Ano na Seb?
ABIGAIL Araw ng linggo araw ng bonding ni Abi kasama ang mga anak niya. Maaga niyang ginieing ang tatlong bata. Pupunta sila ngayon sa simbahan para magsimba at pagkatapos nun ay dadalhin niya ang tatlo sa mall para ipasyal. "Saan niyo gusto kumain babies?" tanong ni Abi sa mga anak habang ang tingin ay nasa kalsada. Dahan-dahan lamang ang pagmamaneho niya. Kailangan niyang maging maingat at kasama niya ang tatlong bulinggit na siyang star ng buhay niya. Silang apat lamang ang magkakasama ngayon dahil pina day off niya rin ang mga yaya ng tatlong anak para makapagpahinga rin ang mga ito. "Mommy, hindi na kami babies," reklamo na naman ni Shane, ang anak niyang masungit na nagmana 'ata sa ama nito. Sa totoo lang habang lumalaki si Shane hindi na lang mukha ni Seb ang kuhang-kuha nito kundi pati ang ugali. Masungit at laging seryoso, pero kapag naglambing naman ay sobra. Si Sofie naman ang talagang very sweet niyang anak. Si Gavin naman ay seryoso rin at tahimik lang palagi
ABIGAIL "Abi, hindi na ako magpapaligoy-ligoy pa. I like you, Abi," deretsahang pag-amin ni Jonas sa harapan ni Abi habang hawak ang kamay niya sa ibabaw ng table. Nandito sila ngayon sa mansion, sa harap ng pool at nakatingin sa mga bata na naliligo kasama ang mga yaya ng mga ito. Napasinghap naman si Abi buhat sa narinig mula sa lalaki. Halos isang buwan pa lang silang magkakilala simula noong sinadya siya nito sa opisina niya. Hindi niya akalin na sa loob ng isang buwan na iyon ay agad na mahuhulog ang loob nito sa kanya. Aminado naman si Abi na gwapo, mabait at responsableng lalaki si Jonas, pero kasi wala pa sa isip niya ang pumasok sa bagong relasyon. Mas importante ngayon sa kanya ang mga anak niya. Para kay Abi, mga anak niya lang ay sapat na. "Abi," tawag nito sa pangalan niya nang mapansin nito ang pananahimik niya. "Jonas, kasi...." napatingin siya sa kamay niyang hawak nito at dahan-dahan iyong hinila. Tila na blanko ang isip niya sa mga sandaling ito. "Abi,
THIRD PERSON "Shane! Anak!" sigaw ni Abi na sinundan ang anak na tumakbo sa may pool area. "Anak!" "Shane!" pero hindi niya mahanap ang anak kung saan ito nagtatago. Ito na nga ba ang kinakatakutan ni Abi ang paghaharap ng mag-ama at mauuwe sa ganitong tagpo. Oo, sinasabi niya noon na nasa malayo ito at nagtatrabaho pero hindi nman niya nagawang siraan si Seb sa mga bata. At lalong hindi niya masisisi si Shane kung sa murang edad nito ay makakaramdam na ito ng hinanakit at galit sa kanyang ama. "Shane, anak, nasaan ka? Anak si mommy 'to," ani Abi habang iniikot ang pool area. Ilang sandali lang nang makarinig siya ng mahinang hikbi sa di kalayuan mula sa kinatatayuan niya. Dahan-dahan na naglakad si Abi papalapit sa tunog ng mga hikbing narinig niya. Hanggang sa makita ang anak sa may garden nila at doon nakaupo sa wooden bench. Halos madurog ang puso niya sa nakikita sa anak. Umiiyak ito habang paulit-ulit na sinasambit ang mga salitang, you're not our daddy, I hate y
