CHAPTER 39WARNING⚠️MATURED CONTENTR-18I know babasahin mo pa rin 'to kahit may warning, please, kung ano man ang nabasa niyo dito ay mananatili dito, think before you act, enjoy reading! JEANEIA'S POINT OF VIEW"Draven, bakit nga pala lagi kang dinadalhan ng pagkain ni Lianna sa office mo?"Pag-oopen ko ng topic. Humaplos ang kaniyang palad sa aking braso. "Dati pa niyang ginagawa iyon. I couldn't stop her. Magwawala lang siya.""Bakit hindi mo sabihan? o ang ama niya?""She's spoiled, love. Her father can't even tame her.""Ikaw ang nakakakalma sa kaniya, ganun?"Nagkibit-balikat siya. "She's 25 now but she doesn't act her age."Pansin ko din. Hindi kaya may sakit siya?"Don't worry. She won't harm you, okay?"Aniya at hinalikan ako sa noo. Tumango ako. "How about you? Do you have a suitor before me?""Hm. Oo."Sagot ko at bahagyang pinadaan ang daliri sa kaniyang dibdib."Bakit wala kang sinagot? You said, I am your first boyfriend."Ngisi niyang sabi. Napanguso ako. "Ewan ko
JEANEIA'S Point of View Mag isa lang ako sa mansion dahil umuwi si Manang para icelebrate ang birthday ng apo nito, at nag bakasyon naman sila Jepa at Mish. Ang baby ko naman pumasok, nais ko sanang sumama kaso nakakahiya ako dahil hindi naman ako kaano ano ni Manang.Nasa sala ako at bagot na nanonood ng palabas na oggy and the cockroaches, kahit papaano ay nalilibang naman ako kaso ilang araw na ang lumipas ngunit ganito pa rin ang ginagawa ko.Bumuntong hininga ako bago tumungo sa kusina at magluto ng hapunan, tinignan ko ang wall clock at nakitang mag aalas dos na malapit ng umuwi si Duke.Habang nagluluto ako may nakarinig akong may tumatawag sa cellphone ko, agad akong umalis sa kusina at hinanap ang cellphone ko, nasa isang lamesa iyon malapit sa sala.Agad ko itong dinampot ng makalapit.Draven Calling...Agad na nagreact ang puso ko at ramdam ko naman ang paru-paro sa tiyan ko, ano bang nangyayari sakin? nababaliw na siguro ako, dali dali kong pinindot ang green button at in
JEANEIA'S POINT OF VIEWNamimili ako ngayon sa isang Supermarket, naubusan na kasi ng stock kaya kailangang mamalengke, nagpahatid lang ako sa driver at ibinaba lang ako sa labas ng supermarket at tawagan ko na lang daw ito kapag magpapasundo na ako.Nakanguso ako habang pumipili ng mga gulay, yung iba kasing gulay sa mansion ay itinapon lang, dahil minsan lang kumain si Draven at Duke ng gulay dahil mas marami ang kinakain nilang karne.Matapos pumili ng gulay ay tumungo ako sa meat section, ako lagi ang na mamalengke dahil nasa akin ang listahan ng mga binibili pero lagi kong dinadagdagan dahil wala ang mga kasangkapan nang nais kong lutuin.Akmang kukuha ako ng isang supot ng hotdog ng may makauna nun, no. sabay kaming dinampot ang supot nito, pero ako yung nauna kasi ako ang may hawak ng supot habang siya ay nakahawak sa ibabaw ng kamay ko.Binalingan ko ito ng tingin, he is handsome.He has a yellowish-grey eyes, ang gwapo!He softly smiled. "Can I have this, Pretty Lady?"Ang gw
