THIRD PERSON "Ma'am may naghahanap po sa inyo," dinig niya na sabi ni Zel. Napaangat ng tingin si Abi at kunot noong nagtanong. Hindi kaya si Seb ang naghahanap sa kanya? Magaling na ba ito kaya ngayon ay hinahanap siya? Biglang kumabog ang dibdib niya sa isiping muli silang magkikita ng dating asawa. At malamang, ipagpipilitan nitong muli na makilala ang mga anak niya. "Who?" "Mr. Jonas Mendoza, raw po ma'am," sagot ng sekretarya niya. Mas lalong nangunot ang noo ni Abi dahil wala naman siyang kilala na Jonas Mendoza. Bakit siya nito hinahanap? Ano ang kailangan nito sa kanya? Ang buong akala niya ay si Seb ang naghahanap sa kanya pero ibang tao pala. At hindi niya kilala. Nasa ganung pag-iisip siya ng magsalitang muli si Zel. "Ma'am?" "Papasukin mo siya," utos niya kay Zel na agad namang tumalima at sinunod ang utos niya. "Hi, good afternoon," anang baritonong boses na bago sa pandinig ni Abi. "Good afternoon too, Mr...?" ganting bati niya sabay patanong sa pangalan nito
ABIGAIL Napangiti si Abi habang pinagmamasdan ang tatlong bata na mahimbing na natutulog sa kama. Yes, magkakasama silang apat sa isang kama na talagang pinasadya pa ni Abi ang laki nito. Kasya rito ang kahit walong tao. Maganda to kasi malikot matulog ang mga anak niya kaya kahit magpa gulong-gulong ang mga ito ay hindi agad mahuhulog. Ilang araw na rin ang lumipas at magaling na ang sugat na natamo no Gavin at Shane. Hindi na rin niya nababalitaan na binubully pa sa school ang mga anak niya. At ayon pa sa teacher ng mga bata ay naging kaibigan na raw ng tatlong bata ang mga nanunukso sa kanila noon, bagay na siyang ipinagpasalamat naman ni Abi. Salamat dahil nakipag cooperate rin ang mga magulang ng bata at napagsabihan ang kanilang mga anak. Kaya kahit papaano ay napanatag na ang loob niya. Habang abala si Abi sa opisina ay siya namang pagpasok ni Zel sa loob. Agad niyang nakita ang dala-dala na naman nitong bulaklak. Hindi na talaga nagsawa si Seb sa pagpapadala ng bulakl
ABIGAIL Araw ng linggo araw ng bonding ni Abi kasama ang mga anak niya. Maaga niyang ginieing ang tatlong bata. Pupunta sila ngayon sa simbahan para magsimba at pagkatapos nun ay dadalhin niya ang tatlo sa mall para ipasyal. "Saan niyo gusto kumain babies?" tanong ni Abi sa mga anak habang ang tingin ay nasa kalsada. Dahan-dahan lamang ang pagmamaneho niya. Kailangan niyang maging maingat at kasama niya ang tatlong bulinggit na siyang star ng buhay niya. Silang apat lamang ang magkakasama ngayon dahil pina day off niya rin ang mga yaya ng tatlong anak para makapagpahinga rin ang mga ito. "Mommy, hindi na kami babies," reklamo na naman ni Shane, ang anak niyang masungit na nagmana 'ata sa ama nito. Sa totoo lang habang lumalaki si Shane hindi na lang mukha ni Seb ang kuhang-kuha nito kundi pati ang ugali. Masungit at laging seryoso, pero kapag naglambing naman ay sobra. Si Sofie naman ang talagang very sweet niyang anak. Si Gavin naman ay seryoso rin at tahimik lang palagi
