Pagdating nila sa bahay ay may bisitang nakaabang sa bungad ng pinto. Nakatayo ito roon at nakapamulsa. Walang iba kundi ang half brother ni Seb na si Johnson.
Ngayon lang ulit dumalaw ang lalaki sa kanila. Matagal tagal na rin ang huling beses na nakita niya ito.Tulad ni Seb gwapo rin ito, pero syempre mas gwapo ang asawa niya."Hey, bro," bati ni Johnson sa kuya nito at nakipag fist bump."Hi, Abi," baling sa kanya ng lalaki at humalik sa pisngi niya.Lumipat rin ang paningin nito sa batang karga niya."Hindi mo naman sinabi bro, na nagka-anak na pala kayo."Nagkatinginan sila ni Seb. Kaya naman nagsalita ang asawa niya."Let's go inside," aya ni Seb at hinawakan siya sa beywang papasok sa loob.Nagpaalam naman siya na aakyat na sa taas at bibihisan pa niya ang kanilang anak.Tumango naman si Seb, bilang sagot.***GABI na at kanina pa naghihintay si Abi sa pagdating ni Seb. Mahimbing na rin ang tulog ni Gavin. Kanina tumawag ito sa kanila pero saglit lang dahil may meeting pa raw ito. Siguro importante ang meeting na iyon at hindi pa ito umuuwe past nine na ng gabi.Minsan na rin naman itong nangyari kaya hinayaan na lang niya. Hihintayin na lamang niya ang pag uwi ng asawa. Ito lang kasi ang mag isa na namamahala sa kompanya dahil ito ang pinagkakatiwalaan ng ama. Ang half brother naman kasi nito ay pansamantalang inalis sa pwesto ng kanilang ama dahil basta na lamang ito naglabas ng malaking pera noon sa kompanya na hindi pinapa aprubahan. Naging sakit din ito sa ulo kaya talagang si Seb ang pinagkakatiwalaan sa kompanya ng kanilang pamilya.Idagdag pa na anak ito sa labas si Johnson.Nakatulugan na lamang ni Abi ang paghihintay sa asawa niya. Ngunit nagising din nang maramdaman niyang umiyak si baby Gavin. Bumangon siya para kunin ang bata at padedehin dahil baka nagutom ito or ei check and diaper baka puno na. Pero natigilan siya ng makita si Seb at ang anak na nasa sofa. Nakahiga roon ang bata, dahan-dahan siyang naglakad palapit sa mga ito. Napangiti siya nang makita na pinapalitan ni Seb ng diaper ang anak at malapit na itong matapos.Yumakap siya sa likod ng asawa at bumulong. "Thank you, hubby."Binuhat naman ni Seb ang bata at lumingon sa kanya."I love you," anito.Hindi niya tuloy mapigilan ang kiligin. Bumabanat na naman ang asawa niya. Sana palaging ganito.Kinuha niya si Gavin rito at pinadede, hindi rin nagtagal at muling nakatulog ang bata.Nahiga na rin sila ni Seb at magkayakap na natulog.Mahaba haba na rin ang tulog nila ng marinig niyang nagri ring ang celphone ng asawa. Hinayaan niya lang muna ito. Ngunit nakakatatlong ring an ito ay hindi pa rin tumitigil, mabuti na lang at mahimbing ang tulog ng anak nila at hindi naisturbo ang tulog nito. Ganun din si Seb na hindi 'ata naririnig ang cellphone na kanina pa may tumatawag. Sinilip niya ang caller at tanging di kilalang numero lang naman ang nakikita niya. Sino naman kaya ang isturbong ito na kanina pa ayaw tantanan ng tawag ang asawa niya ei madaling araw pa lang.Sa huli, marahan niyang ginising si Seb, niyugyog niya ang balikat nito."Hubby, your phone is ringing. Kanina pa may tumatawag sa'yo," sambit niya sa asawa.Umungol naman si Seb at niyakap ang isang kamay sa bewang niya."Hubby, baka importante 'yong tumatawag sagutin mo