"DO your fucking works properly! Inuulit ko sa inyo! Apo ko ang nawawala! I don't want to hear that there are still no progress the next time I called!" umalingawngaw ang sigaw ni Daddy sa buong sala.Halos ibato niya ang hawak na cell phone pero mukhang natauhan din agad siya."Useless!" he furiously uttered.My father was really furious when he heard about what happened at the hospital. Agad siyang lumipad dito sa Spain at kagabi pa siya nandito sa bahay na ibinigay niya sa akin."Calm down, Dad," mahinahong sabi ko.Hindi ko nga alam kung paano ko nagagawang mapakalma si Dad kahit gulong-gulo na rin ang kaloob-looban ko. Hindi ko pa rin matanggap na nawala nga ang isang anghel ko. I was blaming myself. Kung hindi lang ako nawalan ng malay noong mga panahon na 'yon ay baka may nagawa ako! Hindi ko matanggap na naging mahina ako noong mga panahon na kailangan ako ng mga anak ko.I was a useless mother..."I'm sorry..." my father trailed off. Nawala ang mga iniisip ko dahil sa lungko
"THEY have pretty names." Sathel smiled. Umaliwalas na rin ang kaniyang mukha."Of course!" I chuckled. "Hindi ko akalain na dalawang anghel pala ang dinadala ko.""Surprise talaga, Madam," aniya."Sobra." Napangiti ako nang maalala ang reaksyon ko sa gitna ng panganganak."Nangingiti ka r'yan?" pang-aasar niya.I glared at him. "Pakialam mo ba! Mas dinaig mo pa nga reaksyon ko no'ng malaman kong kambal ang anak ko!"Gulat na gulat kasi ang hitsura niya. Akala mo siya 'yong nagbuntis!He chuckled. "Nakakagulat naman kasi talaga, Madam. Sino ba naman nag-expect na kambal na pala ang dala-dala mo?"I let out a heavy sigh. "Hahanapin ko pa rin si Zreandra. Hindi ako titigil hangga't hindi nagbabayad ang taong may gawa nito sa pamilya ko.""I will help you as I can, Zrei. Tutulong ako sa paghahanap," he muttered.I'm so lucky to have Sathel on my side. He's my greatest friend. Talagang nag-aalala ako para sa kaligtasan niya no'ng mabalitaan ko ang nangyari sa kaniya.Hndi ko yata matatang
"MADAM, ako na magbubuhat kay Sir Zeirode," Mang Isko offered.I shook my head. "Ako na po, Mang Isko. Kaya ko po." I smiled.Maingat kong binuhat si Zeirode na nakatulog sa biyahe namin pauwi galing hotel. Nagpasundo ako kay Mang Isko dahil kinakabahan ako magmaneho ng sasakyan kapag kasama si Zeirode na natutulog.Hindi man lang natinag ang pagkakatulog ng aking anak nang buhatin ko siya. Napangiti ako dahil gano'n pa rin ang pagkama-antukin niya.Nang makarating sa kwarto ay dahan-dahan ko siyang inihiga sa kama. He moved a bit, but his sleep wasn't disturbed still. Napailing na lang ako at inayos ang comforter sa kaniyang katawan.I heaved a deep sigh as I sat on the couch at the living area of my room. Pagod na sumandal ako sa couch at tumingala sa kisame."I felt so drained..." I whispered to myself.Mistulang naubos ang lakas ko nang makita si Tredore at ang kaisipang makikita niya kami ni Zeirode. Of course, I want my son to meet his father, but this is not the right time and
"ZREI, ayos ka lang?" tanong ni Sathel nang makabalik ako sa mesa namin. "You look pale."I smiled. "Ayos lang ako. Tinanggal ko lang 'yong lipstick. Hindi ko gusto 'yong shade."Mukhang hindi siya kumbinsido sa sinabi ko dahil nagtagal ang kaniyang titig sa akin. "You sure?""Yes, Sath. Don't worry about me, okay?" pangungumbinsi ko pa.He sighed as he nodded."Let's eat?" Pinilit kong maging masigla ang boses para mawala ang pagdududa ni Sathel.Hindi pa rin ako makapaniwala na nagkita kami nang harapan ni Tredore. Alam kong nagpaplano na siya kung paano makukuha ang anak ko.Pinasubaybayan niya ba ako?Bakit ngayon lang siya kumilos?Hindi. Hindi ako makapapayag na makuha pa si Zeirode sa akin. Hinding-hindi ko hahayaan na mawala siya sa akin gaya nang pagkawala ni Zreandra."Madam, may bibilhin lang ako sa department store. Saglit lang po ako," paalam ni Clara nang matapos kami kumain."Samahan ka na namin?" I offered.She shook her head. "Hindi na po! Saglit lang po talaga ako. M
