"Where are you?""Sorry, Sir. Hindi po ako makakasabay, sinundo po ako ng bestfriend ko.""What? Hindi mo man lang sinabi sa akin? And you're going to a club?""Yes po, Sir.""I told you, you don't have a day off tomorrow, right?""Opo, pero papasok po ako bukas, Sir."Rinig ko ang malakas niyang pagngisi bago niya ako biglang binabaan ng linya. Napakagat-labi na lamang ako habang nakatingin sa screen ng cellphone ko.Bakit naman parang galit na naman siya? Papasok naman ako bukas, e."Ano 'yon? Wala kang day off bukas? Grabe, parang ang higpit at ang sungit naman pala ng boss mo," sabi ni Jillian habang nagmamaneho. Napahugot naman ako ng malalim na paghinga. Ewan ko ba doon. Kung hindi magsusungit, nagiging m*nyak naman. Gusto ko sana sabihin ito, kaso baka magtaka si Jillian. "Malapit na kasi i-release ang upcoming project, kaya siguro ganoon," sabi ko na lang."Aysus, pinagtatanggol pa. At saka, hinahatid ka niya pala pauwi?" tanong niya, kaya tumango ako habang nakatingin sa ka
"Upo ka na, dito ka na lang sa tabi ko," sabi ni Eloisa. Umupo na siya sa bandang harap ko, ngunit ang tingin niya ay nasa akin pa rin. "Naalala mo pa pala ako?" tanong pa ni Eloisa. "Of course, we've been classmates for three years," sagot niya habang nakatitig pa rin sa akin.Sa akin ba talaga siya nakatingin?Sinubukan kong tingnan ang likod ko, ngunit wala namang tao sa katabing pwesto namin dahil nasa dance floor sila.Siguro nakatitig siya, kasi galit siya kasi tumuloy ako sa club? Kaya ko namang pumasok bukas kahit magpakalasing ako ngayon."E ako, naalala mo?" tanong naman ni Jilian na nakangiti, dahilan para tumango si Ken.Naalala niya sila Jilian? Tapos ako hindi? Buti naman."Ako naman, Ken?" sabat pa ng isa naming kaibigan bago humagikgik nang muling tumango si Ken at tumingin sa kanya.Sa wakas, iniwas na niya ang tingin sa akin. Parang sinasakal niya kasi ako sa titig niya, ang hirap huminga, lalo na kapag isang gwapong lalaki kagaya niya ang tumititig."I remember al
"What do you think you're doing, Chaira Espejo?" Salubong ang kanyang kilay nang paghiwalayin niya ang aming mga labi. "He touched you here." Hawak niya na ngayon ang magkabilang bewang ko. Napalalim ang paghinga ko dahil doon. "Mas lalong nag-init ang ulo ko, Chaira. I've never seen you with a man before. And now, are you really doing this? Dancing with another guy and letting him touch you?""Hindi ako ganoon. Pero... bewang lang naman 'yon."Ba't ba siya nagagalit? Eh siya nga, kung saan-saan na ako hinawakan!"Exactly. It was just your waist, yet it still made my blood boil," bulong niya. Hawak pa rin niya ako, at kita sa mukha niya na para bang naguguluhan rin siya. "Because of your answer, no one else is allowed to touch you here, except me."Piniga niya ang bewang ko. Hindi ko alam kung bakit, pero imbes na makaramdam ako ng sakit, parang bigla akong nag-init."Especially here."Naramdaman ko ang dahan-dahang pagbaba ng kamay niya patungo sa botones ng jeans ko. Tinanggal niya
"Teka lang, Ms. Chai, dito ka muna. Kahit mga 10 minutes lang," pigil sa akin ni Kaina sa paglalakad nang makarating ako sa 7th floor. Halos lahat ng atensyon ng employees dito ay nasa gawing dulo kung nasaan ang office namin ni Ken."Bakit?""Nandyan kasi si Mr. Rosales sa loob ng office niyo," sabi niya, dahilan upang magtaka ako."Ang former CEO, daddy ni Sir Ken? Nandyan na rin agad si Sir Ken?" 7:50 pa lang, sakto lagi siyang dumarating ng 8."Oo, nag-uusap sila. Kakadala ko lang ng kape sa kanila kanina. Mukhang parehas mainit ang ulo ng mag-ama, kaya dito ka lang muna."Napatango-tango naman ako habang inuulit-ulit sa isip ko ang sinabi niya.Bakit kaya? Wala rin akong balita kung anong klase silang mag-ama, close ba sila o hindi? Siguro hindi? Kaya mainit ang ulo nilang dalawa ngayon?"Bakit mainit ang ulo nila?" bigla kong tanong, dahilan upang ang ibang employees rin ay mapatingin kay Kaina na animoy naghihintay din sa sagot."Parang ano… hinahanapan ata ni Mr. Rosales si Bo