muna," pagpupumilit pa niya.Dahan-dahan naman nagdilat ng mga mata si Seb at inabot ang cellphone na nakapatong sa night stand."Isturbo," inis na usal ng asawa niyang naisturbo ang tulog."Shit! What have you’ve done again, Johnson? Bakit ba lagi ka na lang nasasali sa gulo. Ang tigas kasi ng ulo mo!" galit na wika ni Seb sa kapatid nito."No! Matulog ka muna diyan ngayong gabi ng madala ka naman sa mga pinaggagawa mo. Bukas na kita pupuntahan diyan," pinal na salita ni Seb saka nya pinutol ang tawag.Kita niyang napahilamos sa mukha ang asawa niya matapos nitong ibalik sa night stand ang cellphone. Base sa mga narinig niya, kapatid nito ang kausap nito dahil na rin sa pangalang sinambit ng asawa niya."Hubby, may problema ba?" hindi niya napigilang itanong.Lumingon naman ang asawa sa gawi niya at nginitian siya kahit pa bakas sa mukha nito ang pagkairita dahil sa balitang natanggap ng dis oras. Huminga muna ito ng malalim saka nagsalita."Si Johnson, nakasagasa raw ng tao. Nakakulong siya ngayon," ani ni Seb.Nagulat naman siya sa ibinalita nito. Kaya pala bigla na lang naging problemado ang gwapong mukha nito."Bakit hindi mo siya puntahan ngayon?" aniya rito."Tsk, hayaan mo siyang matulog doon," balewalang sagot nito. Saka siya kinabig pahiga at niyakap."Let's sleep again, wifey. Huwag mo nang isipin iyon, aayusin ko yon bukas," huling salitang binitawan nito. Isiniksik nito ang mukha sa leeg niya at mas hinigpitan pa ang yakap sa kanya.Naawa tuloy siya sa asawa niya pagod na nga ito sa trabaho binigyan pa ng problema ng kapatid nito. Kaya hindi ito pinagkakatiwalaan sa kompanya kasi hindi makikita sa anyo nito ang pagiging seryoso sa buhay.Ilang minuto pa ang lumipas at nilamon na rin siya ng antok at tuluyang nakatulog.KINABUKASAN, maagang nagising si Abi, naamoy niya nag humahalimuyak na pabango ng asawa. Nakita niya itong nakaharap na sa salamin at inaayos ang suot na necktie. Bumangon siya at sinilip si baby Gavin sa crib pero mahimbing pa ang tulog ng anak. Nagising rin kasi ito ng madaling araw kaya muli niyang pinadede at ngayon mahimbing pa rin ang tulog."Wifey," tawag ng asawa niya."Aalis ka na ba? Sandali lang at paghahanda muna kita ng breakfast mo. Maaga pa naman," aniya.Lumapit si Seb sa kanya at dinampian siya ng halik sa labi kahit pa bagong gising lang siya."No need, love. Isa pa nagmamadali rin ako ngayon. Pupuntahan ko ngayon si Johnson sa police station. Aayusin ko muna ang problema na ginawa ng magaling kong kapatid.""I have to go, love," paalam ni Seb at muli siyang hinalikan pati na rin ang kanilang anak na natutulog.Johnson "Walang hiya ka talaga Seb. Talagang hinayaan mo akong matulog dito sa kulungan," nanggagalaiting wika ni Johnson sa sarili matapos siyang patayan ng tawag ni Seb. Wala siyang magawa kundi ang magtiis dito ngayong gabi kasama ang mga mababahong preso rito. Bukas naman ay makakalaya na rin siya. Umaga na at kanina pa nanghahaba ang leeg ni Johnson sa kakasilip sa rehas na bakal, kung dumating na ba si Seb pero wala pa rin ni anino ng lalaking 'yon. Hanggang sa ilang sandali pa ang lumipas at sa wakas dumating na rin ito. "Buti naman at dumating ka pa," sarkastikong bungad ni Johnson sa kapatid. Sinamaan naman ni Seb ng tingin ang kapatid. Kararating niya lang kasama ang abogado niya tapos ito ang bungad ng magaling niyang kapatid. Ito na nga ang may kailangan ito pa ang nagmamadali. "Galing ko lang sa hospital kasama si attorney. Swerte ka at buhay pa ang taong nasagasaan mo. At pasalamat ka rin dahil pumayag ang pamilya ng biktima na magpabayad," gigil na sabi ni Seb sa
