Kabanata 2
Maaga akong nagpunta sa Lu Corporation para maghintay sa labas sa pagdating ni Aciel. Kung hindi man niya ako kakausapin ngayon ay hindi ako titigil at babalik ako bukas hanggang sa mapapayag ko siya.
Wala naman akong masamang intensyon. I just want to talk to his grandmother for my family. Kung ayaw ng Lola niya, e 'di wala akong magagawa. Saka lang ako susuko kapag ang Lola na niya mismo ang nagsabi na ayaw niyang tulungan kami.
Umupo ako sa may gilid habang naghihintay. Naka-jeans naman ako kaya walang problema. I turned my hair into messy bun at after 'non ay ibinalik ko ang tingin ko sa kalsada para hintayin ang pagdating ni Aciel.
I still have an hour before magsimula ang office hours ng Lu Corporation at ang sabi ni Jianette sa akin ay pumapasok si Aciel sa trabaho. Inaantok pa nga ako since hindi ako nakatulog agad kagabi tapos maaga ako gumising para lang makarating dito ng maaga.
Agad akong napa-mulat noong maramdaman kong babagsak na ako at doon ko lang napagtanto na naka-tulog na pala ako. Napatayo ako at tiningnan ang oras sa cellphone ko at gusto kong magwala dahil lagpas alas otso na.
Inis akong napa-tampal sa noo ko dahil sa ka-gaga-han ko. May hinihintay akong tao tapos natulog ako? Paano ko nagawang matulog sa sitwasyon ko ngayon? Paniguradong pinagtitinginan ako ng mga empleyado kanina.
Nakaka-hiya!
Nag vibrate ang cellphone ko at 'pag tingin ko sa screen ay tumatawag si Mama. Sinagot ko 'yon kaagad.
"Hello, Ma."
[Good morning, anak!]
Hindi ko alam kung good din ba ang morning ko ngayon pero mas pinili ko pa rin na batiin pabalik si Mama.
"Bakit po pala kayo napatawag?"
Hindi kaagad naka-sagot si Mama kaya naman napakunot ang noo ko at kinabahan.
"May problema po ba, Mama?"
[H-ha? W-wala naman anak. Ano... mangangamusta lang."
Itinuon ko ang tingin ko sa kalsada, sa mga sasakyan na dumadaan kasabay ng paglalakad ng mga tao sa may sidewalk. Malalim akong huminga bago nagsalita ulit.
"Ma... tell me. Ramdam ko na hindi. Ano po bang nangyari?"
I balled my fist while waiting for Mama. Nararamdaman ko na rin ang kaba na nag-uumpisang dumaloy sa sistema ko.
[Ang papa mo... inatake na naman kagabi pero okay naman na siya ngayon. 'Wag ka na mag-alala.]
Napa-pikit ako at yumuko.
Kaya pala hindi ako makatulog kagabi at parang may kung ano na bumabagabag sa akin... Ito pala ang dahilan. Sana pala ay tumawag ako kay Mama 'non. Ang iniisip ko kasi ay tulog na sila at ayaw ko na silang istorbohin pero hindi pala. Katulad ko ay gising rin sila... nag-aalala.
"Sorry, Ma..." mahinang sambit ko. Dumilat ako at pinigil ang luhang nagbabadya na bumagsak sa mata ko. "But don't worry. I'll do everything... malapit na, Ma... Hindi po ako susuko, okay?"
[Basta anak, alagaan mo ang sarili mo, 'ha? Baka kasi nagpapabaya ka na kakagawa ng paraan na mahanap si Miss Salvacion.]
Nag-angat ako ng tingin at paglingon ko ay nagtama ang tingin namin ni Aciel. Agad siyang umiwas pero alam ko na sa akin siya nakatingin kanina.
"Ma, tatawagan na lang po kita ulit. I need to go. Bye po, I love you!"
Agad kong pinatay ang tawag at pumunta sa kinatatayuan ni Aciel pero nagsimula na siyang maglakad ngayon papunta sa sasakyan niya. Kinailangan ko pa na tumakbo para lang maabutan siya.
