Chapter 5

"Hindi na ako nagtaka kung bakit ikaw ang napili ni Boss," matapos niyang pindutin ang numero 7 sa elevator ay umiiling siyang tumingin sa akin mula paa hanggang sa aking ulo.

"Bakit po?"

"Wala, pero kailan ka pa nag-apply?" tanong niya. Buti na lamang ay nakasabay ko siya papasok dito. Narinig niya kasi na hinahanap ko ang office ng CEO, buti isinabay niya ako, since parehas lang din daw ang floor kung saan ang table niya.

"Kahapon lang po ako nagbigay ng resume." Nagsalubong ang kaniyang kilay at tinignan muli ako.

"Na-interview ka ba?"

"Hindi po."

"Ay, so hindi ka niya nakita ng personal?" Umiling naman ako sa kaniya.

"Bakit naman kaya?" Parang gulat na gulat niyang tanong. "Anong natapos mo kurso or anong maipagmamalaki mo?"

"Ah, cumlaude po at natapos ko ang business management, wala na po akong ibang na-achieve, bukod doon." sagot ko at napayuko.

"Cumlaude? Kaya... siguro dahil doon, hindi dahil sa nakita niya ang physical mong itsura."

"Po?"

"Ay, hindi ka nag-background check? Naku, delikado ka sa bagong CEO."

"Bakit po? Masungit ba siya sobra?" Bumukas na ang elevator at nauna siyang lumabas, sumunod naman ako sa kaniya.

"Masungit at makati ang boss natin, halika. Dito ka muna sa tabi ko, saktong 8 a.m. pa dumarating si Boss." sabi niya at sumunod naman ako sa kaniya, kinuhanan niya muna ako ng upuan, bago siya umupo at tumabi naman ako sa kaniya.

Kahit hindi ko binibigyan ng pansin ang ibang empleyado rito, ramdam ko na nasa akin ang atensyon nila. Ito ang isa sa dahilan kung bakit ayoko sa labas magtrabaho, ayokong binibigyan ako ng atensyon, pakiramdam ko may hindi sila magandang sinasabi sa akin.

"Payo ko lang ah, sa susunod mag-slacks ka na lang kapag papasok ka rito. Alam mo ba, isang buwan pa lang ang si Sir Ken dito pero halos lahat ng babae dito ay napasukan na niya ng sandata niya?"

"Mahaba at masarap naman," isang magandang babae ang biglang sumulpot, nakaupo siya sa swivel chair at nasa tabi ngayon ng babae na kanina ko pa kausap. "Hi, I'm Kaina, isa ako sa napasukan ni Sir." humagikgik nitong sabi, pilit naman akong napangiti sa kaniya. Napasukan?

"Ay, talagang proud ka pa, huh?" sarkastika niyang sabi kay Kaina. "Oo nga pala, ako si Trina, 'wag kang gagaya dito, isa ring makati." Kahit nahihiya at naguguluhan sa kanilang usapan, bahagya akong tumawa.

"Ako si Chaira."

"Taray, ikaw ang secretary? Hindi naman nakakapagtaka, magpapasok ka rin ba kay Boss Ken? Mahaba at malaki 'yon. Tapos pogi at sobrang hot. Perfect! Kailan kaya mauulit ang ginawa niya sa akin?" sambit ni Kaina at tumingala habang nakapikit, animoy inaalala ang pangyayari sa kanilang dalawa.

Mukhang alam ko na ang kanilang ibig-sabihin.

"Ikaw po ba, napasukan na rin?" tanong ko kay Trina at narinig ko ang pagtawa ng lahat ng nandito na empleyado, dahilan upang taka-taka akong mapatingin sa kanila.

"Loka! Pinsan ko 'yon," sagot ni Trina.

"Pero Trina, pwede na—"

"'Yang kalandian mo, ilugar mo, Kaina." sambit ni Trina, dahilan upang mapakagat-labi si Kaina. "Ewan ko ba sa inyo at patay na patay kayo diyan sa pinsan ko, tuwang-tuwa pa kayo na ginagawa kayong laruan ng lalaking 'yon." Umiiling-iling niyang sabi. "At ikaw? Ganiyang babae ka rin ba tulad ng mga babae dito? Ang ikli pa sobra ng suot mo," tanong niya sa akin kaya agad akong napailing.

"Hindi, nandito ako para magtrabaho. At ito'ng suot ko," sabi ko at binaba ang kaunti ang laylayan ng suot kong red na fitted dress. "Hinirama ko lang kasi 'to sa best friend ko e, wala kasi akong ibang damit."