Samantala gabi na at nasa sala pa si Abi na naghihintay sa pagdating ng asawa niya. Hindi pa ito tumatawag sa kanya simula pa kanina. Si Baby Gavin andun na sa nursery room natutulog at binabantayan ni nanay Rosa. Yes, may kasama na sila sa bahay. Ipinilit kasi talaga ni Seb na kumuha ng makakasama niya sa bahay para hindi siya mahirapan sa gawaing bahay at mag focus na lang kay baby Gavin.Hindi naman na niya tinutulan pa ang gusto ng asawa. Kahit pa kaya naman niyang gampanan ang lahat. Laki siya sa hirap kaya lahat kaya niya.Pumunta siya ng dining area at ininit na muna niya ang mga pagkaing inihanda niya kanina para kay Seb. Baka pagod galing sa trabaho ang asawa niya at gutom na ito kaya mabuti ng ihanda na niya ang hapunan nilang dalawa. Hindi pa rin naman kasi siya kumakain at hinihintay niya itong dumating para sabay na silang kumain. Ito ang pangalawang beses na ginabi ng uwi ang asawa niya. Dati kasi maaga itong nakakauwi. Siguro busy lang talaga ito sa kompanya at maraming
Isang bwan pa ang matulin na lumipas. Sa loob nang isang buwan na iyon ay palagi na lang ginagabi ng uwi si Seb. Balewala lamang iyon kay Abi, at naiintindihan niya ang trabaho ng kanyang asawa. Hindi nga naman madali ang maging CEO ng isang napakalaking kumpanya. Isa pa hindi naman ito nagkukulang sa mga pangangailangan nila. Lalo na ng kanilang anak. Pero pakiramdam ni Abi, ay may nagbago sa kanyang asawa. Gabi-gabi niya itong hinihintay na umuwi para sabay sila kung kumain. Ngunit lagi nitong sinasabi na busog na ito. Kaya siya na lamang ang kumakain mag-isa. Nauuna na rin itong umakyat sa kwarto nila pagdating nito galing trabaho. Palaging pagod ang asawa niya pagdating sa bahay nila at wala nang oras para sa kanya maging sa kanilang anak. Ni hindi na nga nito naabutan na gising si baby Gavin. Dahil maaga itong umaalis at pumapasok sa trabaho, tulog pa ang bata. Pagdating naman nito sa gabi tulog na rin si Gavin. Wala na ring nagaganap na sexy time sa pagitan nila. Sa isang igl
Nagmamadali na iniligpit ni Seb ang mga gamit niya sa opisina para maka uwi na siya. Trenta minutos na lang at malapit na mag alas sais. Kailangan niyang bilisan ang kilos. Dadaan pa siya ng mall para ibili ng regalo ang anak nila ni Abi.Palabas na sana siya ng bigla namang sumulpot si ang sekretarya niya sa harap ng pinto. Nagtataka ang mukha nito napatingin sa kamay niya ng makita na bibit na niya ang kanyang attache case. Pati na rin ang kanyang lunch box. Ibig sabihin kasi niyon ay pauwi na siya."Maaga pa para umuwi Mr. Ashford," wika ni Sandra at tuluyan ng pumasok sa loob."I have to go, Sandra. Hinihintay na ako ng asawa at anak ko. Magce-celebrate kami ngayon sa pag iisang buwan na kasama namin si baby Gavin." aniya sa babae."Celebrate? Ibig sabihin ba niyan, may sexy time rin kayo mamaya ng asawa mo?" Nakataas ang kilay na tanong ni Sandra."Hindi mo na dapat tinatanong yan Sandra, asawa ko si Abi. At wala naman sigurong masama kung meron di ba?" sagot ni Seb.Biglang luma