"Aciel! Mister Lu!" tawag ko sakaniya pero hindi niya ako pinakinggan.
Akmang papasok na siya sa loob ng kotse pero humarang ako. Muntik pa akong mauntog, mabuti na lang at nabalanse ko ang sarili ko. Naglakad palapit ang dalawang men in black na kasama niya pero sinenyasan sila ni Aciel kay tumigil din.
Tumingala ako at tinagpo ang tingin ni Aciel, nilakasan ang loob ko. Inisip ko si Lolo at Papa pati na rin ang emergency kagabi.
"Please, let's talk. Nagmamaka-awa ako. I'll do everything, pumayag ka lang, please?" walang pagdadalawang isip na sabi ko sakaniya.
Katulad ko ay hindi rin inalis ni Aciel ang tingin sa akin. Kita ko ang pagsalubong ng kilay niya pero maya-maya pa'y nagsalita na sya.
"You'll do everything?" mahinang tanong niya.
"Yes. Everything... basta legal, 'ha? Hindi ako papayag kapag illegal."
Kahit nanganagilangan ako ng tulong ay hindi naman kakayanin ng konsensya ko kung may ipapagawa siyang illegal sa akin. Isa pa, kakausapin ko lang ang Lola niya, wala pang kasiguraduhan 'yon.
"Don't worry, wala akong illegal business and this one is legal. I'm going to ask you again, sigurado ka na lahat gagawin mo?"
Tumango ako kasabay ng pagsabi ng "Oo."
Hindi na ako nag-isip pa tutal sabi niya legal naman daw.
"Marry me."
"Ha?!"
Pakiramdam ko ay nabingi ako ng ilang segundo dahil sa sinabi niya. Hindi ko rin alam kung tama ba ang narinig ko o ilusyon ko lang 'yon.
"A-anong sabi mo?" pag-uulit ko para maka-sigurado.
Tumayo ng maayos si Aciel at ngumiti.
"Marry me." mabagal na sambit niya.
Hindi ko mapigilan na mapa-awang ang labi ko at maya-maya pa'y natawa.
"Mister Lu, seryoso ako. Buhay ang kapalit kung bakit ko 'to ginagawa, please lang, 'wag ka sanang joke time."
Hindi ko naman akalain na minsan ay mapagbiro rin pala si Aciel. Sa mga pictures niya kasi ay seryoso siya kahit sa mga articles. Isa pa, he's a businessman kaya natural lang na seryoso siya sa buhay pero yung bagay na dapat sine-seryoso niya ay ginagawa niyang joke.
Well, that's not a good joke.
"Ikaw na ang nagsabi, buhay ang kapalit. Hindi ko naman kailangan ng sagot ngayon. I'll give you one week pagkatapos ay pumunta ka ulit dito at hanapin mo ako sa loob para sa sagot mo. Now..." tiningnan niya ang relo na nasa wrist niya. "I need to go. Mali-late na ako sa meeting ko."
Ibinaba niya ang kamay niya at ngumiti sa akin pagkatapos ay muling sumeryoso ang mukha. Naglakad na siya papalapit sa akin kaya naman tumabi ako para makapasok sya sa loob ng kotse niya. Naiwan ako na nakatayo habang nakatingin sa papalayo niyang sasakyan.
Parang nawalan ng lakas ang tuhod ko kaya naman napa-upo ako pero laking gulat ko ng may umalalay sa akin para hindi tuluyang bumagsak. Well, wala naman akong balak bumagsak sa simento, uupo lang talaga ako pero hindi ko rin akalain na aalalayan ako ng dalawang men in black ni Aciel na hindi pa pala pumapasok sa loob ng kompanya.
"Okay ka lang, Miss?" tanong noong isa at alanganin akong tumango at ngumiti.
Nag decide akong tumayo na lang at umalis sa lugar na 'yon at bumalik sa bahay. Inubos ko ang natitirang oras ko sa pag-iisip kung gaano ba ka-seryoso si Aciel sa sinabi niya o niloloko niya lang ako para tigilan siya.
