Share

Chapter 5

Author: Pennieee
last update Huling Na-update: 2024-10-29 19:42:56

 I was nervously scratching my finger nails. Hindi ako mapakali habang hinihintay ko ulit ang tawag ni Zack para sabihin sa akin ang kalagayan ng Daddy. I thought everything is fine? ang sabi sa akin ni Mom last week ay naayos na ang gulo at nahuli na ang nagpapadala ng death threats pero ano 'to?

"Calm down, Catalina."

Napatigil ako sandali at sandaling huminto ang paghinga ko nang marinig ko ang baritonong boses ni Luther sa aking tabi. Gosh. Muntik ko nang makalimutan na siya ang nagmamaneho ng sasakyan at nasa tabi ko lang!

"How can I calm down if my father was shot?" hindi ko gustong tumaas ang boses ko pero sobra talaga ang takot na nararamdaman ko.

My lips are wet, my fingertips hurt because of nonstop picking of my nails. My heart is beating so fast. It's been half an hour, and Zack still hasn't called me. Sampung mensahe na ang naipadala ko at tinatanong ko ang kalagayan ni Dad.

Isang oras pa ang byahe para makarating sa St. Mary's hospital at ngayon ay gusto ko nang sabihin kay Luther na paliparin na niya ang sasakyan niya.

But this man beside me was just quietly driving. Hindi naman mabagal, mabilis naman pero may pag-iiingat.

"What did the man say when he called?"

I swallowed hard before answering. Hindi ko talaga maitago ang nararamdaman ko. It was my father...

"Tinamaan sa tagliran si Dad. T-The shot could be life threatening. Oh, God, hindi pa ako nakakabawi sa kaniya sa mga nagawa niya sa akin.I even refused to take over his company, and we had a small fight when I suggested he should just give up his position as the CEO."

My eyes heated up. Naninikip ang dibdib ko dahil sa takot at kaba. I love my father so much. And even if I know he wanted me to be the CEO, he respected my decision of not joining their business world. Pero nang malaman ko na may banta na sa buhay niya dahil sa kumpanya simula nang mas dumami ang mga investors at mas nakilala ang kumpanya ay sinabi ko kay Dad na i-give up na niya 'yon.

W-We don't need a lot of money... pero ayaw ng Daddy, eh. Sabi niya na mas mabuti pa raw na mamatay na nasa kaniya ang kumpanya kaysa mapunta sa mga halang ang kaluluwa. He doesn't want to let go of the company because he worked hard to build it, naiintindihan ko naman 'yon pero kung ganito at buhay niya ang kapalit mas mabuti pa na hayaan na niya'yon.

"W-Why do business run like this? bakit may sakitan? may pagbabanta?" I whispered. Pinalis ko agad ang tumulo na isang butil ng luha sa aking kanang pisngi.

"It always work in this way, Catalina. In order to be in a powerful seat everyone must fight for it."

"But, Dad owns a huge share! he worked hard for the company for years! it was his and--"

"Your father is Callix Trevor Rivanez. He is a huge person, he has a lot enemies not just inside of his company."

Marahas kong binalingan si Luther. He is still calmly driving. Nasa daan lang ang kaniyang mga mata pero sinasagot naman niya ang mga sinasabi ko at mga tanong.

"Why? he is a good person! I don't remember anything na ginawa ni Dad para mangyari ito sa kaniya... h-he is one of the kindest... he has a lot of friends..."

I bit my lower lip hard but when we stopped because of the traffic lights turned red, I heard he breathed harshly. As if he's having a hard time making me understand their 'world.'

"Sometimes, the people you consider friends can be your enemies, and not everyone close to you has good intentions."

After he said that, one of his hands let go of the steering wheel at nang humarap siya sa akin ay umangat ang kamay niyang 'yon at lumapat sa pang-ibabang labi ko. He pressed it harder and I let go.

"Stop biting your lip, it will bleed, Catalina."

Napalunok ako sa klase ng tingin na binibigay niya sa mga labi ko. I looked away when my heart started beating fast. Sa bintana ako humarap at tumalikod sa kaniya. When the car started, I touched my lower lip.

Why is he with me again?

