Hindi ako ang tipo ng babae na pupunta sa bar para maghanap ng lalake na maikakama ko. Hindi naman ako ganoon katigang, 'no? saka isa pa, kahit naman masama ang bibig ko at kung ano-ano ang lumalabas na salita sa akin ay close na close pa ang chichipipay ko. Virgin pa ako.
"A-Ay sandali..." Tumigil si Luther sa paghalik sa akin nang makarating kami sa silid ko sa aking bahay. Hindi ko inaasahan na magkakaroon kami ng ganitong eksena. I met him unexpectedly in my bar because he's looking for my friend Thaliana Tangi. Natatandaan ko pa, nasa worst state ako at pinipilit ng mga lalakeng nakasayaw ko sa bar na sumama sa kanila. Luther went to me at ipinagtanggol ako sa mga lalake na nais maka-score sa akin. Lasing na lasing ako noon, nahimasmasan lang ako nang makita ko kung paano siya makipagsapakan sa mga lalake. "B-Be careful!" sigaw ko. But he's so skilled kahit mag-isa lang siya! I can't stand straight. Nang umikot ang paningin ko ay napadausdos ako at napasandal sa pader sa gilid. Hindi lang ang paningin ko ang umiikot pati na rin ang sikmura ko. Ito na naman ako sa wasted moment of my life. Sa tuwing magkakaroon ng problema sa amin nila Mommy at ng kapatid ko aynagpapakalasing ako. Tangi noticed it. Sigurado ako na napansin niya na hindi ako okay ngayon. Dapat labas namin itong dalawa para sumaya siya pero nabaliktad. She went here with me to look for me. Iyon talaga ang nangyari. Huminga ako ng malalim at pinalis ko ang luha na kumawala sa aking mga mata. Nakakainis. Ang tapang-tapang ko pagdating sa ibang tao pero ang duwag at hina ko pagdating sa pamilya ko. "Fck! sino ka ba?! that woman said that she's single! kaya nga namin inaya sa mas magandang lugar, eh!" Umangat ang tingin ko nang marinig ang sinabi ng lalake. Naalala ko na may sapakan nga pala. Sinubukan ko na tumayo upang lumapit sa kanila at nagtagumpay naman ako. Lumapit ako at kumapit sa braso ng lalakeng naging night in shining armor ko. "He's my boyfriend nga! nag-away lang *hik kami kanina! boyfriend ko 'to and he's here to pick me up!" Itinuro ko ang lalake na hawak ko at tumingin ako dito. Nang makita ko na nakatingin rin ito sa akin ay napalunok ako. Aba at ang lintek ang guwapo. Mas guwapo sa malapitan. "Chupi na mga pangit!" sabi ko at binalingan ang mga lalake kanina, iyong dalawa ay nasa lupa pa at nakahawak sa mga nasaktan na parte ng katawan. Grabe naman pala itong si yummy kung makipag-away. Super na-appreciate ko naman. "Where's Thaliana, woman?" tanong sa akin nung lalake kaya't napatingin ako dito. Nang muli kaming magkatinginan ay napalunok ako nang gumawi ang mga mata ko sa mga labi niya. Kailan pa nakuha ang atensyon ko ng labi ng isang lalake? "Hey, where's Thaliana?" H-Huh? si Tangi ba? Ano kaya ang lasa ng mga labi na 'yon? habang nakatingin sa lalake sa harapan ko ay nabasa ko ang aking mga labi at ngumiti. Hindi na ako masyadong lasing at alam ko ang gusto kong gawin. I wanted to taste those lips. Nilingon kong muli ang mga lalake na pumipilit sa akin kanina at kahit na hindi naman sila kumikibo o nagsasalita tungkol sa relasyon ko sa lalakeng ito sa harapan ko ay humakbang ako ng kaunti at itinuro sila isa-isa. "Boyfriend ko ito!" sabi ko at itinuro ang lalake na hawak ko pa rin sa braso. "Gusto ninyo ng proweba?" Para matikman ang lasa ng mga labing iyon ay ito ang naisip ko. Nilingon ko ang lalake at hinawakan ko sa magkabilang pisngi. Tumingkayad ako at mabilis itong hinalikan sa mga labi. Nang maramdaman ko ang mga kamay nito na kumapit sa aking baywang at sinakop rin ang mga labi ko ay nanlaki ang mga mat ako. Hindi ko inaasahan na tutugon siya! Napakapit ang aking isang kamay sa kaniyang batok nang lumalim ang halik. "Hmmm..." Shet! tongue to tongue agad! That was the night when I learned that the man's name is Luther Rico Valleje. Ang kapatid