kwento na aabangan ninyo araw-araw. Please follow my page para laging updated sa mga bagong kwento na maibabahagi ko sa inyong lahat. SALAMAT PO! TITLE: His Love from 15th Century BLURB: “You killed me!” - Morzana "I had to do that because I love you, and I can't bear to lose you." - Damian Isang buhay ng pananakop sa tunay na pag-ibig, Kailangang mamatay ng isa alang-alang sa kanilang pag-ibig. Libu-libong taon na ang lumipas, at dumating na ang panahon. Isang makapangyarihang espiritu ng diyosa ang nakulong sa sirkulasyon ng muling pagsilang. Hanggang sa magising siya sa marupok na katawan ng isang piping mor

  • The CEO’s Sudden Childs [Book 6- Hiltons Family]   Kabanata 290

    “Mom, kailangan mong sumamâ sa akin, nakita ko si Daddy may kasamang ibang babae.” Napatayo ng wala sa oras si Lexie ng marinig ang sinabi ng kanyang anak na Xion. “Anong sabi mo!? Ang matandang ‘yun! Sinasabi ko na nga ba at may kinalolokohang babae ang ama mong ‘yan! Hindi na nahiya!” Nanggagalaiti na sabi ni Lexie, naninikip na ang kanyang dibdib. Parang gusto na niyang maglupasay sa sahig at humagulgol ng iyak. Lihim na napalunok ng sarili niyang laway si Xion ng makita ang reaksyon ng kanyang ina. Gumuhit ang matinding pagsisisǐ sa kanyang mukha na para bang gusto na niyang bawiin ang kanyang sinabi.Nagtakâ si Xion ng umalis sa kanyang harapan ang ina, hindi para sumamâ kundi para pumanhik sa hagdan at pumasok sa loob ng silid nilang mag-asawa. “Mom! We need to hurry!” Pigil niya sa kanyang ina pero hindi ito nakinig bagkus ay diretso ito ng pasok sa loob ng silid. Ilang segundo pa ang lumipas ay lumabas ang kanyang ina subalit may dala na itong shotgun.“Patay…” usal ni Xio

  • The CEO’s Sudden Childs [Book 6- Hiltons Family]   Kabanata 289

    Halos hindi na maipinta ang mga mukha nila Aubrey, Vernice, Miles, Maurine, Alesha at Yashveer, Alesha at Samara habang nagpapaligsahan sa pagpapakawala ng marahas na buntong hininga.Sa kabilang bahagi namang ng mahabang lamesa ay maganda ang ngiti ni Misaki. Habang sa tabi niya ay si Song-I na seryosong nakatingin sa pawisang baso na may lamang malamig na pineapple juice. Nandito na naman sila para pag-usapan ang mga kaganapan tungkol sa kanilang mga plano, at iyon ay alamin kung ano ang pinagkakaabalahan ng kanilang mga asawa. “Hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko. Lahat ginawa ko na, pero hindi ko pa rin magawang mapaamin ang asawa ko.” Problemadong saad ni Yashveer.Habang si Samara ay inaalala ang namagitan sa kanila ni Winter.NAKARAAN…“Mabigat ang mga hakbang ng mga paa ni Winter, habang nagpapakawala ng marahas na buntong hininga. Niluwagan niya ang kanyang kurbata upang makahinga ng maluwag. Pakiramdam kasi niya ay nasasakal na siya. Makikita din ang matinding pagod s

  • The CEO’s Sudden Childs [Book 6- Hiltons Family]   Kabanata 288

    “Tsuk!” Mabilis na napaatras ng isang hakbang pabalik sa labas ng pintuan si Xaven. Napalunok pa siya ng wala sa oras ng makita ang isang patalim sa hamba ng pintuan. Sa bilis ng mga pangyayari ay tanging ang impak na lang ng hangin ang naramdaman ni Xaven. Napako ang mga mata niya sa kutsilyo na hinagis ng kanyang asawa. Halos gahibla na lang kasi ang layo nito sa kanyang mukha at medyo malalim din ang pagkakabaôn nito.“Sweetheart?” Kinakabahan na sambit ni Xaven, habang nakatitig sa mukha ni Song-I. Ang mga mata nito ay matalim na nakatitig sa kanya, para bang gusto na siyang balatan nito ng buhay. ““bam 12si 30bun, neoui haengdong-i uisimseuleobso. wonlaeneun ileoji anh-assneunde, beolsseo saheuljjae neujge deul-eoogo issso. naleul eotteohge saeng-gaghao? naega gamanhi anj-aseo gidaligil balao? dangsin hago sip-eun daelo hage dugil balao?”wae nalbogo i gyeolhonsaenghwal-e jichyeossdago malhaji anhso?dangsin-eun tteonado johso, animyeon naega dangsin salm-eseo nagagil balaneun

  • The CEO’s Sudden Childs [Book 6- Hiltons Family]   Kabanata 287

    “Sweetie, bakit gising ka pa? 12:30 na ng madaling araw ah?” Kunot ang noo na tanong ni Storm habang hinuhubad ang kanyang black suit. Mabilis na umalis mula sa pagkakasandal sa headboard si Misaki. Ipinatong sa ibabaw ng side table ang hawak na cellphone at nakangiti na lumapit sa kanyang asawa. Tnulungan niya itong maghubad. “Hinihintay talaga kita, Sweetie, hindi kasi ako makatulog.” Naglalambing na sagot ni Misaki, sabay yakap sa baywang ng kanyang asawa. Naipikit pa nga niya ang mga mata ng maramdaman ang init na nagmumula sa katawan nito. Ngunit ang kanyang ilong ay abala sa simpleng pagsinghot sa bawat parte ng katawan ng kanyang asawa. “Una, ayon sa kaibigan ko, natuklasan niya na may babae ang kanyang asawa ng maamoy niya ang pabango ng ibang babae na dumikit sa damit ng kanyang asawa.” Naalala pa ni Misaki ang sinabi ni Maurine, kaya eto siya ngayon parang aso na walang tigil na inaamoy ang katawan ni Storm. Kapag alam niyang may nalampasan ang kanyang ilong ay talagang b