Masayang nakikipaglaro si Abi kay baby Gavin sa playroom nito. Maganda ang araw niya lalo pa ng maalala niya kagabi ang mainit na tagpong pinagsaluhan nila ng kanyang asawa.Akala niya ay nanlalamig na sa kanya si Seb, pero mali siya dahil kagabi, ipinaramdam nito sa kanya ang labis nitong pagmamahal. Lalo na ng halos sambahin ng kanyang asawa ang katawan niya. Walang siyang naging reklamo kahit pa halos buong gabi siya nitong inangkin. Mahal niya si Seb kaya buong puso siyang nagpaubaya rito.Nasa ganoong pag-iisip siya nang biglang tumunog ang kanyang cellphone.Agad niyang kinuha ito at tinignan ang nasa screen. Akala ni Abi ay si Seb ang tumatawag pero si Lyca pala, ang besfriend niya. Agad naman niyang sinagot niya ito."Hello, bes?'' aniya."Hi, bes. Kamusta ka na?" tanong nito sa kabilang linya."Maayos naman, ito busy sa pag-aalaga kay baby Gavin at kay Seb syempre," proud niyang sagot sa kaibigan. Habang nakatuon ang mga mata sa anak na naglalaro sa laruang binili ng daddy Se
Kanina pa tapos ang tawag ng kaibigan ni Abi na si Lyca, pero nanatili lang siyang nakatulala habang pinagmamasdan ang anak sa crib nito na naglalaro ng laruan.Hindi na nga niya napansin na sa pgkakatulala niya ay nabitawan na pala niya ang kanyang cellphone. Hindi siya makapaniwala sa mga sinabi sa kanya ni Lyca. Mahal niya si Seb at alam niyang mahal din siya ng asawa.Naniniwala siyang hindi siya kayang lokohin ni Seb. Nangako itong hindi siya nito ipagpapalit sa ibang babae at hindi sasaktan. Hanggat kaya niyang paniwalaan ang puso niya ay ito ang susundin niya. Hanggat wala siyang nakikitang ebidensya ay hindi siya maniniwala.Sumapit ang gabi at hindi pa rin umuuwi si Seb. Tulog na si baby Gavin at nasa loob pa ito ng nursery room nito kasama si Nanay Rosa. Doon niya muna iniiwan ang anak kapag may ginagawa pa siya. Nasa dining area na siya nakaupo at nakaharap sa mga pagkaing nakahain sa lamesa. Nagugutom na siya pero hinihintay pa niya dumating ang asawa niya. Mag alas onse
"Baka maya-maya ay dadating na rin iyon anak," sambit ni nanay Rosa. Tinapik pa siya nito sa braso bago umalis ang matanda at tumungo sa sarili nitong silid. Kinuha ni Abi ang anak at inilipat sa kama. Malaki naman ang kama nila at nakadikit ang kabilang side nito sa wall kaya safe na hindi mahuhulog si baby Gavin kapag itatabi niya ito sa kama. Maingat niyang inilapag ang anak sa malambot na kama. Nilagyan niya ng maraming unan ang gilid ng wall. Nahiga na rin siya sa tabi ng anak. Tumagilid siya paharap dito at itinukod muna ang isang siko para titigan ang anak na payapa nang natutulog. "Thank you, baby sa pagdating mo sa buhay namin, lalong-lalo na sa akin. Binuo at kinompleto mo ang kakulangan ko bilang isang babae. Thank you, dahil sa'yo nararanasan ko ngayon ang maging ina. Sa'yo ako ngayon kumukuha ng lakas ng loob anak," garalgal ang boses na kausap niya sa bata na mahimbing ng natutulog na ngayon sa tabi niya. "Nangilid ang mga luha sa mga mata ni Abi. Ano bang nangyayari
