Kanina pa tapos ang tawag ng kaibigan ni Abi na si Lyca, pero nanatili lang siyang nakatulala habang pinagmamasdan ang anak sa crib nito na naglalaro ng laruan.Hindi na nga niya napansin na sa pgkakatulala niya ay nabitawan na pala niya ang kanyang cellphone. Hindi siya makapaniwala sa mga sinabi sa kanya ni Lyca. Mahal niya si Seb at alam niyang mahal din siya ng asawa.Naniniwala siyang hindi siya kayang lokohin ni Seb. Nangako itong hindi siya nito ipagpapalit sa ibang babae at hindi sasaktan. Hanggat kaya niyang paniwalaan ang puso niya ay ito ang susundin niya. Hanggat wala siyang nakikitang ebidensya ay hindi siya maniniwala.Sumapit ang gabi at hindi pa rin umuuwi si Seb. Tulog na si baby Gavin at nasa loob pa ito ng nursery room nito kasama si Nanay Rosa. Doon niya muna iniiwan ang anak kapag may ginagawa pa siya. Nasa dining area na siya nakaupo at nakaharap sa mga pagkaing nakahain sa lamesa. Nagugutom na siya pero hinihintay pa niya dumating ang asawa niya. Mag alas onse
"Baka maya-maya ay dadating na rin iyon anak," sambit ni nanay Rosa. Tinapik pa siya nito sa braso bago umalis ang matanda at tumungo sa sarili nitong silid. Kinuha ni Abi ang anak at inilipat sa kama. Malaki naman ang kama nila at nakadikit ang kabilang side nito sa wall kaya safe na hindi mahuhulog si baby Gavin kapag itatabi niya ito sa kama. Maingat niyang inilapag ang anak sa malambot na kama. Nilagyan niya ng maraming unan ang gilid ng wall. Nahiga na rin siya sa tabi ng anak. Tumagilid siya paharap dito at itinukod muna ang isang siko para titigan ang anak na payapa nang natutulog. "Thank you, baby sa pagdating mo sa buhay namin, lalong-lalo na sa akin. Binuo at kinompleto mo ang kakulangan ko bilang isang babae. Thank you, dahil sa'yo nararanasan ko ngayon ang maging ina. Sa'yo ako ngayon kumukuha ng lakas ng loob anak," garalgal ang boses na kausap niya sa bata na mahimbing ng natutulog na ngayon sa tabi niya. "Nangilid ang mga luha sa mga mata ni Abi. Ano bang nangyayari
Tuluyan ng pumasok sa loob ng nursery room si Seb. Nagising naman si Abi nang maramdaman niya ang pagdating ni Seb ang presensya nito sa loob ng kwarto. Ang mabangong amoy nito agad na nagkalat sa loob ng silid. Lumundo ang kama sa gilid niya kaya alam niyang umupo sa tabi niya si Seb. Narinig niya ang ilang beses na pagbuntong hininga nito na kay lalim. Pinapakiramdaman na lamang niya ang asawa hanggang sa narinig niyang tumunog ang cellphone nito. Tumayo si Seb at narinig niya ang mga yabag nito na bahagyang lumayo sa kama. "Yes, nasa bahay na ako. Bukas na lang tayo magkita. Anong oras na kaya matulog ka na, okay? I miss you too and I love you too, babe," malambing na turan ni Seb. Mahina ngunit dinig na dinig niya ang mga salitang binigkas nito. Mga salitang halos dumurog ng husto sa puso niya. Kahit nakapikit ang mga mata niya kusang tumulo ang mga luha niya. Umiiyak siya ng palihim at walang maririnig na hikbi kundi isang tahimik na pag iyak lamang. Hindi niya alam
