Hindi ako ang tipo ng babae na pupunta sa bar para maghanap ng lalake na maikakama ko. Hindi naman ako ganoon katigang, 'no? saka isa pa, kahit naman masama ang bibig ko at kung ano-ano ang lumalabas na salita sa akin ay close na close pa ang chichipipay ko. Virgin pa ako. "A-Ay sandali..." Tumigil si Luther sa paghalik sa akin nang makarating kami sa silid ko sa aking bahay. Hindi ko inaasahan na magkakaroon kami ng ganitong eksena. I met him unexpectedly in my bar because he's looking for my friend Thaliana Tangi. Natatandaan ko pa, nasa worst state ako at pinipilit ng mga lalakeng nakasayaw ko sa bar na sumama sa kanila. Luther went to me at ipinagtanggol ako sa mga lalake na nais maka-score sa akin. Lasing na lasing ako noon, nahimasmasan lang ako nang makita ko kung paano siya makipagsapakan sa mga lalake. "B-Be careful!" sigaw ko. But he's so skilled kahit mag-isa lang siya! I can't stand straight. Nang umikot ang paningin ko ay napadausdos ako at napasandal sa pad
Luther bent down and kiss me again. His kiss was hard and needy. Lumakad ang mga kamay niya sa aking balikat at ibinaba ang suot kong gown. Para akong lalagnatin hindi dahil sa alak kung hindi dahil sa halik na ginagawa niya. He's actually my first kiss at talagang memorable dahil nang halikan niya ako noon sa labas ng bar ko ay parang ayaw niya nang bitawan ang mga labi ko. And right now he's giving me the same feeling again. His sweet kisses, the softness of it while moving on my lips. "Ang sarap mo naman," naibulalas ko nang humiwalay ang mga labi niya sa akin. I heard Luther chuckled. Oh, gosh! wala pa man Therese sumasarap ka na! halik pa lang 'yon! Nahihiya na iniiwas ko ang aking tingin. Nag-iinit ang aking buong mukha. Damn. Nang ibalik ko ang aking mga mata kay Luther na nakahubad sa aking harapan ay nakagat ko ang aking pang-ibabang labi. "I don't want us to continue if you are still drunk. Ayoko na kinabukasan ay akusahan mo ako na sinamantala ko ang kalas
Nagulat talaga ako nang marinig ko ang sinabi ni Luther. Kapag daw malalim ang narating ay mahaba! jusko. Baka kung saan iyon makarating kung ganoon? sana hinayaan muna niya akong masukat para manlang makapagdesisyon ako kung kakayanin ko ba 'yon o hindi. Baka madala pa ako sa ospital at baka madisgrasya pa ang chichipipay ko kapag itinuloy namin. "Teka, sandali!" sabi ko at itinulak ko siya para mapalayo sa akin. Napatingin ako sa kaniyang kanang kamay. Ang higpit ng kapit non sa aking baywang. "B-Bitaw muna! taympers!" Nagsalubong ang mga kilay ni Luther habang nakatingin sa akin. "What? taympers? I think it's time freeze?" tanong niya. "G-Ganoon na rin 'yon! saka teka! Sandali lang! hinto muna!" Bumangon ako at nang bababa sana sa kama ay hinawakan niya ako sa baywang ng mahigit. Napatili akong muli nang bumagsak ako at mapasandal sa dibdib niya. Now he was on my back and was holding me on my waist so tight. Nang maramdaman ko ang matigas na bagay sa likod
I was nervously scratching my finger nails. Hindi ako mapakali habang hinihintay ko ulit ang tawag ni Zack para sabihin sa akin ang kalagayan ng Daddy. I thought everything is fine? ang sabi sa akin ni Mom last week ay naayos na ang gulo at nahuli na ang nagpapadala ng death threats pero ano 'to? "Calm down, Catalina." Napatigil ako sandali at sandaling huminto ang paghinga ko nang marinig ko ang baritonong boses ni Luther sa aking tabi. Gosh. Muntik ko nang makalimutan na siya ang nagmamaneho ng sasakyan at nasa tabi ko lang! "How can I calm down if my father was shot?" hindi ko gustong tumaas ang boses ko pero sobra talaga ang takot na nararamdaman ko. My lips are wet, my fingertips hurt because of nonstop picking of my nails. My heart is beating so fast. It's been half an hour, and Zack still hasn't called me. Sampung mensahe na ang naipadala ko at tinatanong ko ang kalagayan ni Dad. Isang oras pa ang byahe para makarating sa St. Mary's hospital at ngayon ay gu
