Asteria's Point of View
Nagmamadali akong suotin ang blouse na London Effect Bodysuit na bumagay sa kurba ng ko na 27 inches. Tiningnan ko ang mala-vintage na orasan na nakatapat sa 8 habang ang ibang daliri nito ay nakaturo sa saktong 30.
Hindi naman masama. Tatlumpung minuto pa lang naman akong late sa klase. Ibinuka ko naman ang mga labi ko para tawagin si Florentina. Narinig ko ang ingay na nagmumula sa pinto nang pumasok si Florentina habang dala-dala ang black slacks na dapat kong susuotin. Ang totoo niyan, kundi dahil sa sinabi ni Blaire na gaganapin na quiz ay hindi ako papasok ngayong araw.
Ang kursong kinuha namin nina Claire ay Business Administration dahil lahat kami ay nababagay sa kurso na iyon. Mas lalong bumagay ito sa akin dahil malls and resorts ang negosyo ng mga magulang ko habang ang kina Claire naman ay tungkol sa perfume. Kaya kadalasan ang collection ng perfume namin ay galing sa kanila.
Agad naman akong sumigaw dahil kanina pa ako nakatayo rito at mauubos ang oras ko rito kahihintay sa kanya. “Did you know the word faster? I can teach you the meaning of that if you didn't know.” Marahil, dahil wala akong pasensya sa paghihintay sa mga bagay na mabilis kong nakukuha sa isang sabi ko lamang. Kadalasan akong tinatawag na spoiled brat ng mga schoolmate ko dahil daw sa kasamaan ng ugali ko. Well, hindi nila alam ang tunay na definition ng sinasabi nila, and guess what, I always make them mad at me. It's so satisfying for me.
Madalang namang umuwi sa mansion sina Mom at Dad. Natatandaan kong huli silang umuwi para i-freeze ang account ko. Umuuwi lang naman sila kapag may nagawa akong mali. Kadalasan din ay nasa bakasyon sila upang magkaroon ng time para sa sarili nila at kung hindi naman ay sa negosyo namin. Naabala ang pag-iisip ko nang marinig ko ang malakas na katok. Mabilis ko naman itong binuksan nang makita ko ang mukha niya na parang hindi maipinta. Marahil ay natatakot siya na baka matanggal siya. Naka-point ang daliri ko sa lamesa upang ituro sa kanya kung saan niya ilalagay nang bigla itong tumango habang dahan-dahang inilalapag ang trouser ko habang inilapag naman niya ang stiletto sa sahig.
Bago siya umalis ay nilapitan ko ang trouser para tingnan ang kabuuan nito nang may makita akong mantsa rito. “Sino ang naglaba ng trouser ko?” Kalmado pero mababakas sa sinabi ko na galit ako dahil ang pinaka ayaw ko ay nadudumihan ang kahit anong damit ko.
Napapikit naman siya sa sinabi ko at napayuko na lamang. “S...si Ginang Estella po, ma'am,” nauutal na wika niya sa akin habang nananatili pa rin sa posisyon niya na ganoon.
“Well, I don't have any time to say this word to her. Can you tell her this?” tanong ko sa kanya habang nakapamaywang. Hindi pa rin niya itinataas ang tingin niya sa akin kaya inilapit ko ang labi ko sa tainga niya upang sabihin ang gusto kong sabihin bago ako pumasok. “You're fired,” wika ko na nakapagpanganga sa kanya. Kumindat naman ako at nagmadaling kinuha ang trouser at itinapon ito sa tapunan na nasa kwarto ko.
Nakita ko na nag-bow pa siya sa akin bago umalis habang tuluyan kong binuksan ang cabinet na naglalaman ng mga backup outfits ko. Well, I need to buy a new trouser. That one is my favorite.
Agad kong dinampot ang isang trouser do'n habang nagmamadali akong suotin ito dahil kanina pa ako late sa klase namin. Pagkayari no'n ay pinagmasdan ko sa malaking salamin ang kabuuan ko. Perpekto. 'Yan ang masasabi ko sa hubog ng katawan ko habang bumagay naman dito ang wavy na buhok ko na kulay chestnut.