"Earth to Maliyah Rafols!" sigaw ni Jia na nagpagising sa akin kahit na dilat naman ako.
Nagtataka ko siyang tiningnan at hindi ko man lang din naramdaman na nakarating na pala siya mula sa trabaho.
"Sorry..." ani ko at nag peace sign sa kaniya pero nginiwian niya lang ako. Nagdiretso siya sa kwarto niya at mabilis na nagbihis.
"Ano bang problema mo? Bakit tulala ka masyado?" tanong niya at naupo sa tabi ko.
Huminga ako ng malalim pagkatapos ay hinarap ko siya.
"Pinagti-tripan ata ako ni Aciel kanina..." panimula ko.
"Oh? Nagka-usap kayo ulit? Ano nangyari? Paano mo nasabi na pinagti-tripan ka?"
"I told him that I'll do everything he wants just to let me see and talk to his Lola but you know what? He wants me to marry him."
"What? For real?!"
Hindi lang sa boses at mukha ni Jia halatang nabigla siya dahil pati kamay at paa niya ay nakisabay.
"Bakit daw? 'Di ba kakausapin mo lang naman ang Lola niya? Bakit may proposal na nagaganap?"
"Proposal my ass! That's not a proposal and yes you are right. Kakausapin ko lang ang Lola nya pero kasal agad? I don't get him! Sabi pa niya buhay daw kasi ang kapalit kaya ganoon since I told him na I'm doing this for my Papa and Lolo's life."
Ipinatong ni Jia ang paa niya sa sofa pagkatapos ay ipinatong naman ang siko at hinawakan ang baba niya na parang may iniisip dahil nasa malayo rin ang tingin niya at naka-salubong din ang kilay niya.
"Wait... hindi ko rin mai-konek yung isang sinabi niya," sabi niya.
"Ako lahat ng sinabi nya."
Umayos na siya ngayon ng upo at muling humarap sa akin.
"Una sa lahat, seryosong usapan ang kasal Mapple at alam kong alam mo 'yan. Bakit ang isang kilalang businessman ay mag o-offer sa 'yo ng kasal ng ganoon lang? Pangalawa, Lola lang niya ang kailangan mo. Marami siyang pwedeng ipagawa pero bakit kailangan kasal? Lastly, the word buhay. I mean, medyo connected siya. Marriage is lifetime and you want to extend the life of Tito and Lolo pero doon ko lang siya makonek. Sa Lola nya, wala."
Tumingin ako sa malayo at inisip ang mga sinabi ni Jia. She has a point. Hindi rin naman si Aciel ang kailangan ko kaya bakit siya nag o-offer ng kasal sa akin.
"O baka naman he's doing this para lang tigilan ko na siya?"
Narinig kong natawa si Jia na para bang ang funny funny ng sinabi ko kahit na seryoso ako.
"Mapple, baby, Aciel is a one of the youngest CEO and a bachelor here in Philippines pati na rin sa buong Asia. Sa tingin mo kapag nag offer siya ng kasal sa ibang babae ay tatanggihan siya? I bet not. Ikaw lang ang kilala ko na namroblema dahil in-offer-an ng kasal ng nag-iisang Aciel Lu."
Sa pangalawang pagkakataon sa araw na 'to, may punto ulit si Jianette. Hindi basta bastang mag o-offer si Aciel ng kasal sa isang babae dahil alam niyang may chance na pumayag agad lalo na kung isa sa mga humahanga sa kaniya ang tinanong niya.
Hindi nya naman ako personal na kilala. I mean, kilala niya lang ako sa pangalan at mukha, other than that ay wala na.
Kaya bakit?
"Alam mo, Mapple, since pparehas nating hindi alam ang sagot, mas okay siguro kung—" agad kong pinutol ang sinasabi ni Jia.
"Yeah, Jia. I'm going to ask him. Don't worry."
Tiningnan ko siya at nginitian pero agad na nawala ang ngiti sa mukha niya.