ABIGAIL Lumabas si Abi ng kwarto matapos makatulog ang tatlong bata. Namamaga pa ang mga mata ni Shane sa kakaiyak kanina at naaawa siya sa anak niya. Ramdam niya ang bigat ng kalooban nito. Tinawagan niya kanina si Yaya Mely, tinanong kung umalis na ba si Seb pero naroon pa raw ito sa sala. Tama nga ang sinabi ni Yaya, dahil nasa sala pa ito sa baba. Gabi na at bakit hindi pa ito umaalis, isa pa tulog na rin ang mga bata. Nakatanaw lang siya rito mula sa taas ng hagdan. At saktong tatalikod na sana siyang muli nang tawagin siya ni Seb. Napansin pala siya nito. "Abi," tawag nito sa pangalan niya. "Sige na anak kausapin mo muna siya. Ako na muna ang titingin dito sa mga bata," rinig niyang wika ng tita niya na nasa likuran niya pala. Humugot muna nang malalim na buntong hininga si Abi bago siya bumaba ng hagdan. "Tulog na ang mga bata kaya pwede ka ng umalis," malamig niyang wika kay Seb nang makalapit siya rito. "Abi, pwede ba tayong mag-usap?" puno ng lungkot na pakiu
SEBASTIAN Napayuko si Seb sa manibela ng kanyang sasakyan. Para siyang sinampal sa mga binitawang salita ng asawa niya kanina. Siya ang dahilan kung bakit ganito na ngayon si Abi sa kanya. Siya ang naglagay rito sa sitwasyong ito. Pinaandar niya ang sasakyan pero inihinto rin naman niya ito sa di kalayuan kung saan natatanaw pa rin niya ang mansyon ng mga Miller. Hinihintay niya ang paglabas ng lalaking kausap kanina ni Abi na si Jonas. Wala na ang dating hinhin sa pananalita ng asawa niya. Wala na ang dating lambing sa boses nito kapag nagsasalita. Ang sakit pala isipin na dati ay masaya kayong nag-uusap, tapos ngayon parang hindi niyo na kilala ang isa't-isa. Ang sakit pala na makita na ang dating ngiti at kislap ng mata nito ay sa iba na nito ibinibigay. Ilang sandali pa na pananatili niya ay nakita niyang lumabas na si Jonas sa mansion. Hinatid pa ito ni Abi sa mismong gate. At kitang-kita niya kung paano nagyakapan ang dalawa. Parang sasabog sa sakit ang puso niya na
SEBASTIAN "Hmmnn, yummy, ang sarap ng luto mo daddy," papuri ni Sofie na niluto niyang adobong manok. Nilagyan niya kasi ito ng kaunting asukal kaya manamis-namis ang lasa. Napapangiti na pinagmasdan ni Seb ang anak na maganang kumain. Nauna na kasing kumain ang mga ito ng dinner dahil naamoy raw ng mga anak niya ang mabangong amoy ng ulam. Kaya naman nagsipag-unahan ito papunta sa kusina at sinabing nagugutom na. "Sarap ng ulam," biglang sambit ni Shane na sunod-sunod na sumubo ng kanin at ulam. "Yeah, gusto ko ang ganitong lasa na adobo," wika naman ni Gavin at nagpadagdag pa ng kanin sa plato nito. Halos tumalon naman sa tuwa ang puso ni Seb dahil sa narinig sa mga anak niya. Sana ay magtuloy-tuloy na ito at tuluyan na siyang mapalapit sa mga anak niya. Mag-alas syete na ng gabi pero wala pa si Abi. Narinig niyang tumawag ito kanina sa tita nito at sinabi na nakipag meeting ito sa mga empleyado. Uuwe raw ito pagkatapos. Pagkatapos kumain ay pinagpahinga niya muna an
SEBASTIAN Tulad ng pangako si Seb sa mga anak ay ipinasyal niya ang mga ito. Pumunta sila sa malaking mall. Pinagsawa niya sa paluruan ang mga anak niya. Halos walang kapaguran ang mga ito sa paglalaro. "Daddy, gusto ko yan," turo ng anak niyang si Shane na train and race car na pambata. "Yeah, sure son," masigla niyang sagot sa anak. Tuwang-tuwa na si Seb at unti-unti nang nagiging malapit sa kanya ang dalawang anak na lalaki. Pagkatapos magbayad ay agad na pinasakay ang mga anak niya sa race car. Tig-iisang race car ang tatlo niyang mga anak. Kita niya ang sobrang saya sa mukha ng mga ito habang nagre-race car at siya naman ay taga cheer ng tatlo. Kinukuhanan niya rin ng videos ang mga anak niya. Sunod naman niyang dinala ang mga anak sa ice skating, this time ay kasama na siya at nakikipaglaro sa tatlong bata. Si Shane at Gavin ay binigyan ng plastic penguin for support, at para hindi matumba ang mga ito. Samantalang si Sofie naman ay hawak-hawak niya at siya ang nagtuturo.
