Chapter 81

It's a trap. I know it is.

Hindi ako uto-uto pagdating sa kaniya.

Minsan lang.

Ano'ng akala sa akin ni Luther, na mapapa-oo niya ako at mapapasama sa bahay niya? Pwede ko namang kunin ang mga gamit ko sa susunod na araw. Isa pa, hindi naman ganoon karami ang mga 'yon, at sigurado akong nakasinop na lahat sa maleta ko. At baka nga naihanda na rin niya. Kilala ko na siya, eh. Pwede ko rin ipakuha na lang sa mga tauhan ko, o kaya kay Beauty. Matutuwa pa ang bruha na 'yon dahil makikita siya, oh, on second thought, huwag na lang kay Beauty. Baka anong gawin niya sa Luther ko.

Napatikhim ako nang titigan naman ang kaharap ko, sabay kilos ng paa ko na nakapuwesto pa rin sa gitna niya. Medyo in-adjust ko 'yon, pero hindi ko naman inalis. Actually, hindi na nga niya hawak at humihimas na lang ang kamay niya sa legs ko.

"So, are you going home with me?" tanong niya. Nakangiti, at ang ngiti niya ay halata masyado para sa akin. Nakikita ko agad na may iba siyang nasa isip na gustong gawin! At ala