ABIGAIL "Abi, hindi na ako magpapaligoy-ligoy pa. I like you, Abi," deretsahang pag-amin ni Jonas sa harapan ni Abi habang hawak ang kamay niya sa ibabaw ng table. Nandito sila ngayon sa mansion, sa harap ng pool at nakatingin sa mga bata na naliligo kasama ang mga yaya ng mga ito. Napasinghap naman si Abi buhat sa narinig mula sa lalaki. Halos isang buwan pa lang silang magkakilala simula noong sinadya siya nito sa opisina niya. Hindi niya akalin na sa loob ng isang buwan na iyon ay agad na mahuhulog ang loob nito sa kanya. Aminado naman si Abi na gwapo, mabait at responsableng lalaki si Jonas, pero kasi wala pa sa isip niya ang pumasok sa bagong relasyon. Mas importante ngayon sa kanya ang mga anak niya. Para kay Abi, mga anak niya lang ay sapat na. "Abi," tawag nito sa pangalan niya nang mapansin nito ang pananahimik niya. "Jonas, kasi...." napatingin siya sa kamay niyang hawak nito at dahan-dahan iyong hinila. Tila na blanko ang isip niya sa mga sandaling ito. "Abi,
THIRD PERSON "Shane! Anak!" sigaw ni Abi na sinundan ang anak na tumakbo sa may pool area. "Anak!" "Shane!" pero hindi niya mahanap ang anak kung saan ito nagtatago. Ito na nga ba ang kinakatakutan ni Abi ang paghaharap ng mag-ama at mauuwe sa ganitong tagpo. Oo, sinasabi niya noon na nasa malayo ito at nagtatrabaho pero hindi nman niya nagawang siraan si Seb sa mga bata. At lalong hindi niya masisisi si Shane kung sa murang edad nito ay makakaramdam na ito ng hinanakit at galit sa kanyang ama. "Shane, anak, nasaan ka? Anak si mommy 'to," ani Abi habang iniikot ang pool area. Ilang sandali lang nang makarinig siya ng mahinang hikbi sa di kalayuan mula sa kinatatayuan niya. Dahan-dahan na naglakad si Abi papalapit sa tunog ng mga hikbing narinig niya. Hanggang sa makita ang anak sa may garden nila at doon nakaupo sa wooden bench. Halos madurog ang puso niya sa nakikita sa anak. Umiiyak ito habang paulit-ulit na sinasambit ang mga salitang, you're not our daddy, I hate y
ABIGAIL Lumabas si Abi ng kwarto matapos makatulog ang tatlong bata. Namamaga pa ang mga mata ni Shane sa kakaiyak kanina at naaawa siya sa anak niya. Ramdam niya ang bigat ng kalooban nito. Tinawagan niya kanina si Yaya Mely, tinanong kung umalis na ba si Seb pero naroon pa raw ito sa sala. Tama nga ang sinabi ni Yaya, dahil nasa sala pa ito sa baba. Gabi na at bakit hindi pa ito umaalis, isa pa tulog na rin ang mga bata. Nakatanaw lang siya rito mula sa taas ng hagdan. At saktong tatalikod na sana siyang muli nang tawagin siya ni Seb. Napansin pala siya nito. "Abi," tawag nito sa pangalan niya. "Sige na anak kausapin mo muna siya. Ako na muna ang titingin dito sa mga bata," rinig niyang wika ng tita niya na nasa likuran niya pala. Humugot muna nang malalim na buntong hininga si Abi bago siya bumaba ng hagdan. "Tulog na ang mga bata kaya pwede ka ng umalis," malamig niyang wika kay Seb nang makalapit siya rito. "Abi, pwede ba tayong mag-usap?" puno ng lungkot na pakiu
SEBASTIAN Napayuko si Seb sa manibela ng kanyang sasakyan. Para siyang sinampal sa mga binitawang salita ng asawa niya kanina. Siya ang dahilan kung bakit ganito na ngayon si Abi sa kanya. Siya ang naglagay rito sa sitwasyong ito. Pinaandar niya ang sasakyan pero inihinto rin naman niya ito sa di kalayuan kung saan natatanaw pa rin niya ang mansyon ng mga Miller. Hinihintay niya ang paglabas ng lalaking kausap kanina ni Abi na si Jonas. Wala na ang dating hinhin sa pananalita ng asawa niya. Wala na ang dating lambing sa boses nito kapag nagsasalita. Ang sakit pala isipin na dati ay masaya kayong nag-uusap, tapos ngayon parang hindi niyo na kilala ang isa't-isa. Ang sakit pala na makita na ang dating ngiti at kislap ng mata nito ay sa iba na nito ibinibigay. Ilang sandali pa na pananatili niya ay nakita niyang lumabas na si Jonas sa mansion. Hinatid pa ito ni Abi sa mismong gate. At kitang-kita niya kung paano nagyakapan ang dalawa. Parang sasabog sa sakit ang puso niya na
