"Take it easy, saglit lang 'tong biyahe natin."
Hindi ako sumagot. Naglalaro ang mga daliri ko sa laylayan ng kanyang damit habang magkatabi kami sa kotse. "Dito na natin gawin," bulong ko, pilit ko siyang inaabot kahit nahihilo ako sa kalasingan. Nang magdikit ang aming mga labi, biglang niya tinigil ang sasakyan sa gilid ng kalsada, at sa halip na ipagpatuloy ang halik, marahan niyang tinulak ang mukha ko palayo. "Stop. You're not a good kisser," saad niya, diretsahang tumingin sa akin pero ako ay napanguso na parang isang bata. Grabe naman! "Kaya pala ayaw mo. Sige, ibaba mo na lang ako. Hahanap na lang ako ng iba," sagot ko. Oo na, hindi ako marunong humalik. Kasalanan ko bang baguhan pa lang ako sa ganitong bagay? Hindi naman ako katulad nila Jillian na expert, e. "No, yeah, kissing isn’t your strong suit," ulit niya, pero bago pa man ako makareklamo, ay agad niya itong sinundan, "But I still want us to do it at my condo." Ayun naman pala e, pero baki kasi... "E bakit naman kasi sa condo mo pa? Okay na ako kahit saan," sagot ko. Kanina sa club, hindi naman siya ganito. Noong sinunggaban ko siya ng halik, at naramdaman ko pa nga sa aking puson ang pagtigas ng kaniyang Big Pet. Akala ko doon pa lang, nakuha ko na ang kiliti niya, pero tumanggi siya at niyaya ako rito sa kotse. Ngayon, gusto pala niya na sa kaniyang condo namin gawin iyon. Ang arte naman kasi niya! "I promise, I’ll make you happy, I just want you to do the same for me," bulong niya habang marahan niyang ipinatong ang kamay niya sa hita ko dahilan para maramdaman ko ang init ng palad niya. "Ewan ko sa’yo. Bahala ka sa buhay mo," sagot ko, sumandal na lamang ako at pumikit. Narinig ko ang mahina niyang pagtawa dahilan para mapaismid na lamang ako. "Sana lang lasing pa ako pagdating natin doon," mahina kong bulong dahilan upang hindi niya ito maintindihan. "Ano ’yon?" tanong niya at hindi ko na siya sinagot pa. "I told you, it won’t take long. Nandito na tayo." Pagkabukas niya ng pinto, saglit niyang h******n ang labi ko bago niya ako binuhat na parang isang bagong kasal. "Hindi mo naman sinabi na mga 10 minutes lang pala," reklamo ko, pero napangiti rin ako habang nakatitig sa mukha niya. Habang buhat niya ako papasok sa kanyang condo, hindi ko naiwasan muli na titigan siya. Alam kong medyo malabo paningin ko dahil sa lasing ako, pero parang siya talaga ang crush ko noong high school ako. Maganda ang mga mata, matangos ang ilong at natural na mapula ang labi. Naku naman! Baka kamukhang-kamukha lang siguro. Matagal nang nasa ibang bansa iyon, kaya malamang, guni-guni ko lang ito. Lasing lang talaga ako. "Fix your hands, baby," sabi niya nang mapansin niyang nakalaylay ang kaliwa kong kamay. Tumawa ako nang mahina, pero hindi ko ginalaw ang mga kamay ko, pumikit lamang ako. "Come on, be careful. You might bump into something or hurt yourself," dagdag niya. Tumawa muli ako, ngunit ginawa ko na ang sinabi niya at inilagay ang kamay ko sa malapad niyang dibdib. Ang tigas ng katawan niya. Pagdating namin sa pinto ng condo niya, pilit na akong bumaba. Nakakaawa naman kasi, buhat niya pa rin ako habang kinukuha ang susi sa bulsa. Pagbukas ng pinto, laking gulat ko nang bigla niya akong hinatak papasok. Sinara niya ang pinto at isinandal ako roon. E? Gigil 'yan? Ang lapit ng mukha niya sa akin ngayon. Ramdam ko ang init ng hininga niya, pero hindi ko maiwasang matawa muli. Para