Ipagda-drive ka lang, Thes. Iyon lang. Pagkatapos wala na.

Hindi na ako nagsalita pa sa buong byahe. When my phone vibrated and saw Zack's name on my screen agad kong sinagot 'yon.

"H-Hello, Zack? how's Daddy?"

"Hindi naman ganoon kalalim ang tama ng bala, Thes. Wait, huwag mong sabihin sa akin na nagda-drive ka na ngayon?"

Umiling ako agad kahit hindi naman niya 'yon nakikita. "N-No! hindi ako ang nagmamaneho."

"Then, who? anong oras na, Thes. Nag-taxi ka? it is still not safe."

Napabaling ako kay Luther, I saw his jaw tighten a little bit. I think he wanted to speak, but he's just waiting for me to finish the call.

"A-Ahm, a friend... ipinag-drive ako ng k-kaibigan ko."

Sa kalmadong pagmamaneho ni Luther simula kanina ay bigla itong pumihit ng preno na ikinagulat ko at ikinahawak ko sa braso niya.

"I'm sorry, a cat suddenly passed by," he said.

I saw nothing on the road!

"Who's that, Thes?"

Napaawang ang mga labi ko at bumitaw sa braso ni Luther nang muling umandar ang kotse niya.

"S-Siya yung kaibigan ko na ipinagmaneho ako. B-By the way, malapit na rin ako, Zack."

"Oh,that's good but I didn't know that you have a male friend, Thes."

"Just... recently," sinulyapan ko si Luther. His lips were moving, and his eyes became sharp as he looked at the road

"Okay. Pero, huwag ka na masyadong mag-alala. Papunta na rin pala dito ang Mom mo at si Caitlin. They heard about what happened from my father."

They're on the way, too? pero bakit walang mensahe sa akin ang Mom at si Caitlin?

"Sinabi kaya ni Tito na a-alam ko na?"

"No. I heard their conversation. Ang kausap lang ni Dad ay ang mom mo and he just informed her what happened. Saka, hindi ko rin binanggit kay Dad na sinabi ko sa 'yo but Tita said that she and Caitlin are on the way now baka mauna sa iyo dahil mas malapit ang lokasyon nila."

Even in this situation, I felt like I am not part of them. Ilang beses na rin ba? the surprise parties for Dad, I was always out. It's Mom and Caitlin who always make the plan. Ako ay iba palagi. The events of the family, if hindi ang Dad ang magsasabi, malalaman ko sa iba.

My heart clenched. I heard Zack told me that he will wait for me outside of the hospital. Wala sa sariling sinagot ko na lang ito na malapit na. I said that I'll arrive in ten minutes. Pagkababa ko ng cellphone ay inilagay ko 'yon agad sa loob ng bag ko.

"Just drop me off at the drugstore near the hospital, Luther."

Sa gilid ng mga mata ko ay nakita kong napabaling siya sa akin pero hindi siya sumagot. I assumed that was his answer.

Naalala ko ang ganap sa aming dalawa kanina. How we were both in heat and ready to devour each other. Nakita ko na rin ng malinaw ang makakapagpalasap sa akin ng langit at naramdaman ko na ang ligaya na dulot ng mga kamay niya. I was enjoying his company actually, how he make me feel the pleasure. Pero yung pagkasabik ko na madiligan ay hindi nga natuloy.

Sayang.

Pero hindi ko inaasahan na mangungulit rin ang isang ito dahil hindi niya talaga ako hinayaan na magmaneho.

Pabor 'yon sa akin dahil parehong mga kamay ko ngayon ang nanginginig sa pag-aalala kay Dad.

When I spotted the place where Luther could drop me off, I looked at him.

"Diyan na lang ako sa 24/7 Drugstore."

I took my phone again, looked at myself in the camera. Fixed my hair but when the speed of the car didn't slow and we already passed by the drugstore, ang bilis ng paglingon ko sa katabi ko.

"Luther, hindi mo ba ako narinig?"

"I didn't say that I'd drop you off there, Catalina, ihahatid kita hanggang sa loob," sandali niya akong tinitigan. It was as if he's telling me not to argue about that. Ang suplado pa!