JEANEIA'S Point of View Busy ang lahat sa paghahanda para sa kaarawan ng Draven, dito lang din naman magaganap dahil pabor pa raw rito kasi malaki naman ang labas ng bahay.Alas tres na pero idinidisenyo pa namin ang mga kurtina dahil mahirap itong asikasuhin sa taas ng kisame, red and black ang theme ng party, kaya naman maroon ang piniling kurtina, kasama ko ngayon ang dalawang kasambahay ng mansion na si Jepa at Mish at isang bodyguard ni Draven na si Clark.Si Clark ang nasa tuktok ng hagdan at ito ang nagsasabit ng dulo ng kurtina habang ako ay nasa kalahati ng kurtina at inaabot kay Clark ang mga kailangan nito, si Mish at si Jepa ang nasa baba, ito ang nag-aabot sakin ng mga kailangan ni Clark."Jeaneia, tama na ba 'to?" tanong ni Clark mula sa taas, binalingan ko siya ng tingin bago sa kurtinang ikinakabit nito, panghuli na rin naman 'to, pagod na pagod na rin kami."Mali, hindi mo dapat inilatag ang kurtina, dapat ay umaalon alon iyan para maganda tignan." saad ko naman, tum
WARNING⚠️MATURED CONTENTR-18I know babasahin mo pa rin 'to kahit may warning, please, kung ano man ang nabasa niyo dito ay mananatili dito, think before you act, enjoy reading! Jeaneia's Point Of View "Fuck, Let's proceed to my room." nanlaki ang mata ko."T-Teka, yung mga kaibigan mo..."Pagpipigil ko sa'kanya, matiim ako nitong tinitigan habang naglalakad, he's not minding his friends whose calling him, parang wala nga itong pake eh.Dumaan kami sa dinaanan ko kanina, patungo sa kwarto namin."H-Hindi pa tapos yung party mo." saad ko pero mukhang wala itong naririnig at dire-diretsyo lang sa paglakad, nang marating namin ang kwarto niya ay agad ako nitong inilapag sa kama, he's looking at me intently, like he's going to eat me!"B-Bakit ka g-ganyan makatingin?" utal kong tanong at pilit na iniiwas ang tingin sa kanya, hinuli nito ang mata, he's smirking, dangerously.I can feel my entrance, tingling.Nababaliw na ako!"Looking like what?" may ngisi sa labi nitong tanong, marahan
JEANEIA Point of ViewPagkatapos ng birthday ni Draven or pagkatapos niya aking diligan bumalik na sa dati ang buhay namin"Draven..."Lumingon naman sa akin ito. Pababa kami ngayon ng hagdan. Nakasuot na siya ng corporate attire at paalis na. Simula ng maging mag-kasintahan na kami, nakasanayan ko ng ihatid siya lagi palabas ng bahay at isa ito sa araw na iyon. "Why? Do you have any problem, love?" tanong niya sa akin. Kaagad naman akong umiling."Magpapaalam lang ako..." Tumaas ng bahagya ang kilay niya sa akin, pinapatuloy ako sa pagsasalita, "May pupuntahan lang ako. Saglit lang.""Where?""Ah, basta saglit lang ako... may aasikasuhin lang."Akala ko ay magtatanong pa siya pero mabuti naman at tumango lamang si Draven. Nang matapat na kami sa kotse niya, bahagyang nilapit niya ako sa'kanya at hinalikan ako sa noo. Napakagat ako ng labi sa ginawa, lagi niya naman itong ginagawa pero hindi pa rin pumapalya ang pagkagulat ko... kumakabog ng mabilis ang puso ko. "I-Ingat ka..." mahi
JEANEIA'S POVNatuwa naman ako nang magyaya si Duke na manood kami ng mga movie sa theater room, kaya napagpasyahan kong dito na ianunsyo ang lahat. Sakto na ang palabas ay tungkol sa mag-asawa na maraming anak at may iba't ibang personalidad ang mga ito. "Do you want another sibling, Duke?" nakangiting tanong ko dito. "Yes, I want po Nanay." Masayang sagot ni Duke.Bahagyang nakagat ko ang ibabang labi. Unti-unti ay napapanatag ako.Naramdaman ko ang banayad na haplos ng kamay ni Draven sa buhok ko. Napaangat ako ng tingin dito. Nakagat ko ang ibabang labi nang sumalubong sa akin ang kunot na noo nito habang matamang nakatitig sa akin. Nagtatanong ang mga mata niya, tipid na ngumiti lamang ako sakanya. Hindi pa man ako nagsasalita ay naguunahan ng rumagasa ang mga luha mula sa mga mata ko. "I'm pregnant, Draven."Unti-unting nawala ang kunot ng noo nito... napaawang din ang mga labi, hindi nagsasalita ngunit ang mga mata'y mataman pa ding nakatitig sa akin. Ang kamay niya ay hi