kasi siyang nag-iinit ng sobra ngayon, dragon na nagugutom 'yan? Siguro kanina pa talaga siya nagpipigil. Malapit ko nang paniwalaan ang mga sinasabi ng iba na maganda at sexy talaga ako. "F*ck, you’re making me crazy," bulong niya bago niya ako sinunggaban ng halik. Wild. Mabigat. Mapusok. Ramdam ko ang gigil niya sa akin ngayon. Ang labi niya, gumagalaw mula sa bibig ko papunta sa pisngi ko, pababa sa leeg ko. Ang mga kamay niya, gumapang mula sa likod ko hanggang sa dibdib ko. Nakakagulat ang mga ginagawa niya ngunit hinahayaan ko lang ito, lalo na, Hindi ko rin maintindihan, pero bigla akong nakaramdam ng kakaibang init sa katawan. Sh*t. Mukhang ito na ata talaga ang sinasabi nila Jillian na masarap sa pakiramdam. Kanina ko pa gustong mangyari ito, pero hindi ko inasahang magiging ganito kainit. Hindi ko na rin tuloy maiwasan ang mapapikit dahil sa sensasyon. Sa sobrang gigil niya, hindi ko namalayang natanggal na pala niya ang suot kong black fitted dress. "Sh*t," bulong ko nang maramdaman kong ipinasok niya ang kamay niya sa loob ng panty ko at ang p*k* ko na.... Medyo basa? Gusto ko nang umungol pa, pero biglang hindi ko na nagawa nang bigla.... "F*ck! You’re still a v*rgin?" gulat niyang tanong at napaatras siya nang bahagya. "Oo. Swerte mo, no?" sagot ko, pilit akong tumawa kahit bigla akong nakaramda ng pagkailang. Pero kahit ganoon ay lalapit sana ako, pero umatras siya muli. Parang nandiri naman na siya sa akin ngayon. Dapat ba akong mahiya dahil nalaman niya agad na v*rgin pa ako? Kaya hindi ako marunong humalik? "Bakit mo ginagawa ’to? Give me your address. I’ll drive you home," seryoso niyang sabi. Napangiwi ako sa inis. "Alam mo bang nag-iinit na ako? Kung ayaw mo, sana sinabi mo kanina pa! Ayaw mo pala sa v*rgin, dahil hindi ka mapapaligaya sa kama? Aalis na ako kung ganoon!" "And you’d do this with another guy, huh? You’re just drunk," balik niya. "Whatever," sagot ko, tumalikod at lumakad papunta sa pinto. "Wala kang suot na damit," sabi niya dahilan para mapahinto ako. Oo nga pala. Napayuko ako at nakita ang dress na suot ko kanina. Dadamputin ko na sana, pero inunahan niya ako. "Ano ba? Maghahanap na lang ako ng ibang magpapaligaya sa akin. Na-gusto ang v*rgin, sa walang karanasan sa ganitong bagay," sabi ko habang pilit inaabot ang damit kahit na nahihilo pa rin ako. "Promise me, you’ll wear this, and let me drive you home." "No! Wala akong home, okay? Gusto ko lang maging masaya ngayon! Bakit ba kasi ang damot mo?" sigaw ko, sabay lakad papunta sa kama niya at padapang bumagsak doon. Nagsimula nang tumulo ang mga luha ko. Ang sama niya, gusto ko lang naman ma-experience ang bagay na hindi ko na kasanayan, gusto ko nang mag-enjoy sa buhay ko. "I just want to be happy. Baka dito maging masaya ako. Sabi mo at nangako ka, papasayahin mo ako, pero hindi naman pala," hikbi ko. Narinig ko ang malalim niya pagbuntong hininga, ramdam ko ang paglapit niya at pilit niya akong pinaharap. Nang maayos na niya akong napahiga, hinawi niya ang buhok na nakaharang sa mukha ko at pinunasan ang mga luha ko. "Okay. I’m sorry," bulong niya. Habang nakatingin sa akin ay narinig ko ang tunog ng tela nang marahan niyang binaba ang panty ko. "I hope you won't regret this," sabi niya. "I'll make you happy, like I promised," saad niya at hinawakan ang aking pisnge. "Can I taste your tight little hole first?" Hindi ako nakasagot agad dahil sa