ni Rozzean--ang lalakeng iniibig ng aking kaibigan na si Tangi. Naging malinaw ang imahe niya sa akin nang makabalik kami sa loob ng bar ko nang gabing iyon. Siya rin ang bumuhat sa akin kaya naging pamilyar ang kaniyang amoy. Luther Rico is so tall, hanggang balikat lang niya ako. He has gray eyes that caught my attention. He has a great v-shape body, iyong dibdib niya ay napakalapad, parang ang sarap humilig doon. Damn, Therese your mind. Hindi ko talaga mapigilan. Luther also has a tattoo on his right arm that made me want to trace with my tongue. Ang nagustuhan ko pa nang gabing iyon ay iyong suot niyang itim na polo shirt na naka-tuck in sa khaki pants niya. My chichipipay was screaming everytime na maaalala ko how handsome he was that night. Kapit na kapit kasi ang sleeves ng polo nito sa muscles niya and his chest was defined because of the fit pero sa gawing tiyan ay loose ang t-shirt. "Catalina." At ngayon nga ay mukhang magagawa ko na ang lahat ng gusto ko sa kaniya. "Y-Yes?" tanong ko. Nautal ako hindi dahil sa kaba, kung hindi dahil sa excitement. Kami lang dito sa bahay ko. Sound proof pa ang kwarto ko. Puwede ako sumigaw sa sarap at ligaya kahit gaano pa kalakas. "Are you still drunk? do you still want to continue?" Hindi ako sumagot. Lumapit ako sa kaniya at hinila ko ang damit niya para mapalapit siya sa akin. Unti-unti kong inalis ang butones ng suot niyang long sleeve polo at nang tumambad sa akin ang dibdib niya ay napa 'Oooh' ang mga labi ko. "Actions really speak louder than words," sabi ni Luther na ikinangiti ko. Nang maalis ko ang long sleeve polo niya ay inilapat ko ang aking mga kamay sa dibdib niya. Dinama ng palad ko iyon at bumaba ng unti-unti ang aking mga kamay. Shet. Ang tigas... ng abs. Hmmm... wala pa tayo sa exciting part. Nang hapitin ako ni Luther sa baywang ay naramdaman ko ang hininga niya sa aking leeg. Narinig ko rin ang pagtunog ng zipper ng suot ko. Ibinababa niya iyong muli. I swallowed hard, para akong masusuka sa kaba at excitement. Fck. My virgnity will fly away after this night. Bye bye butterfly. "I hope you will not regret this night," sabi niya at iniangat ang mukha ko. Hinding-hindi kung makakalasap naman ako ng ligaya!Luther bent down and kiss me again. His kiss was hard and needy. Lumakad ang mga kamay niya sa aking balikat at ibinaba ang suot kong gown. Para akong lalagnatin hindi dahil sa alak kung hindi dahil sa halik na ginagawa niya. He's actually my first kiss at talagang memorable dahil nang halikan niya ako noon sa labas ng bar ko ay parang ayaw niya nang bitawan ang mga labi ko. And right now he's giving me the same feeling again. His sweet kisses, the softness of it while moving on my lips. "Ang sarap mo naman," naibulalas ko nang humiwalay ang mga labi niya sa akin. I heard Luther chuckled. Oh, gosh! wala pa man Therese sumasarap ka na! halik pa lang 'yon! Nahihiya na iniiwas ko ang aking tingin. Nag-iinit ang aking buong mukha. Damn. Nang ibalik ko ang aking mga mata kay Luther na nakahubad sa aking harapan ay nakagat ko ang aking pang-ibabang labi. "I don't want us to continue if you are still drunk. Ayoko na kinabukasan ay akusahan mo ako na sinamantala ko ang kalas
Nagulat talaga ako nang marinig ko ang sinabi ni Luther. Kapag daw malalim ang narating ay mahaba! jusko. Baka kung saan iyon makarating kung ganoon? sana hinayaan muna niya akong masukat para manlang makapagdesisyon ako kung kakayanin ko ba 'yon o hindi. Baka madala pa ako sa ospital at baka madisgrasya pa ang chichipipay ko kapag itinuloy namin. "Teka, sandali!" sabi ko at itinulak ko siya para mapalayo sa akin. Napatingin ako sa kaniyang kanang kamay. Ang higpit ng kapit non sa aking baywang. "B-Bitaw muna! taympers!" Nagsalubong ang mga kilay ni Luther habang nakatingin sa akin. "What? taympers? I think it's time freeze?" tanong niya. "G-Ganoon na rin 'yon! saka teka! Sandali lang! hinto muna!" Bumangon ako at nang bababa sana sa kama ay hinawakan niya ako sa baywang ng mahigit. Napatili akong muli nang bumagsak ako at mapasandal sa dibdib niya. Now he was on my back and was holding me on my waist so tight. Nang maramdaman ko ang matigas na bagay sa likod