Kinabukasan ay maagang nagising si Abi na mag-isa na lamang sa kama. Wala na sa tabi niya ang tatlong bata. Walang pasok ngayon kaya malamang nasa baba ang mga ito at naglalaro. Bumangon siya at hinawi ang makapal na kurtina sa glass wall window. Doon niya nakita ang mga anak na naliligo sa pool at kasama si Seb. Tinuturuan nitong lumangoy ang mga anak. Biinuksan niya ang sliding glass door para pumasok ang sa loob ang sinag ng araw. Hindi niya namalayan na kanina pa pala siya titig na titig sa mag-aama. Natuon ang tingin niya kay Seb nang umahon ito sa pool. Nakasuot lang ng trunks ang lalaki at kita niya ang magandang katawan nito. Ipinilig ni Abi ang ulo at umalis sa bintana. Kung ano-ano kasi ang pumapasok sa utak niya na hindi naman dapat. Bumaba siya sa kusina at kanina pa kumukulo ang tiyan niya. Nakatulog pala siya kagabi na hindi man lang kumakain ng dinner. "Good morning, ma'am. Gusto nyo po ng kape mam?" nakangiting tanong ni Sara, ang kasambahay nila. "Sige, ate Sara
KINABUKASAN paggising ni Sofie ay wala na sa tabi niya si Vaden. Nakahubad pa siya sa ilalim ng kumot. Ito ang pangalawang beses na may nangyari sa kanila ng asawa niya. Pero mapait siyang ngumiti nang maalala ang sagot nito sa 'i love you' niya kagabi. Nakaramdam siya ng lungkot ng hindi man lang nito mabigkas ang salitang 'i love you' sa kanya.Hindi ba talaga siya nito mahal? Wala pa ba talaga siyang puwang puso nito? Naninikip ang dibdib na bumangon siya at nagtungo sa banyo para mag shower.Nilinisan niyang maigi ang katawan niyang nanlalagkit sa laway at katas ng asawa niya. Sinabon niya ang buong katawan pati na ang kasingit-singitan niya. Hinugasan niya rin nang mabuti ang pagkababae niya. May naramdaman siyang hapdi pero hindi naman gaano, di kagaya nun first time niya.Sunod niyang kinuha ang shampoo at naglagay sa ulo niya at kinuskos ito ng kamay.Muling binuksan ni Sofie ang shower at saka nagbanlaw ng katawan. Agad niyang kinuha ang bath towel at ibinalabal sa katawan n
"Make me feel good, baby," malanding sabi ni Vaden na patuloy na ginagabayan ang kamay niyang magtaas baba sa pagkalalaki nitong sing tigas na ng bato.Ramdam ni Sofie ang bumibigat na paghinga ni Vaden hanggang sa hindi na ito nakapagtimpi at mapusok na inangkin ang labi niya.Saglit na umalis si Vaden sa ibabaw niya at may pagmamadali na hinubad ang suot niyang pantulog. Ganun din ang ginawa nito sa sarili. Kita niya mula sa liwanag ng lampshade ang paggalaw ng adams apple nito habang pinagmamasdan ang hubad niyang katawan.Muli itong pumaibabaw sa kanya at muling sinibasib ng halik ang labi niya. Hindi na namalayan ni Sofie na buong puso na rin niyang tinutugon ang maanit na halik ni Vaden. Naglubid ang mga dila nila sa isa't isa. Para na namang nalalasing si Sofie sa mga halik ni Vaden kahit hindi naman siya uminom ng alak ngayon. Gamot ang ininom niya kanina. Speaking of gamot, mukhang effective iyong gamot na ininom niya kanina at mabilis na nawala ang lagnat niya pati na rin an
