Chapter 12

"DO your fucking works properly! Inuulit ko sa inyo! Apo ko ang nawawala! I don't want to hear that there are still no progress the next time I called!" umalingawngaw ang sigaw ni Daddy sa buong sala.

Halos ibato niya ang hawak na cell phone pero mukhang natauhan din agad siya.

"Useless!" he furiously uttered.

My father was really furious when he heard about what happened at the hospital. Agad siyang lumipad dito sa Spain at kagabi pa siya nandito sa bahay na ibinigay niya sa akin.

"Calm down, Dad," mahinahong sabi ko.

Hindi ko nga alam kung paano ko nagagawang mapakalma si Dad kahit gulong-gulo na rin ang kaloob-looban ko. Hindi ko pa rin matanggap na nawala nga ang isang anghel ko.

I was blaming myself. Kung hindi lang ako nawalan ng malay noong mga panahon na 'yon ay baka may nagawa ako! Hindi ko matanggap na naging mahina ako noong mga panahon na kailangan ako ng mga anak ko.

I was a useless mother...

"I'm sorry..." my father trailed off. Nawala ang mga iniisip ko dahil sa lungko