WEEKS had passed as Ate Cray's plan happened. Ilang linggo na ang lumipas simula noon at sa loob ng mga araw na iyon ay wala akong ibang ginawa kung 'di ang unti-unting ilayo ang sarili ko sa kanila.I felt guilty. Kahit kailan ay madadala ko na yata ang pakiramdam na 'to dahil sa nangyari. I knew that what Ate Cray has planned was out of the line, yet I still did it for the sake of my sister's happiness.Kung sakali mang magbunga ang nangyari hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko, lalo pa't alam kong sa huli ay hindi mapupunta sa akin ang batang mabubuhay sa sinapupunan ko.Why sulking now, Zreinessa? Kasalanan ko pa rin ang nangyari. I have the choice to refuse about Ate Cray's plan, but in the end, I tolerated it for her happiness in exchange.Nawala ang mga iniisip ko nang maramdaman na parang maduduwal ako. Hindi ko na napigilan at agad na kumaripas ng takbo patungo sa banyo ng kwarto.I vomited. Nakaluhod ako sa
WEEK had passed after the revelation about my pregnancy. Hindi rin nagkulang si Rosel sa pagpapaalala at pagtatanong sa mga nararamdaman ko. Nakakatuwa na sa lumipas na isang linggo ay normal ang mga pagkilos ko. Mas ginanahan din ako na magpatuloy sa class session ko kay Sir Gresena para matapos ang degree ko sa susunod na dalawang buwan.I already made a decision. After I officially graduated with my homeschool business degree, I decided to flew overseas— in Spain. Mayroon kaming hotel doon at gagawin ko iyong dahilan upang maitago ang pagbubuntis ko sa kanilang lahat pero maliban sa isang tao. I can't afford to keep this situation to my father. He needs to know what's happening to me.Kaya ngayon ay nasa harap ako ng kaniyang office dito sa mansyon. Hindi siya nagtungo sa hotel at sinabing dito muna siya sa mansyon magtatrabaho. Wala naman si Ate Cray kaya panatag ang loob ko.I let out a heavy sigh. Hinawakan ko ang door handle at dahan-dahan na binuksan ang pinto. My heart was h
I ARRIVED at Spain perfectly fine. Since si Daddy mismo ang nag-assign sa akin dito sa Spain, hindi magkakaroon ng hinala si Ate Cray. Sa huli ay pinagbigay alam na lang namin kay Ate Cray na sa Spain ako magtatrabaho muna at hindi sa U.S.Before I left the Philippines, they threw a simple despedida party for me. Buong tauhan namin sa bahay ay nakisalo. Gustuhin ko man na isama si Rosel sa akin ay hindi ko na ginawa dahil malalayo siya sa kaniyang pamilya. Well, we have each other's contact numbers, so we could still talk if we wanted."I'm already here at the hotel, Dad," sabi ko habang hawak ang cell phone na nasa kanang tainga ko."Thank God, you arrived safely," he muttered.I chuckled. "You opt to use the private plane of course, that would be less hassle.""It's safer for my princess and my grandson," aniya."You're really assured that my angel's a baby boy, Dad," naiiling na sabi ko.Sa mg araw na magkasama kami ni Daddy ay walang araw na hindi niya ipinagpipilitan na lalaki an
