Ang last card ko talaga para mapapayag si Luther ay iyong pakikipagbalikan ko kaso para naman rin kaming hindi naghiwalay nito. Hindi ko na rin pinush ang pagpupumilit sa kaniya kagabi dahil naisip ko nga na pag malapit na lang ang kasal kasi, talagang wala rin siya sa mood. Mas lalo ko pa nga 'yon na-confirm nang hindi na siya nag-aya na matulog. Wala talagang nangyari, as in, parang malapit nang pumuti ang uwak. Usually, kapag nasa bahay niya ako, nagpaparamdam na siya agad, pero kagabi, talagang wala. Saka, para siyang pagod. Ramdam ko rin ang inis na alam kong dahil kay Rozzean, pero bukod doon, may iba pa, feel ko rin 'yon bigat at sakit sa kaniya. Tapos kagabi, nahuli ko siya na nakatingin lang sa ceiling ng kwarto niya. Akala niya ata tulog na ako non habang nakaunan sa bisig niya. Hindi naman siya madalas ganon, na parang malalim ang iniisip. Pero sa hula ko nga, baka dahil sa naging lakad niya kahapon. He didn’t talk about what happened, kaya naisip ko na baka may kinalaman
Pagkalapit ko ay napatingin na sa akin si Chitita, ang mga mata niya ay parang nanghihingi ng tulong sa 'kin pero muling binalikan ang babae."Ma'am, hindi po talaga pwede, eh. Saka nasa meeting po si sir. Kung magpupumilit po kayong pumasok ay tatawag na po talaga ako ng guard."Nakita ko naman ang gulat sa mukha ng babae. But what she did next stunned me and break my heart."P-Pakiusap... sige na... nakikiusap ako... may tatlo akong anak at wala kaming malilipatan..." She kneeled. She was crying."K-Kilala rin ako ni Rico, pag nakita niya ako, kakausapin niya ako sigurado. Hindi ko lang siya naabutan kahapon nang magpunta siya sa lugar namin dahil nasa trabaho ako hanggang gabi. Nagmamakaawa ako, miss."Did I hear it right? This woman called Luther... Rico? Is she someone he knows? "Ma'am--" and because I couldn't take it, nagsalita na rin ako."It's okay, Chitita. Ako na ang bahala, isasabay ko siya paakyat. Kung may gawin na hindi maganda ay ako na ang mananagot," sabi ko dito."
I was rooted in my place and I couldn't move. Si Ate Meredith ang naglabas sa babae na tinulungan kong makaakyat dito para makaharap si Luther. And that old woman... who I didn't know was his real mother. Napahinga ako ng malalim at hindi pa rin siya tinitingnan. He was still standing not far from me, sa gilid ng mga mata ko ay nakakuyom ang mga kamay niya at mukhang nagpapakalma na siya ng sarili.My eyes then looked at the food I prepared on the floor. Ang sabaw ng iniluto ko ay tumapon na sa floor, naghalo na dahil nga sa dalawang putahe ang iniluto ko para sa kaniya. Muli akong napabuntong hininga at saka nilapitan ang pagkain. Kinuha ko 'yon at kinurot naman ang puso ko pagkasilip ng loob dahil basag nga ang pinaglagyan ko at nagkalat na rin ang kanin. Ingat na ingat ako dito kanina... My lips trembled. Tatlong oras ko ba naman 'to pinageffortan, eh. Pinalambot ko pa ng maigi yung buto-buto. Tapos masasayang lang? "Did that woman gave you that food para ibigay sa akin?"Narinig
