Chapter 11

Mas tahimik ang mansyon kaysa sa karaniwan habang nakaupo ako sa aking opisina, ang bigat ng mga pakikipag-ugnayan ni Pia noong nakaraang buwan sa aking isipan. Alam kong malayo ako at malamig, ngunit hindi ko maalis ang kawalang-katiyakan na bumabalot sa aking isipan. Ang aking paunang desisyon na mapanatili ang isang magalang ngunit hiwalay na kilos ay nilayon na magtakda ng malinaw na mga hangganan, ngunit natakot ako na baka ito ay mapagtanto bilang kabastusan.

Ako ay palaging isang tao ng lohika at kontrol. Ang mga emosyon ay isang komplikasyon na iniwasan ko simula noong pumanaw si Ama. Ang aking pokus ay sa pamamahala ng aking negosyo at pagbibigay para sa aking mga kapatid.Ang pag-iisip na sumabak sa isang romantikong relasyon-o kahit na magpanggap na emosyonal na available-ay parang isang mapanganib na sugal. Hindi na ako naniniwala sa pag-ibig, at ayokong umasa si Pia sa isang bagay na wala ako.

Tumatak sa isip ko ang usapan kagabi. Ako ay bigo sa kung paano nangyari ang