ILANG minuto akong nanatili sa likod ng pader, sinisigurado na sa paglabas ko ay wala na sina Sathel at Tredore.Kadarating ko lang dito sa Spain tapos makikita ko agad si Tredore?I can't believe this!I'm hiding from him and yet, he's here?Lumabas ako sa pinagtataguan ko makalipas ang ilang minuto. Nakahinga ako nang maluwag nang wala na sina Sathel at Tredore.Napagpasyahan ko na lang maglibot-libot sa paligid. Doon ako nagsimula sa likod para hindi makatakaw ng pansin. Hindi lang isang building ang The Neri, apat na building ang nakapalibot sa paligid ko. That's the NeA, NeB, NeC, and NeD. Kasalukuyan akong nandito sa NeA.Hindi lang ako ang naglilibot-libot sa paligid. Karamihan sa mga nakikita ko ay mukhang mga turista na pinili ang hotel namin para kanilang masilungan. Napapangiti ako tuwing may nakikitang mga tao na mukhang tuwang-tuwa habang nanatili rito.I'm glad that they're please as they stay in our hotel.Nagpatuloy ako sa paglalakad hanggang sa nakarating na pala ako
I HAVE a peaceful life living here in Spain. It's been a week since I arrived here. Talagang nakatutulong sa akin ang pagtatrabaho sa hotel dahil nawawala sa aking isip kung ano ang mga iniwan ko sa Pilipinas.Wala rin akong balita kay Ate Cray. Hindi niya pa ako natatawagan sa nakalipas na isang linggo. Maybe she's busy being with Tredore, right?Wait! I sounded like a jealous woman.Napailing na lang ako sa isip ko. Naalala ko pa noong mga unang araw ko rito kung saan nandito rin si Tredore. Nagawa kong hindi magkrus ang mga landas namin. Halos hindi na ako lumabas ng opisina ko hanggang sa mabanggit sa akin ni Sathel na umalis na siya ng Spain at bumalik ng Pilipinas.I'm glad right now that I shouldn't worry about him being around here anymore. Mas kampante ako ngayong alam ko na wala siya.Nawala ako sa mga iniisip ko nang makarinig ng katok sa pinto ng aking opisina. Kasunod noon ay pagbukas at iniluwan si Sathel na may dalang dokumento."Madam! Good afternoon!" he greeted as h
"THE baby's well productive, Miss Nerillano." Napangiti ako sa sinabi ni Doc. Annie, ang bago kong OB na kinuha ni Daddy."It's good to hear, Doc," I softly said as I touched my stomach tenderly.May kalakihan na ang tiyan ko pero hindi kasinglaki ayon sa buwan nito. Tatlong buwan na lang ang hihintayin ko at makikita ko na ang pinakamamahal kong anghel."Are you sure that you don't want to know its gender?" nakangiting tanong sa akin ni Doc. Annie.I shook my head. "I want to surprise myself po.""Well, you'll be really surprised." She shrugged her shoulders."Madam, may gusto ka pong kainin?" tanong ng aking personal nurse na si Kyla."Wala pa naman, Kyla," sagot ko sa kaniya at ngumiti.Naupo ulit si Doc. Annie sa isang couch at may binabasang dokumento. Tumabi naman sa akin si Kyla. Mula pa sila Pilipinas at dahil kay Daddy kaya sila nandito ngayon sa tabi ko."Ayaw mo talaga malaman 'yong gender, Madam?" pang-uusisa ni Kyla.I smiled. "Ayoko talaga, Kyla. Gusto kong malaman sa mi
"PUSH hard, Zrei! Come on! You can do this!" paulit-ulit na sabi ni Doc. Annie.Hingal na hingal na ako kaiire pero hindi ko alam kung hanggang kailan matatapos 'to. Hindi ko naman na magiging ganito pala mahirap ang manganak!"AAAAHHHH!" I pushed hard as I was catching my breath."Kaunti na lang, Zrei. The baby's head is now showing," rinig kong sabi ni Kyla.Agad naman akong nabuhayan dahil sa narinig ko sa kaniya.My baby...Nagpakawala ulit ako ng isang mahabang pag-ire. Pinilit kong maging sunod-sunod iyon para matapos na ang paghihirap ko."Sasapakin ko talaga si Sathel. Ang lakas ng loob na sasama rito tapos wala naman pala siya!" rinig kong reklamo ni Kyla pero hindi ko na muna pinansin dahil sa kagustuhang matapos na ang nangyayari."Last one, Zrei! Push!" ani Doc. Annie na agad ko namang sinunod.Hingal na hingal ako nang marinig ang iyak ng sanggol. I suddenly have the urge to cry when I heard its angelic cries, but Doc. Annie stopped me. Her next words made me stunned for