Kinagabihan ay nagising si Sofie mula sa mahimbing na pagkakatulog, dahil nararamdaman niyang tila ba may humahalik sa labi niya. Dahan-dahan niyang idinilat ang mga mata, pero madilim ang buong kwarto. May nakabukas naman na lampshade pero dim light lang ito. Ibinaling niya ang tingin sa gilid niya kung saan nakahiga si Vaden, pero mukhang mahimbing naman ang tulog nito. Naadik ka lang siguro sa halik ng asawa mo Sofie, kaya naman maging sa panaginip mo ay nararamdaman mong hinahalikan ka niya. Bulong ng isip ni Sofie. Hay, oo nga naman. Baka nga siguro naadik lang siya sa mga halik ng asawa niya kaya kahit sa pagtulog ay ito pa ang naiisip niya. Well, sino ba naman ang hindi maadik kung sobrang gwapo at hot ang asawa mo. Yummy pa! Bukod doon malaki, mahaba at mataba pa ang reticulated python nito kaya solve na solve ang kweba niya. Jusko! Natapik ni Sofie ang noo. Matutulog lang naman sana siya muli, pero kung saan-saan na naman sumusuot ang isip niya. Kaloka! Hindi na tuloy
Pagkaalis ni Vaden ay nanatili na lamang muna si Sofie sa loob ng kwarto. Nanghihina pa ang mga binti niya at isa pa ramdam pa niya ang pagkirot ng pagkababae niya. Naalala ni Sofie ang dalawa niyang kaibigan. Tatawagan sana niya ang mga ito nang mapansin niya na wala ang bag niya rito sa silid. Malamang naiwan niya iyon sa sala kagabi. Napabuntong-hininga muna siya bago dahan-dahan na bumaba ng kama. Jusko! Ang sakit ng pitchi pie niya. Bakit ba kasi ganun na lamang kalaki at kahaba ang alaga ng asawa niya. Pakiramdam niya ay may nakasalpak pang malaking bagay sa gitna niya. Well ginusto rin naman niya to kaya panindigan na niya. Iika-ika siyang naglakad palabas ng silid. Para tuloy siyang pagong sa sobrang bagal niya. Nakaalalay pa ang kamay niya sa dingding para hindi siya matumba kasi parang walang lakas ang mga tuhod niya. Nakarating siya sa sala at agad niyang nakita ang bag niya roon. Binuksan niya ito at kinuha mula sa loob ang kanyang cellphone. Mabuti na lang at hin
Namumula ang mukha na sinundan ni Sofie ng tingin si Vaden na lumabas ng kwarto.Huwag daw siyang gumalaw at kukunin na lamang nito ang pagkain sa labas. Kaya naman niyang tumayo kung wala talaga siyang choice, kahit masakit ang pitchi niya at nahihirapan siya. Pero dahil nandito si Vaden, hindi naman siguro masama ang magpabebe siya ng konti. Total ito naman ang nagwarak sa pitchi pie niya.Pero si Vaden ba talaga itong kaharap niya ngayon? Himala 'ata na hindi siya sinusungitan ngayon ng asawa niya. Umayos siya ng pagkakaupo at sumandal sa headborad ng kama. Pinulupot niya rin nang maayos ang kumot sa katawan niya para hindi ito malaglag. Maya-maya pa ay napatingin siya sa bumukas na pintuan. Pumasok si Vaden na may dala-dalang tray na may lamang pagkain. Ang laki naman ng tray na dala nito at maraming pagkain at may mga prutas pang kasama. "Wow! Ang daming foods at mukhang masasarap lahat," mangha niyang sabi. "Ikaw ba nagluto lahat ng iyan Vaden?""Nope, inorder ko lang online
Kinabukasan nagising si Sofie na parang maiiyak dahil sa kirot sa kanyang pagkababae. Masakit na masakit ang ulo niya ngayon pati na ang ang gitna niya. Nagsabay pa. Nanghihina na inikot niya ang paningin sa paligid. Nasa silid pa rin siya ni Vaden. Napatingin siya sa kama pero wala na roon si Vaden. Iniwan siya nito matapos ang nangyare sa kanila kagabi. Hindi man lang siya nito ginising. Well, ano pa nga ba ang aasahan niya. Naalala niya kagabi na dumating siyang lasing sa condo at bumungad sa kanya ang mukha ng asawa niyang kunwari ay nag-aalala sa kanya. Naalala niya na nagkaroon pa sila sagutan bago sila humantong sa tusukan kagabi. Malinaw iyon sa kanya kahit na lasing siya kagabi. Malinaw sa kanya kung paano siya nito angkinin, kung paano ito nagpakasasa sa katawan niya kagabi. Hindi naman siya nagsisisi dahil buong puso naman siyang pumayag. Syempre mahal niya eh! Napatingin siya sa maliit na orasan sa bedside table at nanlaki ang mga mata niya nang makita na it's