"W-What? there's no need! stop the car at dito mo na lang ako ibaba!"

"The place is still a few minutes' walk from the hospital, and it's too dark here for you to walk alone."

Ang kulit rin ngang talaga! eh, hindi siya pwedeng makita ni Zack na kasama ko! of course Zack would recognize him! oh please! he is not just a nobody!

He is Luther Rico Valleje!

Kaugnay na kabanata

  • The Billionaire's Sweet Psycho   Chapter 6

    Ngayon ay nagsisisi na ako at pumayag pa ako na ihatid ni Luther sa hospital. Buong akala ko naman kasi ay ihahatid lang talaga niya ako at aalis rin pero ito at hindi niya naman sinunod ang gusto ko kahit nakailang pagpapasalamat na ako sa kabutihan niya.And what's worse? He even went inside the hospital with me!Ngayon ay iniisip ko kung ano ang isasagot ko sakaling makita siya ni Zack at tanungin ako dahil nga wala naman akong ibang kaibigan na lalake maliban sa kaniya. Hindi naman rin madaling mapaniwala ang isang 'yon, specially if the man who's with me is a Valleje.Kilalang-kilala ang pamilya ng mga ito. Pati nga yung fiancè ni Thaliana na kapatid nitong si Luther.Hahh. What am I gonna tell them? At paano rin kung narito na sila Mommy?Maniwala kaya sila kung sasabihin ko na magkaibigan kami ni Luther?Right! I will just tell them that Luther and I are very good friends.Gumana kaagad ang utak ko doon. Tumigil ako sandali sa pagmamadali upang pumunta sa silid ni Dad at hinawa

  • The Billionaire's Sweet Psycho   Chapter 7

    I was a model.A lot of brand owners and international fashion directors noticed me and offered big projects. Unfortunately, my sister, who's also pursuing a modeling career, was left behind. That's when mom talked to me.She said I need to step out of the spotlight for Caitlin to shine. Ibinigay ko 'yon. Isinuko ko kahit mahal na mahal ko ang pagmomodelo. Hindi ko na ipinaglaban ang gusto ko dahil sa atensyon at pagmamahal na nais ko mula sa kanila ni Mom. Ipinagpalit ko ang trabaho na pangarap at mahal ko para sa kanila dahil para sa akin ay mas mahalaga ang pamilya.Sometimes, they care, sometimes they don't. At tuwang-tuwa na ako sa tuwing mabibigyan nila kahit kaunti ng kanilang atensyon.I feel sorry for myself because it's like I'm begging for their love. Naisip ko nang baka hindi ako anak ni Mom dahil iba ang turing niya sa akin but that's impossible.A lot of people saying that we looked a like. Ang Mommy ang kamukha ko, at si Caitlin naman ay ang Dad."I am sorry for making

  • The Billionaire's Sweet Psycho   Chapter 8

    Luther didn't even ask me if I was sure about what I wanted. He didn't even seem hesitant. Right now, I feel like he will follow everything I say tonight. Iyon ang nakikita ko sa mukha niya pagkatapos ko na sabihin ang gusto ko. And after I got into his car earlier, he drove silently until we found a hotel—correction, not just any hotel, but the most expensive one. Alam ko itong Rigals' Hotel.Or maybe this place is just near?Actually, I didn't expect anything from him since we just happen to know each other because of Thaliana and her fiance. Pero, malinaw naman sa akin kung ano ang gusto niya--at alam ko na alam rin niya kung ano lang ang gusto ko rin sa kaniya.We just both wanted each other's body.Si Luther ang kumausap sa receptionist. I was just behind him waiting. Nakahalukipkip ako at nililibutan ng tingin itong hotel. Walang mga tao kaming kasabay, wala rin akong ibang naririnig maybe because it's already 3:00 am.Sinulyapan ko pa ang oras sa cellphone na hawak ko para maka

