ABIGAIL Napangiti si Abi habang pinagmamasdan ang tatlong bata na mahimbing na natutulog sa kama. Yes, magkakasama silang apat sa isang kama na talagang pinasadya pa ni Abi ang laki nito. Kasya rito ang kahit walong tao. Maganda to kasi malikot matulog ang mga anak niya kaya kahit magpa gulong-gulong ang mga ito ay hindi agad mahuhulog. Ilang araw na rin ang lumipas at magaling na ang sugat na natamo no Gavin at Shane. Hindi na rin niya nababalitaan na binubully pa sa school ang mga anak niya. At ayon pa sa teacher ng mga bata ay naging kaibigan na raw ng tatlong bata ang mga nanunukso sa kanila noon, bagay na siyang ipinagpasalamat naman ni Abi. Salamat dahil nakipag cooperate rin ang mga magulang ng bata at napagsabihan ang kanilang mga anak. Kaya kahit papaano ay napanatag na ang loob niya. Habang abala si Abi sa opisina ay siya namang pagpasok ni Zel sa loob. Agad niyang nakita ang dala-dala na naman nitong bulaklak. Hindi na talaga nagsawa si Seb sa pagpapadala ng bulakl
ABIGAIL Araw ng linggo araw ng bonding ni Abi kasama ang mga anak niya. Maaga niyang ginieing ang tatlong bata. Pupunta sila ngayon sa simbahan para magsimba at pagkatapos nun ay dadalhin niya ang tatlo sa mall para ipasyal. "Saan niyo gusto kumain babies?" tanong ni Abi sa mga anak habang ang tingin ay nasa kalsada. Dahan-dahan lamang ang pagmamaneho niya. Kailangan niyang maging maingat at kasama niya ang tatlong bulinggit na siyang star ng buhay niya. Silang apat lamang ang magkakasama ngayon dahil pina day off niya rin ang mga yaya ng tatlong anak para makapagpahinga rin ang mga ito. "Mommy, hindi na kami babies," reklamo na naman ni Shane, ang anak niyang masungit na nagmana 'ata sa ama nito. Sa totoo lang habang lumalaki si Shane hindi na lang mukha ni Seb ang kuhang-kuha nito kundi pati ang ugali. Masungit at laging seryoso, pero kapag naglambing naman ay sobra. Si Sofie naman ang talagang very sweet niyang anak. Si Gavin naman ay seryoso rin at tahimik lang palagi
ABIGAIL "Abi, hindi na ako magpapaligoy-ligoy pa. I like you, Abi," deretsahang pag-amin ni Jonas sa harapan ni Abi habang hawak ang kamay niya sa ibabaw ng table. Nandito sila ngayon sa mansion, sa harap ng pool at nakatingin sa mga bata na naliligo kasama ang mga yaya ng mga ito. Napasinghap naman si Abi buhat sa narinig mula sa lalaki. Halos isang buwan pa lang silang magkakilala simula noong sinadya siya nito sa opisina niya. Hindi niya akalin na sa loob ng isang buwan na iyon ay agad na mahuhulog ang loob nito sa kanya. Aminado naman si Abi na gwapo, mabait at responsableng lalaki si Jonas, pero kasi wala pa sa isip niya ang pumasok sa bagong relasyon. Mas importante ngayon sa kanya ang mga anak niya. Para kay Abi, mga anak niya lang ay sapat na. "Abi," tawag nito sa pangalan niya nang mapansin nito ang pananahimik niya. "Jonas, kasi...." napatingin siya sa kamay niyang hawak nito at dahan-dahan iyong hinila. Tila na blanko ang isip niya sa mga sandaling ito. "Abi,