  • The CEO’s Sudden Childs [Book 6- Hiltons Family]   Kabanata 286

    “Huh? Anong problema mo? Bakit nakasimangot ka?” Nagtataka na tanong ni Yashveer kay Alesha, kararating lang nito. Umupo siya sa kabilang panig ng lamesa ng hindi inaalis ang tingin sa mukha ni Alesha. Nanatiling tulala si Alesha mula sa salaming pader na kung saan ay makikita mo dito ang magandang tanawin mula sa labas ng hotel. Nasa huling palapag sila ng gusali na matatagpuan dito sa Makati. Isa ito sa pag-aari ng pamilyang Hilton. “I was confused, why did my husband suddenly change? After he proposed to me ay bigla na lang siyang naging malamig. So sad, pero pakiramdam ko ay parang may kulang sa akin.” Pagkatapos na magsalita ay nagpakawala pa siya ng isang problemado na buntong hininga. Sa itsura niyang ito ay parang pasân na niya ang mundo. Isang buwan na ang lumipas simula ng makabalik silang mag-asawa nang bansa. Itinalaga nilang presidente ng Draconis ang kaibigan niyang si Feliña, habang siya naman ang tumatayong CEO. Ipinagkatiwala niya sa kaibigan ang pamamalakad

  • The CEO’s Sudden Childs [Book 6- Hiltons Family]   Author’s note

    Ako po ay labis na humihingi ng malawak na pang-unawa kung bakit paisa-isa na lang ang update ng “The CEO’s Sudden Childs” dahil pinaghahandaan ko ang susunod na story ko, since na ilang chapter na lang ang kailangan bago matapos ang TCSC. Nasa ibaba po ang susunod na kwento na aabangan ninyo araw-araw. Please follow my page para laging updated sa mga bagong kwento na maibabahagi ko sa inyong lahat. SALAMAT PO! TITLE: His Love from 15th Century BLURB: “You killed me!” - Morzana "I had to do that because I love you, and I can't bear to lose you." - Damian Isang buhay ng pananakop sa tunay na pag-ibig, Kailangang mamatay ng isa alang-alang sa kanilang pag-ibig. Libu-libong taon na ang lumipas, at dumating na ang panahon. Isang makapangyarihang espiritu ng diyosa ang nakulong sa sirkulasyon ng muling pagsilang. Hanggang sa magising siya sa marupok na katawan ng isang piping mortal na babae, walang kapangyarihan, ngunit hinihimok ng nagniningas na pagnanasang maghigant

  • The CEO’s Sudden Childs [Book 6- Hiltons Family]   Kabanata 285

    ““Si haces lo que quiero, te prometo un alto puesto. Ya me conoces, con la amplitud de mi influencia, todo lo que parece imposible se convierte en posible para mí.” (Kapag nagawa mo ang gusto ko ay pinapangako ko sayo ang mataas na posisyon. You know me, sa lawak ng impluwensya ko ang lahat ng hindi imposible ay nagiging posible sa akin.) Si Señôr Steiñar, sabay hithit sa kanyang matabang tobacco.“No te preocupes, yo me encargo. Tengo el control del ejército. Mientras esté en el cargo, todos tus negocios estarán a salvo.” (Huwag kang mag-alala ako ang bahala, nasa akin ang kontrol ng militar. Hangga’t nasa posisyon ako ay mananatiling ligtas ang lahat ng mga negosyo mo.) Kumpiyansa sa sarili na sagot naman ni Major. Kasalukuyang nag-iinuman pa ang mga ito habang nakapaskil ang ngiting tagumpay sa kanilang bibig. Ito ang isa sa mga video na nagleak mula sa mga ebidensya na gagamitin sa matanda. Walang ibang laman ang lahat ng tv network sa buong Espña kundi ang mga video tungkol sa

  • The CEO’s Sudden Childs [Book 6- Hiltons Family]   Kabanata 284

    (Sagitsit ng sasakyan…) Mula sa harap ng kumpanya na pag-aari ni Señor Steiñar, ang lahat ng tao sa paligid ay nagambala, dahil sa biglaang pagdating ng limang sasakyan. Halos sabay sila na napalingon sa mga bagong dating na sasakyan. Napako ang tingin ng lahat sa isang mamahalin at itim na kotse na napapagitnaanan ng apat pang sasakyan. Isang malaking katanungan ang naglalaro sa kanilang isipan kung sino ang taong sakay nito. Bumaba ang may nasa labing anim na kalalakihan na pawang mga nakasuot ng black suit. Sa kanang tenga ng mga ito ay isang black earphone. Pawang mga seryoso ang ekspresyon ng kanilang mga mukha, na kung titingnan mo ay wari moy mga galit. Pinalibutan nila ang nasa gitnang sasakyan, kay higpit ng seguridad para sa taong lulan nito. Ilang sandali pa, bumukas ang pinto. Tumapak sa sementadong lapag ang isang makintab at itim na patilus na sapatos. Hanggang sa tuluyan ng bumaba ng sasakyan si Storm, madilim ang awra nito. Ang ekspresyon ng kanyang mukha a

I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status