Ngayon ay nagsisisi na ako at pumayag pa ako na ihatid ni Luther sa hospital. Buong akala ko naman kasi ay ihahatid lang talaga niya ako at aalis rin pero ito at hindi niya naman sinunod ang gusto ko kahit nakailang pagpapasalamat na ako sa kabutihan niya.And what's worse? He even went inside the hospital with me!Ngayon ay iniisip ko kung ano ang isasagot ko sakaling makita siya ni Zack at tanungin ako dahil nga wala naman akong ibang kaibigan na lalake maliban sa kaniya. Hindi naman rin madaling mapaniwala ang isang 'yon, specially if the man who's with me is a Valleje.Kilalang-kilala ang pamilya ng mga ito. Pati nga yung fiancè ni Thaliana na kapatid nitong si Luther.Hahh. What am I gonna tell them? At paano rin kung narito na sila Mommy?Maniwala kaya sila kung sasabihin ko na magkaibigan kami ni Luther?Right! I will just tell them that Luther and I are very good friends.Gumana kaagad ang utak ko doon. Tumigil ako sandali sa pagmamadali upang pumunta sa silid ni Dad at hinawa
I was a model.A lot of brand owners and international fashion directors noticed me and offered big projects. Unfortunately, my sister, who's also pursuing a modeling career, was left behind. That's when mom talked to me.She said I need to step out of the spotlight for Caitlin to shine. Ibinigay ko 'yon. Isinuko ko kahit mahal na mahal ko ang pagmomodelo. Hindi ko na ipinaglaban ang gusto ko dahil sa atensyon at pagmamahal na nais ko mula sa kanila ni Mom. Ipinagpalit ko ang trabaho na pangarap at mahal ko para sa kanila dahil para sa akin ay mas mahalaga ang pamilya.Sometimes, they care, sometimes they don't. At tuwang-tuwa na ako sa tuwing mabibigyan nila kahit kaunti ng kanilang atensyon.I feel sorry for myself because it's like I'm begging for their love. Naisip ko nang baka hindi ako anak ni Mom dahil iba ang turing niya sa akin but that's impossible.A lot of people saying that we looked a like. Ang Mommy ang kamukha ko, at si Caitlin naman ay ang Dad."I am sorry for making
Luther didn't even ask me if I was sure about what I wanted. He didn't even seem hesitant. Right now, I feel like he will follow everything I say tonight. Iyon ang nakikita ko sa mukha niya pagkatapos ko na sabihin ang gusto ko. And after I got into his car earlier, he drove silently until we found a hotel—correction, not just any hotel, but the most expensive one. Alam ko itong Rigals' Hotel.Or maybe this place is just near?Actually, I didn't expect anything from him since we just happen to know each other because of Thaliana and her fiance. Pero, malinaw naman sa akin kung ano ang gusto niya--at alam ko na alam rin niya kung ano lang ang gusto ko rin sa kaniya.We just both wanted each other's body.Si Luther ang kumausap sa receptionist. I was just behind him waiting. Nakahalukipkip ako at nililibutan ng tingin itong hotel. Walang mga tao kaming kasabay, wala rin akong ibang naririnig maybe because it's already 3:00 am.Sinulyapan ko pa ang oras sa cellphone na hawak ko para maka
Again, Luther's jaw clenched. Making him look more impatient about what we're going to do. Pero pinatahimik lang rin niya ang mga labi ko nang malalim na halik. Napadaing akong muli lalo nang dumikit na naman ang likod ko sa isang pader habang buhat niya. Thank goodness no one's around. Pero siguro kung mayroon man rin magdaan? Wala kaming magiging pakialam. We didn't want to end the kiss. Kahit ako, gusto ko na ituloy sagabal lang kapag nauubusan na ako ng hininga. "Open... the door," he whispered in between our kiss. Itinapat ko lang ang keycard at nang marinig ko ang tunog non ay si Luther na ang nagbukas ng pinto. He pushed me against the door, and when we both got inside ay ibinaba niya ako. Hindi pa rin namin pinuputol ang aming halikan. I dropped the keycard on the floor while we were both removing our clothes. Ngayon ay para na kaming may oras na hinahabol habang inaalis ang saplot ng isa't-isa. My body yearns to be touched by him. At nang wala na akong kahit anong suot ay
Nanatili pa kami ng ilang oras ni Zendaya sa pamamasyal at pagsashopping. Nang mag-alas syete ng gabi ay bumalik na rin kami sa hotel. We changed clothes at nag-dinner kami sa labas. She's all smiles, napangiti naman rin ako dahil kahit na medyo naabala kami kanina ay ito at masaya pa rin siya."Ate, thank you so much pala sa mga gifts mo, ha? Baka mapagalitan ako ni mommy at sabihin na nagpalibre ako sa 'yo!" she said."Oh, I'll talk to Tita Alice, then," sagot ko naman. She was hesitant to accept the gifts I have her. Pero minsan lang naman rin kasi kami magsama, at ito ang first out of town namin na dalawa."Sayang nga..." dagdag niya at nawala ang ngiti sa mga labi niya na ikinasalubong ng mga kilay ko."Why?""Ahh, sayang lang kasi ikaw ang gusto ko sanang makatuluyan ni Kuya Zack, ate. Pero may boyfriend ka na kasi, saka, feel ko na hindi mo talaga type si kuya."Sa narinig ko ay napagdikit ko naman ng mariin ang mga labi ko."Hindi ba kagusto-gusto si Kuya Zack, Ate Therese?"At