Kinuha ko ang may tatak na LV ko na bag. Habang papalabas ako ay agad akong tinawag ng isa sa driver namin, “Ma'am Asteria, aalis na ho ba tayo?” tanong nito na may kanin pa sa bandang labi habang napairap naman ako sa kawalan. Ano ba ang tingin niya sa akin? Bata pa masyado para hindi makapag-drive ng sarili ko?
“No, just save some gas and by the way, don't forget to buy what I told you to buy,” wika ko na lamang habang tuluyang binuksan ang Mercedes na sasakyan na binili sa akin ni Dad. Sasagot pa sana ito nang bigla akong nagsalita, “Who is your boss?” tanong ko sa kanya na agad na lang niya ikinatango. Marahil ay na-sense niya na walang patutunguhan kung makikipagtalo pa siya.
Marahil, ayaw niya rin sundin ang utos ko dahil malalagot siya kapag nalaman ni Dad na siya pala ang bumili ng rum at tequila na iinumin namin ngayong gabi dahil kaarawan ni Meghan dahil hindi kami maaaring pumunta sa bar dahil wala pa kami sa tamang edad.
Ipinasok ko ang Mercedes na sinasakyan ko sa parking ng University of San Cabrini. Nagulat ako nang may ibang nakaparada sa puwesto na lagi kong pinaparadahan. Nilagyan ko na rin ito ng pangalan upang walang magtungo roon. Ang lakas naman ng loob niyang pumarada sa teritoryo ko.
Pagkababa ko ay isinuot ko ang shades ko na nasa blouse. Habang bumababa sa sasakyan ay agad kong nakita ang isang lalaki na sa pagkakaalam ko ay si Noah dahil isa siya sa mga popular dito sa campus.
“What the hell do you think you're doing? This is my territory,” singhal ko sa kanya habang umuusok ang ilong ko sa galit. Walang bumabangga sa akin na kahit sino dahil natatakot sila na makalaban ako. Samantalang siya naman ay pumarada pa sa lote na binili ni Mom para sa akin.
“Well, this is not yours. This is the school's property,” wika niya habang taas noo pa sa pagsasalita. Mukhang may mapapahiya na naman ngayong araw. May napahiya na ako noon, at iyon ang huling tao na pumarada sa lote na pagmamay-ari ko.
Agad namang dumami ang mga tao na nakapaligid sa amin habang inaabangan ang pag-aaway namin, pero agad lang ako umirap sa kanya at tinawagan ang isa sa guard rito sa campus. Nang lumabas naman ito ay agad lang ito pinaalis.
Tumawa naman ako nang malakas para ipakita ang pagkapahiya niya at nagsimula siyang mag-park sa ibang lugar habang mayamaya pa ay dumating na si Claire kasama si Blaire. Hindi ko alam kung ano ang business ng lalaki na iyon para sabihin kina Mom na i-pull out ang investment namin.
Katulad ng nakagawian, ay yayakapin ulit sana ako ni Claire, pero agad kong iniharang ang mga kamay ko upang hindi niya magawa iyon.
“Ano ka ba, napaka-OA mo naman. Wala namang nangyari na masama sa akin at isa pa, madudumihan ang blusa na suot ko,” wika ko sa kanya habang itinataas ang shades ko na nakakasagabal sa mga mata ko. Hindi ko alam kung matatawag ba na allergy ang gano'ng bagay.
“Napakaarte mo talagang gaga ka. Baka nakalilimutan mong kaibigan mo ako,” tumataas pang kamay niyang mga sabi. Tiningnan ko naman mula ulo hanggang paa si Blaire na kasama niya. Pumasok na kami sa loob ng campus.
Pagkapasok pa lang namin sa classroom ay sumalubong sa amin ang magkadikit na kilay ni Professor Ahmad.
“Detention for the three of you!” Isang nakabibinging sigaw ang nakapagpatakip sa tainga namin. Natatawang umalis naman kami dahil sa hitsura ni Blaire na lagi siyang nadi-detention sa umaga.
