"Wifey, ayaw pa rin huminto sa pag-iyak ni Brielle," sumbong ko kay Anabelle pagkatapos niyang maligo. "Tiningnan mo ba ang pampers niya? Baka naihi o dumumi siya." Nagmadali siyang magbihis ng pambahay na damit. Pinahiga ko naman si Brielle sa kama bago tiningnan ang suot niyang pampers. Napapikit ako at napatakip ng ilong ko nang mapagtantong dumumi nga siya. Huminga muna ako ng malalim bago sinimulang linisan ang anak namin. "Mali-mali na naman ang ginagawa mo. Ako na nga riyan," sabi ni Anabelle at inagaw sa akin ang wet wipes. "Itapon mo na lang 'to," utos niya at ibinigay sa akin ang pampers ni Brielle. Napalunok ako at nagdadalawang-isip kung hahawakan ko ba 'yon o hindi. Napabuga ako ng hangin at tinanggap ang pampers habang tinatakpan ang ilong ko. "Ang OA mo naman. Dumi 'yan ng anak natin. Mas mabaho pa ang dumi mo riyan," iritadong sabi ni Anabelle sa akin at inirapan ako. "Labhan mo rin ang mga lampin ni Brielle. Huwag kang aasa sa mga katulong natin dito sa bahay." T
Anabelle's POV "Babalik ako agad. Babalikan ko kayo. Pangako." 'Yon ang mga katagang palaging naglalaro sa isipan ko habang pinagmasdan ang wedding picture namin ni Raheel na nakasabit sa dingding ng dining room. Mag-iisang buwan na ang nakaraan simula nang pumunta sila sa Indonesia. Hindi ko mapigilang mag-alala kasi hanggang ngayon, hindi pa rin siya tumawag o nag-text sa akin. Nang tanungin ko si Tatay kung tumawag ba sa kaniya si Raheel, ganoon din sa kaniya. No texts and calls. "Mommy, malapit na ang birthday ko. Uuwi po ba si Daddy?" tanong ni TJ habang abala sa pagtulong sa akin sa pagtutupi ng mga gamit ni Brielle. Napabuntung-hininga na lang ako kasi hindi ko alam ang sagot sa tanong ni TJ. "Uuwi si Daddy. Baka walang signal o internet connection sa bansang pinuntahan nila kaya hindi siya tumawag." "That's impossible," saad ni TJ sabay iling ng ulo niya. "Hindi siya marunong tumupad ng pangako. Nangako siya sa akin na uuwi siya bago ang kaarawan ko, pero hanggang ngayon,
Mag-a-alas otso na ng umaga, ngunit hindi pa rin kumakilos si TJ upang maghanda dahil ngayong araw ay magkakaroon ng family day sa school nila. Kanina pa siya pinipilit ng kaniyang yaya na maligo at maghanda, pero hindi siya nakikinig. Nakatingin lang siya sa labas, malalim ang iniisip. Pagkatapos kong mag-breast feed kay Brielle, maingat ko siyang inilagay sa crib upang kausapin ang kapatid niyang si TJ. Alas diyes magsisimula ang program at hindi kami pwedeng mahuli kasi isa si TJ sa mga magpe-perform sa entablado. Siya ang napiling kakanta para sa mga magulang. "May problema ka ba, TJ? Mukhang malalim ang iniisip mo." Tinabihan ko siya. Umusog siya ng kaunti at tumingin sa akin. "Bakit hindi ka pa naghahanda? Baka mahuli tayo. Kakanta ka pa, 'di ba?" Mabilis na umiling si TJ. "I won't sing," malamig niyang sabi kaya bigla akong natigilan. "Hindi ako pupunta sa school. Maiinggit lang ako kasi kasama nila ang Daddy nila, habang ako, ikaw lang at si Baby Brielle ang kasama ko." "K
Raheel's POV Abot langit ang sayang nararamdaman ko nang makaligtas kami sa kamay ni Dr. William. Hindi naging madali ang paghuli sa kaniya roon sa Indonesia. Halos kalahati ng tauhan ko ang namatay dahil sa patibong na ginawa niya. Nagpapasalamat na lang ako kasi nakatakas kami ng mga kaibigan ko kahit puno ng pasa at bugbog ang aming katawan. Pagkauwi ko sa bahay, naabotan ko ang mga katulong naming naglilinis, ngunit hindi ko makita ang aking mag-ina. Nagtanong ako sa kanila kung saan sila pumunta, akala ko kasi umalis na naman sila ng bahay. Para akong nakunan ng tinik sa dibdib nang sabihin nilang nasa bahay pa rin ang aking mag-ina at mayroong family day sa paaralang pinapasukan ni TJ. Kahit pagod at masakit ang aking katawan, nagtungo ako sa paaralan upang makita ang aking pamilya. Nakipag-away pa ako kay Knight sa sobrang hina ng pagmamaneho niya. Pagkarating namin sa paaralan, mabilis akong lumabas ng kotse at nagtungo sa dagat ng mga tao. Hinahanap ko sila, ngunit nahihir