  • The Billionaire's Sweet Psycho   Chapter 9

    Again, Luther's jaw clenched. Making him look more impatient about what we're going to do. Pero pinatahimik lang rin niya ang mga labi ko nang malalim na halik. Napadaing akong muli lalo nang dumikit na naman ang likod ko sa isang pader habang buhat niya. Thank goodness no one's around. Pero siguro kung mayroon man rin magdaan? Wala kaming magiging pakialam. We didn't want to end the kiss. Kahit ako, gusto ko na ituloy sagabal lang kapag nauubusan na ako ng hininga. "Open... the door," he whispered in between our kiss. Itinapat ko lang ang keycard at nang marinig ko ang tunog non ay si Luther na ang nagbukas ng pinto. He pushed me against the door, and when we both got inside ay ibinaba niya ako. Hindi pa rin namin pinuputol ang aming halikan. I dropped the keycard on the floor while we were both removing our clothes. Ngayon ay para na kaming may oras na hinahabol habang inaalis ang saplot ng isa't-isa. My body yearns to be touched by him. At nang wala na akong kahit anong suot ay

  • The Billionaire's Sweet Psycho   Chapter 10

    Itinaas ko ang isang paa ko at pinadaan 'yon sa dibdib ni Luther pababa sa kaniyang matigas na tiyan hanggang sa kaniyang kahabaan. My toes reached its tip and I saw Luther shook his head while smirking.He's enjoying this so much... and so am I.I spready my legs wider in front of him, at nang bumalik ang tingin ni Luther sa aking gitna ay nakita ko ang pandidilim ng mga labi niya. Muling nagtagis ang kaniyang bagang habang nagtataas baba ang dibdib. Nang maayos siyang lumuhod sa gitna ng mga hita ko ay hinawakan niya ang aking isang binti at hinimas."Soaked for me..." halos hindi ko marinig na sabi niya.I swallowed hard when I saw Luther lick his fingers, then his wet hand went on my womanhood. Rubbing it on my wetness. Napasinghap ako nang habang tumatagal ang pagkilos ng kamay niya ay mas dumidiin 'yon. Ngunit hindi rin nagtagal ang ginagawa niya dahil muli na bumaba ang mukha niya at sinimulan naman paraanin ang dila niya sa hiwa ng aking pagka'ba'bae."A-Aaahhh..." a long moan

  • The Billionaire's Sweet Psycho   Chapter 11

    "Uhm, Ma'am, do you need help?" I stopped walking slowly when I heard a voice behind me. Dahan-dahan ako na napailing kasabay ng pag-angat ng kamay ko. "N-No. I am fine," I said and smiled. Pero hindi ata ngiti ang nagawa ko sa isang nagmamagandang loob na room attendant kung hindi ngiwi. Nakatingin siya sa akin ng may pagtataka at pag-aalala. Siguro ay ang nasa isip niya kung ano ang nangyari sa akin at iika-ika ako na naglalakad habang ang palad ay nakalapat sa pader. "Ganoon po ba, ma'am. Sigurado po kayo?" "Hmm. Sigurado ako. Okay na okay lang," sagot ko pa. Nang manatili ito sa harapan ko at mukhang nagdadalawang isip pa kung iiwan ako ay mas pinalawak ko ang ngiti ko para makumbinsi ito na ayos lang ako. My eyes even closed because I was trying so hard. Nang tumango ang room attendant at nagsimulang maglakad muli ay napabuntong hininga ako. I silently cursed. My legs are fckng shaking, my chichi are damn throbbing in pain. At ito... as usual after ng one hot night with a

  • The Billionaire's Sweet Psycho   Chapter 12

    I didn't give in. I still have some pride left in me at ayokong isipin naman ni Luther na easy to get ako kahit talagang nasarapan ako ng sobra sa mga pinaggagawa namin. Pero hindi ko naman ide-deny na ayokong maulit ang nangyari kasi napaka-plastic ko naman sa parte na 'yon. I enjoyed Luther's hot company. He's not an asshole. Honestly, ang sweet nga niya, eh. Caring even when he's so gigil na gigil and oh gosh, let's mention it. He's a freaking gentleman--well, first when we were at my house. He asked many times kung itutuloy pa ba namin and then he didn't left me alone at the hospital and waited for me. He proved that to me even more when we were in bed, sa hotel na. Na pwede pa lang maging gentleman pa rin siya kahit hindi na halos makapagpigil sa gigil. Pero sa seryosong usapan, I don't think what happened should be repeated, not that I will look for another man to do it again, siguro it's only just my curiosity about sx and what if feels like. Ngayon na naranasan ko na ay okay

