Chapter 129

Hindi ko na mapigilan ang pagbagsak ng aking mga luha. Hinahanap ko ang mga mata niya, hindi siya makatingin sa akin. Bumaba ang paningin ko sa anak namin na mahimbing pa ring natutulog sa bisig niya.

"Isasakripisyo mo ang buhay mo para kay Knight? Mas uunahin mo talaga siya kesa sa amin?" Halos hindi ko na makilala ang boses ko. "Ang selfish mo! Sana hindi mo na lang ako pinakasalan kung mawawala ka rin naman pala sa amin!" Pinaghahampas ko ang dibdib niya. Hindi siya umimik, tahimik lang siyang nakatitig sa akin.

Sinubokan niya akong yakapin, pero umiwas ako. Ayokong yakapin niya ako kasi natatakot akong ngayong gabi ko na lang siya makikita at mayayakap. Sana panaginip lang ang lahat.

"Bawiin mo ang mga sinasabi mo, Raheel. Hindi ikaw ang magiging donor niya. Hindi mo kami iiwan, 'di ba?" pagmamakaawa ko. "Mahal mo ba talaga ako? Pinakasalan mo lang ba ako kasi iiwan mo ulit kami? Paano na ang magiging anak natin? Ano ang sasabihin ko sa kanila? Napaka-selfish mo!"

"Halika nga