"Ayoko po," sagot ko agad, dahilan upang mapakrus siya ng kaniyang mga braso."Pasensiya na po, pero hindi ko po ugali ang magsinungaling. Sasabihin ko po sa kaniya na sinabi ko ang totoo sa inyo, at maghanap na lang po kayo ng ibang babae para magpanggap," sabi ko, at narinig ko ang biglang pagtawa niya."Earlier, you even asked for ten million, and now you're turning it down?""Yes po, kasi hindi ko akalain na kaya ninyong gawin iyon sa anak ninyo. Kung totoong girlfriend ako ng anak ninyo at mahal ako, kawawa naman pala si Sir Ken kung ganoon," sabi ko, dahilan upang tawanan niya lamang muli ako.May sapak rin pala sa utak itong si Mr. Rosales. Mag-ama talaga sila. "And what's your name again?" nakangiti niyang tanong."Chaira Espejo," sagot ko at tumayo na. "Puwede na po akong bumalik sa trabaho?" tanong ko, at tinanguan naman niya ako.Hala ka! Saglit? Tinanong niya ang pangalan ko? Paano kung paimbestigahan niya ako? Tapos gantihan niya ang pamilya ko dahil sa pagsagot ko sa ka
("Kumain ka na?")"Ken? Kakahatid mo lang sa akin, 'di ba?" sabi ko, hindi naiwasang matawa ng kaunti, at ibinaba ko ang aking bag sa lamesa.("Mali, dapat pala. Make sure you eat, okay? Don’t skip meals.")"Okay, babaan na kita ng linya, mag-focus ka sa pagda-drive," sabi ko at agad ko siyang binabaan ng linya. Hindi ko na hinintay pa ang kaniyang sasabihin. Umiiling ako habang may kinukuha sa aking bag.Nang makuha ko ang underwear ko, naalala ko na naman ang pag-abot niya nito sa akin habang ako ay umiiyak sa balikat niya. At saka ko lang narealize, ngayon niya lang talaga binalik ito sa akin, ilang buwan na ang dumaan."Naku naman! Ba't ka tumawa, Chaira?" sabi ko at napasapo sa aking mukha nang mapansin kong tumawa ako dahil naalala ko iyon. "'Wag mong sabihin.... Naku naman! May gusto ka ba ulit sa kaniya?!" hindi ko makapaniwalang tanong sa aking sarili. "Grabe! Talaga ba, Chaira?!"Bigla akong napahiga sa aking kama habang iniisip kung ano ba talaga ang nararamdaman ko. Nagugu
"Wait!" biglang sabi ni Kaina at tumayo, dahilan upang mapatingin kaming lahat sa kanya. "Gusto ko lang sabihin na sobrang proud ako sa team natin. Alam nating lahat kung gaano kahirap pero fulfilling ang journey na ‘to. Congrats sa atin!" sabi niya, dahilan upang mapangiti kaming lahat.Nandirito kami ngayon sa isang VIP room sa isang restaurant para sa isang Quick Toast & Casual Dinner, at magkakasama kaming lahat na team."Congrats, team! Ngayong gabi, mag-celebrate muna tayo dahil naging maayos ang project launch natin kanina, agaw-pansin tayo sa lahat at sa buong mundo. Bukas, mag-focus na 'uli tayo sa outcome, pero ngayon, celebrate muna tayo. Congrats! Cheers pa—" Natigil si Trina sa pagtaas ng baso niyang may lamang sparkling wine nang biglang nagsalita si Kaina."Saglit, Ms. Trina!" sabi ni Kaina. "Sila Ms. Chaira at Boss Ken naman, wala po ba kayong masasabi?" tanong niya sa amin, dahilan upang mapatingin ako kay Ken, na nakita kong seryoso naman na nakatingin sa akin. "Ha?