Tuluyan ng pumasok sa loob ng nursery room si Seb. Nagising naman si Abi nang maramdaman niya ang pagdating ni Seb ang presensya nito sa loob ng kwarto. Ang mabangong amoy nito agad na nagkalat sa loob ng silid. Lumundo ang kama sa gilid niya kaya alam niyang umupo sa tabi niya si Seb. Narinig niya ang ilang beses na pagbuntong hininga nito na kay lalim. Pinapakiramdaman na lamang niya ang asawa hanggang sa narinig niyang tumunog ang cellphone nito. Tumayo si Seb at narinig niya ang mga yabag nito na bahagyang lumayo sa kama. "Yes, nasa bahay na ako. Bukas na lang tayo magkita. Anong oras na kaya matulog ka na, okay? I miss you too and I love you too, babe," malambing na turan ni Seb. Mahina ngunit dinig na dinig niya ang mga salitang binigkas nito. Mga salitang halos dumurog ng husto sa puso niya. Kahit nakapikit ang mga mata niya kusang tumulo ang mga luha niya. Umiiyak siya ng palihim at walang maririnig na hikbi kundi isang tahimik na pag iyak lamang. Hindi niya alam
"Make me feel good, baby," malanding sabi ni Vaden na patuloy na ginagabayan ang kamay niyang magtaas baba sa pagkalalaki nitong sing tigas na ng bato.Ramdam ni Sofie ang bumibigat na paghinga ni Vaden hanggang sa hindi na ito nakapagtimpi at mapusok na inangkin ang labi niya.Saglit na umalis si Vaden sa ibabaw niya at may pagmamadali na hinubad ang suot niyang pantulog. Ganun din ang ginawa nito sa sarili. Kita niya mula sa liwanag ng lampshade ang paggalaw ng adams apple nito habang pinagmamasdan ang hubad niyang katawan.Muli itong pumaibabaw sa kanya at muling sinibasib ng halik ang labi niya. Hindi na namalayan ni Sofie na buong puso na rin niyang tinutugon ang maanit na halik ni Vaden. Naglubid ang mga dila nila sa isa't isa. Para na namang nalalasing si Sofie sa mga halik ni Vaden kahit hindi naman siya uminom ng alak ngayon. Gamot ang ininom niya kanina. Speaking of gamot, mukhang effective iyong gamot na ininom niya kanina at mabilis na nawala ang lagnat niya pati na rin an
Kinagabihan ay nagising si Sofie mula sa mahimbing na pagkakatulog, dahil nararamdaman niyang tila ba may humahalik sa labi niya. Dahan-dahan niyang idinilat ang mga mata, pero madilim ang buong kwarto. May nakabukas naman na lampshade pero dim light lang ito. Ibinaling niya ang tingin sa gilid niya kung saan nakahiga si Vaden, pero mukhang mahimbing naman ang tulog nito. Naadik ka lang siguro sa halik ng asawa mo Sofie, kaya naman maging sa panaginip mo ay nararamdaman mong hinahalikan ka niya. Bulong ng isip ni Sofie. Hay, oo nga naman. Baka nga siguro naadik lang siya sa mga halik ng asawa niya kaya kahit sa pagtulog ay ito pa ang naiisip niya. Well, sino ba naman ang hindi maadik kung sobrang gwapo at hot ang asawa mo. Yummy pa! Bukod doon malaki, mahaba at mataba pa ang reticulated python nito kaya solve na solve ang kweba niya. Jusko! Natapik ni Sofie ang noo. Matutulog lang naman sana siya muli, pero kung saan-saan na naman sumusuot ang isip niya. Kaloka! Hindi na tuloy