Pababa na ng hagdanan si Abi nang marinig niya ang pag andar ng sasakyan ni Seb. Nang makita niyang palabas na ito ng malaking gate ay saka siya mabilis na bumaba ng hagdanan at tinungo ang sariling sasakyan na nakaparada din sa kanilang garahe. Kaagad siyang sumakay rito at binuhay ang makina. Mabagal ang pagpapatakbo niya sa kotse ng matanaw niya ang sasakyan ng kanyang asawa na palabas pa lang ng subdivision. Dumistansya siya rito habang patuloy na nakabuntot sa likuran ng kotse nito ang kotse niya. "Meeting ba talaga ang dahilan kaya ka nagmamadaling pumasok palagi sa trabaho, Seb?" tanging kausap niya sa kanyang sarili. Malapit na sila sa kompanyang pag-aari ng kanyang asawa nang magpatuloy ito at hindi huminto. "Akala niya may meeting ito pero mukhang ibang meeting ata ang dadaluhan ng asawa niya. Sana nga mali siya." Binagalan niya ang takbo ng sasakayan ng makitang inihinto nito ang kotse sa harap ng isang mamahaling restaurant. Nakita niyang bumaba ang asawa
Pinaandar ni Abi ang dalang sasakyan at nagmaneho palayo sa lugar na iyon. Alam na alam na niya kung bakit pumasok ang dalawa sa hotel na iyon. Kahit nanginginig at nanlalabo ang mga mata dahil sa mga luha ay nagawa niya pa ring magmaneho. Kinuha niya ang cellphone at nag dial sa numero ng kaibigan. Laking pasalamat niya nang sumagot ito kaagad. "Hello, besh?" Dinig niyang boses ni Lyca sa kabilang linya. "Yca," sambit niya sa pangalan nito at hikbi na ang naging kasunod niyon. Ilang saglit na naging tahimik ang kaibigan niya bago niya narinig ang mahabang pagbuntong-hininga nito sa kabilang linya. "Nasaan ka? Pupuntahan kita? Teka, nagmamaneho ka ba Abi?" tanong ng kaibigan niya. Ngunit imbes na sagutin ang tanong nito ay siya naman ang nagbalik tanong sa kaibigan. "Pwede ba tayong magkita ngayon?" garalgal pa rin ang boses niya. "Oo naman, pwede mo akong puntahan dito sa cafe ngayon. Maaga pa naman at wala pang gaanong tao rito," wika ni Lyca sa kanya. Hindi na siya
Pagdating ni Seb sa bahay ay agad niyang nakasalubong si Nay Rosa na paakyat ng hagdanan at may dala dalang mangkok na my umuusok. Nalalanghap niya ang mabangong amoy nito. "Saan nyo po dadalhin yan Nay? At para kanino?" kuryusong tanong ni Seb. "Para ito sa asawa mo anak. Hindi kasi iyon bumaba para maghapunan at kanina pa masakit ang ulo niya. Wala rin daw siyang gana kumain, kaya naman nilutuan ko siya nitong arozcaldo at baka lang magustuhan niya. Para makainom na rin siya ng gamot," wika ni Nay Rosa. Natigilan naman si Seb, dahil sa narinig mula sa matanda. May sakit ang asawa niya. "Ako na ho ang magdadala niyan, Nay," aniya at kinuha sa matanda ang dala nitong tray na agad namang ibinigay sa kanya. Pagpasok ni Seb sa loob ng masters bedroom ay hindi niya nakita roon ang asawa. Wala ito sa loob ng silid nila. Akala niya ba nandito sa taas si Abi at may sakit. Bakit wala ito dito sa kwarto nila? Isa lang ang naisip niya kaya agad siyang nagtungo sa silid ng kanilang
Totoo nga ang sinabi ni Seb na hindi ito pumasok sa kompanya habang masama ang pakiramdam niya. Halos isang linggo din kasing pabalik-balik ang sama ng pakiramdam niya. Lagi din siyang nahihilo at laging pagod. Bago sa kanya ang ganitong pakiramdam, pero isinantabi na lamang niya ito dahil minsan naman ay nagiging okay ang pakiramdam niya. Sinabihan na nga rin siya ng asawa na magpatingin na sa doctor pero umayaw siya. Pakiramdam niya na trauma pa siya nun huling beses na pumunta sila sa doctor. At iyon nga ay ang nalaman nilang baog pala siya at hindi na magkaka-anak. Simula nun kaya para siyang nagkaroon ng takot sa pagpapa check up.Kasalukuyan naman ngayong nasa mini office si Seb dito sa loob ng bahay nila. May inaayos lang daw itong mga dokumento sa opisina para wala itong masaydong alalahanin kapag nasa bakasyon sila.Ngayon nga ay busy rin siya sa pag-iimpake ng mga gamit nila. Bukas na kasi ang alis nila papuntang palawan para sa dalawang linggo nilang bakasyon. Ibig sabihin