  • The Billionaire's Sweet Psycho   Chapter 13

    "You need to go down in your position. Just ask for help to Uncle Tan, isa pa ay si Tyler naman nagpapakitang gilas na rin sa kumpanya nila. They will help you. Just open other businesses. Or bumili ng lupa at pagsakahan, makakatulong pa tayo sa mga nasa probinsya. Maraming magsasaka ang mabibigyan ng trabaho at--""I thank you for always thinking about me, anak. But, I cannot just leave, sa tingin mo ba ay ganoon kabait ang Uncle Tan mo? He's not like me, he's ruthless when it comes to running a company. Kawawa naman ang mga empleyado ko."Ugh. Dad and his kindness! Nakuha ko rin naman ito sa kaniya, ang pagmamalasakit sa kapwa pero kasi over-over naman yung kaniya. Kahit may threats na ay wala siyang pakialam."Your life is important to them also, dad. Mauunawaan nila kung bababa ka na sa pwesto at magpapahinga.""Catalina, I am only fifty-five, darling. Masyado pang maaga para mag-retire.""For a peaceful life, Dad! Iyong walang panganib! Hindi ganito na hinahabol ka ng mga bala a-

Pinakabagong kabanata

  • The Billionaire's Sweet Psycho   Chapter 109

    Nanatili pa kami ng ilang oras ni Zendaya sa pamamasyal at pagsashopping. Nang mag-alas syete ng gabi ay bumalik na rin kami sa hotel. We changed clothes at nag-dinner kami sa labas. She's all smiles, napangiti naman rin ako dahil kahit na medyo naabala kami kanina ay ito at masaya pa rin siya."Ate, thank you so much pala sa mga gifts mo, ha? Baka mapagalitan ako ni mommy at sabihin na nagpalibre ako sa 'yo!" she said."Oh, I'll talk to Tita Alice, then," sagot ko naman. She was hesitant to accept the gifts I have her. Pero minsan lang naman rin kasi kami magsama, at ito ang first out of town namin na dalawa."Sayang nga..." dagdag niya at nawala ang ngiti sa mga labi niya na ikinasalubong ng mga kilay ko."Why?""Ahh, sayang lang kasi ikaw ang gusto ko sanang makatuluyan ni Kuya Zack, ate. Pero may boyfriend ka na kasi, saka, feel ko na hindi mo talaga type si kuya."Sa narinig ko ay napagdikit ko naman ng mariin ang mga labi ko."Hindi ba kagusto-gusto si Kuya Zack, Ate Therese?"At

  • The Billionaire's Sweet Psycho   Chapter 108

    Catalina"Ate, okay ka lang? Parang hindi ka mapakali?"Ngumiti ako ng tipid kay Zendaya pagkalingon ko sa kaniya. "Y-Yes! I'm fine naman," sagot ko at sinundan ko pa ng pagtawa. Pero totoo 'yong napansin niya, hindi talaga ako mapakali! Paano ay nandito na kami sa Italy at kadarating lang namin tapos hindi ko pa rin nirereplyan si Luther. Hindi ko pa nasasabi sa kaniya na milya-milya na ang layo namin na dalawa.The last message I've sent to him was thanking him about the food he sent. Halos lahat naman ng 'yon ay ipinauwi ko rin kay Beauty kasi hindi ko mauubos. Edi ang bruha, tuwang-tuwa. At ito pa, nabanggit na naman niya ang tungkol sa pagbubuntis ko kuno. Talaga daw atang may laman na ang tiyan ko dahil bakit ang daming ipinadalang pagkain ni Luther. Of course, I told her na dahil nga may atraso!Nakumbisin naman ang Beauty kasi nakita namn rin niya ang iyak ko at naikwento ko ang nangyari sa opisina. Pero ngayon medyo guilty ako kasi sabi ng matinong parte ng isipan ko na hin