"Gaga! Hindi 'yon ang ibig kong sabihin. Ang sa akin, e 'di patulan mo yung kasal na sinasabi niya. Kung niloloko ka lang niya para malaman niya na you don't have time for his nonsense tricks."
Sa pagkakataon na ito ay ngumiti na siya samantalang napa-salubong naman ang kilay ko sa sinabi niya.
Do I really need to do that? Pero paano naman kung hindi naman pala 'yon panloloko? Hindi sa assuming ako na bigla na lang aalukin ng isang Aciel Lu pero what if lang naman.
Siguro ay mas okay yung naisip ko na kausapin ko muna si Aciel pero paano ko naman magagawa 'yon? Ang sabi niya ay pumunta ako sa Lu Corp kapag ibibigay ko na ang sagot ko. Hindi pa naman ako nakakapag-decide kaya paano naman kami mag-uusap? Paano kung Yes or No lang ang gusto niyang marinig kapag nagkita kami tapos wala na siyang ibibigay na chance after?
Hindi ako pwedeng magkamali sa desisyon na pipiliin ko kasi sila Papa ang nakasalalay dito.
Suko akong humiga at ginawang unan ang hita ni Jia. I don't know what to do right now. Hindi ako makapag-isip ng maayos. Feeling ko sobrang dami kong ginawa ngayon at sobrang drain ako lalo na yung utak ko.
Kabanata 3Dahil sa nangyari kahapon, I decided na maglakad-lakad muna para maaliw naman ako sa nakikita ko. Nitong mga nakaraang araw kasi ay palagi akong maagang gumigising at nagmamadali para lang maabutan si Aciel.Mag a-alas onse na kaya naman naisipan ko na dumaan sa 7/11 para bumili ng lunch ko dahil ubos na ang niluto kanina. Tinanaw ko ang loob at nakitang kakaunti lang ang tao bago itulak ang glass door. Humakbang na ako papasok noong biglang lumabas sa may stante si Nicolle dala ang mga bibilhin niya at tinungo ang cashier."Ate, papasok ka po ba?"
Kabanata 4"I have my terms, Mister Lu."Naglalakad kami ngayon papunta sa opisina niya. Hindi ko mapigilan na mamangha habang pinagmamasdan ang paligid. Masasabi kong mayaman nga talaga ang mga Lu. Paano kaya naging friends ni Lola ang Lola niya?Ang alam ko may kaya lang kami noon pero hindi ganito kayaman. Nag abroad kasi sila Mama at doon din ako pinanganak. Bale double citizen ako, hindi lang halata. Bago ako mag-aral ng kinder ay bumalik rin kami dito sa Pilipinas."What is it?"
Kabanata 5"I can't imagine that I'm going to live alone now, Mapple." Bakas sa boses ni Jianette ang kalungkutan ng sabihin niya iyon.Ipinatong ko ang handbag ko sa maleta pagkatapos ay tumabi sakaniya at inakbayan siya."You can visit me anytime naman sa Villa since wala pa rin naman akong trabaho," ani ko.Kumunot ang noo ni Jia kaya naman napataas ang kilay ko. Why? Did I said something wrong?
