Nakakatuwa naman si Seiji, hindi ko akalain na may lalakeng tatrato sa akin ng ganito kahit dalawang ulit ko na syang ni-reject at wala namang nangyayari sa amin. Ganito rin naman si Ahya ka-sweet at ka-caring, pero sa nangyari sa akin ngayon ay pakiramdam ko pinabayaan nya ako. Hindi talaga ako makapaniwalang nawaglit ako sa isip nya gayong alam kong deads na deads sya sa akin at halos ayaw nga nyang pakawalan. I'm sure may rason sya kung bakit hindi nya ako nasundo. Pero siguraduhin lang nyang makukumbinsi ako sa i-a-alibi nya kundi ligwak na sya sa akin agad-agad.+++++Nang bahagyang humupa ang ulan at luminaw ang tingin ko sa kalsada ay pinaandar na ng driver ang sasakyan at tinahak ang papunta sa mansyon. “Kapag bababa ka na, hindi ako bababa. Dito lang ako para walang makakita sa ‘kin. Promise ko ‘yan. Hihintayin lang kitang makapasok sa bahay ninyo. Sabihin mo na lang siguro na nagpahatid ka sa driver ni Rector,” nakangiti anas ni Seiji habang hinahaplos-haplos ang tuktok ng
[Seiji’s POV] “Binigyan ko ng isang libo, boss. Hindi na magsasalita ‘yun. Sinigurado ko na,” wika ng kaibigan ko pagkaupo nya sa driver’s seat. “Good,” sagot ko sa kanya habang nakatunghay kay Kataleia na naglalakad palayo. She’s so stubborn; I’ve realized that tonight. At binasted na naman nya ako. Pangalawang beses na akong ma-unggoy nya. But this time, I don’t feel any hurt. Slight disappointment, perhaps, pero hindi gano’n kasaklap sa pakiramdam hindi gaya noong una. Alam ko nang she’ll come to it soon. I just need to be more patient. We kissed. Yeah. Natutuwa talaga ako do’n. I wasn’t expecting it, pero ayun na nga, nangyari na. Pinigilan ko ang aking sarili na gumawa ng ibang bagay na maaaring makakapagpa-turn off sa kanya. Kung halik, halik lang. Kaya ‘yun lang talaga ang ginawa ko kahit gigil na gigil na ako sa kanya. Noong nag-insist sya na iwan ko na lang sya roon, hindi ako napalagay. Umalis nga ako pero pinasunod ko ang tao ko para bantayan sya at kung susunduin nga
Hindi nagtagal ang paghihintay ko, sinagot rin nya ako agad. “Let’s go home,” utos ko sa driver. Pahid-pahid ko ang aking labi para itago sa kanya ang sumisilay kong ngiti habang binabasa ang napakaiksing reply nya ngunit nakapagpuno ng nangungulila kong puso. +++++ “Ano’ng sabi mo kanina?” tanong ko kay Veronica pagpasok ko sa meeting room sa fourth floor ng aking bahay. Prenteng-prente syang nakaupo sa leather couch at nakikipagtawanan sa dalawang babaeng kasama nya kanina sa bar nang madatnan ko sya. Naroroon din ang ilan ko pang mga 'kaibigan' na nagtatagayan ng alak sa mini bar. Tumayo sila sa mga kinauupuan nila bilang respeto nang makita nila ako. Ngumiti si Veronica saka tumayo at lumapit sa akin. Actually, hindi ko talaga alam kung anong pangalan nya. She looks like a Veronica, kaya Veronica na lang ang ipinangalan ko sa kanya. Natunaw na rin nya yata pati ang utak nya sa pagkalulong nya sa bisyo noon kaya hanggang ngayon wala syang maalalang kahit na ano sa nakaraa