Pakanta-kanta pa kami ni Claire habang papunta sa detention room. Marahil ay ayaw na naman niyang magklase. Sabagay, parehas naman kami na napipilitan pumasok.
“Did you call Meghan?” tanong ko sa kanya habang naglalakad kami patungo sa detention room.
“Yeah,” sagot niya na lamang. Hindi na sana ako sasagot nang makita ko si Shiela na nakasunod sa amin papuntang detention room. Mukhang isa rin siya sa pinalabas ni Professor Ahmad.
Pagkapasok namin sa detention room ay sumalubong sa amin ang malamig na hangin na nagmumula sa aircon habang pinaupo naman kami ni Sir Cecilion na prenteng nakaupo. Mga ilang saglit pa ay pinalabas na kami habang sabay-sabay naman namin natapos ang quiz sa tulong ni Blaire dahil siya ang nag-review para sa amin. Samantalang pinuntahan naman namin si Meghan para sa gaganaping party namin nang makita namin siya na kinakausap ang isa sa teacher niya na halatang nakikipagharutan.
“Meghan,” tawag namin sa kaniya. Halata sa mukha niya ang gulat nang makita kami na nakangisi sa kanya.
Asteria's Point of ViewPapunta na kami ngayon sa mansion namin habang kasama ko sina Claire, Blaire, Kierra at iba pa naming mga kaibigan. Dali-dali silang nagtanggal ng mga sapatos nang makapasok kami sa loob. Habang mabilis naman silang nagtungo sa bar counter ng mansion namin na pinagawa nina Mom at Dad para sa tuwing nagha-hangout sila ng mga kaibigan. Ngunit ako muna ang gagamit habang wala sila.“Meghan, wala ka bang nais ikuwento sa amin nina Asteria?” tanong ni Claire habang nakataas ang mga paa na nakaupo sa isang side habang si Meghan naman ay abala sa pagluluto para sa kakainin namin habang umiinom.“What is it?” nagtatakang tanong niya na parang hindi namin siya nakita sa school kanina. Mukhang may tinatago siya sa amin.
Asteria's Point of ViewAbala ako sa pag-aayos ng maleta ko na dadalhin sa probinsya. Pinili ko ang magagandang damit habang isinama ko ang kabibili ko lamang. Tumawag si Mom dahil sobrang excited siya na papuntahin ako sa probinsya, mukhang ayaw nilang nandito ako. Tinawag ko si Florentina kanina na ngayon ay abala na sa pagtitiklop ng mga damit habang inilalagay ko ito nang maingat sa maleta.Napatigil naman ako sa pagtutupi nang bigla kaming makarinig ng katok at pumasok doon si Mom habang sinenyasan niya si Florentina upang lumabas muna saglit.“Anak, sana naman ay hindi masama ang loob mo,” bungad ni Mom habang naglalakad patungo sa tabi ko. “Alam namin na mas makabubuti sa 'yo ito upang matutunan mo ang iba't ibang side ng buhay ng isang tao. Hindi ang salapi ang umiikot s
Asteria's Point of ViewHindi naman ako nakapagsalita nang ilang segundo nang bigla ulit magsalita si Tiya Cecilia nang marinig niya na wala kami balak sumagot sa kanyang sinabi.“Oo nga pala, anak. Siya si Asteria, ang anak ng dati kong amo. Sadyang kay buti ng mga magulang niya sa akin. Dahil sa kanila ay nagkaroon tayo ng sarili nating bukid,” proud na wika niya habang ang mga kamay niya ay magkahawak at nakatapat sa kanyang puso na parang nananalangin.Hindi ko alam kung dapat ba akong makaramdam ng tuwa dahil nakatulong sila Mom sa ibang tao o makaramdam ng awa sa sarili ko dahil mabuti pa sa ibang tao ay may oras sila, kaysa sa sarili nilang anak.“Magandang hapon, señorita,” magalang na bigkas niya h
Asteria's Point of ViewIlang oras na akong umiirap habang nag-uusap ang dalawa sa harap ko. At talagang sa harap ko pa silang dalawa nagharutan. Well, wala namang problema sa gano'n, pero nakakairita kasi sa pakiramdam.Maggagabi na ngayon at talaga namang nakakatakot na ang daanan habang ang simoy ng hangin ay dumadampi sa balat ko na nakakapanginig sa akin.“Alam mo ba, Gray? Ilang araw na akong nasa bahay ng tiya ko. Kakauwi ko lang dito sa probinsya and guess what?” wika ni Leiya na nagpakilala sa akin kanina. Mukhang galing din siya sa syudad kagaya ko.Kanina lamang ay nagpakilala ito sa akin.“Gray,” tawag nito na ikinalingon naming dalawa.