Kahit malakas ang ulan, isinugod namin kaagad si TJ sa pinakamalapit na ospital. Halos paliparin na ng driver ang kotse sa pagmamaneho. Kinakabahan ako sa kalagayan ng anak namin. Ngayon ko lang siya nakitang nagkakaganoon. "Bumaba na ang lagnat niya. Mataas ang lagnat niya kanina kaya siya nakaranas ng convulsion. Mabuti na lang at naisugod ninyo agad ang bata sa ospital lalo na't delikado ang naging kalagayan niya kanina," sabi ng doktor pagkatapos niyang iturok ang gamot kay TJ. "Maraming salamat po," saad ni Anabelle at yumakap sa akin ng mahigpit habang humihikbi. Tumango ang doktor bago kami tinalikuran. Umupo kami sa kama at pinagmasdan ang aming anak. Para akong nakunan ng tinik sa dibdib nang sabihin ng doktor na nilalagnat lang si TJ. Akala ko may ibang sakit pa siya. Ang bata-bata pa niya upang magkaroon ng sakit. "Magpahinga ka muna, Anabelle. Babantayan ko ang anak natin." Hinalikan ko ang noo niya at pinunasan ang namumuong luha sa mga mata niya. "First time kun
Theodore Jasper's POV 15 years later... Nagising ako sa malakas na pag-iyak ng aking magkakambal na kapatid na sina Alexis at Alexus. Bumangon ako upang tingnan sila. Nangunot ang noo ko nang nakitang nagsusuntokan silang dalawa. "Brielle!" sambit ko nang mapagtantong wala siya sa sala at iniwan niya na naman ang kambal. Sina Alexis at Alexus ay palaging nagbabangayan sa tuwing walang nagbabantay sa kanilang dalawa. Kaming magkakapatid lang ang naiwan sa bahay dahil may business trip sina Daddy at Mommy sa Mexico. Wala akong ibang choice kundi manatili sa bahay upang bantayan ang aking mga kapatid buong linggo. Hindi ako pwedeng gumala hangga't hindi sila nakauwi kasi sa akin binilin ang mga kapatid ko. "Kuya TJ, galing ako ng CR - holy shit!" sigaw ni Brielle nang makitang nagsasabunotan ng buhok ang kambal. "That's enough, Alexis and Alexus!" "Sinira niya ang castle ko!" sumbong ni Alexis at binitawan ang buhok ni Alexus. "Ikaw ang nauna! Look, Ate and Kuya TJ. Binasa n
Nasa cafeteria kami ngayon, kumakain ng lunch. Gutom ako, pero nawalan ako ng ganang kumain nang naalala ko na naman ang sinabi ni Ella. "TJ, may problema ka ba? Kanina ka pa nakatingin sa kawalan," tanong ni Ramil, ang matalik kong kaibigan. Pareho kami ng kursong kinuha. "Wala naman. Medyo mahirap lang kasi ang lesson natin kanina. Next week, exam na naman," pagdadahilan ko. "Mahirap? Kailan ka pa nahihirapan sa mga lessons natin?" natatawang tanong niya at uminom ng tubig. "Ikaw nga ang nangunguna sa departamento natin. Ngayon lang kita narinig, na nahihirapan sa lesson," dagdag niya sabay iling ng kaniyang ulo. Napabuntong-hininga ako at hindi na lang pinansin ang sinabi niya. Pinilit ko ang sarili kong ubosin ang pagkaing inorder ko at kalimutan ang mga sinabi ni Ella. "Available ka ba later?" tanong ni Ramil habang naglalakad kami patungo sa room ng huling subject namin ngayong araw. "Oo," tipid kong sagot. "Bar?" "Hindi ako pwedeng mag-bar. Kailangan kong bantayan ang m
Malakas na hiyawan ng mga tao at nakabibinging musika ang sumalubong sa amin pagkapasok namin sa loob ng bar. Hinila ko ang braso ni Ella nang may lumapit na lalaking lasing sa kaniya. "Thanks," tipid niyang sagot at inalis ang kamay ko. "Doon tayo," sabi ni Ramil at itinuro ang bakanteng table malapit sa gitna. "Palagi ba kayong pumupunta rito?" tanong ni Ella at pinasadahan muna ng tingin ang paligid bago umupo. Umiling ako. "Ewan ko kay Ramil. Siya lang din kasi ang nagyayaya sa aking uminom dito." Tinabihan ko si Ella nang mapansing hindi siya kumportable sa paligid. "Order muna ako ng drinks guys," paalam ni Ramil bago kami iniwan. "Ayos ka lang ba? Kung gusto mong umuwi, ihahatid kita," sabi ko. Napalunok ako nang dumapo ang paningin ko sa dibdib niya. Kinuha ko ang panyo ko at ibinigay ito sa kaniya. "Takpan mo. Malapit na kasing lumabas." Napasinghap ako nang tanggapin niya ang panyo ko at sinunod ang sinabi ko. Tumingin ako sa ikalawang palapag ng bar. Nangunot ang noo