Luther didn't even ask me if I was sure about what I wanted. He didn't even seem hesitant. Right now, I feel like he will follow everything I say tonight. Iyon ang nakikita ko sa mukha niya pagkatapos ko na sabihin ang gusto ko. And after I got into his car earlier, he drove silently until we found a hotel—correction, not just any hotel, but the most expensive one. Alam ko itong Rigals' Hotel.Or maybe this place is just near?Actually, I didn't expect anything from him since we just happen to know each other because of Thaliana and her fiance. Pero, malinaw naman sa akin kung ano ang gusto niya--at alam ko na alam rin niya kung ano lang ang gusto ko rin sa kaniya.We just both wanted each other's body.Si Luther ang kumausap sa receptionist. I was just behind him waiting. Nakahalukipkip ako at nililibutan ng tingin itong hotel. Walang mga tao kaming kasabay, wala rin akong ibang naririnig maybe because it's already 3:00 am.Sinulyapan ko pa ang oras sa cellphone na hawak ko para maka
Again, Luther's jaw clenched. Making him look more impatient about what we're going to do. Pero pinatahimik lang rin niya ang mga labi ko nang malalim na halik. Napadaing akong muli lalo nang dumikit na naman ang likod ko sa isang pader habang buhat niya. Thank goodness no one's around.Pero siguro kung mayroon man rin magdaan? Wala kaming magiging pakialam. We didn't want to end the kiss. Kahit ako, gusto ko na ituloy sagabal lang kapag nauubusan na ako ng hininga."Open... the door," he whispered in between our kiss.Itinapat ko lang ang keycard at nang marinig ko ang tunog non ay si Luther na ang nagbukas ng pinto. He pushed me against the door, and when we both got inside ay ibinaba niya ako. Hindi pa rin namin pinuputol ang aming halikan. I dropped the keycard on the floor while we were both removing our clothes.Ngayon ay para na kaming may oras na hinahabol habang inaalis ang saplot ng isa't-isa. My body yearns to be touched by him. At nang wala na akong kahit anong suot ay mul
Itinaas ko ang isang paa ko at pinadaan 'yon sa dibdib ni Luther pababa sa kaniyang matigas na tiyan hanggang sa kaniyang kahabaan. My toes reached its tip and I saw Luther shook his head while smirking.He's enjoying this so much... and so am I.I spready my legs wider in front of him, at nang bumalik ang tingin ni Luther sa aking gitna ay nakita ko ang pandidilim ng mga labi niya. Muling nagtagis ang kaniyang bagang habang nagtataas baba ang dibdib. Nang maayos siyang lumuhod sa gitna ng mga hita ko ay hinawakan niya ang aking isang binti at hinimas."Soaked for me..." halos hindi ko marinig na sabi niya.I swallowed hard when I saw Luther lick his fingers, then his wet hand went on my womanhood. Rubbing it on my wetness. Napasinghap ako nang habang tumatagal ang pagkilos ng kamay niya ay mas dumidiin 'yon. Ngunit hindi rin nagtagal ang ginagawa niya dahil muli na bumaba ang mukha niya at sinimulan naman paraanin ang dila niya sa hiwa ng aking pagka'ba'bae."A-Aaahhh..." a long moan
"Uhm, Ma'am, do you need help?" I stopped walking slowly when I heard a voice behind me. Dahan-dahan ako na napailing kasabay ng pag-angat ng kamay ko. "N-No. I am fine," I said and smiled. Pero hindi ata ngiti ang nagawa ko sa isang nagmamagandang loob na room attendant kung hindi ngiwi. Nakatingin siya sa akin ng may pagtataka at pag-aalala. Siguro ay ang nasa isip niya kung ano ang nangyari sa akin at iika-ika ako na naglalakad habang ang palad ay nakalapat sa pader. "Ganoon po ba, ma'am. Sigurado po kayo?" "Hmm. Sigurado ako. Okay na okay lang," sagot ko pa. Nang manatili ito sa harapan ko at mukhang nagdadalawang isip pa kung iiwan ako ay mas pinalawak ko ang ngiti ko para makumbinsi ito na ayos lang ako. My eyes even closed because I was trying so hard. Nang tumango ang room attendant at nagsimulang maglakad muli ay napabuntong hininga ako. I silently cursed. My legs are fckng shaking, my chichi are damn throbbing in pain. At ito... as usual after ng one hot night with a