I was nervously scratching my finger nails. Hindi ako mapakali habang hinihintay ko ulit ang tawag ni Zack para sabihin sa akin ang kalagayan ng Daddy. I thought everything is fine? ang sabi sa akin ni Mom last week ay naayos na ang gulo at nahuli na ang nagpapadala ng death threats pero ano 'to? "Calm down, Catalina." Napatigil ako sandali at sandaling huminto ang paghinga ko nang marinig ko ang baritonong boses ni Luther sa aking tabi. Gosh. Muntik ko nang makalimutan na siya ang nagmamaneho ng sasakyan at nasa tabi ko lang! "How can I calm down if my father was shot?" hindi ko gustong tumaas ang boses ko pero sobra talaga ang takot na nararamdaman ko. My lips are wet, my fingertips hurt because of nonstop picking of my nails. My heart is beating so fast. It's been half an hour, and Zack still hasn't called me. Sampung mensahe na ang naipadala ko at tinatanong ko ang kalagayan ni Dad. Isang oras pa ang byahe para makarating sa St. Mary's hospital at ngayon ay gu
Ngayon ay nagsisisi na ako at pumayag pa ako na ihatid ni Luther sa hospital. Buong akala ko naman kasi ay ihahatid lang talaga niya ako at aalis rin pero ito at hindi niya naman sinunod ang gusto ko kahit nakailang pagpapasalamat na ako sa kabutihan niya.And what's worse? He even went inside the hospital with me!Ngayon ay iniisip ko kung ano ang isasagot ko sakaling makita siya ni Zack at tanungin ako dahil nga wala naman akong ibang kaibigan na lalake maliban sa kaniya. Hindi naman rin madaling mapaniwala ang isang 'yon, specially if the man who's with me is a Valleje.Kilalang-kilala ang pamilya ng mga ito. Pati nga yung fiancè ni Thaliana na kapatid nitong si Luther.Hahh. What am I gonna tell them? At paano rin kung narito na sila Mommy?Maniwala kaya sila kung sasabihin ko na magkaibigan kami ni Luther?Right! I will just tell them that Luther and I are very good friends.Gumana kaagad ang utak ko doon. Tumigil ako sandali sa pagmamadali upang pumunta sa silid ni Dad at hinawa
I was a model.A lot of brand owners and international fashion directors noticed me and offered big projects. Unfortunately, my sister, who's also pursuing a modeling career, was left behind. That's when mom talked to me.She said I need to step out of the spotlight for Caitlin to shine. Ibinigay ko 'yon. Isinuko ko kahit mahal na mahal ko ang pagmomodelo. Hindi ko na ipinaglaban ang gusto ko dahil sa atensyon at pagmamahal na nais ko mula sa kanila ni Mom. Ipinagpalit ko ang trabaho na pangarap at mahal ko para sa kanila dahil para sa akin ay mas mahalaga ang pamilya.Sometimes, they care, sometimes they don't. At tuwang-tuwa na ako sa tuwing mabibigyan nila kahit kaunti ng kanilang atensyon.I feel sorry for myself because it's like I'm begging for their love. Naisip ko nang baka hindi ako anak ni Mom dahil iba ang turing niya sa akin but that's impossible.A lot of people saying that we looked a like. Ang Mommy ang kamukha ko, at si Caitlin naman ay ang Dad."I am sorry for making
