006: Authority (SPG)

Serenity's Point of View

---

Ang malamig na hangin sa kwarto ay tila nagpapalala ng aking nerbiyos habang hinihintay ko ang utos. Ang boses ng kliyente ko, matigas at puno ng awtoridad, ay parang nakatakip na pader sa pagitan namin.

“Lay down and touch yourself,” utos niya.

“Po?” tanong ko, kahit alam kong malinaw na ang utos. Ang pag-aatubili ay matindi sa aking dibdib, pero kailangan kong sumunod. Sinimulan kong gumapang papunta sa gitna ng kama, ang kamay ko ay nanginginig habang unti-unti kong inaalis ang butones ng aking longsleeve. Ang pakiramdam ng malamig na hangin sa balat ko habang tinatanggal ko ang aking mga damit ay nagbibigay sa akin ng kakaibang panghihina.

Hindi ko kayang tingnan siya, kaya nakayuko ako habang binubuksan ko ang strap ng aking spaghetti sando. Ang pagtingin niya sa akin, puno ng pagtutok, ay tila isang presyon na nagpapalakas sa aking takot. "Undress faster and look at me. Seduce me now!” boses niya ay masungit at dumating sa punto ng galit.

Napaigtad ako, ngunit nagpatuloy ako sa aking ginagawa. Nagbaba ako ng strap at hinubad ang silicon bra ko. Ngayon, topless na ako sa harapan niya. Habang inaalis ko ang mini skirt at T-back ko, ramdam ko ang pagtaas ng takot ko sa kanya.

Humiga ako nang dahan-dahan at nilamas ang aking mga suso. Pumikit ako, sinusubukang iwasan ang pagtanggap ng kabang nararamdaman ko. “Wide your legs!” utos niya.

Gumawa ako ng paraan upang sundin ang kanyang utos, kahit ang kaba ay hindi ko maalis. Iniisip ko kung paano ko magiging maayos sa kanyang mga utos. “Put your finger inside your inner!” Ang utos niya ay tila isang pangungusap na binibigkas mula sa isang mundo na wala sa akin.

Nagpatuloy ako sa pagpasok ng aking daliri sa aking sarili. Ang likido mula sa aking pagkababae ay tila tumutulong sa akin upang magpatuloy, ngunit ang kanyang mga salita ay patuloy na nagbigay sa akin ng sakit ng pagkakaroon ng karanasan sa ganitong paraan.

“So lame!” komento niya. Ang pakiramdam ko ng pagkahiya ay tumindi habang naramdaman ko ang kanyang kamay sa aking mga paa. Hinigit niya ako palapit sa kanya, na nagbigay sa akin ng isang pakiramdam na parang walang pagtanggap sa aking sarili.

“Aaaaahhh!!” Sigaw ko sa biglaang init na naramdaman ko mula sa kanyang bibig. Hingal na hingal ako, ang init na iyon ay nagmumula sa kanya. “Moan moreee!” utos niya, na tila hindi ako makakayang makamit ang kanyang inaasahan.

Naramdaman kong s********p niya ang aking pagkababae at ang kanyang mga kamay ay nilalamas ang aking dibdib. Hindi ko malaman kung paano tumugon. Ang nararamdaman ko ngayon ay kakaibang sensasyon na hindi ko pa naranasan dati. Ang bawat galaw niya ay tila nagpapataas ng aking tensyon.

“Hindi ka ba nasasarapan sa ginagawa ko?!!” tanong niya habang patuloy siya sa kanyang ginagawa. Napamulat ako, nakita ko ang kasiyahan sa kanyang mukha, ang pag-bayo niya ay nagbigay sa akin ng sakit at kasiyahan sa parehong oras. “Siguro ang dami mo ng nakasama sa kama noh?” tanong niya sa akin na parang iniinsulto ang aking pagkatao.

“Fuck! What’s your fucking problem!?” singhal niya, na nagdulot sa akin ng sakit sa puso at isipan. Ang pagkakaalam kong mababa ang tingin niya sa akin ay nagbigay sa akin ng pag-aalala.

“Siguro nga masamang babae ako dahil pumayag ako sa bagay na ito pero sa pagkakaalam ko, wala kang karapatan na laitin ako at insultuhin!” pagsasalita ko habang sinasalita ko siya ng masakit na mga salita.

“Nagsasabi lang ako ng totoo! Hindi kita iniinsulto!” sagot niya habang tinatanggal ang sinturon niya. Ang sampal ko sa kanyang mukha ay nagpapakita ng aking paggalit. Ang pagkakaroon ng anak ko, na hindi niya alam, ay nagbigay sa akin ng mas malalim na motibasyon para hindi magpatuloy sa kanyang mga utos.

“Hindi ko alam kung anong karapatan mong laitin ako,” sabi ko sa kanya habang binibigyan niya ako ng panggigipit upang tapusin ang aking trabaho. “Ginagawa ko lang ang trabaho ko.”

Patuloy kong binuhos ang aking emosyon habang nagsimulang maglakad paalis ng kwarto. Hinawakan niya ang aking kamay upang pigilan ako. “Akala ko ba ginagawa mo trabaho mo? Oh bakit paalis ka? Do your job and don’t leave. Hindi ko ibibigay ang sahod mo kung hindi mo matatapos ang trabaho mo!”

Ang pakiramdam ko ng pag-aalangan, takot, at pag-aalala ay tila lumalala. Ang pagsunod sa kanyang utos ay nagpapakita ng mas malalim na laban ko sa sarili ko. Ang bawat hakbang ko palayo sa kwarto ay nagpapakita ng aking pagnanais na magbago ang aking kapalaran at makuha ang respeto na nararapat sa akin

Matapos ang eksena na iyon, naisip ko na kailangan kong magpahinga at magmuni-muni. Ibinaba ko ang mga mata ko at umalis sa kwarto, hindi ko na alintana ang mga pangyayari. Hindi ko maipaliwanag ang kabigatan na nararamdaman ko sa aking dibdib. Tila ba ang bawat hakbang ko papalayo sa kwarto ay naglalabas ng lahat ng sakit at kahihiyan.

Umuwi ako, sa kwarto ay nakita kong masarap ang tulog ng aking anak at ni Vivian, itong kwarto ang mga paborito kong lugar para magmuni-muni. Ang bawat sulok ng lugar na ito ay puno ng alaala, ngunit ngayon, ang mga alaala ay tila mga anino na nagbubura sa aking kasalukuyang kalagayan. Dumaan ako sa banyo, kumuha ng maligamgam na tubig at pinaliguan ko ang sarili ko, umaasang ang init ng tubig ay magpapaluwag sa aking naguguluhang isipan.

Habang nasa ilalim ng shower, hindi ko maiwasang magsalita sa aking sarili. "Ano ang nangyari sa akin?" tanong ko sa sarili ko. "Paano ako nakarating dito? Bakit ko pinapayagan ang sarili kong maramdaman ito?"

Ang pagtanggap sa katotohanan na hindi na ako isang dalaga ay nagpapabigat sa akin. Bagamat hindi ito ang unang pagkakataon na nagkaroon ako ng ganitong karanasan, ang lahat ng nangyari sa aking kwarto ay tila mas mabigat, mas mahirap tiisin.