kaniyang tanong, ngunit marahan akong tumango at unti-unti na nga siyang bumaba papunta sa aking pagkababae. Sure na ako, ito na talaga 'yon!"Aray...""Sorry, I'll be gentle.""Hindi, o-okay na. Fa-faster... mas masarap."Bigla akong napamulat at napaupo sa kama, napatakip pa ako sa aking bibig. Pilit kong binaba ang tingin sa sarili ko. Wala akong suot. Kumot lang ang nakabalot sa katawan ko.Anong ginawa ko? At talagang ayon pa ang mga pinagsasabi ko? Napahawak ako sa noo at huminga nang malalim. "Ang galing... Talagang nag-enjoy ako kagabi, tulad nang gusto kong mangyari," bulong ko sa sarili at napangiti ng bahagya. Tumingin ako sa paligid, inisa-isa ang silid na hindi ko naman pagmamay-ari. Tahimik. Pero naririnig ko ang ingay ng tubig galing sa banyo. Naliligo siya.Ang lalaking nakauna sa akin.Tumayo ako, medyo nanginginig pa dahil sa lamig, at tinungo ko ang lamesa malapit sa TV kung saan nakalagay ang gamit kong panty, bra, fitted black dress at aking maliit na bag. Sinimulan ko nang damputin ang mga damit ko para isuot, pero natigilan ako nang makita ang isang litrato sa ibabaw ng mesa.Hindi puwede 'to.....
"Tita Chai..." Mahina ang boses niya, pero ramdam ko ang saya niya sa pagdating ko.Lumapit ako at niyakap siya nang mahigpit. "Shaina... Sorry, ngayon lang ako dumating."Naramdaman ko ang luha kong dumaloy, pero pinilit kong ngumiti para hindi niya mahalata. Kailangan niyang makita na malakas ako para sa kanya."Na-miss po kita," nakangiti niyang sabi."Sorry, naging busy si Tita. Anong masakit sa'yo?" tanong ko, ngunit iniling niya lamang ako."Wala po, 'wag kang mag-alala, Tita. Gagaling po agad ako." Nginitian ko siya at niyakap ko siya habang nakahiga siya. May tumulong luha sa mata ko kaya pasimple ko itong pinunasan."Chai..." Tawag ni Ate Jane na basag ang boses. "Andiyan na ang doktor. Sasabihin niya ang kailangang gawin."Nilingon ko ang doktor na kakapasok lang sa kwarto. Mabilis akong tumayo at sinabi ko na sa labas na lamang kaming mag-usap tatlo. Ayokong marinig ni Shaina ang sasabihin ng doktor."Mrs. Panganiban," sabi niya kay Ate Jane, "Kailangan nating simulan agad
"Hindi na ako nagtaka kung bakit ikaw ang napili ni Boss," matapos niyang pindutin ang numero 7 sa elevator ay umiiling siyang tumingin sa akin mula paa hanggang sa aking ulo. "Bakit po?" "Wala, pero kailan ka pa nag-apply?" tanong niya. Buti na lamang ay nakasabay ko siya papasok dito. Narinig niya kasi na hinahanap ko ang office ng CEO, buti isinabay niya ako, since parehas lang din daw ang floor kung saan ang table niya. "Kahapon lang po ako nagbigay ng resume." Nagsalubong ang kaniyang kilay at tinignan muli ako. "Na-interview ka ba?" "Hindi po." "Ay, so hindi ka niya nakita ng personal?" Umiling naman ako sa kaniya. "Bakit naman kaya?" Parang gulat na gulat niyang tanong. "Anong natapos mo kurso or anong maipagmamalaki mo?" "Ah, cumlaude po at natapos ko ang business management, wala na po akong ibang na-achieve, bukod doon." sagot ko at napayuko. "Cumlaude? Kaya... siguro dahil doon, hindi dahil sa nakita niya ang physical mong itsura." "Po?" "Ay, hindi ka nag-backgrou