Luther didn't even ask me if I was sure about what I wanted. He didn't even seem hesitant. Right now, I feel like he will follow everything I say tonight. Iyon ang nakikita ko sa mukha niya pagkatapos ko na sabihin ang gusto ko. And after I got into his car earlier, he drove silently until we found a hotel—correction, not just any hotel, but the most expensive one. Alam ko itong Rigals' Hotel.Or maybe this place is just near?Actually, I didn't expect anything from him since we just happen to know each other because of Thaliana and her fiance. Pero, malinaw naman sa akin kung ano ang gusto niya--at alam ko na alam rin niya kung ano lang ang gusto ko rin sa kaniya.We just both wanted each other's body.Si Luther ang kumausap sa receptionist. I was just behind him waiting. Nakahalukipkip ako at nililibutan ng tingin itong hotel. Walang mga tao kaming kasabay, wala rin akong ibang naririnig maybe because it's already 3:00 am.Sinulyapan ko pa ang oras sa cellphone na hawak ko para maka
Again, Luther's jaw clenched. Making him look more impatient about what we're going to do. Pero pinatahimik lang rin niya ang mga labi ko nang malalim na halik. Napadaing akong muli lalo nang dumikit na naman ang likod ko sa isang pader habang buhat niya. Thank goodness no one's around. Pero siguro kung mayroon man rin magdaan? Wala kaming magiging pakialam. We didn't want to end the kiss. Kahit ako, gusto ko na ituloy sagabal lang kapag nauubusan na ako ng hininga. "Open... the door," he whispered in between our kiss. Itinapat ko lang ang keycard at nang marinig ko ang tunog non ay si Luther na ang nagbukas ng pinto. He pushed me against the door, and when we both got inside ay ibinaba niya ako. Hindi pa rin namin pinuputol ang aming halikan. I dropped the keycard on the floor while we were both removing our clothes. Ngayon ay para na kaming may oras na hinahabol habang inaalis ang saplot ng isa't-isa. My body yearns to be touched by him. At nang wala na akong kahit anong suot ay
Itinaas ko ang isang paa ko at pinadaan 'yon sa dibdib ni Luther pababa sa kaniyang matigas na tiyan hanggang sa kaniyang kahabaan. My toes reached its tip and I saw Luther shook his head while smirking.He's enjoying this so much... and so am I.I spready my legs wider in front of him, at nang bumalik ang tingin ni Luther sa aking gitna ay nakita ko ang pandidilim ng mga labi niya. Muling nagtagis ang kaniyang bagang habang nagtataas baba ang dibdib. Nang maayos siyang lumuhod sa gitna ng mga hita ko ay hinawakan niya ang aking isang binti at hinimas."Soaked for me..." halos hindi ko marinig na sabi niya.I swallowed hard when I saw Luther lick his fingers, then his wet hand went on my womanhood. Rubbing it on my wetness. Napasinghap ako nang habang tumatagal ang pagkilos ng kamay niya ay mas dumidiin 'yon. Ngunit hindi rin nagtagal ang ginagawa niya dahil muli na bumaba ang mukha niya at sinimulan naman paraanin ang dila niya sa hiwa ng aking pagka'ba'bae."A-Aaahhh..." a long moan
Bwisit. Of course the car was obvious! Ang laki non at nakaparada talaga sa labas! Dapat talaga iniwan ko na lang sa kung saan 'yon, eh! O kaya doon ko muna dinala sa bahay namin! Bakit ba kasi naisipan ko pang ibalik dito sa aparment!"A-Ang kotse niya ay iniwan niya muna dito! Oo! Saka, ako ay hindi nagsisinungaling, Sir Pogi. Wala si Miss Catalina Thes dito. Sino naman ang nagsabi sa 'yo na nandito siya dahil mukhang naperahan ka?" napagsalikop ko naman ang mga kamay ko dahil sa narinig ko na boses ni Beauty, ni hindi ata siya natinag sa galit ni Luther Rico dahil sa tono niya. Sandaling katahimikan ang narinig ko pagkatapos non pero ang mas ikinaalarma ko nang sumunod ay nang magsalita ulit si Luther. "Jason, looked around the place."Nagkatinginan kami ni Karina sa loob ng banyo at napahawak siya sa braso ko. Mas namutla siyang lalo. Halata ang takot sa mukha. At ngayon halu-halo naman na rin ang nararamdaman ko dahil hindi na lang kaba na makita ako ni Luther dito kung hindi i