"Catalina, baby...""Huwag mo akong ma-baby, hindi mo ako madaraan sa ganiyan. Magtrabaho ka na ulit. Ayan," lingon ko sa lalakeng nasa pinto na mukhang nagulat dahil sa pagtingin ko dito."May bisita ka at mukhang mahalaga kaya uuwi na ako."But he was persistent. Nang makalabas ako ng opisina niya ay nakasunod pa rin siya. Kaya ang ginawa ko ay nilingon ko siya at sinamaan ng tingin."Don't. Follow. Me."He swallowed hard and then looked at the paperbag I was holding. Nasa mukha niya ngayon ang pagsisisi at ako naman ay nakaramdam ulit ng matinding lungkot nang maalala ang pagkain na pinaglaanan ko ng ilang oras para sa kaniya."I'm sorry... for the food you made f-for me."My lips trembled and I cried again. Bwisit bakit ba ang iyakin ko na?!Hindi ako sumagot at tinalikuran na lang siya. Nang makapasok ako sa elevator ay doon ako nag-iiyak. Malakas ang loob ko at wala namang tao."Sa-sayang... ang sarap-sarap pa naman ng mga 'to, eh..."Umuwi na muna nga ako sa bahay ko. Ito rin na
Am I... pregnant?Nagpabiling-biling ako sa kama habang iniisip ang sinabi ni Beauty kanina. Honestly, kahit ako syempre nagtataka rin sa mga nararamdaman ko, sa mga kilos ko. Also, for the past week, iba rin yung pagkain ko. I am always hungry, kahit anong pagkain ay kinakatakaman ko, kahit nga yung mga dating hindi ko naman kinakain ay gusto ko. Na-concious pa ako sa katawan ko dahil pakiramdam ko ay tumataba ako kakakain.And I like eating sweets, I woke up early, but most of the time I feel sleepy. "Sht talaga."Walang kwentang mga condom. Magli-leave talaga ako ng bad reviews sa mga brand ng condom na nagamit ni Luther dahil may nakalusot sa kaniya! Akala ko talaga ay safe, p-pero hindi kaya nung unang beses namin ginawa?Napabangon ako at kinuha ko ang cellphone ko. Nang balikan ko ang date kung kailan unang may nangyari sa amin ni Luther ay na-showeran niya talaga ako non. Pero safe ako that time! At imposible rin naman na 'yong nangyari nitong nakaraan lang nung nagtampo siya
LutherIt was never my intention to hurt Catalina. I just didn’t expect to see my real mother after nearly twenty years of abandoning me. Hindi ko rin inaasahan na... nakatira ito mismo sa lupa na pagmamay-ari ni dad. I only found out when I visited the place the other day. Paalis na ako noon ng lugar dahil katulad ng inaasahan ko, hindi tatanggapin ng mga tao ang pera na iaalok ko para umalis. ----"Akala ninyong mayayaman, lahat matatapatan ng pera! Dito na lumaki at nagkaisip ang mga anak namin, narito ang mga kabuhayan namin. Kung tatanggapin namin ang offer mo na isang daang libo, sa tingin mo ikabubuhay namin 'yan agad? Mabilis lang 'yan lalagpas sa mga kamay namin sa dami ng gastusin.""Tama po ang sinabi ni Nita, sir. S-Saka ang isang daang libo bawat pamilya na bibigyan po ninyo ay baka ho sa pampagawa pa lang ng bahay. Kaya kung papayag ho kayo baka pwede na ibenta na lang ninyo sa amin itong lupa."Tatlo lamang ang nakaharap sa akin ngayon—dalawang babaeng may katandaan na
"Luther."The trauma my real mother gave was too much but I forgot about it after receiving love from the family who accepted me. Pero ngayon, sa isang iglap lang, sa ilang segundo na pagkakita ko rito ay bumalik lahat ng masasakit na alaala na 'yon."Luther, brother. What's happening to you?"Napapitlag ako sa medyo may kalakasan nang boses na 'yon at napaangat ako ng ulo. Nasalubong ko ang tingin ni Cyron. I gulped and then put down my hands. Umayos rin ako ng upo at napatingin sa