"Sorry, nakaistorbo ba ako, lalabas na lang 'uli ako.""We're done talking," sabi ni Ken sa akin dahilan para matigil ako sa paglabas ng office. "And you can leave now, Trina," sabi naman ni Ken kay Trina na salubong ang kilay na nakatingin sa akin.Iniwas na niya ang tingin sa akin, nilagpasan niya lamang ako at nagpatuloy na sa paglabas ng office.Hindi niya man lang ako binigyan ng tingin at ngiti na palagi niyang ginagawa kapag alam niyang nasa paligid ako, hanggang ngayon hindi ko pa rin mawari kung ano bang nagawa ko at biglang parang galit sa akin si Trina."How was it?" tanong ni Ken dahilan para mabalik ako sa wisyo."Umalis na po ang media, at nakausap ko ang isa sa kanila na gusto po nila mag-set tayo ng date kung kailan ka puwede mag-interview," sabi ko at umupo na sa table ko. Sinimulang tignan rin ang mga papers na nasa lamesa ako."Is it a one-on-one interview?""Yes, sir. But I already told them there was no need to schedule one since you don’t do interviews now. Sigur
"Ken," tawag ko sa kanya habang pinunasan ang pisngi kong basang-basa ng luha. Nilingon niya ako at bahagyang ngumiti.Nasa sala kami ngayon ng aking condo, nakaupo sa dining chair. Magaan pa rin niyang hinahawakan ang aking pulso."Thank you," sabi ko nang mahina. Pinunasan niya rin ang aking pisngi at panandaliang iniwan ang kanyang palad doon, ngayon ay natigil na rin ako sa pagluha."If you ever feel like you're not okay, can you please tell me?" tanong niya dahilan upang hindi ako makapagsalita. Ilang saglit pa, tinanggal na niya ang kanyang kamay sa aking pisngi at binitawan ang pulso ko. "Am I the reason you're crying?" muli niyang tanong, dahilan para mapailing ako."Ako ang dahilan, sarili ko lang," sagot ko nang nakayuko."That's exactly why you feel this way, because you keep blaming yourself," sagot niya, dahilan para mapakagat ako sa aking pang-ibabang labi."You are never wrong if your intentions and actions come from a good place, especially if it's for yourself." Iniha
"I really like you, Chaira," muli niyang sabi dahilan para maramdaman ko na ang pagbilis ng tibok ng puso ko. "I want to be your man. I want to protect you, just like he protects his girl." Sabi nito at napatingin sa t.v. na pinapanood namin, nakita ko sa screen ang pagprotekta ni Hyung Sik sa partner niya sa mga zombies.Hindi ko alam ang sasabihin ko sa kaniyang sinabi sa akin, kaya pilit na lamang akong napatawa ng mahina."'Wag kang mag-alala, hindi naman magkaka-zombie, hindi mo ako kailangan protektahan." Natatawa ko pang sabi."I'm serious, Chaira Espejo," sabi niya dahilan para matigil ako sa aking pagtawa. "I like you, and you don't have any idea how deep my feelings are.""Matulog na kaya tayo," sabi ko, at tatayo na sana ako, pero hinawakan niya ang kamay ko.Bakit biglang ganito? Akala ko ba chill? Parang stress na 'to sa akin e."I'm not done. Can you listen to me first? Please?" sabi nito habang nakatingin sa mga mata ko, at ang mga mata niya parang mapungay, napakaganda