"GO inside the office first, baby. I'll just talk to my secretary," I informed Zeirode."Alright, 'My," he replied.Napangiti ako at sinundan ng tingin ang pagpasok niya sa aking opisina. Nang makapasok siya ay dumiretso ako sa desk ng aking sekretarya para itanong ang mga kailangan kong gawin ngayong araw, baka kasi may nakalimutan ako, mas mabuti na ang sigurado."WHAT ARE YOU DOING HERE?!" My forehead creased when I heard Zeirode's loud shouts coming from the office."May tao sa office?" I asked my secretary."S-Si Sir Reverio po, Madam. N-Nagpumilit po siyang pumasok sa loob—" Hindi ko na siya pinatapos sa kaniyang sasabihin dahil agad akong pumasok sa opisina. Doon ay kitang-kitang ko si Tredore na prenteng nakaupo sa long couch ng sala."Rode, come here..." I commaded. Agad naman siyang sumunod at yumakap sa aking baywang."Why is he here, Mommy?" he asked.Bumagsak ang paningin ko sa aking anak at hinawakan ang kaniyang pisngi. "I don't know either. Mommy will handle this, oka
"TAKE care, baby, okay?" malambing na paalala ko kay Zeirode."Of course, Mommy, I will po!" he eagerly responded.Nakangiti kong inayos ang uniporme niya sa eskuwela."Susunduin ka ulit ni Mommy, okay? Huwag kang sasama kahit kanino. Ako ang susundo sa 'yo," sabi ko.He nodded his head. "Yes po, Mommy, and don't talk to strangers."I chuckled and ruffled his hair gently. "That's my baby!""My hair!" he complained as he pulled my hand away from his hair.Ang cute niya talaga kapag nagrereklamo tungkol sa buhok niya.I laughed as I kissed his right cheek. "Go inside, Rode. Baka ma-late ka pa sa klase ninyo"He hugged my waist tightly. "I love you, Mommy."I smiled. "I love you more, Zeirode Trev."Sinundan ko ng tingin ang aking anak hanggang sa makapasok siya sa kaniyang eskuwelahan. Dumiretso na rin ako sa hotel para makapasok sa trabaho.Maingat kong ipinarada ang sasakyan sa parking lot nang makarating sa hotel. Dumiretso ako sa elevator para mahatid sa palapag ng aking opisina.I
"GOOD morning, Daddy!" Napamulat ako nang wala sa oras nang marinig ang boses ng anak ko.Agad akong napabangon sa kamang hinihigaan ko at nakita si Tredore na kapapasok lang sa pintuan ng aking kwarto.Teka? Ano'ng ginagawa niya sa bahay namin?"What are you doing here?!" I exclaimed.Nagsimulang mag-araro sa bilis ng tibok ang puso ko. Hindi ko alam kung matutuwa ba ako sa presensiya niya rito sa kwarto ko o hindi. Hindi por que hinayaan ko na siyang mapalapit kay Zeirode ay hahayaan ko ring makalapit siya sa 'kin!Hindi ko pa rin makilala ng sistema ko ang presensiya niya kapag siya sa akin!"Good morning, son!" Tredore greeted as he went on Zeirode and carried him on his arms.Halos mapanganga ako sa pambabalewala niya ng tanong ko sa kaniya. Ang aga-aga nabubuwisit na naman ako!Nagmartsa ako papasok sa banyo para makaligo. Hinayaan ko na lang ang dalawa. Simula noong hinayaan ko si Tredore na lumapit kay Zeirode ay hindi na talaga niya nilubayan ang anak ko, at gano'n din si Zei
ISANG linggo ang lumipas simula nang sabihin sa akin ni Rosel ang nalaman niya. Isang linggo ring nanatiling tikom ang bibig ko, dahil nasasaktan ako sa ideyang may anak siya, pero hinayaan ko pa rin siyang lumapit sa anak ko na kasama naman niya ngayon sa mall.I was taken aback from my reverie when I heard a knock on my room's door."Hon?" I heard Daddy's voice outside.I sighed. "Bukas 'yan, Dad."Bukas ang schedule ng pagbalik ni Daddy sa Pilipinas. Nanatili muna siya rito ng one week para raw makapagbakasyon daw talaga siya.The door made a creaking sound as my father made his entrance. Tahimik niya ulit na isinarado ang pinto bago lumapit sa kama ko. I was lying on my bed with my back pressed on the headboard. Umupo naman siya sa tabi ko."I noticed your silence after the New Year's Eve, did something happen?" he asked.I sighed as I gave him a smile. "I'm fine, Dad." Paniguradong nagmukha akong constipated sa ngiti na 'yon.He chuckled. "You still suck on lying."I averted my g