Chapter 15

EVERLEIGH

Hindi pa ata ako umaabot ng isang linggo sa puder niya pero gumagaan na ang loob ko sa kan'ya.

‘Nasaan na ang astig na Everleigh na nakilala ko?’

"Mukhang lumilipad ang isip mo, ah?" nagugulat na napalingon ako sa gilid ko.

Si Alistair.

Hindi naman ako nagsalita. "Habang naglalakad tayo papunta kay boss, may gusto sana akong itanong."

Hindi ko siya nilingon, "Ano iyon?" tanong ko at nanatiling sa daan ang tingin.

"Hindi ka naman siguro magugulat kung naghanap ako ng impormasyon tungkol sa 'yo, 'di ba?" tanong niya at tumango ako.

"Iyon ba ang tanong mo? Hindi ko na siguro kailangan ng sagot diyan dahil madali lang naman malaman kung ano ang magiging sagot ko."

"Tsk. Hindi iyon ang pinaka-tanong ko."

"Ano pala kung gano'n?"

"Wala akong nakuhang ano mang impormasyon tungkol sa 'yo. Ang tanong ko ay sino ka. Sino ka ba, Everleigh? At anong pagkatao mo?"

Maliit na ngumiti ako, "Noong tinatanong niyo ako kung paano