"Sorry, nakaistorbo ba ako, lalabas na lang 'uli ako.""We're done talking," sabi ni Ken sa akin dahilan para matigil ako sa paglabas ng office. "And you can leave now, Trina," sabi naman ni Ken kay Trina na salubong ang kilay na nakatingin sa akin.Iniwas na niya ang tingin sa akin, nilagpasan niya lamang ako at nagpatuloy na sa paglabas ng office.Hindi niya man lang ako binigyan ng tingin at ngiti na palagi niyang ginagawa kapag alam niyang nasa paligid ako, hanggang ngayon hindi ko pa rin mawari kung ano bang nagawa ko at biglang parang galit sa akin si Trina."How was it?" tanong ni Ken dahilan para mabalik ako sa wisyo."Umalis na po ang media, at nakausap ko ang isa sa kanila na gusto po nila mag-set tayo ng date kung kailan ka puwede mag-interview," sabi ko at umupo na sa table ko. Sinimulang tignan rin ang mga papers na nasa lamesa ako."Is it a one-on-one interview?""Yes, sir. But I already told them there was no need to schedule one since you don’t do interviews now. Sigur
"Wait!" biglang sabi ni Kaina at tumayo, dahilan upang mapatingin kaming lahat sa kanya. "Gusto ko lang sabihin na sobrang proud ako sa team natin. Alam nating lahat kung gaano kahirap pero fulfilling ang journey na ‘to. Congrats sa atin!" sabi niya, dahilan upang mapangiti kaming lahat.Nandirito kami ngayon sa isang VIP room sa isang restaurant para sa isang Quick Toast & Casual Dinner, at magkakasama kaming lahat na team."Congrats, team! Ngayong gabi, mag-celebrate muna tayo dahil naging maayos ang project launch natin kanina, agaw-pansin tayo sa lahat at sa buong mundo. Bukas, mag-focus na 'uli tayo sa outcome, pero ngayon, celebrate muna tayo. Congrats! Cheers pa—" Natigil si Trina sa pagtaas ng baso niyang may lamang sparkling wine nang biglang nagsalita si Kaina."Saglit, Ms. Trina!" sabi ni Kaina. "Sila Ms. Chaira at Boss Ken naman, wala po ba kayong masasabi?" tanong niya sa amin, dahilan upang mapatingin ako kay Ken, na nakita kong seryoso naman na nakatingin sa akin. "Ha?
("Kumain ka na?")"Ken? Kakahatid mo lang sa akin, 'di ba?" sabi ko, hindi naiwasang matawa ng kaunti, at ibinaba ko ang aking bag sa lamesa.("Mali, dapat pala. Make sure you eat, okay? Don’t skip meals.")"Okay, babaan na kita ng linya, mag-focus ka sa pagda-drive," sabi ko at agad ko siyang binabaan ng linya. Hindi ko na hinintay pa ang kaniyang sasabihin. Umiiling ako habang may kinukuha sa aking bag.Nang makuha ko ang underwear ko, naalala ko na naman ang pag-abot niya nito sa akin habang ako ay umiiyak sa balikat niya. At saka ko lang narealize, ngayon niya lang talaga binalik ito sa akin, ilang buwan na ang dumaan."Naku naman! Ba't ka tumawa, Chaira?" sabi ko at napasapo sa aking mukha nang mapansin kong tumawa ako dahil naalala ko iyon. "'Wag mong sabihin.... Naku naman! May gusto ka ba ulit sa kaniya?!" hindi ko makapaniwalang tanong sa aking sarili. "Grabe! Talaga ba, Chaira?!"Bigla akong napahiga sa aking kama habang iniisip kung ano ba talaga ang nararamdaman ko. Nagugu
"Ayoko po," sagot ko agad, dahilan upang mapakrus siya ng kaniyang mga braso."Pasensiya na po, pero hindi ko po ugali ang magsinungaling. Sasabihin ko po sa kaniya na sinabi ko ang totoo sa inyo, at maghanap na lang po kayo ng ibang babae para magpanggap," sabi ko, at narinig ko ang biglang pagtawa niya."Earlier, you even asked for ten million, and now you're turning it down?""Yes po, kasi hindi ko akalain na kaya ninyong gawin iyon sa anak ninyo. Kung totoong girlfriend ako ng anak ninyo at mahal ako, kawawa naman pala si Sir Ken kung ganoon," sabi ko, dahilan upang tawanan niya lamang muli ako.May sapak rin pala sa utak itong si Mr. Rosales. Mag-ama talaga sila. "And what's your name again?" nakangiti niyang tanong."Chaira Espejo," sagot ko at tumayo na. "Puwede na po akong bumalik sa trabaho?" tanong ko, at tinanguan naman niya ako.Hala ka! Saglit? Tinanong niya ang pangalan ko? Paano kung paimbestigahan niya ako? Tapos gantihan niya ang pamilya ko dahil sa pagsagot ko sa ka
