“S**t!” Nahihilo kong sambit, pagkatapos na gawin akong palaman ng taong ito. Gahibla na lang at malapit na akong maipit sa pagitan ng sasakyan ng kalaban at poste ng meralco. Talagang desidido ang taong ito na patayin ako, dahil sa nakikita ko sa kanya ay wala na rin itong pakialam sa sarili niyang buhay. Basag na ang salamin ng aming mga kotse kaya malinaw kong nakikita ang itsura nito. Ngunit, hindi siya makilala dahil sa suot nitong itim na bonet, tanging ang mga mata lang nito ang nakikita ko. Umangat ang isang kamay niya na may hawak na baril at muling tinutok sa direksyon ko. Ngunit nagulat ito ng paulit-ulit na binangga ng mga tauhan ko ang kotse nito. Hanggang sa nagsimula ng magpalitan ang mga ito ng putok. Masasabi kong masyadong matapang ang taong ito na tila hindi natatakot kay kamatayan, habang nakikipagpalitan ng putok sa aking mga tauhan. Kahit nahihirapan ay pinilit kong makalipat sa backseat ng sasakyan. Masama na ang timpla ng mukha ko dahil sa pagkakaham
“Leoni, aren’t you going to work today?” Tanong ni nanay Mercy habang nakasilip ang ulo nito sa pintuan ng silid. “Sorry, but I’m not feeling well because of my period. It might take up to three more days.” Matamlay na sagot ni Leoni habang nanatiling nakahiga sa kama. Nakatalukbong ito ng kumot at halata ang malakas na panginginig ng katawan nito. Nag-aalala na tuluyan ng pumasok sa silid si nana Mercy at lumapit kay Leoni. Sinalat ang noo nito. “Naku bata ka, ang taas ng lagnat mo!” Nagugulumihanan na saad ni nanay Mercy. “This is normal for me whenever my period comes.” Mahina ang boses na sagot ni Leoni. “Sandali at gagawa kita ng mainit na lugaw.” Ani ni nanay Mercy na mukhang nakalimutan ng mag-english. Ngunit natigilan ito ng makita ang maraming gamot sa ibabaw ng maliit na lamesa. Pinagsawalang bahala na lang niya ang mga ito at nagmamadali na lumabas ng silid. “Nay Mercy, bakit hindi yata pumasok ngayon ang manugang mo?” Nagtataka kong tanong sa aming kusinera. H
“Para akong tanga na nakatulala sa kawalan habang iniisip kung ano ba ang nangyayari sa sarili ko. Ilang beses namang nahawakan ng ibang lalaki ang katawan ko noong pagtangkaan akong halayin ng mga ito. Pero, noong mga panahon na hinawakan nila ang balat ko ay wala naman akong naramdaman na anumang kakaiba na tulad ng nararamdaman ko ngayon. Ang lahat ng mga damdamin na naglalaro sa dibdib ko ay bago lahat sa pakiramdam ko. Ang weird talaga.“Leoni.” Bumalik sa reyalidad ang utak ko ng marinig ko ang boses ni nanay Mercy.“Huh?” Parang wala sa sarili na tanong ko dito. Lumalim ang gatla sa kanyang noo na wari mo ay naguguluhan sa nangyayari sa akin.“I’ve called you three times, but you didn’t even hear me when I’m right in front of you?” Di makapaniwala na tanong sa akin ni nanay Mercy. Napahawak ako sa aking batok na wari moy nahihiya.“I asked if you’re really feel well.”“I’m feeling a bit better, but my lower abdomen still hurts.” Pagsisinungaling ko pa habang diretso na nakati