Catalina"Ate, okay ka lang? Parang hindi ka mapakali?"Ngumiti ako ng tipid kay Zendaya pagkalingon ko sa kaniya. "Y-Yes! I'm fine naman," sagot ko at sinundan ko pa ng pagtawa. Pero totoo 'yong napansin niya, hindi talaga ako mapakali! Paano ay nandito na kami sa Italy at kadarating lang namin tapos hindi ko pa rin nirereplyan si Luther. Hindi ko pa nasasabi sa kaniya na milya-milya na ang layo namin na dalawa.The last message I've sent to him was thanking him about the food he sent. Halos lahat naman ng 'yon ay ipinauwi ko rin kay Beauty kasi hindi ko mauubos. Edi ang bruha, tuwang-tuwa. At ito pa, nabanggit na naman niya ang tungkol sa pagbubuntis ko kuno. Talaga daw atang may laman na ang tiyan ko dahil bakit ang daming ipinadalang pagkain ni Luther. Of course, I told her na dahil nga may atraso!Nakumbisin naman ang Beauty kasi nakita namn rin niya ang iyak ko at naikwento ko ang nangyari sa opisina. Pero ngayon medyo guilty ako kasi sabi ng matinong parte ng isipan ko na hin
That was the reason holding me back from telling my story to Catalina. I am scared. The fear I had that she might really let me go because of this only increased even more after my mother showed up and was with her. "R-Rico..." Even when my eyes close, I can still remember everything vividly. The child named Rico Deroma, that poor young man who was selling anything to earn money. Who was doing everything to be with his mother. "Nanay, nakabenta na ho ako pero--" "Bakit isang-daang piso lang? Tatamad-tamad ka na naman!" Hindi naging madali ang lahat sa akin noong bata ako sa poder ng nanay. It was hell, but I was too caught up in the thought and mindset that I would do anything just to be with her, dahil sobrang mahal na mahal ko siya noon at ayokong mawalay sa kaniya, kahit na nasasaktan na ako. Kahit na... hindi na tama. "Doon ka muna kila Aling Berta. Maglilinis ka ng kulungan nila ng baboy. Bayad na kaya bilisan mo diyan. May raket rin pala ako pagkatapos ko sa club."
"Luther."The trauma my real mother gave was too much but I forgot about it after receiving love from the family who accepted me. Pero ngayon, sa isang iglap lang, sa ilang segundo na pagkakita ko rito ay bumalik lahat ng masasakit na alaala na 'yon."Luther, brother. What's happening to you?"Napapitlag ako sa medyo may kalakasan nang boses na 'yon at napaangat ako ng ulo. Nasalubong ko ang tingin ni Cyron. I gulped and then put down my hands. Umayos rin ako ng upo at napatingin sa likod niya."Kanina ka pa?" I asked after I turned to look at him again. hindi ko narinig na bumukas ang pinto o kahit ang mga yabag niya papalapit sa lalim ng iniisip ko."Yeah," tumango naman siya pero nasa mukha pa rin ang pagtataka. Humalukipkip rin siya sa harapan ko at pinakatitigan ako."Nag-away kayo ng girlfriend mo? Parang wala ka sa sarili, eh."Umiling ako sa kaniya at tumayo. Cyron then went to the sofa. Naupo siya doon habang ako ay kumuha ng alak. I felt his eyes were watching me. Nang makak
LutherIt was never my intention to hurt Catalina. I just didn’t expect to see my real mother after nearly twenty years of abandoning me. Hindi ko rin inaasahan na... nakatira ito mismo sa lupa na pagmamay-ari ni dad. I only found out when I visited the place the other day. Paalis na ako noon ng lugar dahil katulad ng inaasahan ko, hindi tatanggapin ng mga tao ang pera na iaalok ko para umalis. ----"Akala ninyong mayayaman, lahat matatapatan ng pera! Dito na lumaki at nagkaisip ang mga anak namin, narito ang mga kabuhayan namin. Kung tatanggapin namin ang offer mo na isang daang libo, sa tingin mo ikabubuhay namin 'yan agad? Mabilis lang 'yan lalagpas sa mga kamay namin sa dami ng gastusin.""Tama po ang sinabi ni Nita, sir. S-Saka ang isang daang libo bawat pamilya na bibigyan po ninyo ay baka ho sa pampagawa pa lang ng bahay. Kaya kung papayag ho kayo baka pwede na ibenta na lang ninyo sa amin itong lupa."Tatlo lamang ang nakaharap sa akin ngayon—dalawang babaeng may katandaan na