Beauty was looking at me, at kahit hindi siya magsalita ay alam kong gusto niyang malaman kung ano ang gagawin namin. Ramdam ko na rin ang kaba niya siguro nga dahil iniisip niya na baka mapasama rin siya sa pagkupkop sa akin dito nang hindi sinasabi kay Luther."D-Don't worry, Beauty. Hindi naman--"I was about to tell her that Luther Rico won't do anything to them pero napatigil ako dahil nga hinawakan niya ako sa kamay. Nagsalubong ang mga kilay ko at nagtataka akong nakatingin sa kaniya lalo nang hilahin niya ako sa likod, sa may malapit sa cr."Wait, Beauty. What are you doing? Kakausapin ko na lang na umalis siya dito."It's annoying that Luther would go this far, sana ay bigyan na lang muna niya ako ng time. Hindi ba obvious sa boses ko na 'yon ang kailangan ko? Mahal ko naman siya, eh, pero kailangan ko lang rin na magpalipas ng panahon dahil sobra na rin naman yung sakit na naramdaman ko para sa akin.Maybe for him, iniisip niya na maaayos namin kapag harapan na pinag-usapan
"Mayaman ka ano, hija?"Iyon naman ang ikinabaling ko sa lolo. Nakangiti siya at naroon pa rin ang kislap ng lungkot sa mga mata niya. Hindi rin siya nagtagal na nakatingin sa akin dahil ibinaba niya ang atensyon sa pagkain na kakaunti pa lang ang nababawas pero mukhang wala na siyang gana."Hindi naman po... medyo lang po.""Pero ang mga magulang mo, may kaya? Mayamang?" tanong niya pa.Doon naman ako napatango. Nakatingin lang ako sa lolo at sa bawat segundong lumilipas mas nangingislap sa lungkot ang mga mata niya. I suddenly felt like he went here so he could talk to someone, or to avoid being lonely. Kasi ako, ganito minsan... kapag alam ko nang mararamdaman ko na ang matinding lungkot pag naalala ko yung sitwasyon ko at ng pamilya ko, tumutungo na ako agad sa salon sa Mall or sa boutique ko. Yung hindi ako mag-iisa at may makakausap akong iba kasi kapag mag-isa ako, alam kong lalamunin ako ng pag-iisip, ng kalungkutan."May mga negosyo po ang daddy," sagot ko. "May company po.
It's been two days after I decided to stay here in Beauty's place. Dalawang araw na rin nang makita ko ang mga pulis at si Luther Rico sa bahay ko. At… haa dalawang araw na rin nang sabihin ko kay Beauty na hindi ako buntis na ikinalungkot niya dahil akala nga daw niya ay talagang nagdadalang tao na ako dahil sa mood ko. Ngayon naman ay narito lang ako sa apartment, hindi ako lumalabas at nauubos ang oras ko sa pakikipag-usap sa email sa mga tauhan ko kung ano na ang lagay ng mga negosyo ko. Nagsabi rin ako sa kanila na baka kahit sa susunod na buwan ay hindi ako makabisita dahil nga busy ako. Nagbilin na rin ako sa mga employees ko sa bar tungkol sa renovation na nagaganap. Hindi naman ako bored dito kila Beauty, actually. I like the experience of living in this kind of place while interacting to other people. Nagustuhan ko rin bumili sa tindahan, yung tatlong beses kang tatawag ng 'pabili po' bago may bumili na tindera. Saka enjoy rin 'yong panonood namin ni Beauty ng basketball k
I bit my lower lip. Sa gilid ng mga mata ko ay napansin ko na ibinaba ni Beauty ang mga hawak niya at nilapitan ako. Ako naman ay nakayuko pa rin ang nakatingin sa nanginginig na mga palad ko. "Kulandra, kuha ka ng tubig," Beauty said. Pagka-utos niya non sa pamangkin ay hinawakan niya ang mga kamay ko at minasahe. "May nangyari ba pagkauwi mo sa bahay mo, Miss Thes? Nagkita kayo ni Sir Pogi?"Umiling ako kaagad. My lips are trembling too. Ibinukako ang mga labi ko pero hikbi agad ang lumabas sa akin kaysa paliwanag sa kung ano ang nangyari."Nahe-hurt naman ako makita ka na ganito, Miss Thes. Hindi ako sanay. Miss ko na yung makulit na amo ko. Pero take your time lang to be okay."Malungkot ang tono ng boses ni Beauty pagkasabi niya ng mga 'yon. At nang iabot na sa kaniya ni Karina ang tubig ay ibinigay niya rin 'yon agad sa akin. "Ito. Sa pamumula ng mga mata mo, eh, parang kanina ka pa naiyak rin. Uminom ka muna."I took the glass of water from her. Pagkainom ko doon ay saka a