"Wife, let's go. We're ready," sigaw ni Seb sa asawang si Abi. Nasa baba na kasi sila ng anak na si baby Gavin at hinihintay na lang siya ng mga ito. "Yes, hubby, coming," ganting sigaw niya rito. Ang sabi ni Seb ay maglalakad-lakad daw sila sa gilid ng dalampasigan kasi malamig na ang temperatura at tamang-tama na maglakad-lakad sila at maliligo na rin sa malinaw na tubig sa dagat. Napangisi si Abi nang makita niya ang reaksyon ni Seb na nakatulala habang titig na titig sa kanya. Bakit? Nakasuot lang naman siya ng ternong white bikini na pinatungan niya ng see through cover up open front kimono cardigan. "Perfect, you're so beautiful and sexy, love," sambit ni na sinusuyod pa rin ng tingin ang kabuuan niya. Nagdiwang ang loob ni Abi buhat sa narinig na sinabi ni Seb. "Dapat lang Seb, dapat ako lang ang maganda sa paningin mo para hindi mo na maisip ang babaeng pilit kang inaagaw sa akin," piping sigaw ng isip ni Abi. "Shall we?" untag niya sa asawa na tila na magnet na 'a
"Bakit ang init ata ng ulo mo, wife?" tanong ni Seb matapos niyang magpumiglas sa yakap nito at naupo sa sofa. "May dalaw ka ba?" Tiningnan niya ng masama ang lalaki at inirapan ito. Kunwari maang-maangan pa ang loko. Kunwari hindi nito alam bakit siya nagkakaganito. Pero natigilan siya sa huling sinabi ng asawa niya. Tial ba may nag sink in sa utak niya. 'May dalaw ka ba?' Ang totoo niyan magdadalawang buwan na siyang delayed at lately na lamang niya iyon napansin sa sobrang abala niya. "Okay, fine. I know why bakit ka nagkakaganyan," tila sumusukong sabi ni Seb at itinaas pa ang dalawang kamay sa harapan niya. "It's all about, Lanie. I'm sorry love, kung hindi ko kaagad nasabi sa 'yo. But she's just temporary," wika ni Seb. "Temporary?" nagtatakang tanong ni Abi sa sinabi ni Seb. "Yes love. Temporary secretary ko lang siya habang hindi pa makakapasok si Rowan. At kilala siya ni Rowan dahil ito ang nagrecommend na pansamantalang pumalit muna rito." "Love, I swear, hindi na
"I'm Mrs. Abigail Ashford, the wife of Sebastian Ashford. The CEO of this company," taas noong wika niya sa babae. Dahilan para mapanganga ito at matulala sa sinabi niya. Tinaasan niya ng kilay ang babae at muling pinakatitigan sa mata. Tila natauhan naman ito nang muling marinig siyang nagsalita. "So now, I'm asking you again. Where is Seb?" ulit na tanong ni Abi sa babae na may halong pagkairita. "Naku, ma'am. I'm so sorry po. Asawa po pala kayo ni boss," natatarantang wika ng sekretarya sa kanya at tila hindi alam ang gagawin. Nagulat talaga ito sa narinig mula sa kanya. Lalo na nang sabihin niyang asawa siya ng CEO. Kita niya na parang namutla pa ang mukha ng babae. Lalo na ang pagkataranta at takot sa mukha nito. "Ma'am ang totoo po, wala si boss dito. Nag site visit po siya sa bagong project na ipinapatayo ng kumpanya," wika nito na bahagyang nanginginig pa ang boses. Tiningnan niya muli ang babae at kita naman niya na mukhang nagsasabi ito ng totoo sa kanya. "Ant