SEBASTIAN "Hmmnn, yummy, ang sarap ng luto mo daddy," papuri ni Sofie na niluto niyang adobong manok. Nilagyan niya kasi ito ng kaunting asukal kaya manamis-namis ang lasa. Napapangiti na pinagmasdan ni Seb ang anak na maganang kumain. Nauna na kasing kumain ang mga ito ng dinner dahil naamoy raw ng mga anak niya ang mabangong amoy ng ulam. Kaya naman nagsipag-unahan ito papunta sa kusina at sinabing nagugutom na. "Sarap ng ulam," biglang sambit ni Shane na sunod-sunod na sumubo ng kanin at ulam. "Yeah, gusto ko ang ganitong lasa na adobo," wika naman ni Gavin at nagpadagdag pa ng kanin sa plato nito. Halos tumalon naman sa tuwa ang puso ni Seb dahil sa narinig sa mga anak niya. Sana ay magtuloy-tuloy na ito at tuluyan na siyang mapalapit sa mga anak niya. Mag-alas syete na ng gabi pero wala pa si Abi. Narinig niyang tumawag ito kanina sa tita nito at sinabi na nakipag meeting ito sa mga empleyado. Uuwe raw ito pagkatapos. Pagkatapos kumain ay pinagpahinga niya muna an
Tatlong buwan ang mabilis na lumipas at ngayon apat na buwan ng buntis si Abi. Matapos ang nangyari noon ay naging maayos na ulit ang buhay nila. Wala na si Sandra, patay na ang babae. Namatay ito na wala man lang pagsisisi sa lahat ng kasamaang ginawa nito. Ngayon malaya na sila, wala nang nangugulo sa kanila, wala nang banta sa buhay nila. Pati mga anak nila ay ligtas na sa kapahakan. Mula sa kusina kung saan tanaw ang pool area ay masayang pinagmamasdan ni Abi ang mag-aama niya habang naliligo sa pool. Puno ng tawanan at asaran ang mga ito. Kawawa nga lang ang nag-iisa nilang prinsesa na si Sofie na lagi na lang napagtitripan na asarin ng dalawa nitong kuya. Kaya maya-maya naiiyak na lang ito bigla lalo na kapag ang kakambal nito ang nang-aasar. "Ang saya-saya nila no?" Dinig niyang boses mula sa likod niya kaya napalingon siya rito, saka niya nakita ang maaliwalas at masayang mukha ng biyenan niyang babae. Naririto kasi sila ngayon sa kusina at tinutulungan siyang maghan
After two days ay nakalabas na ng hospital si Seb. Hindi pa man masyadong magaling ang sugat nito pero mas pinili nito na sa mansion na lang magpapagaling. Dalawa ang tama ng bala sa katawan nito. Isa sa tagiliran at isa sa kaliwang balikat. Pero thanks God dahil maayos na ang lalaki. Hanggang sa mabilis na lumipas ang mga araw at tuluyan na nga itong gumaling at balik trabaho na. Pati siya ay ganun din, dahil katwiran niya mabo-bored lang siya sa bahay lalo pa at nasa man araw-araw ang mga bata. Busy silang dalawa ni Lanie sa pagpi-print ng mga documents na kakailanganin mamaya ni Seb para sa meeting nito sa board room nang biglang bumukas ang pinto. Pag-angat niya ng tingin ay nakita na si Nikko ang pumasok mula roon kasama ang fiancée nito na si Alex. "Hey dude! "Hi, Abi." Bati ni Nikko na malawak ang pagkakangiti ng lalaki. "Yes, dude, napadalaw ka?" ani Seb. Huminga muna nang malalim si Nikko bago ito nagsalita. Pero hindi nakaligtas sa paningin niya ang pasimple ni