Nothing bad happened to me while I was driving. Nakabalik naman ako sa apartment nila Beauty at Karina na maayos ako at hindi ako napahamak. Wala rin naman akong naperwisyo sa daan, pero napapreno ako kanina nang nakapasok na ako dito sa baryo dahil muntik na akong makasagasa ng tatlong bibe na tumatawid.Damn. That's so close. Nasaan kaya ang nanay ng mga 'yon? Paano kung hindi ko sila nakita? 'Di nadeads na sila. Konsensiya ko pa 'yon."I'm here na, Karina girl," sambit ko. Katulad ng paalam ko ay hindi ako magtatagal sa bahay ko. Dahil 'yong oras ko rin naman na sana na dapat ikinuha ko ng mga gamit ko ay hindi ko na nagamit dahil sa komosyon doon. I sighed deeply and placed my palm on the wall as I went up, hindi mawala sa isip ko si Luther."Tita Beauty, nakabalik na po si Miss Thes!"Hindi pa ako nakakapasok sa may apartment at paakyat pa lang ako ng maigsing hagdan nang marinig ko na rin ang pagsagot ni Karina. Nandito pa pala siya. Akala ko naman ay nakapasok na siya."Ay, sa
"I was worried...""But...are you really... okay?"Rinig kong dahan-dahan pa ang pagsasalita ni Luther. Nakaramdam naman ako ng kirot doon. I press my lips together. Huminga ako ng malalim at nanginig pa ang mga labi ko bago ko siya ulit sagutin. Pakiramdam ko kasi, lumalambot na naman ako.No... ayan ka na naman, Thes, nagiging mahina ka na naman."I'm fine. Mukha ba akong hindi okay?""Catalina--""Tayo ang hindi okay, Luther Rico at alam mo naman siguro ang dahilan, 'di ba?" I asked. Pointing about what happened in the past few weeks. Hindi ko na rin talaga napigilan, ito at inungkat ko na ulit.Hindi na nasundan pa ang tanong ko dahil tumigil muna ako sa pagsasalita. Sa isipan ko, baka sagutin na niya ako, baka sabihin na ni Luther ang tungkol sa kanila ng nanay niya, b-baka magkaroon siya ng ideya kung bakit ako nakipaghiwalay sa kaniya ng basta-basta. Again... I'm still giving him a chance.Another c-chance...Pero sa bawat segundo na lumilipas, sa bawat pagtibok ng puso ko, ay
I was breathing heavily. Nang sagutin ko na ang tawag ay nakatingin pa rin ako kay Luther. His hand, now out of his pocket, hung loosely by his side after I answered his call. Napansin ko rin na sandali siyang natigilan, his expression shifting slightly—from worry to relief, as if he had been waiting for me to answer after his numerous attempts of calling me.Alam na alam ko naman na ilang beses na niya akong tinatawagan, eh, na kahit "cannot be reached" at alam niyang off ang phone ko, I know... he's still trying. At dahil naman medyo na-appreciate ko 'yon ay nakaramdam ako ng kirot sa puso ko, pero... matigas pa rin ang desisyon ko. Ayoko talagang magpakita.I wanted him to know in his own the reason why I was acting this way, na hindi lang ito basta pag-iinarte o hindi lang ako tinotopak.Napakahalaga sa akin ng mga bagay na tungkol sa kaniya, eh, and it hurts me to realize that I only know less... tapos kung ano pa ang importante, ang mahahalagang bagay na hindi ko alam na dapat ni
After parking my car, I grabbed my phone and opened it. Habang hinihintay ko itong magbukas ay lumabas na rin ako ng sasakyan at sumilip sa direksyon ng bahay ko. And there... tama nga ang naisip ko! My eyes tightly closed, and I let out a deep sigh."Luther... Rico..." mahina kong sambit nang makita ang boyfriend—ex-boyfriend—kong lumabas sa may gate ng bahay ko habang may kausap na pulis. Napatigil sandali ang tingin ko sa kaniya. I gulped seeing him look stressed. His hair, that was always brushed neatly up, was now down and messy. He was wearing a white t-shirt and faded blue jeans, paired with slides. He look... still fine for me but his eyes showed worry.Nakaramdam ako ng guilt at bigla akong nakonsensya dahil--No. No, Thes!Ipinilig ko ang ulo ko sa mga naiisip ko.Tapos ka na magpadala sa kagwapuhan ni Luther, sa matatamis niyang mga salita. Alalahanin mo ang dahilan kung bakit ka galit at pinagtataguan siya! You’ve been through enough!But by thinking about it, siguro ay m