JEANEIA'S POV's"Buntis lang ako, hindi ako baldado..." nakangusong paalala ko sakanya, "Hep! Tutulong ako." Mabilis kong hinarang sa labi niya ang daliri ko nang akmang magpoprotesta pa siya. Wala na itong nagawa kun'di ang bumuntong-hininga. Hinayaan niya na akong tumulong ngunit halos lahat ay siya pa din naman ang gumawa. "Nanay, why do we have so many foods?" tanong ni Duke habang abala na kami sa paghahanda ng mga pagkain na katatapos lamang lutuin. Nagbaba ako ng tingin sa bata na ngayon ay nakatingala sa akin, "Magce-celebrate tayo para kay baby... pupunta dito sila Lola tsaka ang mga tita't tito mo..." paliwanag ko dito. Napahiyaw naman sa tuwa si Duke.Paniguradong matutuwa pa siya lalo mamaya dahil marami siyang taong pwedeng kausapin at daldalin. "Why are they so tagal?" naiinip na tanong ni Duke na ngayon ay nakapalumbaba sa harapan ko."Mamaya pa sila dadating, Duke " Napabaling naman ako kay Draven nang masuyong humalik ito sa sentido ko, "Are you tired?"Umiling
JANELA'S Point of viewNAALIPUNGATAN naman ako ng maramdaman kong may maingat na humahaplos sa pisngi ko, minulat ko naman ang mga mata ko at dun tumambad sakin ang seryosong mukha ni señorito na nakatingin sakin, habang ang palad niya ay nasa pisngi ko parin.Hindi naman agad ako naka galaw dahil sa mata niyang kulay asul na mapang-akit. Hindi maikakaila na ang ganda ng mata ni señorito dahil sa mahaba ang pilik mata na bagay sa hugis ng mata niya at sa kulay asul niyang eyeball, ang makapal niyang kilay nababagay din sa seryosong mukha niya, labi niyang mamula-mula na sing tamis ng strowberry at ilong niyang matangos kaya kahit seryoso man ang mukha nito hindi parin matatakpan na gwapo siya.Nabalik naman ako sa reyalidad ng maramdam ko ang pag haplos nito sa pisngi ko at biglang pag kabog ng dibdib ko kaya naman ay dali-dali na akong umalis sa pag kakandong sa kanya."Pasensiya na po señorito." nahihiya kong saad sa kanya at umayos sa pag kakaupo."It's okay. Alam kong hindi ka mak
JANELA'S Point of viewIlang araw na ang nakalipas simula ng nangyayari ang family day sa school ng mga bata, kaya ilang araw na rin akong umiwas kay señorito Draven.Kasalukuyan akong nagwawalis sa sala ng bahay ni señorito Draven, ng may narinig akong yapag mula sa hagdan. Kaya napatingin ako." Magandang araw po señorito." Magalang na saad ko. Kahit iniiwasan ko rin hindi naman pwedeng hindi ko siya batiin pag nagkasalubong kami o nagkita."Ahmm can I ask?"Napatingin naman ako kay señorito ng bigla na lang ito nag salita sa likod ko. Kahit na nag tataka ay tumango na lang ako sa kanya."Ano po iyun?" nahihiya kong tanong sa kanya at pinagpatuloy ang pagwawalis."May gagawin kaba, tomorrow?" Tanong niya sakin bago sumandal sa gilit ng lababo at uminom ng tubig sa hawak niyang mineral water."Ahmm bukas po?",Nag iisip ko pang isagot sa kanya. Dahil iniisip ko kung may gagawin ba ako."Wala naman po." napapailing kong sagot sa kanya ng maisip na wala naman. Nandito lang ako sa mansiyo