  • The Billionaire's Sweet Psycho   Chapter 107

    That was the reason holding me back from telling my story to Catalina. I am scared. The fear I had that she might really let me go because of this only increased even more after my mother showed up and was with her. "R-Rico..." Even when my eyes close, I can still remember everything vividly. The child named Rico Deroma, that poor young man who was selling anything to earn money. Who was doing everything to be with his mother. "Nanay, nakabenta na ho ako pero--" "Bakit isang-daang piso lang? Tatamad-tamad ka na naman!" Hindi naging madali ang lahat sa akin noong bata ako sa poder ng nanay. It was hell, but I was too caught up in the thought and mindset that I would do anything just to be with her, dahil sobrang mahal na mahal ko siya noon at ayokong mawalay sa kaniya, kahit na nasasaktan na ako. Kahit na... hindi na tama. "Doon ka muna kila Aling Berta. Maglilinis ka ng kulungan nila ng baboy. Bayad na kaya bilisan mo diyan. May raket rin pala ako pagkatapos ko sa club."

  • The Billionaire's Sweet Psycho   Chapter 106

    "Luther."The trauma my real mother gave was too much but I forgot about it after receiving love from the family who accepted me. Pero ngayon, sa isang iglap lang, sa ilang segundo na pagkakita ko rito ay bumalik lahat ng masasakit na alaala na 'yon."Luther, brother. What's happening to you?"Napapitlag ako sa medyo may kalakasan nang boses na 'yon at napaangat ako ng ulo. Nasalubong ko ang tingin ni Cyron. I gulped and then put down my hands. Umayos rin ako ng upo at napatingin sa likod niya."Kanina ka pa?" I asked after I turned to look at him again. hindi ko narinig na bumukas ang pinto o kahit ang mga yabag niya papalapit sa lalim ng iniisip ko."Yeah," tumango naman siya pero nasa mukha pa rin ang pagtataka. Humalukipkip rin siya sa harapan ko at pinakatitigan ako."Nag-away kayo ng girlfriend mo? Parang wala ka sa sarili, eh."Umiling ako sa kaniya at tumayo. Cyron then went to the sofa. Naupo siya doon habang ako ay kumuha ng alak. I felt his eyes were watching me. Nang makak

  • The Billionaire's Sweet Psycho   Chapter 105

    LutherIt was never my intention to hurt Catalina. I just didn’t expect to see my real mother after nearly twenty years of abandoning me. Hindi ko rin inaasahan na... nakatira ito mismo sa lupa na pagmamay-ari ni dad. I only found out when I visited the place the other day. Paalis na ako noon ng lugar dahil katulad ng inaasahan ko, hindi tatanggapin ng mga tao ang pera na iaalok ko para umalis. ----"Akala ninyong mayayaman, lahat matatapatan ng pera! Dito na lumaki at nagkaisip ang mga anak namin, narito ang mga kabuhayan namin. Kung tatanggapin namin ang offer mo na isang daang libo, sa tingin mo ikabubuhay namin 'yan agad? Mabilis lang 'yan lalagpas sa mga kamay namin sa dami ng gastusin.""Tama po ang sinabi ni Nita, sir. S-Saka ang isang daang libo bawat pamilya na bibigyan po ninyo ay baka ho sa pampagawa pa lang ng bahay. Kaya kung papayag ho kayo baka pwede na ibenta na lang ninyo sa amin itong lupa."Tatlo lamang ang nakaharap sa akin ngayon—dalawang babaeng may katandaan na

  • The Billionaire's Sweet Psycho   Chapter 104

    Am I... pregnant?Nagpabiling-biling ako sa kama habang iniisip ang sinabi ni Beauty kanina. Honestly, kahit ako syempre nagtataka rin sa mga nararamdaman ko, sa mga kilos ko. Also, for the past week, iba rin yung pagkain ko. I am always hungry, kahit anong pagkain ay kinakatakaman ko, kahit nga yung mga dating hindi ko naman kinakain ay gusto ko. Na-concious pa ako sa katawan ko dahil pakiramdam ko ay tumataba ako kakakain.And I like eating sweets, I woke up early, but most of the time I feel sleepy. "Sht talaga."Walang kwentang mga condom. Magli-leave talaga ako ng bad reviews sa mga brand ng condom na nagamit ni Luther dahil may nakalusot sa kaniya! Akala ko talaga ay safe, p-pero hindi kaya nung unang beses namin ginawa?Napabangon ako at kinuha ko ang cellphone ko. Nang balikan ko ang date kung kailan unang may nangyari sa amin ni Luther ay na-showeran niya talaga ako non. Pero safe ako that time! At imposible rin naman na 'yong nangyari nitong nakaraan lang nung nagtampo siya