“Hindi ko inaasahan ang biglaang pagsulpot ni Irish sa harapan namin ni Leoni at ngayon ay nasa amin na ang atensyon ng may nasa limang costumer ng restaurant. Bakit nga ba sa maikling panahon na nakilala ko si Leoni ay bigla ko yatang nakalimutan ang lahat? Nawala sa isip ko na may girlfriend nga pala ako. Kita ko ang matinding galit sa mukha ni Irish, namumula na ng husto ang mukha nito habang naniningkit na ang kanyang mga mata. Masasalamin sa mukha nito ang pinagsamang galit at selos. Suot pa niya ang puting uniporme na halatang katatapos lang ng duty nito sa hospital.Nakatayo siya sa pagitan naming dalawa ni Leoni. Naalarma ako ng pumihit si Irish paharap kay Leoni. Samantalang ang isa ay tila walang pakialam sa kanyang paligid, hindi nito alintana ang eskandalong nilikha ni Irish.Hindi ako nababahala sa galit ni Irish, bagkus mas mahalaga sa akin ang magiging opinyon ni Leoni tungkol sa akin. Nag-aalala ako na baka magbago ang pagtingin nito sa akin at tuluyan na akong mawa
“Sweetheart, let’s go.” Si Dr. Xaven na huminto sa mismong harapan ko, dahilan kung bakit naudlot ang sanay pagsubo ko sa sandwich. Nagtatanong ang mga mata na nakatingin ako sa kanya sabay kagat sa huling bahagi ng sandwich. “Where are we going?” Balik tanong ko dito sabay ngiti nito kaya umangat ang kaliwang kilay ko. Naguguluhan kasi ako sa ekspresyon ng mukha nito dahil wala namang nakakatawa.“You go with me to my office.” Nakangiti niyang sagot sa akin. Mula sa gilid ng mga mata ko ay hindi nakaligtas sa akin ang naging reaksyon ng mga kasambahay. Maging ang pagsinghap ng mga ito, halatang naguguluhan sila. Paano nga bang hindi maguguluhan ang mga ito gayung sa pagkakaalam nilang lahat ay nobya ako ng anak ni Nanay Mercy. Tapos nakikipalandian pa ako sa aming boss.Isang marahas na buntong hininga ang pinakawalan ko bago napipilitan na tumayo. Dinampot ko muna ang isang basong juice at ininom ang laman nito saka tahimik na sumunod dito. It’s almost one week had past kaya medy
“Is there something wrong, Sweetheart?” Nag-aalala na tanong sa akin ni Dr. Xaven habang nakayakap siya sa aking likuran. Kasalukuyan akong nakatayo malapit sa makapal na salaming pader. Tahimik na pinagmamasdan ang malawak na Siyudad ng Makati. Pero, wala sa magandang tanawin ang atensyon ko kundi nasa aking ina. Hindi na kasi nasundan ang pag-uusap namin ng huli ko itong nakausap. Sa tingin ko ay mas mainam na ‘yun para matutukan kong mabuti ang misyon ko sa pamilyang ito. Napaigtad ang aking katawan ng mula sa likuran ay yumakap sa ilalim ng dibdib ko ang mga braso ni Dr. Xaven. Hinalikan niya ang leeg ko bago Ipinatong ang baba nito sa ibabaw ng aking balikat. Lihim akong napalunok dahil sa kakaibang kilabot na gumapang sa bawat himaymay ng aking laman. “Nothing.” Tipid kong sagot bago pumihit paharap dito. Sandali kong tinitigan ang kanyang mga mata hanggang sa natagpuan ko na lang ang aking sarili na kusang hinahalikan ang mga labi nito. Nang yakapin niya ang katawan ko at
“Bumukas ang pinto at pumasok sa loob ng banyo si Dr. Xaven. Pilit na inaaninag ng kanyang mga mata ang aking kahubdan mula sa nakabukas na salaming pintuan ng shower room. Habang ako ay nanatili sa ilalim ng tubig at kasalukuyan na sinasabon ang aking katawan. Mula sa marahang paghakbang ay kusa siyang huminto sa aking harapan. Naipikit ko ang aking mga mata ng dumantay ang kanyang mga palad sa magkabilang pisngi ko. Bahagya pa itong hinaplos ng kanyang mga hinlalaki, kasunod nito ay ang paglapat ng kanyang mga labi sa aking mga labi. Mabilis na gumapang ang kanyang mga kamay sa aking hubad na katawan. Dahilan kung bakit biglang nagliyab ang matinding pagnanasa sa aking katawan. Naging mapusok ang halik na aming pinagsaluhan habang kapwa sinasalat ang katawan ng isa’t-isa. “Hmmmm….” Isang nakakabaliw na ungol ang umalpas sa mga labi ko ng salatin at paglaruan ng mga daliri nito ang aking pagkababae. Napasinghap ako ng gumapang ang kanyang mga labi pababa sa aking leeg. Hanggang