Dinukot ko sa aking bulsa ang medyo basang bra na napulot ko sa sasakyan. Inamoy-amoy ko ‘yun. Natuwa ako. Nag-levelup na ako. Hindi na painting lang ang pagnanasaan ko ngayon, mayroon na akong personal nyang gamit na dumikit mismo sa maselang bahagi ng kanyang katawan at ang nakakawala ng huwisyong intimacy namin kanina. Shit! This has been your lucky day, Seiji! “Punasan mo muna ‘yang labi mo, may dugo pa,” utos ko kay Veronica pagluhod nya sa harap ko. Hanggang ngayon ay nangingiyak-ngiyak pa rin sya sa nangyari sa kanya kanina. “Bakit umiiyak ka pa rin? Ayaw mo na sa ‘kin?” malambing na tudyo ko sa kanya habang nilalamas-lamas ang kanyang mga suso. “Hindi, boss. Gustung-gusto po kita, sorry… sorry talaga,” humihikbing yumakap sya sa hita ko. “Apology accepted. Tumahan ka na at baka matagalan ka d’yan kapag iyak ka pa rin nang iyak,” nakangising biro ko sa kanya. Pinunasan nya ng damit nya ang kanyang bibig at sinimulang i-unbutton ang aking pantalon. “Hm,” himas ko sa ul
[Knives’ POV]“Fuckin’ fuck!” anas ko habang hinihila ang aking sarili pabangon sa higaan. Ito na ang sumunod sa pinakamalalang hangover na naranasan ko sa buong buhay ko. Umiikot ang paligid at para pa rin akong maduduwal. Para akong binuhusan ng vomit sa buong katawan. Amoy suka ang damit ko. Pati ang buhok ko—napakatigas. “Fuck you, Yee!” bulalas ko nang mabasa ang ‘Good morning, how are you?’ message nya. “I changed my mind. I won’t sign in, fuck you!” inulit ko pa.Pasuray-suray akong pumasok sa bathroom at tumukod sa sink. Dinukot ko na ang lalamunan ko para lumabas ang kung anong nag-aaway-away sa tiyan ko na gustong kumawala. Hirap na hirap akong nagpapatuwad-tuwad sa lababo pero wala akong maisuka. Pakiramdam ko mamamatay na ako ngayon. Sana hindi na lang ako nagising kung ganito lang palang klaseng pahirap ang mangyayari sa akin sa pagbangon ko. Isusumpa ko na ngayon ang alak. Hinding-hindi na ako iinom kahit na kailan.Para akong nalason, isip-isip ko. I totally passed out
The Mass is already deep into the homily when I arrive. Unlike other Sundays na sumasasama ako kay Kataleia, maraming nagsisimba ngayon. Hanggang sa labas ng chapel ang mga tao. My heart is racing as I search for her among the crowd. There she is, ang aking magandang ibon, sitting between Atsi and Seiji. Seiji. That man could claim any seat in this chapel, yet he chooses to sit right beside her. A mix of annoyance and unease churns in my stomach. I make the sign of the cross and walk over to them. “Good morning, Mr. Tuazon,” ani Seiji pagkalapit ko sa kanila. “Dito ka na maupo,” tumayo sya at inalok sa akin ang kanyang upuan. “Good morning, thank you.” I smiled faintly and took the seat he was offering tapos bigla na lang syang nawala nang malingon ako ulit. “Hi,” bulong ko sa fresh na fresh na babaeng katabi ko ngayon sa upuan na seryosong nakatuon ang tingin sa harap. “Hi, Atsi,” Atsi smirks as I greet her, merely gesturing her hand to the priest giving his sermon. “Nakakuha ka
“Shoti… Smoke inside your car. Nasa loob tayo ng eskwelahan.” I frown nang sawayin na naman ako ni Atsi nang akma akong magbubukas ng sigarilyo, ibinalik ko na lang ito sa kaha at naupo sa driver’s seat. Umaga palang pero akala mong tanghali na sa tindi ng init. I put on my sunglasses and lean back against the leather seat. Hinihintay namin si Kataleia na dumating mula sa pakikipag-usap nya sa kanyang Master Teacher. Ayoko pa sanang umalis sa chapel dahil gusto kong pagmasdan kung paano silang mag-usap pero nag-aya na lumabas si Atsi na medyo iritable ngayong araw na ito sa akin kaya sumunod na lang ako. Hindi rin naman nagtagal I saw her striding toward the parking lot. May dala-dala syang paper bag. Medyo hinihingal na nga sa tingin ko, paano’y nasa dulo pa ng malawak na school grounds ang chapel kaya pinaandar ko na ang makina ng aking SUV para salubungin sya. Hingal na hingal sya na medyo namumutla pa pagsakay nya sa oto ko. Nilukot nya ang dala nyang paper bag at ipinaso