  • The Billionaire's Sweet Psycho   Chapter 103

    "Catalina, baby...""Huwag mo akong ma-baby, hindi mo ako madaraan sa ganiyan. Magtrabaho ka na ulit. Ayan," lingon ko sa lalakeng nasa pinto na mukhang nagulat dahil sa pagtingin ko dito."May bisita ka at mukhang mahalaga kaya uuwi na ako."But he was persistent. Nang makalabas ako ng opisina niya ay nakasunod pa rin siya. Kaya ang ginawa ko ay nilingon ko siya at sinamaan ng tingin."Don't. Follow. Me."He swallowed hard and then looked at the paperbag I was holding. Nasa mukha niya ngayon ang pagsisisi at ako naman ay nakaramdam ulit ng matinding lungkot nang maalala ang pagkain na pinaglaanan ko ng ilang oras para sa kaniya."I'm sorry... for the food you made f-for me."My lips trembled and I cried again. Bwisit bakit ba ang iyakin ko na?!Hindi ako sumagot at tinalikuran na lang siya. Nang makapasok ako sa elevator ay doon ako nag-iiyak. Malakas ang loob ko at wala namang tao."Sa-sayang... ang sarap-sarap pa naman ng mga 'to, eh..."Umuwi na muna nga ako sa bahay ko. Ito rin na

  • The Billionaire's Sweet Psycho   Chapter 102

    I was rooted in my place and I couldn't move. Si Ate Meredith ang naglabas sa babae na tinulungan kong makaakyat dito para makaharap si Luther. And that old woman... who I didn't know was his real mother. Napahinga ako ng malalim at hindi pa rin siya tinitingnan. He was still standing not far from me, sa gilid ng mga mata ko ay nakakuyom ang mga kamay niya at mukhang nagpapakalma na siya ng sarili.My eyes then looked at the food I prepared on the floor. Ang sabaw ng iniluto ko ay tumapon na sa floor, naghalo na dahil nga sa dalawang putahe ang iniluto ko para sa kaniya. Muli akong napabuntong hininga at saka nilapitan ang pagkain. Kinuha ko 'yon at kinurot naman ang puso ko pagkasilip ng loob dahil basag nga ang pinaglagyan ko at nagkalat na rin ang kanin. Ingat na ingat ako dito kanina... My lips trembled. Tatlong oras ko ba naman 'to pinageffortan, eh. Pinalambot ko pa ng maigi yung buto-buto. Tapos masasayang lang? "Did that woman gave you that food para ibigay sa akin?"Narinig

  • The Billionaire's Sweet Psycho   Chapter 101

    Pagkalapit ko ay napatingin na sa akin si Chitita, ang mga mata niya ay parang nanghihingi ng tulong sa 'kin pero muling binalikan ang babae."Ma'am, hindi po talaga pwede, eh. Saka nasa meeting po si sir. Kung magpupumilit po kayong pumasok ay tatawag na po talaga ako ng guard."Nakita ko naman ang gulat sa mukha ng babae. But what she did next stunned me and break my heart."P-Pakiusap... sige na... nakikiusap ako... may tatlo akong anak at wala kaming malilipatan..." She kneeled. She was crying."K-Kilala rin ako ni Rico, pag nakita niya ako, kakausapin niya ako sigurado. Hindi ko lang siya naabutan kahapon nang magpunta siya sa lugar namin dahil nasa trabaho ako hanggang gabi. Nagmamakaawa ako, miss."Did I hear it right? This woman called Luther... Rico? Is she someone he knows? "Ma'am--" and because I couldn't take it, nagsalita na rin ako."It's okay, Chitita. Ako na ang bahala, isasabay ko siya paakyat. Kung may gawin na hindi maganda ay ako na ang mananagot," sabi ko dito."

DMCA.com Protection Status