Kanina pa dial nang dial si Abi sa number ni Seb pero hindi ito sumasagot sa tawag niya. Ring lang naman nang ring ang cellphone ng lalaki. Bagay na ipinagtataka na naman niya. Naiinis na siya dahil kanina pa sila nakahinto sa tapat ng bilihan ng donut. Parang nawalan na tuloy siya ng gana na kumain nito kahit pa na naglalaway siya kanina pa. Nawala tuloy ang pag crave nya sa gusto nyang kainin. "Bakit ba hindi mo sinasagot ang tawag ko Seb? Nasaan ka ba?" naiirita niyang tanong sa sarili. Dati rati naman kahit isang tawag nya lang sumasagot agad si Seb, kahit pa nasa meeting ito. Hindi ito pumapalyang sagutin ang bawat tawag niya. Pero ngayon, nagri-ring naman ang cellphone nito pero hindi sinasagot ang tawag niya na kanina pa. Bagay na nagpadagdag ng inis sa kanya. "Manong, let's go," 'aya niya sa driver niya. "Alis na tayo mam? Akala ko po bibili pa kayo ng donut," wika ng driver. Sinilip pa siya nito mula sa rear view mirror ng sasakyan. "Huwag na po, Manong. Nawalan na
Kanina pa paikot-ikot si Abi sa harapan ng salamin at pinagmamasdan ang sariling repleksyon. Suot niya ngayon ang corporate attire niya. Na miss niyang suotin itong uniporme niya pang opisina. Mahigit isang buwan din kasi siyang nakatengga lang sa bahay matapos ang mga nangyari. Pero ngayon balik opisina na siya. Pumayag na rin naman si Seb na papasok na siyang muli sa trabaho, dahil napagkasunduan na nilang mag-asawa na muling ipasok ang mga bata sa school. Kung dati ay double ang bantay ng mga bata, ngayon ay naging triple na ito. Kanina sabay nilang inihatid ang mga anak nila sa school, pero si Seb ay pinaderetso na niya sa kumpanya. Ang sabi kasi niya ay bukas na siya papasok, pero pagkarating dito sa mansion ay nabagot naman siya. Lalo pa at wala ang mga bata at si Seb. Ang biyenan naman niyang babae ay umalis kanina at nagtungo raw ito sa farm nila. Nang makita na maayos na ang sarili ay kinuha na niya ang handbag na napakapatong sa bedside table. Ang alam ni Seb ay bukas
"Seb! Ahhhh!" napasinghap siya sabay ungol nang maramdaman niya ang pagbaon ng pagkalalaki nito sa naglalawa niyang lagusan."Ahhh! Shit! It feels so good," sabi ni Seb sabay ungol.Napaliyad ng muli itong bumaon sa loob niya at maramdaman ang kahabaan nito na umabot na ata sa bahay bata niya. "Jusko, ang haba naman kasi ng alaga ng asawa niya, hindi lang basta haba kundi mataba rin. Mag-asawa nga sila pero sa tuwing inaangkin siya nito ay para pa rin siyang naninibago," aniya sa isip."Shit, ang sikip mo, love," anas ni Seb sa punong tainga habang mas lalo pang isinasagad ang kahabaan sa kweba niya."Ahhh...shit! Ang sarap, hubby," sambit niya at napapamura pa sa sarap sa tuwing mararamdaman niyang sumasagad ito sa loob niya. Tumitirik pa ang mga mata niya sa sarap na nalalasap niya.Mas lalo pang tumindi ang sarap nang walang pakundangan isinubo ni Seb ang isang utong niya. Nilalaro ng dila nito ang bilog sa ibabaw niyon saka nito sisipsipin. Ang isang kamay naman nito ay nasa kabil
Nakarting sila sa masters bedroom na hindi napuputol ang halikan nilang dalawa. Namalayan na lang ni Abi na wala na siyang saplot sa katawan, ganun din si Seb. Animoy bagong kasal na parehong nasasabik sa isa't-isa. Ito pa lang kasi ang pangatlong beses na maaangkin nila ang isa't-isa kaya naman ganun na lang din ang pananabik niya na muli itong maramdaman sa loob niya. Yumuko si Seb at inabot ang mga labi niya. Hinalikan siya nito na puno ng init at pagnanasa. Walang alinlangan na tinugon niya ang nag-aalab na halik ng asawa niya. Ginalugad ng malikot nitong dila ang loob ng bibig niya at nakipag espadahan sa dila niya. Hinuli nito ang dila niya at sinupsop iyon na para bang kulang na lang ay lulunukin ang dila niya sa tindi ng ginagawa nito. Pero hindi siya nagpatalo at ginawa rin kay Seb ang ginagawa nito sa kanya. Ang dila naman nito ang hinuli at sinupsop niya sa paraan nito kanina. Napangiti siya ng marinig ang mahinang pag-ungol nito.Bumaba ang labi ni Seb sa leeg niya pabab