I didn't give in. I still have some pride left in me at ayokong isipin naman ni Luther na easy to get ako kahit talagang nasarapan ako ng sobra sa mga pinaggagawa namin. Pero hindi ko naman ide-deny na ayokong maulit ang nangyari kasi napaka-plastic ko naman sa parte na 'yon. I enjoyed Luther's hot company. He's not an asshole. Honestly, ang sweet nga niya, eh. Caring even when he's so gigil na gigil and oh gosh, let's mention it. He's a freaking gentleman--well, first when we were at my house. He asked many times kung itutuloy pa ba namin and then he didn't left me alone at the hospital and waited for me. He proved that to me even more when we were in bed, sa hotel na. Na pwede pa lang maging gentleman pa rin siya kahit hindi na halos makapagpigil sa gigil. Pero sa seryosong usapan, I don't think what happened should be repeated, not that I will look for another man to do it again, siguro it's only just my curiosity about sx and what if feels like. Ngayon na naranasan ko na ay okay
"You need to go down in your position. Just ask for help to Uncle Tan, isa pa ay si Tyler naman nagpapakitang gilas na rin sa kumpanya nila. They will help you. Just open other businesses. Or bumili ng lupa at pagsakahan, makakatulong pa tayo sa mga nasa probinsya. Maraming magsasaka ang mabibigyan ng trabaho at--""I thank you for always thinking about me, anak. But, I cannot just leave, sa tingin mo ba ay ganoon kabait ang Uncle Tan mo? He's not like me, he's ruthless when it comes to running a company. Kawawa naman ang mga empleyado ko."Ugh. Dad and his kindness! Nakuha ko rin naman ito sa kaniya, ang pagmamalasakit sa kapwa pero kasi over-over naman yung kaniya. Kahit may threats na ay wala siyang pakialam."Your life is important to them also, dad. Mauunawaan nila kung bababa ka na sa pwesto at magpapahinga.""Catalina, I am only fifty-five, darling. Masyado pang maaga para mag-retire.""For a peaceful life, Dad! Iyong walang panganib! Hindi ganito na hinahabol ka ng mga bala a-
My best friend Tangi knows everything. Kung paano ako nag suffer. Nakabangon ako ulit, nagsimula akong ituon ang atensyon ko sa ibang bagay. Doon na ako nagtayo ng iba't-ibang mga negosyo. Inabala ko ang sarili ko. But my dream still keeps on haunting me. Nakikita ko pa rin ang sarili ko sa mga billboards, sa mga magazines. And everytime I see myself in it, I feel a strong urge to come back. Pero alam ko na hindi na pwede. Dahil kahit papaano nang binitawan ko ang pagmomodelo ay nabawasan ang iritasyon sa akin ni Caitlin, pinapansin na rin ako madalas ni mom. Caitlin was more happy now, hindi na daw ito inaatake ng anxiety and I am happy for her. But me... I am stuck here. Kahit abala ako sa mga negosyo, there are days when I feel so empty, alone at ramdam ko na walang patutunguhan ang buhay ko. I know it's because up until now, I really wanted to go back... t-to do the thing that I love. Pero hindi na pwede. "Catalina, anak? Are you okay?" Nabalik ako sa realidad nang mari
Alam ko na hindi pa ako patay pero mamaya may papatayin talaga ako. Unti-unti akong napabangon sa kabila ng sakit ng ulo na nararamdaman ko. Inaasahan ko nang sa ospital ako magigising nang mawalan ako ng malay dahil sa kausap ni Beauty kanina. But I was a bit surprised that I am inside of my room. Iba na rin ang damit ko at nakapambahay na duster na ako. Basa rin kasi sa kalsada kanina. Kaso ramdam ko na wala akong kahit anong panloob. Sa pagmamadali siguro ay hindi na niya ako sinuotan non. Wala naman kaso sa akin kung si Beauty ang nagpalit ng damit dahil alam ko naman na pusong babae 'yon at kahit isa akong dyosa ay walang talab sa kaniya dahil bukambibig niya palagi na mas maganda daw siya sa akin. "What... time is it?" I looked at my wall, pagtingin ko sa oras ay ala-una na ng hapon. Damn. Ilang oras ang lumipas? I slept that long? Siguro ay dahil na rin sa puyat. Maaga rin naman kasi akong umalis ngayong umaga para pumunta sa bahay nila Dad. Na sana hindi ko na pala gi