Chapter 15

Alam ko na hindi pa ako patay pero mamaya may papatayin talaga ako.

Unti-unti akong napabangon sa kabila ng sakit ng ulo na nararamdaman ko. Inaasahan ko nang sa ospital ako magigising nang mawalan ako ng malay dahil sa kausap ni Beauty kanina. But I was a bit surprised that I am inside of my room. Iba na rin ang damit ko at nakapambahay na duster na ako. Basa rin kasi sa kalsada kanina. Kaso ramdam ko na wala akong kahit anong panloob. Sa pagmamadali siguro ay hindi na niya ako sinuotan non.

Wala naman kaso sa akin kung si Beauty ang nagpalit ng damit dahil alam ko naman na pusong babae 'yon at kahit isa akong dyosa ay walang talab sa kaniya dahil bukambibig niya palagi na mas maganda daw siya sa akin.

"What... time is it?" I looked at my wall, pagtingin ko sa oras ay ala-una na ng hapon. Damn. Ilang oras ang lumipas? I slept that long? Siguro ay dahil na rin sa puyat. Maaga rin naman kasi akong umalis ngayong umaga para pumunta sa bahay nila Dad.

Na sana hindi ko na pala gi