Panay ang sulyap ni Abi sa suot na relo. Gabi na kasi pero wala pa rin si Seb. Ngayon lang ulit ito ginabi ng uwe, samantalang lagi itong umuuwe nang maaga. Hindi pa nga lumulubog ang araw ay nasa bahay na ito. Tinatawagan niya rin ang cellphone ng asawa pero hindi niya ito makontak kanina pa. Last na pag-uusap nila ay kanina nun tumawag ito na nag video call sa kanya. Nakatulog na lang ang tatlong bata sa kakahintay kay Seb. Kanina pa kasi nakauwe ang daddy nila pero ito ay hindi pa. Ayaw naman niyang pag-isipan ng masama si Seb lalo pa at kita niya na talagang nagbago na ito. Pero kapag ganitong eksena na ay minsan hindi niya maiwasang kabahan at mag-isip ng kung ano-ano. Pero alam niyang natuto na ang lalaki at hindi na ito muling gagawa pa ng ikakasira nila. Sadyang napapraning lang siguro siya. Kaya kung buo na muli ang tiwala niya sa asawa niya ay dapat lang na alisin na niya ang ano mang pagdududa pa rito. Mahal siya ni Seb at ang mga anak nila, at iyon ang dapat niyang
Nagmamadaling kinuha ni Seb ang sariling laptop at lumabas ng opisina para magtungo sa boardroom. Pagdating niya sa boardroom ay kumpleto na ang lahat at siya na lang ang hinihintay. Pati ang daddy niya ay naroon na rin sa loob. Magaling na ang daddy niya at malakas na ito ulit. "Good morning everyone," anang baritonong boses na bati ni Seb sa lahat ng naroroon sa boardroom. "Maraming salamat sa inyo, sa inyong lahat sa pagpaabot nyo ng dasal para sa aking pamilya. Mula sa nangyari kay Dad at sa nangyaring pagkidnap sa anak ko," panimula ni Seb. "Marahil nagtataka kayo kung sino ang may kagagawan nito at marahil natatakot din kayo sa kaligtasan niyo, but I promise na hindi kayo madadamay sa gulo at ang kompanya," pagbibigay seguridad ni Seb sa lahat ng taong nakatunghay ngayon sa harapan niya. "Sad to say na namatay na ang kapatid kong si Johnson at para sa kaalaman niyong lahat ay siya ang utak ng lahat ng ito," aniya at kita niya ang pagkagulat sa mukha ng mga board members na
Matulin na lumipas ang isang buwan at sa loob ng buwan na iyon ay medyo naging maayos na ulit ang buhay nila. Although hindi pa rin nahuhuli ng batas si Sandra ay hindi naman tumitigil si Seb at ang mga kapulisan na mahuli ito. 'Yon nga lang sa ngayon ang alam nila ay wala na sa bansa si Sandra. Batay ito sa bagong impormasyon na nakalap ng mga tauhan ni Seb. At sa loob ng isang buwan ay hindi muna siya nagtrabaho sa kumpanya ng asawa niya at tinutukan muna niya ang tatlong anak habang nag ho-home schooling ang mga ito. Pina undergo na rin nila ang mga anak nila ng therapy sa isang specialist (child psychologist) psychotherapy (talk therapy). Dahil nagkaroon ng PTSD si Shane, ito 'yong tinatawag na post traumatic stress disorder. Sa tatlo nilang anak ito kasi ang mas nagkaroon ng trauma dahil sa nasaksihan nito ang nangyari kay Johnson. Sa awa ng Diyos at sa tulong ng therapy ay naging maayos na ulit si Shane at ang dalawa pa nilang mga anak ni Seb. Naging masigla na ulit ang mga i