"Let's buy pregnancy test kits. Iba ang pakiramdam ko sa inaakto mo."And we did that. Bumalik kami sa convenience store kung saan siya bumili ng ice cream. Tangi and I went out. She grabbed five pregnancy test kits and stood in line to pay, and I couldn’t help but glance at the PTs. I gulped, a feeling of coldness invading my system, and I didn’t know... it felt like I wanted to buy another one and try..."Thes, let's go!"Nang marinig ko ang excited na boses ni Tangi, napalingon ako sa kaniya. Hawak na niya at bayad na ang mga PTS."Ah, yes... Let's go!" pinasigla ko ulit ang boses ko at lumabas na kami. But my mind was filled with wanting to buy another PTs. Dapat ata lima yung binili ko non at ginamit p-paano pala kung unang try lang kaya negative? Ngayon gusto ko man na bumili kaso makikita naman ni Tangi, for sure tatanungin niya ako agad.Aahh. Later! Mamaya talaga!Bumalik kami sa bahay ni Tangi. At kahit ako, kinakabahan habang hinihintay siya. Nanlalamig rin ang mga kamay ko
Before reading this mas okay po if mabasa muna ninyo ang kwento ni Thaliana at Rozzean. Ang title po ay The Billionaire's Playmate. Thank youu! WARNING mature content. This story is specifically for adults and therefore may be unsuitable for children under 17. This is a work of fiction. Names, characters, business, events and incidents are the products of the author's imagination. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental. Pasensiya na rin po sa grammars and typos! Thank you so much! Maraming mature content ang kwento ni Thes at Luther. If umay na po sa mga spg skip na lang po ang story ha sayang ang coins. May mga terms rin na maaaring hindi magustuhan. Kaya po may warning na. Hehe. Masyadong bulgar ang ibang mga salita kaya if di po ninyo gusto ang ganito story, skip na lang po, ha? Thank you so much! The Billionaire’s Sweet Psycho by: Pennieee Therese Catalina Rivanez "How dare you disobey me?!" Malakas na tumama sa aki
Hindi ako ang tipo ng babae na pupunta sa bar para maghanap ng lalake na maikakama ko. Hindi naman ako ganoon katigang, 'no? saka isa pa, kahit naman masama ang bibig ko at kung ano-ano ang lumalabas na salita sa akin ay close na close pa ang chichipipay ko. Virgin pa ako. "A-Ay sandali..." Tumigil si Luther sa paghalik sa akin nang makarating kami sa silid ko sa aking bahay. Hindi ko inaasahan na magkakaroon kami ng ganitong eksena. I met him unexpectedly in my bar because he's looking for my friend Thaliana Tangi. Natatandaan ko pa, nasa worst state ako at pinipilit ng mga lalakeng nakasayaw ko sa bar na sumama sa kanila. Luther went to me at ipinagtanggol ako sa mga lalake na nais maka-score sa akin. Lasing na lasing ako noon, nahimasmasan lang ako nang makita ko kung paano siya makipagsapakan sa mga lalake. "B-Be careful!" sigaw ko. But he's so skilled kahit mag-isa lang siya! I can't stand straight. Nang umikot ang paningin ko ay napadausdos ako at napasandal sa pad
Luther bent down and kiss me again. His kiss was hard and needy. Lumakad ang mga kamay niya sa aking balikat at ibinaba ang suot kong gown. Para akong lalagnatin hindi dahil sa alak kung hindi dahil sa halik na ginagawa niya. He's actually my first kiss at talagang memorable dahil nang halikan niya ako noon sa labas ng bar ko ay parang ayaw niya nang bitawan ang mga labi ko. And right now he's giving me the same feeling again. His sweet kisses, the softness of it while moving on my lips. "Ang sarap mo naman," naibulalas ko nang humiwalay ang mga labi niya sa akin. I heard Luther chuckled. Oh, gosh! wala pa man Therese sumasarap ka na! halik pa lang 'yon! Nahihiya na iniiwas ko ang aking tingin. Nag-iinit ang aking buong mukha. Damn. Nang ibalik ko ang aking mga mata kay Luther na nakahubad sa aking harapan ay nakagat ko ang aking pang-ibabang labi. "I don't want us to continue if you are still drunk. Ayoko na kinabukasan ay akusahan mo ako na sinamantala ko ang kalas