"Seb! No! No! No! Please wake up, love. Wake up, please.... " hagulhol ni Abi at pilit na ginigising si Seb na wala ng buhay. "Abi...Abi... gising bess, binabangungot ka 'ata," wika ni Lyca at pilit na ginigising nang paulit-ulit ang kaibigan niya. Kanina pa kasi niya napapansin na pabalinh-baling ang ulo nito sa kama habang nakapikit ang mga mata. "Beshie, gising na. Hindi maganda 'yang panaginip mo," muli pang saad ni Lyca at pilit na ginigising ang kaibigan. ******** Napdilat naman ng mga mata si Abi nang maramdaman niyang paulit-ulit na may yumuyugyog sa braso niya at pilit siyang ginigising. Bago niya tuluyang imulat ang mga mata narinig pa niya ang boses ng kaibigan niya. "Beshie, gising na. Hindi maganda 'yang panaginip mo," klarong dinig niya sa mga salita. Bumungad sa paningin niya si Lyca na nakatunghay sa kanya at nakangiti. Saka siya napatingin sa sarili niya. Doon niya napansin na nakahiga siya sa hospital bed. "Beshie, si Seb? Wala na si Seb," aniya at napah
"Lord, please save my husband. Huwag niyo po siyang pabayaan, please...." mahigpit na dasal ni Abi, habang hawak nang mahigpit ang kamay ni Seb sa loob ng ambulansya. "Paki-bilisan please!" paki-usap niya sa driver ng ambulance. Mabilis naman na humarurot ang sasakyan patungo sa hospital. Ni hindi na magawang tignan kanina ni Abi si Harry na may tama rin ng bala ng baril. Pero alam niyang naisakay na rin ito sa ambulance at nakasunod lamang sa kanila. Halos panawan siya ng ulirat habang pinagmamasdan si Seb na basang-basa na ng dugo ang suot na damit ng asawa niya. Pagdating sa hospital ay agad na sumalubong ang mga nurses at ilang doctor sa kanila ni Abi. Walang sinayang na sandali at mabilis na dinala si Seb sa emergency room sakay sa strecher. Naiwan naman sa labas ng ER si Abi na umiiyak. Halos hindi na naubos-ubos ang luha niya sa kakaiyak. Sobrang nag-aalala siya para sa kaligtasan ni Seb. Lalo pa at napakaraming dugo ang nawala rito. "Abi, I'm sorry," wika n
"Seb?" "Abi?" Bumuhos ang luha ni Abi nang makita niya ang asawa na dumating para iligtas sila. Mabilis siyang nilapitan ng asawa niya at niyakap nang mahigpit, saka ito nagmamadaling kinalas ang tali sa kamay niya at sa paa. Sunod naman na binalingan ni Seb si Lyca at tinulungan ang babae. "Let's go. Huwag kayong humiwalay sa akin. Sumunod lang kayo sa likod ko, okay?" anito at tumango naman silang dalawa ni Lyca. Patuloy na maririnig ang malalakas na putok ng baril sa pagitan ng mga tauhan ni Seb at ni Sandra. Pero halos maubos na ang mga tauhan ni Sandra dahil kokonti na lang ang mga ito. Idagdag pa na dumating din ang ilang kapulisan para tumulong. "Seb, dito!" sigaw ng isang lalaki na at kumaway sa kanila. Pagtingin niya rito ay nakita niyang si Harry ang sumigaw at kumakaway sa kanila. May hawak din itong baril at nakikipagbarilan sa mga tauhan ni Sandra, habang nakakubli sa sasakyan. Palabas na sila ng abandonadong building at kung kailan malapit na sila kay Ha
Hindi alam ni Abi kung anong oras na ba at hindi siya dinadalaw ng antok. Hindi naman sila makapag-usap ni Lyca dahil parehong may busal ng panyo ang mga bibig nila. Naaawa siya sa kaibigan niya. Pati ito nadamay pa sa paghihiganti ni Sandra na walang basehan. Nababaliw na talaga ang babaeng 'yon! Napatingin si Abi nang biglang bumukas ang pinto at pumasok ang tatlong lalaki na nagtatawanan. May dalang pagkain ang dalawa at ang isa naman ay tubig. Bigla tuloy siyang nauhaw. Kanina pa nanunuyo ang lalamunan niya. Pero wala naman siyang plano na kumain kahit oa nagugutom na siya. Inilagay ng dalawang lalaki ang pagkain sa harap nila ni Lyca. Kung kanina sa upuan sila itinali habang nakaupo, ngayon naman ay sa lapag na. Matapos ilapag ang pagkain ay lumapit ang mga ito sa likod nila at tinanggal ang panyo sa bibig nila. "Kumain na kayo mga miss. Bilin ni madam na pakain raw muna kayo," wika ng isang lalaki na pangit ang mukha. "Tama, kumain daw muna kayo bago niyo salu