Pagkaalis ni Vaden ay nanatili na lamang muna si Sofie sa loob ng kwarto. Nanghihina pa ang mga binti niya at isa pa ramdam pa niya ang pagkirot ng pagkababae niya. Naalala ni Sofie ang dalawa niyang kaibigan. Tatawagan sana niya ang mga ito nang mapansin niya na wala ang bag niya rito sa silid. Malamang naiwan niya iyon sa sala kagabi. Napabuntong-hininga muna siya bago dahan-dahan na bumaba ng kama. Jusko! Ang sakit ng pitchi pie niya. Bakit ba kasi ganun na lamang kalaki at kahaba ang alaga ng asawa niya. Pakiramdam niya ay may nakasalpak pang malaking bagay sa gitna niya. Well ginusto rin naman niya to kaya panindigan na niya. Iika-ika siyang naglakad palabas ng silid. Para tuloy siyang pagong sa sobrang bagal niya. Nakaalalay pa ang kamay niya sa dingding para hindi siya matumba kasi parang walang lakas ang mga tuhod niya. Nakarating siya sa sala at agad niyang nakita ang bag niya roon. Binuksan niya ito at kinuha mula sa loob ang kanyang cellphone. Mabuti na lang at hin
Namumula ang mukha na sinundan ni Sofie ng tingin si Vaden na lumabas ng kwarto.Huwag daw siyang gumalaw at kukunin na lamang nito ang pagkain sa labas. Kaya naman niyang tumayo kung wala talaga siyang choice, kahit masakit ang pitchi niya at nahihirapan siya. Pero dahil nandito si Vaden, hindi naman siguro masama ang magpabebe siya ng konti. Total ito naman ang nagwarak sa pitchi pie niya.Pero si Vaden ba talaga itong kaharap niya ngayon? Himala 'ata na hindi siya sinusungitan ngayon ng asawa niya. Umayos siya ng pagkakaupo at sumandal sa headborad ng kama. Pinulupot niya rin nang maayos ang kumot sa katawan niya para hindi ito malaglag. Maya-maya pa ay napatingin siya sa bumukas na pintuan. Pumasok si Vaden na may dala-dalang tray na may lamang pagkain. Ang laki naman ng tray na dala nito at maraming pagkain at may mga prutas pang kasama. "Wow! Ang daming foods at mukhang masasarap lahat," mangha niyang sabi. "Ikaw ba nagluto lahat ng iyan Vaden?""Nope, inorder ko lang online
Kinabukasan nagising si Sofie na parang maiiyak dahil sa kirot sa kanyang pagkababae. Masakit na masakit ang ulo niya ngayon pati na ang ang gitna niya. Nagsabay pa. Nanghihina na inikot niya ang paningin sa paligid. Nasa silid pa rin siya ni Vaden. Napatingin siya sa kama pero wala na roon si Vaden. Iniwan siya nito matapos ang nangyare sa kanila kagabi. Hindi man lang siya nito ginising. Well, ano pa nga ba ang aasahan niya. Naalala niya kagabi na dumating siyang lasing sa condo at bumungad sa kanya ang mukha ng asawa niyang kunwari ay nag-aalala sa kanya. Naalala niya na nagkaroon pa sila sagutan bago sila humantong sa tusukan kagabi. Malinaw iyon sa kanya kahit na lasing siya kagabi. Malinaw sa kanya kung paano siya nito angkinin, kung paano ito nagpakasasa sa katawan niya kagabi. Hindi naman siya nagsisisi dahil buong puso naman siyang pumayag. Syempre mahal niya eh! Napatingin siya sa maliit na orasan sa bedside table at nanlaki ang mga mata niya nang makita na it's
"Sweet like ice cream," komento ni Vaden nang umahon ito mula sa gitna niya habang dinidilaan ang gilid ng labi. Para bang sinisiguro na walang katas na maiiwan doon. Nag-aapoy sa pagnanasa ang mga mata nito habang nakatitig sa kanya. "Are you ready for the main event baby?" malandi nitong tanong sa kanya sabay ngisi. Of course she's ready! She's been waiting for this to happen, ngayon pa ba siya aayaw? No! Namumungay ang mga mata niya habang nakatitig kay Vaden na ngayon ay nagsimula nang maghubad sa harapan niya. Hanggang sa tanging boxer na lamang ang naiwan na suot nito. Napalunok ng laway si Sofie. Hindi ata ordinaryong hotdog ang nasa loob ng suot nitong boxer, bukol pa lang kasi sobrang laki na. Napanganga na lang siya nang biglang hinubad ni Vaden ang huling saplot nitong tumatabon sa nagwawala nitong alaga. Pakiwari ni Sofie nawala bigla ang kalasingan niya. Wala sa sarili na pinagdikit niya ang mga hita. Napapalunok siya nang malutong, pakiramdam niya naririnig