"Teka lang, Ms. Chai, dito ka muna. Kahit mga 10 minutes lang," pigil sa akin ni Kaina sa paglalakad nang makarating ako sa 7th floor. Halos lahat ng atensyon ng employees dito ay nasa gawing dulo kung nasaan ang office namin ni Ken."Bakit?""Nandyan kasi si Mr. Rosales sa loob ng office niyo," sabi niya, dahilan upang magtaka ako."Ang former CEO, daddy ni Sir Ken? Nandyan na rin agad si Sir Ken?" 7:50 pa lang, sakto lagi siyang dumarating ng 8."Oo, nag-uusap sila. Kakadala ko lang ng kape sa kanila kanina. Mukhang parehas mainit ang ulo ng mag-ama, kaya dito ka lang muna."Napatango-tango naman ako habang inuulit-ulit sa isip ko ang sinabi niya.Bakit kaya? Wala rin akong balita kung anong klase silang mag-ama, close ba sila o hindi? Siguro hindi? Kaya mainit ang ulo nilang dalawa ngayon?"Bakit mainit ang ulo nila?" bigla kong tanong, dahilan upang ang ibang employees rin ay mapatingin kay Kaina na animoy naghihintay din sa sagot."Parang ano… hinahanapan ata ni Mr. Rosales si Bo
"What do you think you're doing, Chaira Espejo?" Salubong ang kanyang kilay nang paghiwalayin niya ang aming mga labi. "He touched you here." Hawak niya na ngayon ang magkabilang bewang ko. Napalalim ang paghinga ko dahil doon. "Mas lalong nag-init ang ulo ko, Chaira. I've never seen you with a man before. And now, are you really doing this? Dancing with another guy and letting him touch you?""Hindi ako ganoon. Pero... bewang lang naman 'yon."Ba't ba siya nagagalit? Eh siya nga, kung saan-saan na ako hinawakan!"Exactly. It was just your waist, yet it still made my blood boil," bulong niya. Hawak pa rin niya ako, at kita sa mukha niya na para bang naguguluhan rin siya. "Because of your answer, no one else is allowed to touch you here, except me."Piniga niya ang bewang ko. Hindi ko alam kung bakit, pero imbes na makaramdam ako ng sakit, parang bigla akong nag-init."Especially here."Naramdaman ko ang dahan-dahang pagbaba ng kamay niya patungo sa botones ng jeans ko. Tinanggal niya
"Upo ka na, dito ka na lang sa tabi ko," sabi ni Eloisa. Umupo na siya sa bandang harap ko, ngunit ang tingin niya ay nasa akin pa rin. "Naalala mo pa pala ako?" tanong pa ni Eloisa. "Of course, we've been classmates for three years," sagot niya habang nakatitig pa rin sa akin.Sa akin ba talaga siya nakatingin?Sinubukan kong tingnan ang likod ko, ngunit wala namang tao sa katabing pwesto namin dahil nasa dance floor sila.Siguro nakatitig siya, kasi galit siya kasi tumuloy ako sa club? Kaya ko namang pumasok bukas kahit magpakalasing ako ngayon."E ako, naalala mo?" tanong naman ni Jilian na nakangiti, dahilan para tumango si Ken.Naalala niya sila Jilian? Tapos ako hindi? Buti naman."Ako naman, Ken?" sabat pa ng isa naming kaibigan bago humagikgik nang muling tumango si Ken at tumingin sa kanya.Sa wakas, iniwas na niya ang tingin sa akin. Parang sinasakal niya kasi ako sa titig niya, ang hirap huminga, lalo na kapag isang gwapong lalaki kagaya niya ang tumititig."I remember al