Nagulat talaga ako nang marinig ko ang sinabi ni Luther. Kapag daw malalim ang narating ay mahaba! jusko. Baka kung saan iyon makarating kung ganoon? sana hinayaan muna niya akong masukat para manlang makapagdesisyon ako kung kakayanin ko ba 'yon o hindi. Baka madala pa ako sa ospital at baka madisgrasya pa ang chichipipay ko kapag itinuloy namin. "Teka, sandali!" sabi ko at itinulak ko siya para mapalayo sa akin. Napatingin ako sa kaniyang kanang kamay. Ang higpit ng kapit non sa aking baywang. "B-Bitaw muna! taympers!" Nagsalubong ang mga kilay ni Luther habang nakatingin sa akin. "What? taympers? I think it's time freeze?" tanong niya. "G-Ganoon na rin 'yon! saka teka! Sandali lang! hinto muna!" Bumangon ako at nang bababa sana sa kama ay hinawakan niya ako sa baywang ng mahigit. Napatili akong muli nang bumagsak ako at mapasandal sa dibdib niya. Now he was on my back and was holding me on my waist so tight. Nang maramdaman ko ang matigas na bagay sa likod
I was nervously scratching my finger nails. Hindi ako mapakali habang hinihintay ko ulit ang tawag ni Zack para sabihin sa akin ang kalagayan ng Daddy. I thought everything is fine? ang sabi sa akin ni Mom last week ay naayos na ang gulo at nahuli na ang nagpapadala ng death threats pero ano 'to? "Calm down, Catalina." Napatigil ako sandali at sandaling huminto ang paghinga ko nang marinig ko ang baritonong boses ni Luther sa aking tabi. Gosh. Muntik ko nang makalimutan na siya ang nagmamaneho ng sasakyan at nasa tabi ko lang! "How can I calm down if my father was shot?" hindi ko gustong tumaas ang boses ko pero sobra talaga ang takot na nararamdaman ko. My lips are wet, my fingertips hurt because of nonstop picking of my nails. My heart is beating so fast. It's been half an hour, and Zack still hasn't called me. Sampung mensahe na ang naipadala ko at tinatanong ko ang kalagayan ni Dad. Isang oras pa ang byahe para makarating sa St. Mary's hospital at ngayon ay gu
Ngayon ay nagsisisi na ako at pumayag pa ako na ihatid ni Luther sa hospital. Buong akala ko naman kasi ay ihahatid lang talaga niya ako at aalis rin pero ito at hindi niya naman sinunod ang gusto ko kahit nakailang pagpapasalamat na ako sa kabutihan niya.And what's worse? He even went inside the hospital with me!Ngayon ay iniisip ko kung ano ang isasagot ko sakaling makita siya ni Zack at tanungin ako dahil nga wala naman akong ibang kaibigan na lalake maliban sa kaniya. Hindi naman rin madaling mapaniwala ang isang 'yon, specially if the man who's with me is a Valleje.Kilalang-kilala ang pamilya ng mga ito. Pati nga yung fiancè ni Thaliana na kapatid nitong si Luther.Hahh. What am I gonna tell them? At paano rin kung narito na sila Mommy?Maniwala kaya sila kung sasabihin ko na magkaibigan kami ni Luther?Right! I will just tell them that Luther and I are very good friends.Gumana kaagad ang utak ko doon. Tumigil ako sandali sa pagmamadali upang pumunta sa silid ni Dad at hinawa
I was a model.A lot of brand owners and international fashion directors noticed me and offered big projects. Unfortunately, my sister, who's also pursuing a modeling career, was left behind. That's when mom talked to me.She said I need to step out of the spotlight for Caitlin to shine. Ibinigay ko 'yon. Isinuko ko kahit mahal na mahal ko ang pagmomodelo. Hindi ko na ipinaglaban ang gusto ko dahil sa atensyon at pagmamahal na nais ko mula sa kanila ni Mom. Ipinagpalit ko ang trabaho na pangarap at mahal ko para sa kanila dahil para sa akin ay mas mahalaga ang pamilya.Sometimes, they care, sometimes they don't. At tuwang-tuwa na ako sa tuwing mabibigyan nila kahit kaunti ng kanilang atensyon.I feel sorry for myself because it's like I'm begging for their love. Naisip ko nang baka hindi ako anak ni Mom dahil iba ang turing niya sa akin but that's impossible.A lot of people saying that we looked a like. Ang Mommy ang kamukha ko, at si Caitlin naman ay ang Dad."I am sorry for making
"Let's buy pregnancy test kits. Iba ang pakiramdam ko sa inaakto mo."And we did that. Bumalik kami sa convenience store kung saan siya bumili ng ice cream. Tangi and I went out. She grabbed five pregnancy test kits and stood in line to pay, and I couldn’t help but glance at the PTs. I gulped, a feeling of coldness invading my system, and I didn’t know... it felt like I wanted to buy another one and try..."Thes, let's go!"Nang marinig ko ang excited na boses ni Tangi, napalingon ako sa kaniya. Hawak na niya at bayad na ang mga PTS."Ah, yes... Let's go!" pinasigla ko ulit ang boses ko at lumabas na kami. But my mind was filled with wanting to buy another PTs. Dapat ata lima yung binili ko non at ginamit p-paano pala kung unang try lang kaya negative? Ngayon gusto ko man na bumili kaso makikita naman ni Tangi, for sure tatanungin niya ako agad.Aahh. Later! Mamaya talaga!Bumalik kami sa bahay ni Tangi. At kahit ako, kinakabahan habang hinihintay siya. Nanlalamig rin ang mga kamay ko