"Uh—" "Hmm, maybe I didn’t make you happy that night," sabi niya habang nakatitig pa rin sa akin nang walang emosyon. Hindi ko akalain na sa maraming taon na lumipas ay muli ko siyang makikita. Mas lalo siyang gumwapo, lalo na ang katawan niya, mas naging lalaking-lalaki. Hindi ako makapaniwala na nagagawa ko muli siyang titigan. At lalong… totoo ba talaga na sa kanya ko unang isinuko ang pagkababae ko? Sa ganito kagwapong lalaki? Kay Kendrick, na palihim kong kinababaliwan noon? Hin— "Hey! Ms. Espejo!" "Uh! Sir!?" sagot ko bigla at napataas pa ang balikat ko dahil sa gulat nang marinig ang pagtaas ng kanyang boses. "Sabi ko, sundin mo na ang inuutos ko—Wait? Uh? Oh, are you thinking about that night? I guess I really did make you happy, didn’t I?" sabi niya, sabay itapat ng dulo ng kanyang ballpen sa kanyang pisngi na para bang nag-iisip. "Po? Si-sige po, lalabas na po ako." Pag-iiba ko ng usapan at dali-dali akong lumabas ng opisina. Narinig ko pang may sinasabi siya, per
"Bye, Ms. Chai. Ayaw mo talagang sumabay?" tanong ni Kaina, pero inilingan ko lang siya."Mag-taxi na lang ako, may dadaanan rin kasi ako."Wala naman talaga akong dadaanan. Nakakahiya lang kung sasabay ako—baka maging abala pa ako. Halos lahat ng employees dito, sinasabihan akong sumabay na lang sa kotse nila o kaya sa commute. Halos lahat sila, parang ang babait sa akin. Hindi ko lang alam kung totoo.Ayoko ring mapalapit kahit kanino sa kanila, kaya hangga't maaari, lumalayo ako kahit na ang friendly nilang lahat."Sige, ingat ka," sabi niya bago pinaandar ang sasakyan niya.Nasa harap ako ng building ng company, halos naiinip na rin dahil wala pang dumadaang taxi. Maglalakad na sana ako para maghanap ng masasakyan, pero natigil ako nang may humintong itim na sasakyan sa harapan ko."Get in," sabi niya habang binababa ang windshield."Hindi na po," sagot ko agad."Get in," ulit niya."Hindi na po, may dadaanan po ako.""Ihahatid kita kung saan man 'yon."Ang kulit naman nito. Guman
("Chai, nandirito 'uli kami sa ospital. Nilagnat kasi ng mataas 'uli si Shaina.")Natigil ako sa aking pag-aayos para pumasok sa trabaho dahil sa sinabi ni Ate."Anong sabi ng doktor, Ate?"("Baka daw side effect ng chemotherapy niya. Pero kailangan daw masigurado na hindi dahil sa impeksyon, kaya imo-monitor nila ang temperature ni Shaina. Nabigyan na rin siya ng gamot. Kailangan rin niyang i-blood test ulit.")"Pupunta ako, Ate."Muli akong nagpalit ng damit, nagsuot ng jeans at oversized shirt. Dumiretso na agad ako papunta sa ospital kung nasaan ang pamangkin ko.Pagkarating ko, nakita kong umiiyak si Shaina habang kausap si Ate Jane. Ngunit agad niyang pinunasan ang kaniyang luha nang makita niya ako."Tita Chai," nakangiti niyang sabi, ngunit kita ko kung gaano siya kalungkot dahil sa kaniyang kalagayan. "Hindi ka naman po malungkot, 'di ba po?" tanong niya nang makalapit ako sa kaniya."Hindi, Shaina. Nandito ako kasi na-miss kita," sabi ko at hinawakan ang kaniyang kamay.Alam
"Thanks," sabi niya at bumalik sa kaniyang table."'Yung ano ko po, uhmm... 'yung panty ko po.""May pawis ko na 'to. Ipapalaba ko na lang muna." Inamoy niya pa ito bago inilagay sa kaniyang bulsa.Hay, naku po!"Okay lang, Sir. Ako na po.""You're late, right? Instead of arguing, just get to work." Hindi na ako nakapagsalita pa dahil sa kaniyang sinabi. Napatingin pa ako sa panyo na pinamunas ko sa kaniya kanina.Ibigay ko rin ba 'to sa kaniya? Ay, huwag na lang. Itago ko na lang, remembrance din 'tong pawis niya since siya naman ang crush ko noong high school.Itinuon ko na lang ang aking atensyon sa aking trabaho. Binuksan ko ang laptop at inasikaso ang mga email ng mga clients. Buti na lang at medyo gamay ko na, kasi bago ako umuwi kagabi, nagpaturo ako kay Trina sa mga dapat kong gawin."Anyway, bakit may panty ka sa bag mo?" bigla niyang tanong, dahilan upang mapatingin ako bigla sa kaniya. Ngayon ay nakatingin na rin siya sa akin. "I'm just curious," dagdag niya pa at nagkibi