Asteria's Point of ViewMakalipas ang ilang sandali, nagpaalam na ako upang pumunta sa silid na hinanda nila para sa akin, ginawaran ko lamang sila ng ngiti bago ako pumunta roon.Nandoon pa rin si Leiya at mukhang balak pa niyang makitulog dito. Lagi akong napapairap sa kawalan tuwing magsasalita siya. Simula no'ng mapahiya siya dahil sa binigay kong Hermes bag ay hindi na siya nagkuwento ng buhay niya sa siyudad. Sa halip ay tungkol na lamang sa pag-aaral niya na hindi naman nakaagaw ng atensyon dahil sa kayabangan niya.Kinausap din ako ni Blake kanina at nakita ko ang simpleng titig niya sa amin habang kumakain. Ayos naman ang pagkain nila rito. Sa totoo niyan, ay mas ayos ang pagkain dito dahil mas sariwa at galing mismo sa kabukiran.
Asteria's Point of ViewNagising ako sa init na nararamdaman at sa bigat na parang may nakapatong sa akin. Pagkabukas ko ng mata ay nagulat ako sa tumambad sa akin. Nakapatong lang naman si Gray sa akin habang mahimbing na natutulog. Naalala ko na naman ang nakakahiyang ginawa ko kanina. Mas mabuti kung kalilimutan ko na lamang ang ginawa ko na iyon. Dahan-dahan ko siyang inasog sa kabilang side ng kama upang makahinga ako nang mabuti.Hindi tanaw ang sinag ng araw rito, pero napakainit at hindi ako sanay sa gano'ng init. Nakabukas pa rin ang gasera na nagbibigay ilaw sa buong silid. Dahan-dahan akong umupo nang marinig ko si Gray na nagsalita.“Saan ka pupunta?” tanong niya sa akin habang nakapikit pa rin ang mga mata niya.
Asteria's Point of ViewIlang oras na akong pabalik-balik sa salamin para tingnan kung bumagay sa akin ang pagkakatali ng buhok ko. Kulay puting T-shirt lamang ang isinuot ko na p-in-artner-an ko ng itim na pantalon na binili ko sa mismong store ng Adidas noong magtungo kami roon.“Iha, halika na, baka mahuli pa tayo. Mga alas singko ng hapon ay magsasara na ang registrar,” wika nito habang kumakatok sa pintuan. Hindi naman na ako nag-atubili pa at lumabas na ng silid. Tumambad sa akin ang matamis na ngiti ni Tiya Cecilia na ibinalik ko naman.“Napakaganda mo naman, iha. Kahit ang simpleng T-shirt ay bumabagay sa iyo. Halika na at baka tayo ay mahuli pa,” saad nito at kinuha ang payong. Sinara din nito ang pintuan ng bahay.