likod niya."Kanina ka pa?" I asked after I turned to look at him again. hindi ko narinig na bumukas ang pinto o kahit ang mga yabag niya papalapit sa lalim ng iniisip ko."Yeah," tumango naman siya pero nasa mukha pa rin ang pagtataka. Humalukipkip rin siya sa harapan ko at pinakatitigan ako."Nag-away kayo ng girlfriend mo? Parang wala ka sa sarili, eh."Umiling ako sa kaniya at tumayo. Cyron then went to the sofa. Naupo siya doon habang ako ay kumuha ng alak. I felt his eyes were watching me. Nang makak
That was the reason holding me back from telling my story to Catalina. I am scared. The fear I had that she might really let me go because of this only increased even more after my mother showed up and was with her. "R-Rico..." Even when my eyes close, I can still remember everything vividly. The child named Rico Deroma, that poor young man who was selling anything to earn money. Who was doing everything to be with his mother. "Nanay, nakabenta na ho ako pero--" "Bakit isang-daang piso lang? Tatamad-tamad ka na naman!" Hindi naging madali ang lahat sa akin noong bata ako sa poder ng nanay. It was hell, but I was too caught up in the thought and mindset that I would do anything just to be with her, dahil sobrang mahal na mahal ko siya noon at ayokong mawalay sa kaniya, kahit na nasasaktan na ako. Kahit na... hindi na tama. "Doon ka muna kila Aling Berta. Maglilinis ka ng kulungan nila ng baboy. Bayad na kaya bilisan mo diyan. May raket rin pala ako pagkatapos ko sa club."
When I came back to the hotel--with Luther Rico, dire-diretso akong naglakad papunta sa elevator pero hindi pa ako ganoon nakakalayo nang maramdaman ko ang hawak niya sa kamay ko."Your room number..." he said. Ang baba ng boses. Ganito siya kapag alam niyang seryoso na talaga ako at hindi na ako basta lang madadaan ng mga pa-sweet niya."Secret," walang emosyon ko na sabi. He sighed deeply and swallowed hard. Nakikita ko na sa kaniyang mukha ang matinding pagod at medyo nakaramdam naman ako ng awa kaya sinabi ko na rin sa kaniya. At aba, ngumiti ang loko."Huwag kang ngumiti na akala mo okay na tayo. Sinabi ko lang sa 'yo para makapagpahinga ka na rin."Tumango naman siya. "Because you are worried about me."Malamang! Alam naman niya na kahit ganito ako ay love ko pa rin siya! Kaya nga minsan itong si Luther Rico ginagawa na talaga niya ang mga gusto niya, tulad nito na alam niyang nanghingi ako ng space pero sumunod pa rin. Eh, dati naman patiently waiting siya magkasundo ang mga b
Hindi ako nakapagsalita kaagad dahil sa tanong na 'yon ni Luther. Lalo pa at nakita ko pa sa kaniyang mga mata ang tuwa kahit na hindi pa naman niya naririnig ang sagot ko. There's also hope the way his eyes were looking at me. Para kasing umaasa siya, eh. Ayoko na madisappoint siya kung sabihin ko na hindi. Dapat talaga sa Pilipinas pa lang nagpregnancy test na ako! Ano ba kasing kagagahan ang pumasok sa isip ko at nakarating pako dito sa Italy na hindi ko man lang pinush 'yon eh iihi lang naman ako! Minsan talaga hindi ko na rin ma-gets ang isip ko!"P-Paano naman akong mabubuntis kung safe sex tayo lagi?" pagkasabi ko non ay pwersahan ko naman na siyang itinulak kaya nakawala ako sa kaniya. Kinuha ko rin ng mabilisan ang tubig at ang pregnancy test kit sa kaniya.At mas lalo akong kinabahan nang manumbalik ang seryosong tingin kay Luther. Pakiramdam ko ay sa tingin pa lang niya, pinaparusahan na kaagad niya ako dahil may nalaman siyang maling ginagawa ko. Ganoon, eh."Make love,