Am I... pregnant?Nagpabiling-biling ako sa kama habang iniisip ang sinabi ni Beauty kanina. Honestly, kahit ako syempre nagtataka rin sa mga nararamdaman ko, sa mga kilos ko. Also, for the past week, iba rin yung pagkain ko. I am always hungry, kahit anong pagkain ay kinakatakaman ko, kahit nga yung mga dating hindi ko naman kinakain ay gusto ko. Na-concious pa ako sa katawan ko dahil pakiramdam ko ay tumataba ako kakakain.And I like eating sweets, I woke up early, but most of the time I feel sleepy. "Sht talaga."Walang kwentang mga condom. Magli-leave talaga ako ng bad reviews sa mga brand ng condom na nagamit ni Luther dahil may nakalusot sa kaniya! Akala ko talaga ay safe, p-pero hindi kaya nung unang beses namin ginawa?Napabangon ako at kinuha ko ang cellphone ko. Nang balikan ko ang date kung kailan unang may nangyari sa amin ni Luther ay na-showeran niya talaga ako non. Pero safe ako that time! At imposible rin naman na 'yong nangyari nitong nakaraan lang nung nagtampo siya
"Catalina, baby...""Huwag mo akong ma-baby, hindi mo ako madaraan sa ganiyan. Magtrabaho ka na ulit. Ayan," lingon ko sa lalakeng nasa pinto na mukhang nagulat dahil sa pagtingin ko dito."May bisita ka at mukhang mahalaga kaya uuwi na ako."But he was persistent. Nang makalabas ako ng opisina niya ay nakasunod pa rin siya. Kaya ang ginawa ko ay nilingon ko siya at sinamaan ng tingin."Don't. Follow. Me."He swallowed hard and then looked at the paperbag I was holding. Nasa mukha niya ngayon ang pagsisisi at ako naman ay nakaramdam ulit ng matinding lungkot nang maalala ang pagkain na pinaglaanan ko ng ilang oras para sa kaniya."I'm sorry... for the food you made f-for me."My lips trembled and I cried again. Bwisit bakit ba ang iyakin ko na?!Hindi ako sumagot at tinalikuran na lang siya. Nang makapasok ako sa elevator ay doon ako nag-iiyak. Malakas ang loob ko at wala namang tao."Sa-sayang... ang sarap-sarap pa naman ng mga 'to, eh..."Umuwi na muna nga ako sa bahay ko. Ito rin na
I was rooted in my place and I couldn't move. Si Ate Meredith ang naglabas sa babae na tinulungan kong makaakyat dito para makaharap si Luther. And that old woman... who I didn't know was his real mother. Napahinga ako ng malalim at hindi pa rin siya tinitingnan. He was still standing not far from me, sa gilid ng mga mata ko ay nakakuyom ang mga kamay niya at mukhang nagpapakalma na siya ng sarili.My eyes then looked at the food I prepared on the floor. Ang sabaw ng iniluto ko ay tumapon na sa floor, naghalo na dahil nga sa dalawang putahe ang iniluto ko para sa kaniya. Muli akong napabuntong hininga at saka nilapitan ang pagkain. Kinuha ko 'yon at kinurot naman ang puso ko pagkasilip ng loob dahil basag nga ang pinaglagyan ko at nagkalat na rin ang kanin. Ingat na ingat ako dito kanina... My lips trembled. Tatlong oras ko ba naman 'to pinageffortan, eh. Pinalambot ko pa ng maigi yung buto-buto. Tapos masasayang lang? "Did that woman gave you that food para ibigay sa akin?"Narinig
Pagkalapit ko ay napatingin na sa akin si Chitita, ang mga mata niya ay parang nanghihingi ng tulong sa 'kin pero muling binalikan ang babae."Ma'am, hindi po talaga pwede, eh. Saka nasa meeting po si sir. Kung magpupumilit po kayong pumasok ay tatawag na po talaga ako ng guard."Nakita ko naman ang gulat sa mukha ng babae. But what she did next stunned me and break my heart."P-Pakiusap... sige na... nakikiusap ako... may tatlo akong anak at wala kaming malilipatan..." She kneeled. She was crying."K-Kilala rin ako ni Rico, pag nakita niya ako, kakausapin niya ako sigurado. Hindi ko lang siya naabutan kahapon nang magpunta siya sa lugar namin dahil nasa trabaho ako hanggang gabi. Nagmamakaawa ako, miss."Did I hear it right? This woman called Luther... Rico? Is she someone he knows? "Ma'am--" and because I couldn't take it, nagsalita na rin ako."It's okay, Chitita. Ako na ang bahala, isasabay ko siya paakyat. Kung may gawin na hindi maganda ay ako na ang mananagot," sabi ko dito."