Nang gabing 'yon, hindi rin ako nakatiis. Nagpaalam ako sa mga kaklase ko na mauuna na akong umuwi. I couldn't stay there while thinking about Luther, patuloy ko siyang tinatawagan, walang tigil. Nang makauwi na ako sa bahay ay pabalik-balik ako, hanggang sa mag-ring ang cellphone ko. Akala ko si Luther Rico na 'yon eh, pero bagsak ang mga balikat ko nang makita ko na si Beauty pala.She asked when I’d be coming back and got surprised when I told her I was already home. She asked what happened, and since I was still waiting for Luther’s call, sinabi ko sa kanya na magme-message na lang ako. Beauty then told me to calm down. I assured her she wasn’t at fault and apologized because she was the one who told Luther I was in Gabaldon, thinking he might still be there, looking for me.At sa paghihintay ko naman sa tawag ni Luther ay hindi ko na rin namalayan na nakatulog na pala ako sa sofa sa living room ko. Pero sandali lang 'yon dahil bandang alas-tres ng madaling araw ay nagising rin ak
Napalunok ako at napabuntong hininga ng malalim. Here we are again. "You really don't understand that I need time right now, Luther Rico. Iyon lang muna ang hinihingi ko."I can feel Hunter's intense gaze at me, tiningnan ko sya, like making him feel that he's listening to a private conversation and it's not good. Nang hindi naman siya natinag at seryoso pa rin ang mga mata na nakatuon sa akin ay tumalikod ako at nagsimulang maglakad."Hindi ako mag-iisip ng ganito kung sa tingin ko oras lang ang hinihingi mo.""Luther, napapagod na akong magpaliwanag. At sa tuwing mag-uusap tayo ng hindi ako okay, paulit-ulit lang rin naman ang mga sinasabi ko."I feel that he doesn't want to lose me, I appreciate that, nalaman ko na talagang mahal niya ako, and deep inside me I know kahit galit ako at tinakbuhan siya at ayaw ko siyang makita, sa kabila ng lahat ng 'yon ay mahal na mahal ko pa irn siya at may balak akong bumalik sa kaniya pero kasi ngayon, we both need time to contemplate about the
I sighed, not in frustration but in a sense of quiet defeat. Alam ko namang hindi rin talaga papatalo itong si Chandra. But then again, we're not even in an argument to begin with."At wait, nagkita na ba kayo ni Hunter?"Sa sumunod na tanong naman niya ay napataas ng sabay ang mga kilay ko. Iyong pagbanggit niya kasi ng pangalan... ngiting-ngiti pa siya at may ibang kahulugan ang ekspresyon ng mukha niya. Napailing ako doon."Chandra, I know that smile."Seatmate ko si Hunter noon, siya yung madalas na binubully ng ibang mga kaklase namin kasi crush nga ako. Ako pa ang nagtatanggol sa kaniya dati. Natandaan ko na irita si Zack dito kasi nga madalas kong tinutulungan noon."Oh, bakit? Iba na siya ngayon, Therese. Magugulat ka talaga pag nakita mo! Saka siya rin kasi ang nangulit kay Aina para papuntahin ka. Hindi ko lang alam kung bakit hindi pa siya ang nag-message sa 'yo. Torpe pa rin."Nagsalubong naman ang mga kilay ko. "Ang tagal na ng panahon, Chandra. Anong torpe ka diyan.""To
Beauty: Kumusta ka jan, Miss Thes? Ano? Natagpuan ka ba ni Sir Pogi? Hindi ka mahahanap non at nasa Gabaldon 'yon ngayon panigurado.Napabuntong hininga ako habang sinasagot ang nabasa kong mensahe ni Beauty. Nandito naman na ako sa Dinalungan, alas-otso ng umaga ako umalis para dumalo nga sa reunion ng mga high school batchmates ko.Me: Okay naman ako dito. Bumalik ba si Luther diyan? Tell me kung bumalik at kung may ginawa sa inyo, ha?Agad rin naman akong nakakuha ng sagot.Hindi ko ba alam kung matutuwa ako at nalusutan namin si Luther Rico kahapon o kakabahan ako para kay Beauty dahil sa pagsisinungaling niya nga at sa panliligaw pa dito. Pagkatapos kasi kumalma na kaming tatlo dahil nga sa nangyari kahapon ay ipinaliwanag sa akin ni Beauty na intentional daw talaga na iba ang sinabi niyang lugar. Paano ay tinanong ko kasi kung bakit sa Gabaldon ang sinabi niya.Bakit kako hindi na lang sa Siargao para mas malayo-layo.Joke.But I was a bit worried to Luther, medyo may konsensiya