"Where are you?""Sorry, Sir. Hindi po ako makakasabay, sinundo po ako ng bestfriend ko.""What? Hindi mo man lang sinabi sa akin? And you're going to a club?""Yes po, Sir.""I told you, you don't have a day off tomorrow, right?""Opo, pero papasok po ako bukas, Sir."Rinig ko ang malakas niyang pagngisi bago niya ako biglang binabaan ng linya. Napakagat-labi na lamang ako habang nakatingin sa screen ng cellphone ko.Bakit naman parang galit na naman siya? Papasok naman ako bukas, e."Ano 'yon? Wala kang day off bukas? Grabe, parang ang higpit at ang sungit naman pala ng boss mo," sabi ni Jillian habang nagmamaneho. Napahugot naman ako ng malalim na paghinga. Ewan ko ba doon. Kung hindi magsusungit, nagiging m*nyak naman. Gusto ko sana sabihin ito, kaso baka magtaka si Jillian. "Malapit na kasi i-release ang upcoming project, kaya siguro ganoon," sabi ko na lang."Aysus, pinagtatanggol pa. At saka, hinahatid ka niya pala pauwi?" tanong niya, kaya tumango ako habang nakatingin sa ka
"Ken," tawag ko sa kanya habang pinunasan ang pisngi kong basang-basa ng luha. Nilingon niya ako at bahagyang ngumiti.Nasa sala kami ngayon ng aking condo, nakaupo sa dining chair. Magaan pa rin niyang hinahawakan ang aking pulso."Thank you," sabi ko nang mahina. Pinunasan niya rin ang aking pisngi at panandaliang iniwan ang kanyang palad doon, ngayon ay natigil na rin ako sa pagluha."If you ever feel like you're not okay, can you please tell me?" tanong niya dahilan upang hindi ako makapagsalita. Ilang saglit pa, tinanggal na niya ang kanyang kamay sa aking pisngi at binitawan ang pulso ko. "Am I the reason you're crying?" muli niyang tanong, dahilan para mapailing ako."Ako ang dahilan, sarili ko lang," sagot ko nang nakayuko."That's exactly why you feel this way, because you keep blaming yourself," sagot niya, dahilan para mapakagat ako sa aking pang-ibabang labi."You are never wrong if your intentions and actions come from a good place, especially if it's for yourself." Iniha
"I really like you, Chaira," muli niyang sabi dahilan para maramdaman ko na ang pagbilis ng tibok ng puso ko. "I want to be your man. I want to protect you, just like he protects his girl." Sabi nito at napatingin sa t.v. na pinapanood namin, nakita ko sa screen ang pagprotekta ni Hyung Sik sa partner niya sa mga zombies.Hindi ko alam ang sasabihin ko sa kaniyang sinabi sa akin, kaya pilit na lamang akong napatawa ng mahina."'Wag kang mag-alala, hindi naman magkaka-zombie, hindi mo ako kailangan protektahan." Natatawa ko pang sabi."I'm serious, Chaira Espejo," sabi niya dahilan para matigil ako sa aking pagtawa. "I like you, and you don't have any idea how deep my feelings are.""Matulog na kaya tayo," sabi ko, at tatayo na sana ako, pero hinawakan niya ang kamay ko.Bakit biglang ganito? Akala ko ba chill? Parang stress na 'to sa akin e."I'm not done. Can you listen to me first? Please?" sabi nito habang nakatingin sa mga mata ko, at ang mga mata niya parang mapungay, napakaganda