THIRD PERSON "Shane! Anak!" sigaw ni Abi na sinundan ang anak na tumakbo sa may pool area. "Anak!" "Shane!" pero hindi niya mahanap ang anak kung saan ito nagtatago. Ito na nga ba ang kinakatakutan ni Abi ang paghaharap ng mag-ama at mauuwe sa ganitong tagpo. Oo, sinasabi niya noon na nasa malayo ito at nagtatrabaho pero hindi nman niya nagawang siraan si Seb sa mga bata. At lalong hindi niya masisisi si Shane kung sa murang edad nito ay makakaramdam na ito ng hinanakit at galit sa kanyang ama. "Shane, anak, nasaan ka? Anak si mommy 'to," ani Abi habang iniikot ang pool area. Ilang sandali lang nang makarinig siya ng mahinang hikbi sa di kalayuan mula sa kinatatayuan niya. Dahan-dahan na naglakad si Abi papalapit sa tunog ng mga hikbing narinig niya. Hanggang sa makita ang anak sa may garden nila at doon nakaupo sa wooden bench. Halos madurog ang puso niya sa nakikita sa anak. Umiiyak ito habang paulit-ulit na sinasambit ang mga salitang, you're not our daddy, I hate y
ABIGAIL Lumabas si Abi ng kwarto matapos makatulog ang tatlong bata. Namamaga pa ang mga mata ni Shane sa kakaiyak kanina at naaawa siya sa anak niya. Ramdam niya ang bigat ng kalooban nito. Tinawagan niya kanina si Yaya Mely, tinanong kung umalis na ba si Seb pero naroon pa raw ito sa sala. Tama nga ang sinabi ni Yaya, dahil nasa sala pa ito sa baba. Gabi na at bakit hindi pa ito umaalis, isa pa tulog na rin ang mga bata. Nakatanaw lang siya rito mula sa taas ng hagdan. At saktong tatalikod na sana siyang muli nang tawagin siya ni Seb. Napansin pala siya nito. "Abi," tawag nito sa pangalan niya. "Sige na anak kausapin mo muna siya. Ako na muna ang titingin dito sa mga bata," rinig niyang wika ng tita niya na nasa likuran niya pala. Humugot muna nang malalim na buntong hininga si Abi bago siya bumaba ng hagdan. "Tulog na ang mga bata kaya pwede ka ng umalis," malamig niyang wika kay Seb nang makalapit siya rito. "Abi, pwede ba tayong mag-usap?" puno ng lungkot na pakiu
SEBASTIAN Napayuko si Seb sa manibela ng kanyang sasakyan. Para siyang sinampal sa mga binitawang salita ng asawa niya kanina. Siya ang dahilan kung bakit ganito na ngayon si Abi sa kanya. Siya ang naglagay rito sa sitwasyong ito. Pinaandar niya ang sasakyan pero inihinto rin naman niya ito sa di kalayuan kung saan natatanaw pa rin niya ang mansyon ng mga Miller. Hinihintay niya ang paglabas ng lalaking kausap kanina ni Abi na si Jonas. Wala na ang dating hinhin sa pananalita ng asawa niya. Wala na ang dating lambing sa boses nito kapag nagsasalita. Ang sakit pala isipin na dati ay masaya kayong nag-uusap, tapos ngayon parang hindi niyo na kilala ang isa't-isa. Ang sakit pala na makita na ang dating ngiti at kislap ng mata nito ay sa iba na nito ibinibigay. Ilang sandali pa na pananatili niya ay nakita niyang lumabas na si Jonas sa mansion. Hinatid pa ito ni Abi sa mismong gate. At kitang-kita niya kung paano nagyakapan ang dalawa. Parang sasabog sa sakit ang puso niya na
SEBASTIAN "Hmmnn, yummy, ang sarap ng luto mo daddy," papuri ni Sofie na niluto niyang adobong manok. Nilagyan niya kasi ito ng kaunting asukal kaya manamis-namis ang lasa. Napapangiti na pinagmasdan ni Seb ang anak na maganang kumain. Nauna na kasing kumain ang mga ito ng dinner dahil naamoy raw ng mga anak niya ang mabangong amoy ng ulam. Kaya naman nagsipag-unahan ito papunta sa kusina at sinabing nagugutom na. "Sarap ng ulam," biglang sambit ni Shane na sunod-sunod na sumubo ng kanin at ulam. "Yeah, gusto ko ang ganitong lasa na adobo," wika naman ni Gavin at nagpadagdag pa ng kanin sa plato nito. Halos tumalon naman sa tuwa ang puso ni Seb dahil sa narinig sa mga anak niya. Sana ay magtuloy-tuloy na ito at tuluyan na siyang mapalapit sa mga anak niya. Mag-alas syete na ng gabi pero wala pa si Abi. Narinig niyang tumawag ito kanina sa tita nito at sinabi na nakipag meeting ito sa mga empleyado. Uuwe raw ito pagkatapos. Pagkatapos kumain ay pinagpahinga niya muna an