"Sweet like ice cream," komento ni Vaden nang umahon ito mula sa gitna niya habang dinidilaan ang gilid ng labi. Para bang sinisiguro na walang katas na maiiwan doon. Nag-aapoy sa pagnanasa ang mga mata nito habang nakatitig sa kanya. "Are you ready for the main event baby?" malandi nitong tanong sa kanya sabay ngisi. Of course she's ready! She's been waiting for this to happen, ngayon pa ba siya aayaw? No! Namumungay ang mga mata niya habang nakatitig kay Vaden na ngayon ay nagsimula nang maghubad sa harapan niya. Hanggang sa tanging boxer na lamang ang naiwan na suot nito. Napalunok ng laway si Sofie. Hindi ata ordinaryong hotdog ang nasa loob ng suot nitong boxer, bukol pa lang kasi sobrang laki na. Napanganga na lang siya nang biglang hinubad ni Vaden ang huling saplot nitong tumatabon sa nagwawala nitong alaga. Pakiwari ni Sofie nawala bigla ang kalasingan niya. Wala sa sarili na pinagdikit niya ang mga hita. Napapalunok siya nang malutong, pakiramdam niya naririnig
Tuluyan nang nadala si Sofie at tila nawawala siya sa sarili sa paraan ng nakaka-adik na mga halik sa kanya ni Vaden na hindi niya magawang tanggihan o tutulan."Ummn..." impit niyang daing nang maramdaman ang pagsayad ng mainit nitong dila sa leeg niya. Sa isang iglap mabilis nitong nahubad ang suot niyang dress at tumambad sa paningin nito ang kanyang black lace underwear.Kahit lasing siya ay nakikita niya ang pagtaas baba ng adams apple nito. Napapalunok pa ang asawa niya habang katakam-takam siya nitong pinagmamasdan. Muling umibabaw sa kanya si Vaden at muling sinakop ang labi niya. Nagpalitan sila ng halik sa isa't isa."Hmmn!" Tuluyan na siyang nalunod sa matinding pagnanasa, dala ng kalasingan ay wala na siyang pakialam. Mas nangingibabaaw ngayon sa kaniya ang init na tumutupok sa kanyang katinuan, lalo na ng mas palalimin pa ni Vaden ang halikan nila. Ginalugad ng dila nito ang loob ng bibig niya na animoy mayroong hinahanap sa loob.Napasabunot siya sa buhok nito nang simu
"Are you sure kaya mong mag-isa Sofie? Hatid na kaya kita muna kita sa unit mo," alok ni Prof. Kurt sa kanya. "Kaya ko pa Prof. 'Yang mga kaibigan ko na lang po ang ihatid mo sa condo nila kung okay lang," pakiusap niya sa Professor. Sinilip niya ang dalawang kaibigan niya sa back seat pero nakatulog na si Myles at si Ally naman gising nga pero papikit-pikit ang mga mata sa kalasingan. Mukhang mas malala ang tama nitong dalawa niyang kaibigan kaysa sa kanya eh. "Yeah, don't worry sa kanila ako na ang bahala," wika ng Prof niya. Pasuray-suray lang ng konti ang lakad ni Sofie hanggang sa marating niya ang elevator. Naparami ang alak na nainom nila at doon sa vodka sila tinamaan dahil iyon na ang panay tungga nila. Pero kaya pa naman niya ang sarili. Hindi niya alam kung anong oras na. Nasa sling bag ang kanyang cellphone at tinatamad siyang kunin ito dahil lalo lang siyang nahihilo. Mabuti na nga lang dib at wala siyang kasabayan sa loob ng elevator kung hindi nakakahi