Bwisit. Of course the car was obvious! Ang laki non at nakaparada talaga sa labas! Dapat talaga iniwan ko na lang sa kung saan 'yon, eh! O kaya doon ko muna dinala sa bahay namin! Bakit ba kasi naisipan ko pang ibalik dito sa aparment!"A-Ang kotse niya ay iniwan niya muna dito! Oo! Saka, ako ay hindi nagsisinungaling, Sir Pogi. Wala si Miss Catalina Thes dito. Sino naman ang nagsabi sa 'yo na nandito siya dahil mukhang naperahan ka?" napagsalikop ko naman ang mga kamay ko dahil sa narinig ko na boses ni Beauty, ni hindi ata siya natinag sa galit ni Luther Rico dahil sa tono niya. Sandaling katahimikan ang narinig ko pagkatapos non pero ang mas ikinaalarma ko nang sumunod ay nang magsalita ulit si Luther. "Jason, looked around the place."Nagkatinginan kami ni Karina sa loob ng banyo at napahawak siya sa braso ko. Mas namutla siyang lalo. Halata ang takot sa mukha. At ngayon halu-halo naman na rin ang nararamdaman ko dahil hindi na lang kaba na makita ako ni Luther dito kung hindi i
Beauty was looking at me, at kahit hindi siya magsalita ay alam kong gusto niyang malaman kung ano ang gagawin namin. Ramdam ko na rin ang kaba niya siguro nga dahil iniisip niya na baka mapasama rin siya sa pagkupkop sa akin dito nang hindi sinasabi kay Luther."D-Don't worry, Beauty. Hindi naman--"I was about to tell her that Luther Rico won't do anything to them pero napatigil ako dahil nga hinawakan niya ako sa kamay. Nagsalubong ang mga kilay ko at nagtataka akong nakatingin sa kaniya lalo nang hilahin niya ako sa likod, sa may malapit sa cr."Wait, Beauty. What are you doing? Kakausapin ko na lang na umalis siya dito."It's annoying that Luther would go this far, sana ay bigyan na lang muna niya ako ng time. Hindi ba obvious sa boses ko na 'yon ang kailangan ko? Mahal ko naman siya, eh, pero kailangan ko lang rin na magpalipas ng panahon dahil sobra na rin naman yung sakit na naramdaman ko para sa akin.Maybe for him, iniisip niya na maaayos namin kapag harapan na pinag-usapan
"Mayaman ka ano, hija?"Iyon naman ang ikinabaling ko sa lolo. Nakangiti siya at naroon pa rin ang kislap ng lungkot sa mga mata niya. Hindi rin siya nagtagal na nakatingin sa akin dahil ibinaba niya ang atensyon sa pagkain na kakaunti pa lang ang nababawas pero mukhang wala na siyang gana."Hindi naman po... medyo lang po.""Pero ang mga magulang mo, may kaya? Mayamang?" tanong niya pa.Doon naman ako napatango. Nakatingin lang ako sa lolo at sa bawat segundong lumilipas mas nangingislap sa lungkot ang mga mata niya. I suddenly felt like he went here so he could talk to someone, or to avoid being lonely. Kasi ako, ganito minsan... kapag alam ko nang mararamdaman ko na ang matinding lungkot pag naalala ko yung sitwasyon ko at ng pamilya ko, tumutungo na ako agad sa salon sa Mall or sa boutique ko. Yung hindi ako mag-iisa at may makakausap akong iba kasi kapag mag-isa ako, alam kong lalamunin ako ng pag-iisip, ng kalungkutan."May mga negosyo po ang daddy," sagot ko. "May company po.
It's been two days after I decided to stay here in Beauty's place. Dalawang araw na rin nang makita ko ang mga pulis at si Luther Rico sa bahay ko. At… haa dalawang araw na rin nang sabihin ko kay Beauty na hindi ako buntis na ikinalungkot niya dahil akala nga daw niya ay talagang nagdadalang tao na ako dahil sa mood ko. Ngayon naman ay narito lang ako sa apartment, hindi ako lumalabas at nauubos ang oras ko sa pakikipag-usap sa email sa mga tauhan ko kung ano na ang lagay ng mga negosyo ko. Nagsabi rin ako sa kanila na baka kahit sa susunod na buwan ay hindi ako makabisita dahil nga busy ako. Nagbilin na rin ako sa mga employees ko sa bar tungkol sa renovation na nagaganap. Hindi naman ako bored dito kila Beauty, actually. I like the experience of living in this kind of place while interacting to other people. Nagustuhan ko rin bumili sa tindahan, yung tatlong beses kang tatawag ng 'pabili po' bago may bumili na tindera. Saka enjoy rin 'yong panonood namin ni Beauty ng basketball k