R-18: READ AT YOUR OWN RISK.Asteria's Point of ViewSabay naming binabagtas na dalawa ang daan habang ang patak ng ulan ay patuloy na tumatama sa aming mga balat. Ito ang unang beses na nagpabasa ako sa ulan para lang makasama ang isang lalaki na kailanman ay hindi ko naisip na gawin ko sa tanang buhay ko.“Binibini, nais mo bang buhatin kita hanggang sa kubo? Mukhang napapagod ka na,” wika ni Gray habang nakatitig sa akin. Hindi ko alam kung ano ang nararamdaman ko sa loob ng tiyan ko na parang may paru-paro na lumilipad roon. Hindi ako ignorante para hindi malaman kung ano ang ibig sabihin no'n, pero ngayon ko lang naramdaman ito at kakaiba ang pakiramdam na iyon.“Gray…,” bigkas ko, nais kong malaman kung parehas ba
Asteria's Point of ViewHindi ko alam kung ilang thank you ang sinabi sa akin nina Leiya at Blake dahil sa regalo ko sa kanila. Ginawan ko talaga ng paraan para maibigay 'yon sa kanila. Kahit noong una ay ayaw pa akong pahiramin ng pera, how dare her na pagdamutan ako. Pero dahil nagawan niya ng paraan at um-oo siya sa akin, sumaya ako. At napasaya ko ang dalawa.Iyon nga lang, ang problema ay siya ang pipili ng bahay. Hindi naman ako maka-disagree dahil siya ang bibili."Fine. Sabihin mo na lang sa akin kung saan 'yon. Kapag maganda, babayaran kita kapag nagkita tao," sabi ko sa kanya. Next week ay lilipat na sina Blake at Leiya sa bahay.Sa wakas ay pinaplano na nila ang tungkol sa pamilya nila. Malapit na rin siy
Asteria's Point of ViewTumingin kami roon sa sumigaw. Nakita namin ang isang lalaki na nakahandusay sa sahig. May bula ito sa labi at naniniwala kaming ito ay food poisoning.Pero magkaiba dahil ang staff ang nag-serve. Kung may naglagay ng lason sa pagkain, maituturo sila. Siguro, may malapit sa lalaki na kailangang pagsuspetyahan sa nangyari. Hindi ako professional na detective, pero gamit ang logic, masasabi kong sinadya itong gawin. Gusto nilang iba ang masisi, hindi sila.Pero, ano 'yong powder sa kamay niya? May kakaiba roon."Gray, tingnan mo 'yong kamay niya. May kakaiba roon. Alam mo ba kung ano 'yon?" tanong ko habang nakaturo sa kanang kamay ng biktima."Tumawag kayo ng pulis! Huwag
Asteria's Point of ViewNagulat ako nang lumapit si Selena sa aming apat nang may malaking ngiti. Paano niya nagawang pumasok sa simbahan habang nakasuot ng kulay itim na dress? Lahat ng atensyon ay nasa amin at tila hindi siya masaya sa kasal nina Blake at Leiya dahil sa ginagawa niya. Hanggang dito ba naman ay sisirain niya ang lahat?“Congratulations to the both of you and wait, I'm just here to give them my gift. If you don't mind, Asteria?” she said confidently while looking from my head to toe. Napakuyom ang aking kamao. Is she mocking me?“Well, I'm not saying anything, but are you invited? And besides I'm not the one who will receive your gift. You should ask them if they want to accept your gift,” I replied. Binigyan niya lamang ako ng
Asteria's Point of View Lumipas ang mga araw, at ito ang pinakahihintay na kasal nina Leiya at Blake. Hindi ko maiwasang maging masaya para sa kanilang dalawa. Sa kabutihang palad, binigyan ako ni Blaire ng pera upang bumili ng regalo para sa kanilang dalawa. Sinuot ko ang gown na ibinibigay nila sa akin habang inaayusan ko ang sarili dahil wala akong anumang katulong upang magawa iyon. Tulad ng dalawa nandito, tinutulungan sila ng katulong na kanilang kinuha habang maraming regalo sa bahay na madadaanan mo dahil dito. Gayunpaman, hindi ko pa nakikita si Gray, siguro’y abala siya dahil ito ang araw na dapat silang magdiwang bilang pamilya ng lalaking ikakasal. Narito rin ang pamilya ni Leiy
WARNING: R-18, Read at your own risk.Asteria's Point of ViewAng aming halikan ay tumatagal nang ilang minuto nang simulan niyang i-lock ang pinto mula sa likuran. Huwag niyang sabihin na gusto na naman niya iyong gawin gayong nagawa na namin iyon kanina sa banyo? Gusto niya ba talaga akong mabuntis?“Gray, feeling ko hindi natin dapat gawin—” Natigilan ako sa sasabihin ko nang itulak niya ako sa dingding habang hawak ang likod ko at ang kaliwang braso’y nasa baba ko upang gabayan ako mula sa halik.Nagsimula akong umungol sa pagitan ng mga halikan namin. Ang sensasyong nararamdaman ko’y lumalalim. Ramdam ko ang init ng aming katawan na dumadampi sa 'kin.
