"TAKE care, baby, okay?" malambing na paalala ko kay Zeirode."Of course, Mommy, I will po!" he eagerly responded.Nakangiti kong inayos ang uniporme niya sa eskuwela."Susunduin ka ulit ni Mommy, okay? Huwag kang sasama kahit kanino. Ako ang susundo sa 'yo," sabi ko.He nodded his head. "Yes po, Mommy, and don't talk to strangers."I chuckled and ruffled his hair gently. "That's my baby!""My hair!" he complained as he pulled my hand away from his hair.Ang cute niya talaga kapag nagrereklamo tungkol sa buhok niya.I laughed as I kissed his right cheek. "Go inside, Rode. Baka ma-late ka pa sa klase ninyo"He hugged my waist tightly. "I love you, Mommy."I smiled. "I love you more, Zeirode Trev."Sinundan ko ng tingin ang aking anak hanggang sa makapasok siya sa kaniyang eskuwelahan. Dumiretso na rin ako sa hotel para makapasok sa trabaho.Maingat kong ipinarada ang sasakyan sa parking lot nang makarating sa hotel. Dumiretso ako sa elevator para mahatid sa palapag ng aking opisina.I
"GOOD morning, Daddy!" Napamulat ako nang wala sa oras nang marinig ang boses ng anak ko.Agad akong napabangon sa kamang hinihigaan ko at nakita si Tredore na kapapasok lang sa pintuan ng aking kwarto.Teka? Ano'ng ginagawa niya sa bahay namin?"What are you doing here?!" I exclaimed.Nagsimulang mag-araro sa bilis ng tibok ang puso ko. Hindi ko alam kung matutuwa ba ako sa presensiya niya rito sa kwarto ko o hindi. Hindi por que hinayaan ko na siyang mapalapit kay Zeirode ay hahayaan ko ring makalapit siya sa 'kin!Hindi ko pa rin makilala ng sistema ko ang presensiya niya kapag siya sa akin!"Good morning, son!" Tredore greeted as he went on Zeirode and carried him on his arms.Halos mapanganga ako sa pambabalewala niya ng tanong ko sa kaniya. Ang aga-aga nabubuwisit na naman ako!Nagmartsa ako papasok sa banyo para makaligo. Hinayaan ko na lang ang dalawa. Simula noong hinayaan ko si Tredore na lumapit kay Zeirode ay hindi na talaga niya nilubayan ang anak ko, at gano'n din si Zei
ISANG linggo ang lumipas simula nang sabihin sa akin ni Rosel ang nalaman niya. Isang linggo ring nanatiling tikom ang bibig ko, dahil nasasaktan ako sa ideyang may anak siya, pero hinayaan ko pa rin siyang lumapit sa anak ko na kasama naman niya ngayon sa mall.I was taken aback from my reverie when I heard a knock on my room's door."Hon?" I heard Daddy's voice outside.I sighed. "Bukas 'yan, Dad."Bukas ang schedule ng pagbalik ni Daddy sa Pilipinas. Nanatili muna siya rito ng one week para raw makapagbakasyon daw talaga siya.The door made a creaking sound as my father made his entrance. Tahimik niya ulit na isinarado ang pinto bago lumapit sa kama ko. I was lying on my bed with my back pressed on the headboard. Umupo naman siya sa tabi ko."I noticed your silence after the New Year's Eve, did something happen?" he asked.I sighed as I gave him a smile. "I'm fine, Dad." Paniguradong nagmukha akong constipated sa ngiti na 'yon.He chuckled. "You still suck on lying."I averted my g
TREDORE REVERIO SHE left. She fucking left me in my office. After what happened to us? She would just left? That's absurd!I was drugged, but I knew what I am doing! Zreinessa detached herself. Even as a substitute professor of Lerton Gresena, she immediately declined the idea."Glen, please prepare everything. Make sure that no one knows about this, except us. Zreinessa must depart the country silently." I heard Tito Zeino's voice when I was supposed to pass by his office. The door's office was slightly open that I got the chance to hear their conversation.What does he meant? Zreinessa will leave the country? Why?I let my heart hammered so fast. It's Zreinessa they were talking about, and everything about her, I would gladly focus why whole fucking attention."Copy, Sir," his secretary responded."Make sure that she'll feel better, okay? She's pregnant, I'm worried," Tito Zeino said that made my heart stopped for a while.She's pregnant...?I tightly close my fist as I swallowed