"Easy, Mr. Ashford, hindi ko pa papatayin ang asawa mo," rinig niyang sabi ni Sandra sa kausap nito. Alam niyang si Seb ang nasa kabilang linya na kausap ng impostor na babae, kaya bigla siyang nabuhayan ng loob. "Huwag mong sasaktan ang asawa ko, Sandra. Sabihin mo kung ano ang kailangan mo, ibibigay ko," rinig niyang wika ni Seb sa kabilang linya dahil naka loudspeaker ang tawag. "Wala akong kailangan! Ang kailangan ko ay patayin ang babaeng pinakamamahal mo! Kaya kung ako sa 'yo Seb magpaalam ka na sa asawa mo!" galit na sabi ni Sandra saka pinatay ang tawag. "Sandra! No!" narinig pa niyang sigaw ni Seb sa kabilang linya. Malawak na ngumisi ang babae matapos patayin ang tawag. Umayos ito ng tayo at isinuksok nito ang hawak na baril sa likuran habang hindi inaalis ang masamang tingin sa kanya. Pagkatapos ay tinanggal nito ang prosthetics sa mukha. Kaya ngayon kitang-kita na niya ang totoong Sandra dahil wala na ang pagiging impostor nito na kinopya ang mukha ng kaibig
Nagising si Abi dahil sa pangangalay ng ulo niya. At ganun na lang ang pagtataka niya nang mapansin na wala na siya sa sasakyan kundi nasa isang abandonadong building. Madilim sa paligid at wala siyang ibang nakikita. Sinubukan niyang tumayo mula sa kinauupuang upuan, ngunit nagulantang siya nang maramdaman na nakatali ang mga paa niya, at ganun din ang mga kamay niya. Biglang binundol ng kaba ang dibdib ni Abi. Si Lyca? Tama, si Lyca ang kasama niya kanina, pero hindi niya alam kung nasaan na ang kaibigan niya. Jusko sino naman ang may gawa nito! Sinubukan niyang sumigaw para sana tawagin ang kaibigan niya pero hindi niya magawa, dahil may takip ang bibig niya. Muling inalala ni Abi ang nangyare kanina habang nasa byahe sila. Ang kakaibang kilos ng kaibigan niya kanina na pilit niyang winawaksi sa isipan. Ang kakaibang ngiti nito kanina sa kanya bago siya mawalan ng malay tao. Naalala rin niya ang bottled water na pinainom sa kanya kanina ni Lyca. Jusko! Huwag naman sana tam
Akmang tatawagan na sana ni Abi si Seb para magpaalam nang pigilan siya ni Lyca, kaya naman hindi na niya ito itinuloy pa. "Naku, besh baka nasa meeting pa ang asawa mo. Huwag mo na muna siyang isturbuhin. And besides ako naman ang kasama mo, kaya no worries," sabi ni Lyca. Napatango na lamang si Abi at sabay na silang sumakay sa kotse na dala ni Lyca, saka nilisan ang Ashford Corp. "So besh, kamusta naman sila Tita at Lea? Namimiss ko na rin sila," tanong niya sa kaibigan. "Okay naman sila, besh. Maayos naman sila at namimiss ka na rin nila pati na ang mga bata," sagot nito pero nanatiling nakatuon ang paningin sa kalsada. "Pakisabi sa kanila besh, na after kong manganak sa anak namin ni Seb ay uuwe kami roon sa mindoro para magbakasyon. Para na rin makadalaw kami at makapamasyal ang mga bata," nakangiting wika niya na tila excited na sa naisip na plano. "Tama ba ang narinig ko? You're pregnant?" gulat na tanong nito. Binagalan pa nito ang pagmamaneho saka siya sinul