"Sorry, nakaistorbo ba ako, lalabas na lang 'uli ako.""We're done talking," sabi ni Ken sa akin dahilan para matigil ako sa paglabas ng office. "And you can leave now, Trina," sabi naman ni Ken kay Trina na salubong ang kilay na nakatingin sa akin.Iniwas na niya ang tingin sa akin, nilagpasan niya lamang ako at nagpatuloy na sa paglabas ng office.Hindi niya man lang ako binigyan ng tingin at ngiti na palagi niyang ginagawa kapag alam niyang nasa paligid ako, hanggang ngayon hindi ko pa rin mawari kung ano bang nagawa ko at biglang parang galit sa akin si Trina."How was it?" tanong ni Ken dahilan para mabalik ako sa wisyo."Umalis na po ang media, at nakausap ko ang isa sa kanila na gusto po nila mag-set tayo ng date kung kailan ka puwede mag-interview," sabi ko at umupo na sa table ko. Sinimulang tignan rin ang mga papers na nasa lamesa ako."Is it a one-on-one interview?""Yes, sir. But I already told them there was no need to schedule one since you don’t do interviews now. Sigur
"Wait!" biglang sabi ni Kaina at tumayo, dahilan upang mapatingin kaming lahat sa kanya. "Gusto ko lang sabihin na sobrang proud ako sa team natin. Alam nating lahat kung gaano kahirap pero fulfilling ang journey na ‘to. Congrats sa atin!" sabi niya, dahilan upang mapangiti kaming lahat.Nandirito kami ngayon sa isang VIP room sa isang restaurant para sa isang Quick Toast & Casual Dinner, at magkakasama kaming lahat na team."Congrats, team! Ngayong gabi, mag-celebrate muna tayo dahil naging maayos ang project launch natin kanina, agaw-pansin tayo sa lahat at sa buong mundo. Bukas, mag-focus na 'uli tayo sa outcome, pero ngayon, celebrate muna tayo. Congrats! Cheers pa—" Natigil si Trina sa pagtaas ng baso niyang may lamang sparkling wine nang biglang nagsalita si Kaina."Saglit, Ms. Trina!" sabi ni Kaina. "Sila Ms. Chaira at Boss Ken naman, wala po ba kayong masasabi?" tanong niya sa amin, dahilan upang mapatingin ako kay Ken, na nakita kong seryoso naman na nakatingin sa akin. "Ha?
("Kumain ka na?")"Ken? Kakahatid mo lang sa akin, 'di ba?" sabi ko, hindi naiwasang matawa ng kaunti, at ibinaba ko ang aking bag sa lamesa.("Mali, dapat pala. Make sure you eat, okay? Don’t skip meals.")"Okay, babaan na kita ng linya, mag-focus ka sa pagda-drive," sabi ko at agad ko siyang binabaan ng linya. Hindi ko na hinintay pa ang kaniyang sasabihin. Umiiling ako habang may kinukuha sa aking bag.Nang makuha ko ang underwear ko, naalala ko na naman ang pag-abot niya nito sa akin habang ako ay umiiyak sa balikat niya. At saka ko lang narealize, ngayon niya lang talaga binalik ito sa akin, ilang buwan na ang dumaan."Naku naman! Ba't ka tumawa, Chaira?" sabi ko at napasapo sa aking mukha nang mapansin kong tumawa ako dahil naalala ko iyon. "'Wag mong sabihin.... Naku naman! May gusto ka ba ulit sa kaniya?!" hindi ko makapaniwalang tanong sa aking sarili. "Grabe! Talaga ba, Chaira?!"Bigla akong napahiga sa aking kama habang iniisip kung ano ba talaga ang nararamdaman ko. Nagugu
"Ayoko po," sagot ko agad, dahilan upang mapakrus siya ng kaniyang mga braso."Pasensiya na po, pero hindi ko po ugali ang magsinungaling. Sasabihin ko po sa kaniya na sinabi ko ang totoo sa inyo, at maghanap na lang po kayo ng ibang babae para magpanggap," sabi ko, at narinig ko ang biglang pagtawa niya."Earlier, you even asked for ten million, and now you're turning it down?""Yes po, kasi hindi ko akalain na kaya ninyong gawin iyon sa anak ninyo. Kung totoong girlfriend ako ng anak ninyo at mahal ako, kawawa naman pala si Sir Ken kung ganoon," sabi ko, dahilan upang tawanan niya lamang muli ako.May sapak rin pala sa utak itong si Mr. Rosales. Mag-ama talaga sila. "And what's your name again?" nakangiti niyang tanong."Chaira Espejo," sagot ko at tumayo na. "Puwede na po akong bumalik sa trabaho?" tanong ko, at tinanguan naman niya ako.Hala ka! Saglit? Tinanong niya ang pangalan ko? Paano kung paimbestigahan niya ako? Tapos gantihan niya ang pamilya ko dahil sa pagsagot ko sa ka