“Kanina pa ako nakatunghay sa mukha ni Dr. Xaven. Masyadong mahimbing ang tulog nito, marahil kung papatayin ko siya ngayon ay madali lang sa akin na gawin ang bagay na ‘yun. Ngunit, hindi ko pwedeng gawin ‘yun, dahil kailangan munang mamatay ng ama nito para sa kaligtasan ng aking ina. Bakit ba sa tuwing iniisip ko ang tungkol sa kamatayan ng lalaking ito ay bumibigat ang loob ko? Isang mabigat na buntong hininga ang aking pinakawalan habang pinagmamasdan ang buong mukha ng lalaking ito. Mula sa makapal nitong kilay at mahahabang pilik mata ay bumaba ang tingin ko sa matangos nitong ilong. Hanggang sa napako ang mga mata ko sa namumula at manipis niyang mga labi. Para akong biglang nauhaw at napalunok ng wala sa oras. Nag-init ang pakiramdam ko ng maalala ko kung paanong sambahin ng mga labing ito sa katawan ko. Kaliligo ko lang pero maalinsangan pa rin ang aking pakiramdam. Nauna akong magising dito bago pa magliwanag. Kaya ngayon ay suot ko ang aking malaking salamin sa mata at
Ako po ay labis na nagpapasalamat sa mga readers na siamahan ako hanggang sa huling yugto ng “The CEO’s Sudden Child” MARAMING 3x SALAMAT PO!!! Sana ay makasama ko kayong muli sa mga susunod ko pang kwento. Lubos akong humihingi ng paumanhin kung hindi ko man naabot ang mataas na expectation n’yo, dahil ito lang ang nakayanan ko. Nasa ibaba po ang susunod na kwento na aabangan ninyo araw-araw. Please follow my page para laging updated sa mga bagong kwento na maibabahagi ko sa inyong lahat. SALAMAT PO! TITLE: His Love from 15th Century BLURB: “You killed me!” - Morzana "I had to do that because I love you, and I can't bear to lose you." - Damian Isang buhay ng pananakop sa tunay na pag-ibig, Kailangang mamatay ng isa alang-alang sa kanilang pag-ibig. Libu-libong taon na ang lumipas, at dumating na ang panahon. Isang makapangyarihang espiritu ng diyosa ang nakulong sa sirkulasyon ng muling pagsilang. Hanggang sa magising siya sa marupok na katawan ng isang piping mor
“Mom, kailangan mong sumamâ sa akin, nakita ko si Daddy may kasamang ibang babae.” Napatayo ng wala sa oras si Lexie ng marinig ang sinabi ng kanyang anak na Xion. “Anong sabi mo!? Ang matandang ‘yun! Sinasabi ko na nga ba at may kinalolokohang babae ang ama mong ‘yan! Hindi na nahiya!” Nanggagalaiti na sabi ni Lexie, naninikip na ang kanyang dibdib. Parang gusto na niyang maglupasay sa sahig at humagulgol ng iyak. Lihim na napalunok ng sarili niyang laway si Xion ng makita ang reaksyon ng kanyang ina. Gumuhit ang matinding pagsisisǐ sa kanyang mukha na para bang gusto na niyang bawiin ang kanyang sinabi.Nagtakâ si Xion ng umalis sa kanyang harapan ang ina, hindi para sumamâ kundi para pumanhik sa hagdan at pumasok sa loob ng silid nilang mag-asawa. “Mom! We need to hurry!” Pigil niya sa kanyang ina pero hindi ito nakinig bagkus ay diretso ito ng pasok sa loob ng silid. Ilang segundo pa ang lumipas ay lumabas ang kanyang ina subalit may dala na itong shotgun.“Patay…” usal ni Xio
