Chapter 89

I didn't stay long at Luther's company after what I heard. Mabigat ang dibdib na umalis na rin ako pagkatapos ng mga narinig ko. Hindi ko rin gusto na magpatuloy pa ako sa paghihintay para makausap siya lalo at naroon ang babaeng sinabi ni Rozzean na iniisip ng mga ito na kasintahan niya. I don't want Luther to see how bothered I am with the woman.

Pero Oo, ako naman ang may kasalanan kung bakit nagkaganito kami. Confident ako na hindi siya gagawa ng kalokohan dahil ipinaparamdam naman niya iyon sa akin. Kaso, kung iisipin, ako ang nagbibigay ng bagyo sa relasyon namin. I am immature. I took advantage of his kindness, of his love for me.

Naubos na talaga ang pasensya ni Luther sa akin.

"T-Tapos iiyak-iyak ka?"

Ngayon, single ka na talaga, Thes. For real.

Pagkarating at pagkapark ng sasakyan ay malalaki ang hakbang na tinungo ko ang loob ng bahay ko. I put my bag on the sofa and sighed deeply. I couldn't stop myself and I started to cry again. Iyong iyak na may tunog talaga. Lero hindi