Si Asteria Bellamy ang future CEO ng kanilang kompanya, ngunit para makuha niya ang posisyon na hinahangad niyang lakbayin ang iba't ibang bansa at makakuha ng mga bagong kaalaman para sa kanilang negosyo. Kayanin niya kaya ito kung ang magiging tourist guide niya ay walang iba kundi si Gray Anderson, ang dating niyang mister? Ano kaya ang mangyayari sa pagitan nilang dalawa lalo na at engage na ito sa ibang babae? Makakaya ba niyang isakripisyo ang sariling puso niya para sa posisyon na inaasam, o hahayaan itong mawala sa mga kamay niya at bumalik na lang sa dati niyang negosyo na maliit na flower shop? Sa loob ng sampung taon nilang pagsasama sa nakaraan ay magdulot kaya ulit ito upang sila ay magkabalikan? O itatapon na lang nila ito na parang walang pinagsamahan noon? Mapigilan kaya nina Asteria at Gray ang kanilang sarili na umibig muli sa isa't isa? O tuluyan na silang tatangayin ng alon ng pag-ibig at pagkasabik sa isa't isa?
View MoreAsteria Makalipas ang ilang sandali, nagpaalam na ako upang pumunta sa silid na hinanda nila para sa akin, ginawaran ko lamang sila ng ngiti bago ako pumunta roon. Nandoon pa rin si Leiya at mukhang balak pa niyang makitulog dito. Lagi akong napapairap sa kawalan tuwing magsasalita siya. Simula no'ng mapahiya siya dahil sa binigay kong Hermes bag ay hindi na siya nagkuwento ng buhay niya sa siyudad. Sa halip ay tungkol na lamang sa pag-aaral niya na hindi naman nakaagaw ng atensyon dahil sa kayabangan niya. Kinausap din ako ni Blake kanina at nakita ko ang simpleng titig niya sa amin habang kumakain. Ayos naman ang pagkain nila rito. Sa totoo niyan, ay mas ayos ang pagkain dito dahil mas sariwa at galing mismo sa kabukiran. “Iha, narito ang iyong kumot.” Katok ni Tiya Ana sa pinto ng silid na sinabi niya. Ang ibang mga gamit ko ay nakalagay na sa cabinet habang ang iba ay nasa maleta pa. Pagkabukas ko ng pinto ay tumambad sa akin si Tiya Ana na nakangiti. Iniabot niya sa akin ang
Asteria Ilang oras na akong umiirap habang nag-uusap ang dalawa sa harap ko. At talagang sa harap ko pa silang dalawa nagharutan. Well, wala namang problema sa gano'n, pero nakakairita kasi sa pakiramdam. Maggagabi na ngayon at talaga namang nakakatakot na ang daanan habang ang simoy ng hangin ay dumadampi sa balat ko na nakakapanginig sa akin. “Alam mo ba, Gray? Ilang araw na akong nasa bahay ng tiya ko. Kakauwi ko lang dito sa probinsya and guess what?” wika ni Leiya na nagpakilala sa akin kanina. Mukhang galing din siya sa syudad kagaya ko. Kanina lamang ay nagpakilala ito sa akin. “Gray,” tawag nito na ikinalingon naming dalawa. Habang nakataas ang kilay naming dalawa sa isa't isa ay hinarang ni Gray ang kamay niya sa amin na agad niyang ikinatawa. “Ano ka ba, Gray? Na-miss lang kita. Mukhang may kasama ka, hindi mo naman siya kasintahan, hindi ba?” tanong nito. Idinidikit nito ang katawan kay Gray habang nakatingin sa akin. Kumpara sa kanya, walang-wala ang kasuotan niya na
Asteria’s Point of View Hindi naman ako nakapagsalita nang ilang segundo nang bigla ulit magsalita si Tiya Ana nang marinig niya na wala kami balak sumagot sa kanyang sinabi. “Oo nga pala, anak. Siya si Asteria, ang anak ng dati kong amo. Sadyang kay buti ng mga magulang niya sa akin. Dahil sa kanila ay nagkaroon tayo ng sarili nating bukid,” proud na wika niya habang ang mga kamay niya ay magkahawak at nakatapat sa kanyang puso na parang nananalangin. Hindi ko alam kung dapat ba akong makaramdam ng tuwa dahil nakatulong sila Mom sa ibang tao o makaramdam ng awa sa sarili ko dahil mabuti pa sa ibang tao ay may oras sila, kaysa sa sarili nilang anak. “Magandang hapon, señorita,” magalang na bigkas niya habang ang mga mata niya ay nakatitig sa akin. Agad naman akong napairap sa ikinilos niya, sanay ako na tinatawag ng mga katulong ng mga ma'am o señorita, pero parang ayaw kong marinig sa kanya ang pagiging pormal. And besides, kailangan kong makisama sa kanila nang mga ilang buwan o
Asteria’s Point of View Abala ako sa pag-aayos ng maleta ko na dadalhin sa probinsya. Pinili ko ang magagandang damit habang isinama ko ang kabibili ko lamang. Tumawag si Mom dahil sobrang excited siya na papuntahin ako sa probinsya, mukhang ayaw nilang nandito ako. Tinawag ko si Sera kanina na ngayon ay abala na sa pagtitiklop ng mga damit habang inilalagay ko ito nang maingat sa maleta. Napatigil naman ako sa pagtutupi nang bigla kaming makarinig ng katok at pumasok doon si Mom habang sinenyasan niya si Sera upang lumabas muna saglit. “Anak, ang naging desisyon namin ng dad mo na tumira ka sa probinsya ay para sa kapakanan mo,” bungad ni Mom habang naglalakad patungo sa tabi ko. “Alam namin na mas makabubuti sa 'yo ito upang matutunan mo ang iba't ibang side ng buhay ng isang tao. Hindi ang salapi ang umiikot sa buhay mo lalo na ang shopping, bawas-bawasan na, ha,” dugtong na pangaral nito sa akin na ikinahinga ko nang malalim. Mukhang mahihirapan ako. Lalo na't wala ang mga kaibi
Asteria’s Point of View Abala ako sa pag-aayos ng maleta ko na dadalhin sa probinsya. Pinili ko ang magagandang damit habang isinama ko ang kabibili ko lamang. Tumawag si Mom dahil sobrang excited siya na papuntahin ako sa probinsya, mukhang ayaw nilang nandito ako. Tinawag ko si Sera kanina na ngayon ay abala na sa pagtitiklop ng mga damit habang inilalagay ko ito nang maingat sa maleta. Napatigil naman ako sa pagtutupi nang bigla kaming makarinig ng katok at pumasok doon si Mom habang sinenyasan niya si Sera upang lumabas muna saglit. “Anak, ang naging desisyon namin ng dad mo na tumira ka sa probinsya ay para sa kapakanan mo,” bungad ni Mom habang naglalakad patungo sa tabi ko. “Alam namin na mas makabubuti sa 'yo ito upang matutunan mo ang iba't ibang side ng buhay ng isang tao. Hindi ang salapi ang umiikot sa buhay mo lalo na ang shopping, bawas-bawasan na, ha,” dugtong na pangaral nito sa akin na ikinahinga ko nang malalim. Mukhang mahihirapan ako. Lalo na't wala ang mga kaibi...
Comments