Halos hindi na maipinta ang mga mukha nila Aubrey, Vernice, Miles, Maurine, Alesha at Yashveer, Alesha at Samara habang nagpapaligsahan sa pagpapakawala ng marahas na buntong hininga.Sa kabilang bahagi namang ng mahabang lamesa ay maganda ang ngiti ni Misaki. Habang sa tabi niya ay si Song-I na seryosong nakatingin sa pawisang baso na may lamang malamig na pineapple juice. Nandito na naman sila para pag-usapan ang mga kaganapan tungkol sa kanilang mga plano, at iyon ay alamin kung ano ang pinagkakaabalahan ng kanilang mga asawa. “Hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko. Lahat ginawa ko na, pero hindi ko pa rin magawang mapaamin ang asawa ko.” Problemadong saad ni Yashveer.Habang si Samara ay inaalala ang namagitan sa kanila ni Winter.NAKARAAN…“Mabigat ang mga hakbang ng mga paa ni Winter, habang nagpapakawala ng marahas na buntong hininga. Niluwagan niya ang kanyang kurbata upang makahinga ng maluwag. Pakiramdam kasi niya ay nasasakal na siya. Makikita din ang matinding pagod s
“Tsuk!” Mabilis na napaatras ng isang hakbang pabalik sa labas ng pintuan si Xaven. Napalunok pa siya ng wala sa oras ng makita ang isang patalim sa hamba ng pintuan. Sa bilis ng mga pangyayari ay tanging ang impak na lang ng hangin ang naramdaman ni Xaven. Napako ang mga mata niya sa kutsilyo na hinagis ng kanyang asawa. Halos gahibla na lang kasi ang layo nito sa kanyang mukha at medyo malalim din ang pagkakabaôn nito.“Sweetheart?” Kinakabahan na sambit ni Xaven, habang nakatitig sa mukha ni Song-I. Ang mga mata nito ay matalim na nakatitig sa kanya, para bang gusto na siyang balatan nito ng buhay. ““bam 12si 30bun, neoui haengdong-i uisimseuleobso. wonlaeneun ileoji anh-assneunde, beolsseo saheuljjae neujge deul-eoogo issso. naleul eotteohge saeng-gaghao? naega gamanhi anj-aseo gidaligil balao? dangsin hago sip-eun daelo hage dugil balao?”wae nalbogo i gyeolhonsaenghwal-e jichyeossdago malhaji anhso?dangsin-eun tteonado johso, animyeon naega dangsin salm-eseo nagagil balaneun
“Sweetie, bakit gising ka pa? 12:30 na ng madaling araw ah?” Kunot ang noo na tanong ni Storm habang hinuhubad ang kanyang black suit. Mabilis na umalis mula sa pagkakasandal sa headboard si Misaki. Ipinatong sa ibabaw ng side table ang hawak na cellphone at nakangiti na lumapit sa kanyang asawa. Tnulungan niya itong maghubad. “Hinihintay talaga kita, Sweetie, hindi kasi ako makatulog.” Naglalambing na sagot ni Misaki, sabay yakap sa baywang ng kanyang asawa. Naipikit pa nga niya ang mga mata ng maramdaman ang init na nagmumula sa katawan nito. Ngunit ang kanyang ilong ay abala sa simpleng pagsinghot sa bawat parte ng katawan ng kanyang asawa. “Una, ayon sa kaibigan ko, natuklasan niya na may babae ang kanyang asawa ng maamoy niya ang pabango ng ibang babae na dumikit sa damit ng kanyang asawa.” Naalala pa ni Misaki ang sinabi ni Maurine, kaya eto siya ngayon parang aso na walang tigil na inaamoy ang katawan ni Storm. Kapag alam niyang may nalampasan ang kanyang ilong ay talagang b
“Huh? Anong problema mo? Bakit nakasimangot ka?” Nagtataka na tanong ni Yashveer kay Alesha, kararating lang nito. Umupo siya sa kabilang panig ng lamesa ng hindi inaalis ang tingin sa mukha ni Alesha. Nanatiling tulala si Alesha mula sa salaming pader na kung saan ay makikita mo dito ang magandang tanawin mula sa labas ng hotel. Nasa huling palapag sila ng gusali na matatagpuan dito sa Makati. Isa ito sa pag-aari ng pamilyang Hilton. “I was confused, why did my husband suddenly change? After he proposed to me ay bigla na lang siyang naging malamig. So sad, pero pakiramdam ko ay parang may kulang sa akin.” Pagkatapos na magsalita ay nagpakawala pa siya ng isang problemado na buntong hininga. Sa itsura niyang ito ay parang pasân na niya ang mundo. Isang buwan na ang lumipas simula ng makabalik silang mag-asawa nang bansa. Itinalaga nilang presidente ng Draconis ang kaibigan niyang si Feliña, habang siya naman ang tumatayong CEO. Ipinagkatiwala niya sa kaibigan ang pamamalakad