Nanatili pa kami ng ilang oras ni Zendaya sa pamamasyal at pagsashopping. Nang mag-alas syete ng gabi ay bumalik na rin kami sa hotel. We changed clothes at nag-dinner kami sa labas. She's all smiles, napangiti naman rin ako dahil kahit na medyo naabala kami kanina ay ito at masaya pa rin siya."Ate, thank you so much pala sa mga gifts mo, ha? Baka mapagalitan ako ni mommy at sabihin na nagpalibre ako sa 'yo!" she said."Oh, I'll talk to Tita Alice, then," sagot ko naman. She was hesitant to accept the gifts I have her. Pero minsan lang naman rin kasi kami magsama, at ito ang first out of town namin na dalawa."Sayang nga..." dagdag niya at nawala ang ngiti sa mga labi niya na ikinasalubong ng mga kilay ko."Why?""Ahh, sayang lang kasi ikaw ang gusto ko sanang makatuluyan ni Kuya Zack, ate. Pero may boyfriend ka na kasi, saka, feel ko na hindi mo talaga type si kuya."Sa narinig ko ay napagdikit ko naman ng mariin ang mga labi ko."Hindi ba kagusto-gusto si Kuya Zack, Ate Therese?"At
Catalina"Ate, okay ka lang? Parang hindi ka mapakali?"Ngumiti ako ng tipid kay Zendaya pagkalingon ko sa kaniya. "Y-Yes! I'm fine naman," sagot ko at sinundan ko pa ng pagtawa. Pero totoo 'yong napansin niya, hindi talaga ako mapakali! Paano ay nandito na kami sa Italy at kadarating lang namin tapos hindi ko pa rin nirereplyan si Luther. Hindi ko pa nasasabi sa kaniya na milya-milya na ang layo namin na dalawa.The last message I've sent to him was thanking him about the food he sent. Halos lahat naman ng 'yon ay ipinauwi ko rin kay Beauty kasi hindi ko mauubos. Edi ang bruha, tuwang-tuwa. At ito pa, nabanggit na naman niya ang tungkol sa pagbubuntis ko kuno. Talaga daw atang may laman na ang tiyan ko dahil bakit ang daming ipinadalang pagkain ni Luther. Of course, I told her na dahil nga may atraso!Nakumbisin naman ang Beauty kasi nakita namn rin niya ang iyak ko at naikwento ko ang nangyari sa opisina. Pero ngayon medyo guilty ako kasi sabi ng matinong parte ng isipan ko na hin
That was the reason holding me back from telling my story to Catalina. I am scared. The fear I had that she might really let me go because of this only increased even more after my mother showed up and was with her. "R-Rico..." Even when my eyes close, I can still remember everything vividly. The child named Rico Deroma, that poor young man who was selling anything to earn money. Who was doing everything to be with his mother. "Nanay, nakabenta na ho ako pero--" "Bakit isang-daang piso lang? Tatamad-tamad ka na naman!" Hindi naging madali ang lahat sa akin noong bata ako sa poder ng nanay. It was hell, but I was too caught up in the thought and mindset that I would do anything just to be with her, dahil sobrang mahal na mahal ko siya noon at ayokong mawalay sa kaniya, kahit na nasasaktan na ako. Kahit na... hindi na tama. "Doon ka muna kila Aling Berta. Maglilinis ka ng kulungan nila ng baboy. Bayad na kaya bilisan mo diyan. May raket rin pala ako pagkatapos ko sa club."