Kabanata 6 "Your wife? Did I heard it right?" hindi makapaniwalang tanong nung babae na nag ngangalang Antoinette. Napa-iwas ako ng tingin sakaniya. Pasimple kong tinatanggal ang kamay ni Aciel pero mas lalo lang 'yon humigpit. "Yes, she is. Nga pala, why you're—" "Tonet! Nandito ka lang pa— oh, Aciel..." Mariin akong napa-pikit noong may dumagdag pa na isang lalaki n
Kabanata 7Late na akong nagising dahil hindi ko rin magawang makatulog kagabi. Masyado kasi akong na-busy sa paghahanap ng trabaho na pwedeng mapasukan. Hanggang ngayon kasi ay iyon pa rin ang goal ko at hindi magbabago 'yon.Iniisip ko rin kagabi kung kailan ko pu-pwedeng mai-open kay Aciel ang tungkol sa pamilya ko. Hindi ko maintindihan yung nararamdaman ko, para kasi akong nahihiya lalo na't kakatapos lang namin mag pirmahan ng marriage contract.Sa totoo lang noong una ay iniisip ko na right after namin ikasal ay gagawin ko na agad ang pinapagawa nila Mama pero ngayon na narito na ako sa sitwasyon na 'to ay hindi ko na alam. Isa pa, Aciel is a busy person at sa mga oras na 'to, sigurado akong naka-alis na 'yon at nasa kumpanya na niya.Naalala ko na naman tuloy ang nangyari kahapon. Ramdam ko na hindi ako gusto ng mga kaibigan ni Aciel, mapa-lalaki man o babae. Hindi rin
Kabanata 8 "Antoinette?" Bakas ang gulat sa mukha ni Jia nang marinig niya ang sinabi ko. Kinuwento ko sa kaniya na bago umalis si Aciel kanina ay tumawag si Antoinette, at mukhang doon ang unang destinasyon ni Aciel ngayon. "And you let him leave like that? You should have ask him kung saan siya pupunta." Pabagsak akong naupo sa couch at bumuga ng hangin. Nandito kami ngayon sa apartment niya na dati ko rin tinuluyan. "What do you want me to do, Jia? Hindi ko naman pwedeng tanungin si Aciel nang basta-basta. Naka-limutan mo na bang hindi normal ang set up namin bilang mag-asawa?" Tumabi sa akin si Jia at inakbayan ako. "Kahit na, Mapple. May karapatan ka pa rin naman kasi kahit saang anggulo tingnan, mag-asawa kayo ni Aciel. Isa pa, ikaw na rin ang may sabi, halata kay Antoinette na gusto niya si Aciel." Sa totoo lang, nag sisinungaling ako kung sasabihin ko na hindi ko gustong malaman kung saan ang punta ni Aciel kanina at kung bakit tumawag si Antoinette. Base kasi sa convers
Simula Ilang beses kong mahinang inuntog ang ulo ko sa pader habang nakatulala at iniisip kung ano ba ang dapat kong unahin. Maghanap ng trabaho o hanapin yung sinasabi nila Mama na makakatulong sa amin na nandito sa Manila? Naramdaman ko na may humawak sa ulo ko para mapigilan na mauntog sa pader. Umayos ako ng tayo at naka-simangot na hinarap siya. "Anong ginagawa mo, Mapple? May problema ba?" tanong ni Jia na kadarating lang mula sa trabaho niya. Tumango ako bago sumagot. "I don't know what to do. Do I need to find a job first para matustusan ko ang gastusin nila Lolo at Papa o hahanapin ko na yung pinapahanap nila Lola na makakatulong daw sa amin na mabayaran ang lahat ng utang namin? Ganoon pa rin naman kasi kahit mahanap ko yung pinapahanap nila, e. Magkaka-utang pa rin kami." "Pero atleast nabaya
Kabanata 1 Bakit ba parang puro kamalasan ang nangyayari sa buhay ko ngayon? Bakit din sa ganoong pagkakataon ko nakita si Aciel? Teka... si Aciel ba talaga 'yon? Hindi kaya kamukha niya lang 'yon? Posible ba na makitang pagala-gala sa mall ang isang businessman na ang hawak ay ang isa sa malaking kompanya dito sa Pilipinas? Hindi ba busy ang mga katulad niya? Baka naman namamalik-mata lang ako? Napa-ayos tuloy ako ng upo dahil sa realizations ko. "Tama! Kamukha niya lang 'yon. Ano nga naman gagawin ng isang katulad niya sa mall na maraming tao? Isa pa, wala akong nakita na may kasama siyang body guards. 'Di ba mostly ng mga businessman, maraming hired na body guards for their safety?" Napa-buga ako ng hangin. Bakit ba hindi ko 'yon naisip kanina? Naubos ang isang buong araw ko sa kaka-isip kung siya ba 'yon o hindi, idagdag p