"DO your fucking works properly! Inuulit ko sa inyo! Apo ko ang nawawala! I don't want to hear that there are still no progress the next time I called!" umalingawngaw ang sigaw ni Daddy sa buong sala.Halos ibato niya ang hawak na cell phone pero mukhang natauhan din agad siya."Useless!" he furiously uttered.My father was really furious when he heard about what happened at the hospital. Agad siyang lumipad dito sa Spain at kagabi pa siya nandito sa bahay na ibinigay niya sa akin."Calm down, Dad," mahinahong sabi ko.Hindi ko nga alam kung paano ko nagagawang mapakalma si Dad kahit gulong-gulo na rin ang kaloob-looban ko. Hindi ko pa rin matanggap na nawala nga ang isang anghel ko. I was blaming myself. Kung hindi lang ako nawalan ng malay noong mga panahon na 'yon ay baka may nagawa ako! Hindi ko matanggap na naging mahina ako noong mga panahon na kailangan ako ng mga anak ko.I was a useless mother..."I'm sorry..." my father trailed off. Nawala ang mga iniisip ko dahil sa lungko
"MR. FUENTES, you may now start your presentation." I just remained quiet when I heard my father's voice echoed the board room meeting.Our father already gave Theodore and I the responsibility for the Reverio Corporations, but he's still here. Wala naman akong pakialam kung ano ang mga gustong gawin ni Daddy sa mga kompanya. Sa kaniya naman nagmula ang lahat nang 'yon at ipinamana lamang sa amin."Aren't we gonna wait for Mr. Nerillano?" Mrs. Dela Torre asked, another board member of Reverio Corporations.My father sighed. "He's gonna be late. I'll just let him in later."I just shrugged my shoulders. Hindi ako masyado pamilyar sa mukha ni Mr. Nerillano, pero ang alam ko ay malapit sila na magkaibigan ni Daddy at may hotel-chains ito. He's an investor in our company, and the same as my father was also in their hotel-chains.Natahimik ang lahat nang umpisahan ni Mr. Fuentes and presentation niya. He reported all the transactions this month in REV Shipping Lines. It was fine to listen
MALALIM akong bumuntonghininga nang matapos ang pagmi-make-up sa mukha ko. Nakatingin ako sa aking repleksyon sa salamin. I requested my look to be simple. Ayokong masyadong makolorete ang mukha ko kahit araw 'to ng kasal ko. Yes, ikakasal na kami ni Tredore ngayong araw. Sa nakalipas na isang buwan ay ang kasal namin ang pinagtuunan namin ng pansin.Inayos ng isang staff ang belo sa ulo ko. Hindi pa 'yon nakatabing sa mukha ko dahil inaayusan pa ako.I smiled at my reflection. I'm wearing my wedding dress. Mamaya lang ay maglalakad na ako sa altar papunta sa lalaking mahal na mahal ko.Napatingin ako sa pinto mula sa salamin nang bumukas 'yon at iniluwa si Clara. Ngumiti ako sa kaniya. She waved her hand as she took her steps inside the room."Wala talagang kupas ang ganda mo, Madam!" puri niya nang makalapit sa akin.Nakasuot siya ng beige long gown. Siya ang maid of honor ko habang si Theodore naman ang kinuhang best man ni Tredore. Naalala ko pa na nagsagutan na naman sila nina H