"Luther."The trauma my real mother gave was too much but I forgot about it after receiving love from the family who accepted me. Pero ngayon, sa isang iglap lang, sa ilang segundo na pagkakita ko rito ay bumalik lahat ng masasakit na alaala na 'yon."Luther, brother. What's happening to you?"Napapitlag ako sa medyo may kalakasan nang boses na 'yon at napaangat ako ng ulo. Nasalubong ko ang tingin ni Cyron. I gulped and then put down my hands. Umayos rin ako ng upo at napatingin sa likod niya."Kanina ka pa?" I asked after I turned to look at him again. hindi ko narinig na bumukas ang pinto o kahit ang mga yabag niya papalapit sa lalim ng iniisip ko."Yeah," tumango naman siya pero nasa mukha pa rin ang pagtataka. Humalukipkip rin siya sa harapan ko at pinakatitigan ako."Nag-away kayo ng girlfriend mo? Parang wala ka sa sarili, eh."Umiling ako sa kaniya at tumayo. Cyron then went to the sofa. Naupo siya doon habang ako ay kumuha ng alak. I felt his eyes were watching me. Nang makak
LutherIt was never my intention to hurt Catalina. I just didn’t expect to see my real mother after nearly twenty years of abandoning me. Hindi ko rin inaasahan na... nakatira ito mismo sa lupa na pagmamay-ari ni dad. I only found out when I visited the place the other day. Paalis na ako noon ng lugar dahil katulad ng inaasahan ko, hindi tatanggapin ng mga tao ang pera na iaalok ko para umalis. ----"Akala ninyong mayayaman, lahat matatapatan ng pera! Dito na lumaki at nagkaisip ang mga anak namin, narito ang mga kabuhayan namin. Kung tatanggapin namin ang offer mo na isang daang libo, sa tingin mo ikabubuhay namin 'yan agad? Mabilis lang 'yan lalagpas sa mga kamay namin sa dami ng gastusin.""Tama po ang sinabi ni Nita, sir. S-Saka ang isang daang libo bawat pamilya na bibigyan po ninyo ay baka ho sa pampagawa pa lang ng bahay. Kaya kung papayag ho kayo baka pwede na ibenta na lang ninyo sa amin itong lupa."Tatlo lamang ang nakaharap sa akin ngayon—dalawang babaeng may katandaan na
Am I... pregnant?Nagpabiling-biling ako sa kama habang iniisip ang sinabi ni Beauty kanina. Honestly, kahit ako syempre nagtataka rin sa mga nararamdaman ko, sa mga kilos ko. Also, for the past week, iba rin yung pagkain ko. I am always hungry, kahit anong pagkain ay kinakatakaman ko, kahit nga yung mga dating hindi ko naman kinakain ay gusto ko. Na-concious pa ako sa katawan ko dahil pakiramdam ko ay tumataba ako kakakain.And I like eating sweets, I woke up early, but most of the time I feel sleepy. "Sht talaga."Walang kwentang mga condom. Magli-leave talaga ako ng bad reviews sa mga brand ng condom na nagamit ni Luther dahil may nakalusot sa kaniya! Akala ko talaga ay safe, p-pero hindi kaya nung unang beses namin ginawa?Napabangon ako at kinuha ko ang cellphone ko. Nang balikan ko ang date kung kailan unang may nangyari sa amin ni Luther ay na-showeran niya talaga ako non. Pero safe ako that time! At imposible rin naman na 'yong nangyari nitong nakaraan lang nung nagtampo siya
"Catalina, baby...""Huwag mo akong ma-baby, hindi mo ako madaraan sa ganiyan. Magtrabaho ka na ulit. Ayan," lingon ko sa lalakeng nasa pinto na mukhang nagulat dahil sa pagtingin ko dito."May bisita ka at mukhang mahalaga kaya uuwi na ako."But he was persistent. Nang makalabas ako ng opisina niya ay nakasunod pa rin siya. Kaya ang ginawa ko ay nilingon ko siya at sinamaan ng tingin."Don't. Follow. Me."He swallowed hard and then looked at the paperbag I was holding. Nasa mukha niya ngayon ang pagsisisi at ako naman ay nakaramdam ulit ng matinding lungkot nang maalala ang pagkain na pinaglaanan ko ng ilang oras para sa kaniya."I'm sorry... for the food you made f-for me."My lips trembled and I cried again. Bwisit bakit ba ang iyakin ko na?!Hindi ako sumagot at tinalikuran na lang siya. Nang makapasok ako sa elevator ay doon ako nag-iiyak. Malakas ang loob ko at wala namang tao."Sa-sayang... ang sarap-sarap pa naman ng mga 'to, eh..."Umuwi na muna nga ako sa bahay ko. Ito rin na