"Teka lang, Ms. Chai, dito ka muna. Kahit mga 10 minutes lang," pigil sa akin ni Kaina sa paglalakad nang makarating ako sa 7th floor. Halos lahat ng atensyon ng employees dito ay nasa gawing dulo kung nasaan ang office namin ni Ken."Bakit?""Nandyan kasi si Mr. Rosales sa loob ng office niyo," sabi niya, dahilan upang magtaka ako."Ang former CEO, daddy ni Sir Ken? Nandyan na rin agad si Sir Ken?" 7:50 pa lang, sakto lagi siyang dumarating ng 8."Oo, nag-uusap sila. Kakadala ko lang ng kape sa kanila kanina. Mukhang parehas mainit ang ulo ng mag-ama, kaya dito ka lang muna."Napatango-tango naman ako habang inuulit-ulit sa isip ko ang sinabi niya.Bakit kaya? Wala rin akong balita kung anong klase silang mag-ama, close ba sila o hindi? Siguro hindi? Kaya mainit ang ulo nilang dalawa ngayon?"Bakit mainit ang ulo nila?" bigla kong tanong, dahilan upang ang ibang employees rin ay mapatingin kay Kaina na animoy naghihintay din sa sagot."Parang ano… hinahanapan ata ni Mr. Rosales si Bo
"What do you think you're doing, Chaira Espejo?" Salubong ang kanyang kilay nang paghiwalayin niya ang aming mga labi. "He touched you here." Hawak niya na ngayon ang magkabilang bewang ko. Napalalim ang paghinga ko dahil doon. "Mas lalong nag-init ang ulo ko, Chaira. I've never seen you with a man before. And now, are you really doing this? Dancing with another guy and letting him touch you?""Hindi ako ganoon. Pero... bewang lang naman 'yon."Ba't ba siya nagagalit? Eh siya nga, kung saan-saan na ako hinawakan!"Exactly. It was just your waist, yet it still made my blood boil," bulong niya. Hawak pa rin niya ako, at kita sa mukha niya na para bang naguguluhan rin siya. "Because of your answer, no one else is allowed to touch you here, except me."Piniga niya ang bewang ko. Hindi ko alam kung bakit, pero imbes na makaramdam ako ng sakit, parang bigla akong nag-init."Especially here."Naramdaman ko ang dahan-dahang pagbaba ng kamay niya patungo sa botones ng jeans ko. Tinanggal niya
"Upo ka na, dito ka na lang sa tabi ko," sabi ni Eloisa. Umupo na siya sa bandang harap ko, ngunit ang tingin niya ay nasa akin pa rin. "Naalala mo pa pala ako?" tanong pa ni Eloisa. "Of course, we've been classmates for three years," sagot niya habang nakatitig pa rin sa akin.Sa akin ba talaga siya nakatingin?Sinubukan kong tingnan ang likod ko, ngunit wala namang tao sa katabing pwesto namin dahil nasa dance floor sila.Siguro nakatitig siya, kasi galit siya kasi tumuloy ako sa club? Kaya ko namang pumasok bukas kahit magpakalasing ako ngayon."E ako, naalala mo?" tanong naman ni Jilian na nakangiti, dahilan para tumango si Ken.Naalala niya sila Jilian? Tapos ako hindi? Buti naman."Ako naman, Ken?" sabat pa ng isa naming kaibigan bago humagikgik nang muling tumango si Ken at tumingin sa kanya.Sa wakas, iniwas na niya ang tingin sa akin. Parang sinasakal niya kasi ako sa titig niya, ang hirap huminga, lalo na kapag isang gwapong lalaki kagaya niya ang tumititig."I remember al