"Hays, pero kahit anong suot mo, kung ganiyan ang katawan at itsura mo, kakati talaga si Ken. Basta 'wag kang bibigay." sabi niya.

Naku naman, nagkaroon pa ako ng iisipin agad pagpasok ko pa lang dito. Ganoon ba talaga kababaero ang bagong CEO? Talagang halos lahat ng babae dito nakatalik niya?

Grabe naman.

Ilang minuto pa ang dumaan at nasa baba na raw ang CEO at sinamahan na ako ni Trina sa office ng CEO kung saan doon rin daw ang office ko. Nang makapasok ako ay iniwan na ako ni Trina, nagbigay pa siya muli sa akin ng babala na mag-ingat kay Boss Ken—

"Kendrick Darrell Rosales." Halos mailuwa ko ang mata ko sa gulat ng mabasa ko na nakaukit sa isang desk nameplate.

Ano!?

Siya ang bagong CEO ng KSales Play & Co. Inc.?

Ano na namang kalokohan ang nangyayari sa buhay ko? Bakit siya na naman?

Narinig ko na bubukas na ang pinto ng office kaya dali-dali akong tumungo sa magiging lamesa ko raw sabi ni Trina, medyo malayo sa lamesa ni Kendrick pero sa tabi niya pa rin nakapwesto.

Nang pabukas na ang pinto ay ibinaba ko na ang aking bag sa lamesa, inayos ko pa ang aking suot, at napahinga ng malalim. Nang maramdaman ko na nakapasok siya ay yumuko agad ako.

Sana hindi niya ako kilala o namumukhaan. Please....

"Good morning, Sir." nakayuko kong sabi, ngunit narinig ko lamang ang yabag ng kaniyang mga paa patungo sa kaniyang lamesa.

Pilit kong pinapakalma ang sarili ko habang nakayuko. Tahimik na naupo si Kendrick sa kanyang swivel chair, at ramdam ko ang bigat ng presensya niya sa loob ng opisina.

Sa dinami-rami, bakit siya na naman?

Hindi ko inaasahan na magtatagpo ulit kami. Kinalimutan ko na ang tungkol sa nangyari noon nang nalasing ako sa club, tapos ngayon nakita ko na naman siya?

Narinig ko ang tunog ng papel na iniikot niya sa kanyang mesa, at kasunod niyon ay ang malalim niyang boses.

"Ano ang schedule ko ngayon?"

Napakurap ako. Schedule? Oo nga pala. Wala pang nagtuturo sa akin kung ano mga dapat kong gawin! Halos kanina lang ako dumating, paano ko malalaman kung ano ang schedule niya?

Mabilis kong iniikot ang paningin ko, hinahanap ang kahit anong pwedeng pagkunan ng sagot. Nanginginig pa ang kamay ko nang mapansin kong may isang clipboard na nakapatong sa lamesa ko. Mabilis kong binuklat ang mga papel doon, at doon ko nakita ang nakasulat na schedule ni Kendrick.

Huminga ako nang malalim bago nagsalita.

"Sir, you have a board meeting at 10 AM, followed by a lunch meeting with Mr. Marquez at 12 noon. Then, at 2 PM, you have an interview with the press regarding the company's new project. At 4 PM, you have a conference call with our international partners." sabi ko at tahimik lamang siya.

Napatigil ako at muling yumuko, kinakabahan sa kung tama ba ang mga sinabi ko. Narinig ko ang mahinang tunog ng ballpen na ipinang-tap niya sa kanyang desk.

"Hmmm. Not bad."

Nakahinga ako ng maluwag. Akala ko pagsasabihan niya ako.

"Pumunta ka kay Mr. Gonzales sa labas at sabihin mong ipasa niya sa akin ang latest financial report ng kumpanya," utos niya.

"Okay, Sir." Kahit hindi ako nakatingin sa kaniya ay tumango ako at halos nagmamadali nang lumakad papunta sa pinto. Gusto kong makalabas agad sa opisina para makalayo sa presensya niya...

Pero bago ko pa maabot ang doorknob, napahinto ako.

"Oh, and before I forget—Did I make you happy that night?"

Nanigas ang buong katawan ko....

Hindi ko alam kung narinig ko lang ba ng mali ang sinabi niya o… totoo talaga 'yon?

Dahan-dahan akong napalingon sa kanya, at nakita kong nakasandal siya sa kanyang upuan habang hawak ang ballpen sa kanyang kamay. Seryoso at walang emosyon siyang nakatingin sa akin.

P*tng*na! Tama ba ako ng iniisip? Tungkol ba'to noong gabi na pinilit ko siya?

Alam niya.

Naalala niya.

At ngayon, ano ang isasagot ko?