Asteria's Point of ViewPagdating namin sa bahay, nakita ko silang nanonood ng telebisyon. Pumunta ako sa kusina upang magluto dahil nangako ako kay Tita Cecilia na ako ang magluluto ng aming hapunan ngayong araw.“Kailangan mo ba ng tulong, Asteria?” tanong ni Leiya habang nakatayo, but I just shook my head because I can do it by myself. And besides, I will serve them today. That's why they should just sit and relax while I’m cooking.“Nasa kwarto ba si Gray?” tanong ko habang naghahanda ng mga sangkap.Noon, kami lang ni Gray ang natutulog sa kwarto, pero napagdesisyunan nilang patulugin si Leiya sa ibaba ng double deck.
Asteria's Point of ViewHabang naglalakad kami, nakita ko ang nayon sa hindi kalayuan sa kanilang tinitirhan. Kung ako ang papipiliin kung ano ang pinakamahalaga, malamang pipiliin ko kung nasaan si Gray at ang simoy ng hangin sa kanilang lugar.“Asteria, dito ang daan!” sigaw ni Tita Cecilia habang tinuturo ang direksyon na mayroong maraming tao na naghihintay sa pila. Marahil sila ang kalahok na sasali sa paligsahan. Hindi ko alam kung maaari kaming mananalo laban sa kanila.They are with their couple, and the others were kissing and hugging. Gayunpaman, nagsimula kaming pumila, and after some interrogation with Tita Cecilia, I couldn’t stop, but I remained silent. How can I speak a word if I’m shy, and if women got pregnant because of that? I
Asteria's Point of ViewIniwan ko na lamang sina Leiya at Blake na nag-aaway kung itutuloy ba nila ang pangpa-prank kay Gray. Mabilis na lamang akong naglakad upang batiin ang bisitang naghihintay sa akin ayon kay Tiya Cecilia.Kaagad na binuksan ko ito at bumungad sa akin ang mukha ni Selena. Nakasuot siya ng dress na hanggang tuhod, naka-boots, at naka-messy bun ang buhok. Anong ginagawa niya rito? Isinuot pa niya ang kanyang salamin. Ni walang araw ngayon, tapos may sunglasses ito? Naligaw yata 'to."Finally, binuksan mo rin ang pinto, Asteria! Kumusta?” Magiliw nitong tanong na para bang wala kaming 'di pagkakaintindihan. Bigla ko na namang naalala 'yong nangyari sa amin sa mansion ni Lola Anastacia. Kaagad kong inalis ang isipin na 'yon nang may maalala. Kahit saa
Asteria's Point of ViewPagkatapos ng ginawa namin, sabay kaming naligo. Nang lumabas ako ng banyo ay kaagad na bumungad sa akin ang nanunuyang mga tingin nina Leiya at Blake na naghihintay sa labas."Anong ginagawa n'yo ritong dalawa?" tanong ko sa kanila, nanatili pa rin ang mapang-asar na tinging naka-plaster sa mukha ng dalawa. Ang weird talaga ng dalawang ito. Napaka-compatible ng dalawa, umabot pa sa puntong pati pang-aasar sa akin ay magkasundo sila. Napabuntonghininga ako. Hindi ko maintindihan itong dalawa. Hindi kami ganito ni Gray, siguro ay hindi pa kami ganoong ka-close.Binigyan ko na lamang sila ng nakamamatay na tingin, ngunit tanging tawa lamang ang naging tugon ng dalawa. Akmang papasok si Blake sa loob ng banyo ngunit agad ko itong pinigilan kaya't tinaasa