"I HAVE decided to go back in Spain," Sathel informed.I sighed as I nodded. "Hindi kita pipigilan sa gusto mo, Sath. Salamat sa lahat ng ginawa mong kabutihan para sa 'kin at sa anak ko. I'm sorry if I can't give back your feelings for me."Another week had passed. Isang linggo akong nanatili sa ospital para mabawi ko ang lahat ng lakas na nawala sa akin. Hindi ko naman naramdaman na nag-iisa ako dahil lahat sila ay asikasong-asikaso sa akin.Nalaman ko na rin ang nararamdaman ni Sathel para sa 'kin. Matagal ko nang nararamdaman na may iba pa siyang nararamdaman sa akin, bukod sa pagiging malapit naming magkaibigan. Hindi ko lang binigyan ng pansin 'yon dahil hindi rin naman niya binubuksan ang usaping 'yon, at sinasabi ko lang sa sarili ko na hanggang magkaibigan lang naman talaga kami."Hey, don't be sorry. Ilang beses ko ng sinabi na huwag kang mag-sorry," sabi niya at bahagyang tumawa. "It's not your fault for liking you, Zrei. Sino ba kasi ang hindi mahuhulog sa 'yo? Kahit si Th
"FIX yourself, Tredore! You look a mess right now!" I heard Tita Aren's voice, but all I can see was darkness.Gising na ang diwa ko pero hindi ko pa iminumulat ang aking mga mata. Gusto ko munang magmasid sa paligid. Alam kong nasa ospital ako ngayon dahil sa nangyari."How, Mom? She's still not awake." Tredore's hoarse voice echoed.Kahit boses niya lang ang narinig ko ay nagwawala ang kaloob-looban ko, pero tunog nanghihina ang kaniyang boses. He seemed tired and weak."Zreinessa won't be happy seeing you like this! Fix yourself, hmm?" malambing na sabi ni Tita Aren na talagang hinihikayat si Tredore."I want to see her awake first," Tredore replied. "I won't leave here."Tita Aren heavily sighed. "Babalik ako rito mamaya kasama sina Rean. You better fix yourself. Huwag kang humarap sa mga anak mo na ganiyan ang hitsura."Walang naging tugon si Tredore. Sunod na narinig ko ay ang pagbukas at pagsara ng pinto. Mukhang umalis na si Tita Aren."Baby..." Tredore's hoarse voice invaded
TREDORE ADAMANT REVERIO"ZREINESSA!" I screamed as she lose her consciousness.I almost lose my sanity when she spat blood in front of me."FUCKING MOVE!" sigaw ko at namang nagkandaugaga sa pagkilos sa pagkilos ang mga tauhan ko.Binuhat ko si Zreinessa na ngayon ay wala nang malay. I saw a gun shot at her back near on her waist. Mukhang malala ang tama no'n dahil napabuga siya ng dugo sa harap ko."Mommy!" Napalingon ako sa mga anak namin na umiiyak habang pinipigilan sila nina Daddy na lumapit sa akin.My father nodded at me, and I took it as a sign to leave the place first. Kailangan ko munang madala sa ospital si Zreinessa.I would fucking kill who the hell dare to hurt my woman!I would fucking strangle them to death!I would not show any fucking mercy!Ano'ng karapatan nila na saktan ang asawa ko?Damn!Mas inutusan ko pa si Renz na bilisan ang pagmamaneho ng sasakyan. Bawat segundo na lumilipas ay hindi nawawala ang kaba ko hangga't nakikita kong walang malay ang babaeng mahal
"THANK YOU so much for attending my father's funeral. This is an honor on behalf of my father. Thank you so much," panimula ko. Ako ang huling magbibigay ng mensahe kay Daddy bago na niya tuluyang lisanin ang mundong ibabaw."He has been the best father for me. He was always there to make me smile and my sister. Ayaw na ayaw niyang nakikita kaming malungkot ng kapatid ko. Paulit-ulit, pero hindi ako nagsasawang sabihin ang mga 'to kahit ilang beses pa." Ate Cray, kung alam mo lang kung gaano ka kamahal ni Daddy, hindi ka sana nagpabulag sa paggawa ng masama nang dahil sa inggit at inutos sa 'yo."I couldn't say that much, because God knows how much I love my father, sila ni Mommy. Hindi ko man alam ang lahat ng mabubuting naitulong o nagawa sa inyo ni Daddy, I am beyond grateful to witness all of you, that until he's very last moment with us, you all came. Masayang-masaya na si Daddy dahil ramdam ko ang pagmamahal ninyo sa kaniya." Ngumiti ako sa kanilang lahat. Lihim akong suminghap