Ako po ay labis na humihingi ng malawak na pang-unawa kung bakit paisa-isa na lang ang update ng “The CEO’s Sudden Childs” dahil pinaghahandaan ko ang susunod na story ko, since na ilang chapter na lang ang kailangan bago matapos ang TCSC. Nasa ibaba po ang susunod na kwento na aabangan ninyo araw-araw. Please follow my page para laging updated sa mga bagong kwento na maibabahagi ko sa inyong lahat. SALAMAT PO! TITLE: His Love from 15th Century BLURB: “You killed me!” - Morzana "I had to do that because I love you, and I can't bear to lose you." - Damian Isang buhay ng pananakop sa tunay na pag-ibig, Kailangang mamatay ng isa alang-alang sa kanilang pag-ibig. Libu-libong taon na ang lumipas, at dumating na ang panahon. Isang makapangyarihang espiritu ng diyosa ang nakulong sa sirkulasyon ng muling pagsilang. Hanggang sa magising siya sa marupok na katawan ng isang piping mortal na babae, walang kapangyarihan, ngunit hinihimok ng nagniningas na pagnanasang maghigant
““Si haces lo que quiero, te prometo un alto puesto. Ya me conoces, con la amplitud de mi influencia, todo lo que parece imposible se convierte en posible para mí.” (Kapag nagawa mo ang gusto ko ay pinapangako ko sayo ang mataas na posisyon. You know me, sa lawak ng impluwensya ko ang lahat ng hindi imposible ay nagiging posible sa akin.) Si Señôr Steiñar, sabay hithit sa kanyang matabang tobacco.“No te preocupes, yo me encargo. Tengo el control del ejército. Mientras esté en el cargo, todos tus negocios estarán a salvo.” (Huwag kang mag-alala ako ang bahala, nasa akin ang kontrol ng militar. Hangga’t nasa posisyon ako ay mananatiling ligtas ang lahat ng mga negosyo mo.) Kumpiyansa sa sarili na sagot naman ni Major. Kasalukuyang nag-iinuman pa ang mga ito habang nakapaskil ang ngiting tagumpay sa kanilang bibig. Ito ang isa sa mga video na nagleak mula sa mga ebidensya na gagamitin sa matanda. Walang ibang laman ang lahat ng tv network sa buong Espña kundi ang mga video tungkol sa
(Sagitsit ng sasakyan…) Mula sa harap ng kumpanya na pag-aari ni Señor Steiñar, ang lahat ng tao sa paligid ay nagambala, dahil sa biglaang pagdating ng limang sasakyan. Halos sabay sila na napalingon sa mga bagong dating na sasakyan. Napako ang tingin ng lahat sa isang mamahalin at itim na kotse na napapagitnaanan ng apat pang sasakyan. Isang malaking katanungan ang naglalaro sa kanilang isipan kung sino ang taong sakay nito. Bumaba ang may nasa labing anim na kalalakihan na pawang mga nakasuot ng black suit. Sa kanang tenga ng mga ito ay isang black earphone. Pawang mga seryoso ang ekspresyon ng kanilang mga mukha, na kung titingnan mo ay wari moy mga galit. Pinalibutan nila ang nasa gitnang sasakyan, kay higpit ng seguridad para sa taong lulan nito. Ilang sandali pa, bumukas ang pinto. Tumapak sa sementadong lapag ang isang makintab at itim na patilus na sapatos. Hanggang sa tuluyan ng bumaba ng sasakyan si Storm, madilim ang awra nito. Ang ekspresyon ng kanyang mukha a