JANELA'S Point of viewTahimik lang akong nanonood, maraming pamilyang naglalaro kaya hindi ko maiwasang mapangiti, ang saya kasi nilang tignan." Tay, i want to play too." Saad ni Dawn. Kaya napatingin ako sa'kanya."Janela, can we?" Tanong ni señorito. Kaya hindi ko alam ang isasagot pamily play kasi yun hindi naman kami pamilya." Ahh ehh kasi." Utal na sagot ko. Ng napatingin naman ako kay Dawn nakita ko itong malungkot na nakatingin sa'kin, nararamdaman nya siguro na ayaw ko." Sige na, halika na kayo para makasali tayo sa next game." Nakangiting saad ko. Hindi ko naman maiwasang nakaramdam ng tuwa ng bigla akong yakapin ni Dawn at Dew." Let's go." Masayang tawag ni Dawn at hinila ako papunta sa mga pamilyang masayang maglalaro." Can we join?", Magalang na tanong ni Dew sa magpapalaro." Oo naman." Nakangiting sagot ng babae habang nakatingin kay señorito Draven. Hindi naman si señorito Draven ang kinakausap, hindi ko naman maiwasang magselos kaya nakatatlong iling ako bago kinu
JANELA'S Point of viewNAGISING ako banda alas singko ng madaling araw para ako na ang gumawa ng almusal at makapag pahinga naman rin si nanay Helen.Kararating lang niya kasi, kaya ako na muna ang gagawa ng mga gawanin ni Nanay.Pagka tapos maligo at mag bihis ay agad na akong lumabas ng kwarto at agad ng dumeretyo papuntang kusina.Nang makarating ay agad naman na ako nag simulang mag luto ng almusal.. Natigilan naman ako sa pag luluto ng nakaramdam ako ng uhaw, kaya naman ay lumapit muna ako sa freezer at agad kumuha ng mineral water. Pagkatapos uminom ay agad ko nang sinarado ang freezer at agad ng humarap, pero agad rin natigilan ng mabunggo ako sa matigas na dibdib.Napaangat naman ang tingin ko sa nag mamay- ari ng dibdib na ito, at dun naman sumalubong sakin ang seryosong mukha ni señorito at ang magulo nitong buhok na mukhang kagigising niya lang."Magandang umaga señorito." saad ko sa kanya at umatras ng konti kahit alam ko naman wala nang maatrasan.Hindi naman ito nag sali
JANELA'S Point of viewNAGISING naman ako dahil sa malakas na pag busina sa labas at dun ko namalayan na nakatulog pala ako dito sa sofa dahil sa kakahintay kay señorito, sa tingin ko ay ala una na nang madaling araw ngayon.Agad naman na akong lumapit sa pinto at agad binuksan dun ko nakita si señorito pangewang- ngewang na bumaba sa kotse niya, lumapit naman agad ako ng makita ko itong natumba."Señorito ayos ka lang po ba?" May pag alala kong tanong at tinulungan na siyang tumayo sa pag kakaupo niya sa semento."Señorito" pag tawag ko ulit sa kanya ng makita ko lang ito pilit na binubukas ang mata niyang tumingin sakin."Hmm, love is that you" yun lang ang narinig ko sa kanya dahilan na maamoy ko ang hininga niya na amoy alak.'uminom siya?'"Señorito, ano pong sinasabi mo, kaya mo po bang mag lakad?" Tanong ko at inalalayan siya. Hindi naman siya nag salita at pilit lang ginagalaw ang katawan niya, kaya naman tinulungan ko na siyang alalayan sa pag lakad. Medyo nahihirapan pa ako
THIRD PERSON point of viewBUMABA naman si Draven ng nakaayos para pumunta sa puntod ng namatay niyang asawa dumeretso naman siya sa kusina at dun niya nakita ang dalaga na nag titimpla ng kape.Bigla naman siyang nakaramdam ng konsensiya dahil sa ginawa niya na alam niyang natakot ang dalaga. hindi niya alam tuwing sa nakikita niya ang dalaga ay hindi niya mapigilan ang sarili niya.Nakakaramdam siya ng hindi mapaliwanag, alam siya sa sarili na simula ng namatay ang asawa niya pinangako niya sa sarili na hindi na muli siya iibig pero hindi niya napigilan ang nararamdaman.Napatingin naman ang dalaga sa kanya pero agad rin napayuko na parang natatakot sa kanya, pero hindi niya na lang ito pinansin at agad na lang lumapit sa freezer para kumuha ng maiinom.Nang matapos uminom nang tubig ay agad naman siyang napatingin sa dalagang nanatili lang sa kinatatayuan at hindi makatingin sa kanya ng deretso.Aalis na lang sana siya sa harap nito ng bigla itong mag salita."Señorito hindi ka po