"IS TREDORE HERE?" I softly asked as I smiled at the receptionist.Nandito kami ngayon ni Zeirode sa Reverio Corporations. Dalawang araw na simula noong makauwi kami rito sa Pilipinas. Ngayon lang ako nagkaroon ng oras na mapuntahan si Tredore dahil inasikaso ko pa ang pag-ta-transfer ng school ni Zeirode."He went out for lunch already po," the receptionist answered."Is that so? We'll come back after lunch, is that okay?" Ngumiti ako sa kaniya. Tumango naman siya at tutok na tutok ang kaniyang paningin sa mukha ko. "Just inform him that there's Zreinessa Nerillano looking for him. Thank you!""Mommy, I'm hungry. I want to eat cake already." Bumagsak ang tingin ko kay Zeirode na nakanguso habang nakaangat ang tingin sa akin.Mas lalong lumawak ang pagkakangiti ko dahil sa hitsura ng anak ko. He was just so cute! Napahagikgik din 'yong receptionist at nakatingin kay Zeirode.I squatted in front of him. "Daddy's not here, Rode. Babalik tayo mamaya. Let's eat together for now, okay?" Ze
HINAYAAN ko sina Zeirode at Tredore sa sala ng opisina. Gusto kong tanungin si Tredore kung bakit nagkakaganiyan siya pero itinikom ko muna ang aking bibig.I understand that it has been few days since they saw each other. Pero 'yong reaksyon niya na para bang unang pagkikita pa lang talaga nila ang nag-uumapaw kanina. Kahit ako na pinapanood lang sila ay ramdam na ramdam ko 'yon.I mentally sighed. I should not overthink about this. Marahil ay bumalik lang ang mga dating nararamdaman ko kay Tredore dahil nandito kami sa Pilipinas, 'di ba? I mentally nodded. Ganoon nga yata."Why you didn't show up to me, Daddy? You know po ba na nagtatampo ako sa 'yo?" masungit na tanong ni Zeirode pero naging malambing lang ang boses niya sa huli.Tredore smiled as he looked at my son tenderly. Pati ang pagtingin niya ngayon kay Zeirode ay nag-uumapaw ng pagmamahal bilang isang ama na siyang hindi ko nasaksihan noong nasa Spain pa kami kasama siya.It's getting weird. Oo, nakita ko naman na ginampan
"SHUT UP, motherfucker! How dare you call her that?!" Tredore who was sitting on the couch in front of me spatted, angrily. His jaw was clenching as he was looking at the man who was still leaning on the door.The man behind me chuckled. Napalingon naman ako sa kaniya. "My beloved twin, what a way of introducing me?""Do you think I am pleased of what you did?" Bumalik naman ang tingin ko sa Tredore na nakaupo sa couch."I don't care. I was the one who got pleased." Halakhak ng lalaki sa likod ko."Sandali nga!" inis na sigaw ko at masamang tiningnan ang dalawang lalaki na nagsasagutan sa harap ko. "Uunahin n'yo pa talaga ang magsagutan sa harap ko kaysa linawin sa 'kin ang nangyayari?""Your fault, my beloved twin. By the way, Zreinessa, Theodore Aradame Reverio, at your service as Rode's father." Bumaling ako sa lalaking nagsalita na nakasandal pa rin sa pinto. Sinamaan ko siya ng tingin dahil sa sinabi niya."Theodore, huh," I commented as I was raising my left brow.Theodore chuck
Hindi.Hindi dapat ako magpadala sa bugso ng damdamin ko. Mas marami akong dapat na isipin ngayong nakabalik na kami ni Zeirode sa Pilipinas. Hindi na dapat ako mapalapit kay Tredore.Yes, I let him to be closed with our son, but to me? Hinding-hindi na sumagi ulit 'yon sa isip ko. Sapat na 'yong pagkakamali na nagawa ko noon. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin 'yon nakalilimutan at hindi ko nga alam kung napagbayaran ko na ba ang kasalanan kong 'yon.I have more priorities than to deal with my emotions for him. Marami akong tanong na gustong masagot muna. Ayokong masira ang mundong ginawa ko para sa amin ni Zeirode. I just wanted tranquility for my son's life, not chaos."Ang lalim mo na, Zrei." I blinked multiple times when I heard Sathel's voice.It has been three days as Sathel arrived from Spain. Sinabihan din siya ni Papa na sa Lunes na lang mag-umpisa sa trabaho sa hotel para makapag-adjust pa raw siya rito sa Pilipinas ulit.I sighed. "Just thinking, Sath.""Ihahatid ba ulit