Zreinessa, my princess, I know you'd probably reading this after I left the world already. Hon, I'm so sorry if I didn't tell you, I don't want my illness to be a burden to you. I want to see to you smile always, even if you loose everyone. I want you to smile for yourself. I'd still watch you wherever I go, so don't you dare to cry.Hindi ko maiwasang mapaluha nang makita ang sulat-kamay ni Daddy. Gusto ko na naman umiyak nang umiyak habang binabasa ang sulat niya.Dad...All of our properties were already transfered to your name. Your friend, Sathel, and I processed it. You have nothing to worry about it, because it's really yours since the beginning. About the hotels, nothing to worry about as of now, as I have fixed them already. I'm sorry for giving you all the weights, but I left you.Ito yata 'yong mga panahong hindi ako hinayaan ni Daddy na magtrabaho sa hotel. Palaging siya ang kumikilos at maliliit na trabaho lang ang nagagawa ko. Pati si Sathel, kaya pala napapadalas ang pa
ANG BILIS. Sobrang bilis ng pangyayari. Hindi ko alam na 'yong gabing 'yon na ang magiging huling ala-ala ko sa unang lalaking mahal na mahal ko.Sana hindi na lang natapos ang gabing 'yon. Sana ay kapiling ko pa si Daddy. Sana ay nag-e-enjoy pa kami dahil babawi ako sa mga taong nasa Spain pa kami ni Zeirode. Sana mas lalo kong ipinaramdam ang pagmamahal ko sa kaniya.Pero ang lahat ng 'yon... hindi ko na magagawa pa. Hindi ko na magagawa dahil iniwan na 'ko ni Daddy.Alam kong natapos na ang paghihirap niya, pero hindi ko naman agad matatanggap na ako na lang mag-isa. Na iniwan na niya talaga ako."Zrei?" Nakarinig ako ng katok sa pinto ng kuwarto ko.Isang araw nang nakaburol si Daddy pero nawawalan ako ng lakas na humarap doon. Pakiramdam ko ay hindi ko kakayanin na makita si Daddy na nakahimlay sa kabaong. Hindi ko pa kayang tanggapin na wala na sa 'kin si Daddy."Open the door, please? Nag-aalala na kami sa 'yo..." Rinig ko ang boses ni Sathel sa labas, pero nagtalukbong lang ak
"ANG GANDA mo talaga, Madam!" puri ni Clara nang pumasok siya sa kuwarto ko rito sa mansyon ng mga Reverio. "Kaya hulog na hulog si Sir Tredore, eh!"I felt my cheeks flushed. "Tumigil ka nga, Clara!""Nahiya pa si Zrei!" Snundot niya pa ang tagiliran ko kaya sinamaan ko siya ng tingin mula sa vanity mirror, pero tinawanan lang niya ako. "Pero, Madam, masyang-masaya talaga ako para sa 'yo."Mariin akong tumitig sa kaniya dahil bigla na lang naging seryoso ang mukha niya. Walang bakas ng pagbibro kaya hinintay ko pa ang mga susunod niyang sasabihin."Saksi ako kung paano mo pinalaki si Sir Zeirode nang mag-isa. Saksi ako sa lahat ng paghihirap mo para sa inyong dalawa, dahil ayaw mong dumepende kay Sir Zeino. Saksi ako sa kung gaano ka naging matatag sa mga nakalipas na taon, at alam kong magiging mas matatag ka pa sa mga susunod na taon." She held both of my hands as she squeezed them. Ngumiti ako sa kaniya.Clara and Sathel had been very close to me. I treasured them so much, dahil