JANELA'S Point of ViewNAGISING naman ako nang maaga dahil alam ko ngayon ang alis ni nanay Helen para pumunta sa probinsiya at ngayon din ang death anniversary ni señorita Jeaneia, kaya naman ako na ang nag handa ng almusal para kay señorito.Nang matapos ihanda ang mga niluto ko sa mesa ay nag handa rin ako ng pagkain kay nanay Helen para naman may makain siya sa byahe pagnagutom sya."Magandang umga iha." napatingin naman ako sa pinto ng kusina ng may nag salita at dun ko nakita si nanay Helen na nakaayos na."Ang aga mo naman iha hinintay mo na lang sana ako ang gumawa nito." nakangiti nitong saad sakin."Kaya ko naman po nanay atsaka aalis po kayo ngayon kaya dapat hindi ka po mapagod." nakangiti kong saad sa kanya at inabot sa kanya ang maliit na bag na ang laman ang pagkain na hinanda ko para sa kanya."Ano to iha?" may pag tataka nitong tanong sakin bago kinuha ang bag."Pagkain po nanay baka kasi magutom po kayo sa byahe. Kaya napag isipan ko pong gawan kayo ng makakain para
JANELA's Point of ViewNANG matapos mamalengke ay agad naman na akong dumeretso sa hospital."Anak!" napangiti naman ako ng marinig ko ang boses ni mama ng nakapasok ako sa kwarto niya sa hospital."Anak mabuti nakadalaw ka ulit, kamusta naman ang trabaho mo don? Hindi ka ba nila sinasaktan? Mahirap ba ang trabaho don?." Sunod-sunod na tanong ni mama kaya lumapit ako sa kanya at agad siyang niyakap."Mama dahan-dahan naman mahina ang kalaban ang una pong sagot sa una ninyong tanong ay may inutos po kasi si nanay Helen. Kaya po naisipan ko dumaan na muna dito." nakangiti kong saad sa kanya at hinalikan ang kanyang noo."At sa pangalawa ninyo pong tanong, ayos lang naman po ang trabaho ko at sa pangatlo, hindi naman po nila ako sinasaktan mababait po sila sa pag apat naman po hindi naman po mahirap kayang kayang ko naman Mama ." Nakangiting saad ko."Nako iha kani-kanina lang ay ikaw ang mukhang bibig ng mama mo, kesyo kung bakit daw ang tagal mong dumalaw dito." napapailing na saad
JANELA'S POINT OF VIEWISANG linggo na ang nakakalipas simula ng nabasag ang ini-ingatang vase ni señorito, iniiwasan kong pagtagpuin kami ni señorito.Sa loob ng isang linggo ay nakahinga ako nang maluwag dahil sa hindi ko siya nakita, dahil nung araw na iyon ay may biglang tumawag sa kanya may business meeting siya sa Europe.At ngayon naman ay bumalik na ang kaba ko at parang may malaking bato na nasa dibdib ko, dahil babalik na si señorito Draven."Iha ayos ka lang ba?" nabalik naman ako sa ulirat ng mag salita si nanay Helen sa tabi ko."Opo nanay Helen." sagot ko at pinagpatuloy ang pag huhugas ng mga pinggan."Sigurado kaba? parang hindi ka kasi mapakali eh?" may pag aalalang tanong ni nanay Helen kaya naman ngumiti ako sa kanyang tumingin. Na ngayon ay huminto na pala sa ginagawa niya."Ayos lang po talaga ako nanay." nakangiti kong sagot."Dahil ba may señorito?" biglang tanong ni nanay sakin. Dahilan para bumalik ang kaba ko."Hindi po nanay. Nag aalala lang po ako sa mama ko