SEBASTIAN Tulad ng pangako si Seb sa mga anak ay ipinasyal niya ang mga ito. Pumunta sila sa malaking mall. Pinagsawa niya sa paluruan ang mga anak niya. Halos walang kapaguran ang mga ito sa paglalaro. "Daddy, gusto ko yan," turo ng anak niyang si Shane na train and race car na pambata. "Yeah, sure son," masigla niyang sagot sa anak. Tuwang-tuwa na si Seb at unti-unti nang nagiging malapit sa kanya ang dalawang anak na lalaki. Pagkatapos magbayad ay agad na pinasakay ang mga anak niya sa race car. Tig-iisang race car ang tatlo niyang mga anak. Kita niya ang sobrang saya sa mukha ng mga ito habang nagre-race car at siya naman ay taga cheer ng tatlo. Kinukuhanan niya rin ng videos ang mga anak niya. Sunod naman niyang dinala ang mga anak sa ice skating, this time ay kasama na siya at nakikipaglaro sa tatlong bata. Si Shane at Gavin ay binigyan ng plastic penguin for support, at para hindi matumba ang mga ito. Samantalang si Sofie naman ay hawak-hawak niya at siya ang nagtuturo.
"Bakit ang init ata ng ulo mo, wife?" tanong ni Seb matapos niyang magpumiglas sa yakap nito at naupo sa sofa. "May dalaw ka ba?" Tiningnan niya ng masama ang lalaki at inirapan ito. Kunwari maang-maangan pa ang loko. Kunwari hindi nito alam bakit siya nagkakaganito. Pero natigilan siya sa huling sinabi ng asawa niya. Tial ba may nag sink in sa utak niya. 'May dalaw ka ba?' Ang totoo niyan magdadalawang buwan na siyang delayed at lately na lamang niya iyon napansin sa sobrang abala niya. "Okay, fine. I know why bakit ka nagkakaganyan," tila sumusukong sabi ni Seb at itinaas pa ang dalawang kamay sa harapan niya. "It's all about, Lanie. I'm sorry love, kung hindi ko kaagad nasabi sa 'yo. But she's just temporary," wika ni Seb. "Temporary?" nagtatakang tanong ni Abi sa sinabi ni Seb. "Yes love. Temporary secretary ko lang siya habang hindi pa makakapasok si Rowan. At kilala siya ni Rowan dahil ito ang nagrecommend na pansamantalang pumalit muna rito." "Love, I swear, hindi na
"I'm Mrs. Abigail Ashford, the wife of Sebastian Ashford. The CEO of this company," taas noong wika niya sa babae. Dahilan para mapanganga ito at matulala sa sinabi niya. Tinaasan niya ng kilay ang babae at muling pinakatitigan sa mata. Tila natauhan naman ito nang muling marinig siyang nagsalita. "So now, I'm asking you again. Where is Seb?" ulit na tanong ni Abi sa babae na may halong pagkairita. "Naku, ma'am. I'm so sorry po. Asawa po pala kayo ni boss," natatarantang wika ng sekretarya sa kanya at tila hindi alam ang gagawin. Nagulat talaga ito sa narinig mula sa kanya. Lalo na nang sabihin niyang asawa siya ng CEO. Kita niya na parang namutla pa ang mukha ng babae. Lalo na ang pagkataranta at takot sa mukha nito. "Ma'am ang totoo po, wala si boss dito. Nag site visit po siya sa bagong project na ipinapatayo ng kumpanya," wika nito na bahagyang nanginginig pa ang boses. Tiningnan niya muli ang babae at kita naman niya na mukhang nagsasabi ito ng totoo sa kanya. "Ant