Tuluyan nang nadala si Sofie at tila nawawala siya sa sarili sa paraan ng nakaka-adik na mga halik sa kanya ni Vaden na hindi niya magawang tanggihan o tutulan."Ummn..." impit niyang daing nang maramdaman ang pagsayad ng mainit nitong dila sa leeg niya. Sa isang iglap mabilis nitong nahubad ang suot niyang dress at tumambad sa paningin nito ang kanyang black lace underwear.Kahit lasing siya ay nakikita niya ang pagtaas baba ng adams apple nito. Napapalunok pa ang asawa niya habang katakam-takam siya nitong pinagmamasdan. Muling umibabaw sa kanya si Vaden at muling sinakop ang labi niya. Nagpalitan sila ng halik sa isa't isa."Hmmn!" Tuluyan na siyang nalunod sa matinding pagnanasa, dala ng kalasingan ay wala na siyang pakialam. Mas nangingibabaaw ngayon sa kaniya ang init na tumutupok sa kanyang katinuan, lalo na ng mas palalimin pa ni Vaden ang halikan nila. Ginalugad ng dila nito ang loob ng bibig niya na animoy mayroong hinahanap sa loob.Napasabunot siya sa buhok nito nang simu
"Are you sure kaya mong mag-isa Sofie? Hatid na kaya kita muna kita sa unit mo," alok ni Prof. Kurt sa kanya. "Kaya ko pa Prof. 'Yang mga kaibigan ko na lang po ang ihatid mo sa condo nila kung okay lang," pakiusap niya sa Professor. Sinilip niya ang dalawang kaibigan niya sa back seat pero nakatulog na si Myles at si Ally naman gising nga pero papikit-pikit ang mga mata sa kalasingan. Mukhang mas malala ang tama nitong dalawa niyang kaibigan kaysa sa kanya eh. "Yeah, don't worry sa kanila ako na ang bahala," wika ng Prof niya. Pasuray-suray lang ng konti ang lakad ni Sofie hanggang sa marating niya ang elevator. Naparami ang alak na nainom nila at doon sa vodka sila tinamaan dahil iyon na ang panay tungga nila. Pero kaya pa naman niya ang sarili. Hindi niya alam kung anong oras na. Nasa sling bag ang kanyang cellphone at tinatamad siyang kunin ito dahil lalo lang siyang nahihilo. Mabuti na nga lang dib at wala siyang kasabayan sa loob ng elevator kung hindi nakakahi
"Alam mo walang kwentang lalaki talaga 'yang asawa mo Sofie. Ang sarap tadyakan sa bayag," gigil na wika ni Myles, matapos niyang ikwento sa mga kaibigan ang ginawa ni Vaden kagabi. Inilabas niya lang sa dalawang kaibigan niya ang sama ng loob niya sa asawa, dahil kapag hindi niya iyon ginawa baka mabaliw na siya. Nasa sasakyan sila ngayong tatlo at pupunta sila sa bar para mag-night out. Sa katunayan after ng class nila kanina ay hindi na siya umuwe sa condo nila ni Vaden. Hindi siya pinayagan ng dalawa niyang kaibigan, kaya ang ending sumama siya sa condo unit ni Myles. Pinariham na lamang siya nito ng damit na maisusuot dahil naka uniform pa siya. Saka naman sila sinundo ni Ally gamit ang kotse nito. "Bakit parang mukhang kinakabahan ka Sofie? Huwag mong sabihin na natatakot ka sa asawa mo," ani Ally na nakatingin sa kanya mula sa rear view mirror. "Walang takot-takot! Baka nakakalimutan mo, ikaw si Sofie, matapang at palaban. Kaya hayaan mo ang Vaden na iyan!" nakairap na s