Kanina pa dial nang dial si Abi sa number ni Seb pero hindi ito sumasagot sa tawag niya. Ring lang naman nang ring ang cellphone ng lalaki. Bagay na ipinagtataka na naman niya. Naiinis na siya dahil kanina pa sila nakahinto sa tapat ng bilihan ng donut. Parang nawalan na tuloy siya ng gana na kumain nito kahit pa na naglalaway siya kanina pa. Nawala tuloy ang pag crave nya sa gusto nyang kainin. "Bakit ba hindi mo sinasagot ang tawag ko Seb? Nasaan ka ba?" naiirita niyang tanong sa sarili. Dati rati naman kahit isang tawag nya lang sumasagot agad si Seb, kahit pa nasa meeting ito. Hindi ito pumapalyang sagutin ang bawat tawag niya. Pero ngayon, nagri-ring naman ang cellphone nito pero hindi sinasagot ang tawag niya na kanina pa. Bagay na nagpadagdag ng inis sa kanya. "Manong, let's go," 'aya niya sa driver niya. "Alis na tayo mam? Akala ko po bibili pa kayo ng donut," wika ng driver. Sinilip pa siya nito mula sa rear view mirror ng sasakyan. "Huwag na po, Manong. Nawalan na
Kanina pa paikot-ikot si Abi sa harapan ng salamin at pinagmamasdan ang sariling repleksyon. Suot niya ngayon ang corporate attire niya. Na miss niyang suotin itong uniporme niya pang opisina. Mahigit isang buwan din kasi siyang nakatengga lang sa bahay matapos ang mga nangyari. Pero ngayon balik opisina na siya. Pumayag na rin naman si Seb na papasok na siyang muli sa trabaho, dahil napagkasunduan na nilang mag-asawa na muling ipasok ang mga bata sa school. Kung dati ay double ang bantay ng mga bata, ngayon ay naging triple na ito. Kanina sabay nilang inihatid ang mga anak nila sa school, pero si Seb ay pinaderetso na niya sa kumpanya. Ang sabi kasi niya ay bukas na siya papasok, pero pagkarating dito sa mansion ay nabagot naman siya. Lalo pa at wala ang mga bata at si Seb. Ang biyenan naman niyang babae ay umalis kanina at nagtungo raw ito sa farm nila. Nang makita na maayos na ang sarili ay kinuha na niya ang handbag na napakapatong sa bedside table. Ang alam ni Seb ay bukas
"Seb! Ahhhh!" napasinghap siya sabay ungol nang maramdaman niya ang pagbaon ng pagkalalaki nito sa naglalawa niyang lagusan."Ahhh! Shit! It feels so good," sabi ni Seb sabay ungol.Napaliyad ng muli itong bumaon sa loob niya at maramdaman ang kahabaan nito na umabot na ata sa bahay bata niya. "Jusko, ang haba naman kasi ng alaga ng asawa niya, hindi lang basta haba kundi mataba rin. Mag-asawa nga sila pero sa tuwing inaangkin siya nito ay para pa rin siyang naninibago," aniya sa isip."Shit, ang sikip mo, love," anas ni Seb sa punong tainga habang mas lalo pang isinasagad ang kahabaan sa kweba niya."Ahhh...shit! Ang sarap, hubby," sambit niya at napapamura pa sa sarap sa tuwing mararamdaman niyang sumasagad ito sa loob niya. Tumitirik pa ang mga mata niya sa sarap na nalalasap niya.Mas lalo pang tumindi ang sarap nang walang pakundangan isinubo ni Seb ang isang utong niya. Nilalaro ng dila nito ang bilog sa ibabaw niyon saka nito sisipsipin. Ang isang kamay naman nito ay nasa kabil
Nakarting sila sa masters bedroom na hindi napuputol ang halikan nilang dalawa. Namalayan na lang ni Abi na wala na siyang saplot sa katawan, ganun din si Seb. Animoy bagong kasal na parehong nasasabik sa isa't-isa. Ito pa lang kasi ang pangatlong beses na maaangkin nila ang isa't-isa kaya naman ganun na lang din ang pananabik niya na muli itong maramdaman sa loob niya. Yumuko si Seb at inabot ang mga labi niya. Hinalikan siya nito na puno ng init at pagnanasa. Walang alinlangan na tinugon niya ang nag-aalab na halik ng asawa niya. Ginalugad ng malikot nitong dila ang loob ng bibig niya at nakipag espadahan sa dila niya. Hinuli nito ang dila niya at sinupsop iyon na para bang kulang na lang ay lulunukin ang dila niya sa tindi ng ginagawa nito. Pero hindi siya nagpatalo at ginawa rin kay Seb ang ginagawa nito sa kanya. Ang dila naman nito ang hinuli at sinupsop niya sa paraan nito kanina. Napangiti siya ng marinig ang mahinang pag-ungol nito.Bumaba ang labi ni Seb sa leeg niya pabab
Panay ang sulyap ni Abi sa suot na relo. Gabi na kasi pero wala pa rin si Seb. Ngayon lang ulit ito ginabi ng uwe, samantalang lagi itong umuuwe nang maaga. Hindi pa nga lumulubog ang araw ay nasa bahay na ito. Tinatawagan niya rin ang cellphone ng asawa pero hindi niya ito makontak kanina pa. Last na pag-uusap nila ay kanina nun tumawag ito na nag video call sa kanya. Nakatulog na lang ang tatlong bata sa kakahintay kay Seb. Kanina pa kasi nakauwe ang daddy nila pero ito ay hindi pa. Ayaw naman niyang pag-isipan ng masama si Seb lalo pa at kita niya na talagang nagbago na ito. Pero kapag ganitong eksena na ay minsan hindi niya maiwasang kabahan at mag-isip ng kung ano-ano. Pero alam niyang natuto na ang lalaki at hindi na ito muling gagawa pa ng ikakasira nila. Sadyang napapraning lang siguro siya. Kaya kung buo na muli ang tiwala niya sa asawa niya ay dapat lang na alisin na niya ang ano mang pagdududa pa rito. Mahal siya ni Seb at ang mga anak nila, at iyon ang dapat niyang
Nagmamadaling kinuha ni Seb ang sariling laptop at lumabas ng opisina para magtungo sa boardroom. Pagdating niya sa boardroom ay kumpleto na ang lahat at siya na lang ang hinihintay. Pati ang daddy niya ay naroon na rin sa loob. Magaling na ang daddy niya at malakas na ito ulit. "Good morning everyone," anang baritonong boses na bati ni Seb sa lahat ng naroroon sa boardroom. "Maraming salamat sa inyo, sa inyong lahat sa pagpaabot nyo ng dasal para sa aking pamilya. Mula sa nangyari kay Dad at sa nangyaring pagkidnap sa anak ko," panimula ni Seb. "Marahil nagtataka kayo kung sino ang may kagagawan nito at marahil natatakot din kayo sa kaligtasan niyo, but I promise na hindi kayo madadamay sa gulo at ang kompanya," pagbibigay seguridad ni Seb sa lahat ng taong nakatunghay ngayon sa harapan niya. "Sad to say na namatay na ang kapatid kong si Johnson at para sa kaalaman niyong lahat ay siya ang utak ng lahat ng ito," aniya at kita niya ang pagkagulat sa mukha ng mga board members na
Matulin na lumipas ang isang buwan at sa loob ng buwan na iyon ay medyo naging maayos na ulit ang buhay nila. Although hindi pa rin nahuhuli ng batas si Sandra ay hindi naman tumitigil si Seb at ang mga kapulisan na mahuli ito. 'Yon nga lang sa ngayon ang alam nila ay wala na sa bansa si Sandra. Batay ito sa bagong impormasyon na nakalap ng mga tauhan ni Seb. At sa loob ng isang buwan ay hindi muna siya nagtrabaho sa kumpanya ng asawa niya at tinutukan muna niya ang tatlong anak habang nag ho-home schooling ang mga ito. Pina undergo na rin nila ang mga anak nila ng therapy sa isang specialist (child psychologist) psychotherapy (talk therapy). Dahil nagkaroon ng PTSD si Shane, ito 'yong tinatawag na post traumatic stress disorder. Sa tatlo nilang anak ito kasi ang mas nagkaroon ng trauma dahil sa nasaksihan nito ang nangyari kay Johnson. Sa awa ng Diyos at sa tulong ng therapy ay naging maayos na ulit si Shane at ang dalawa pa nilang mga anak ni Seb. Naging masigla na ulit ang mga i