“Ano? Gusto mo sakalin kita ngayon?” mataman nya akong tiningnan. Nag-focus na rin sya sa akin sa wakas kasi itinago na nya ang cellphone nya sa bag. “Oo, alam ko namang galit ka, ayaw mo lang sabihin. Nagso-sorry ako, hindi ko sadyang hindi kita napuntahan,” defending myself. “Oo nga, e kaso okay nga lang eh. ‘Di ba sabi ko, okay lang. Gusto mo sakalin pa kita? Sigurado ka d’yan?!” medyo lumakas ang boses nya na parang hindi sya makapaniwala. “Guilty ka, alam ko ‘yun. Bakit parang gusto mo awayin pa kita? Kalalabas lang natin sa simbahan! Syempre nakakainis ako, alangang matuwa ako sa ‘yo. Eh, ano pa bang gagawin natin eh and’yan na ‘yan. Ayan oh, ang laki! Pulang-pula pa!” sabay mariing dutdot nya sa leeg ko. “Pinanalangin ko na nga kanina na sana kahit sinasabi mong wala kang maalala sa nangyari sa ‘yo kagabi, nakaisip ka pa ring mag-condom. ‘Sus!” “What?” Dagli kong pinaling ang rearview mirror para tingnan kung anong sinasabi nya. “What is this?!” Nanlalaki ang mga mata ko
“Good morning, Kat,” nakangiting bati ni Divine nang madatnan kon syang nag-a-almusal sa comedor nang mag-isa. “Tulog pa si Knives, ewan ko kung saan ‘yun nagsuot kagabi. Umaga na dumating," tuluy-tuloy nyang banggit kahit hindi ko naman sya tinatanong. Although frustrated sya sa kanyang asawa ay ngiting-ngiti pa rin. Kung malalaman lang nyang kasama ko lang naman ang mahal nyang asawa magdamag ay siguradong mabubura ang matamis na ngiti nyang iyon sa kanyang mga labi. Wala na akong balak na mag-almusal pa rito dahil gusto ko nang makaalis agad-agad. Sinabi ko na iyon kay Nanay Myrna kanina paglabas ko nang maka-receive ako ng text mula kay Seiji na susunduin nya ako at ihahatid sa klase. Nakikita ko nga ngayon ang kotse nya na nakaparada sa labas ng gate. Loko talaga ‘tong tao na ‘to, wala naman akong sinabing sunduin nya ako; hindi ko nga sya nire-reply-an eh, pero naroroon sya, kausap ang gwardya at kanina pa naghihintay sa akin. “Magandang umaga rin po, Ate Divine. Aalis na
“At saan ka galing, enday?” pupungas-pungas na tanong ni Orlie nang pagbuksan nya ako ng pinto sa likuran sa may bandang kitchen. Naka-pink na silk robe si bakla. Hula ko kay Atsi Olivia ‘yun kasi nakita ko na ‘yun kay Atsi dati. “Napag-lock-an ako, kinausap ko si Mama sa may pool tapos pagbalik ko locked na ang mga pinto... May damit ka ba sa loob n’yan?” Napabungisngis ako sa mabilis nyang pag-ilag nang nag-akma akong dadakmain ang harapan nya. “Alisto si bakla!” tudyo ko sa kanya. “Gaga! Wala akong shorts.” “Edi naka-panty ka?” tinaasan ko sya ng kilay tapos pumasok na ako sa loob. Instead na brief o boxer brief na tulad ng sinusuot ni Knives ay brief panty ang madalas nyang gamit. Minsan kapag trip nyang magpaka-girl ay mayroon syang mga laced pero madalang lang nyang gamitin. Kahit siguro sya nasasagwaan sa itsura nya kapag naka-laced panty lang sya. “Hindi rin,” sabay tawa nya nang marahan. “Ibig sabihin wala? Kadiri ka!” mahina kong sambit na nakakunot ang noo nang maisip
“You can’t keep on running away from arguments, babe. I find this really frustrating,” anas nya habang binabalanse nya ako sa kanyang balikat. “Ibaba mo mo ‘ko! Sige, sisigaw ako nang malakas,” banta ko kahit na wala naman talaga akong balak magsisigaw. Syempre ayoko rin namang may makakita sa amin sa pag-e-eksena namin dito sa labas at maghinala sa aming dalawa. “I’m telling you, kapag sumigaw ka at may makarinig sa ‘yo, hindi na magiging secret ang secret natin. Babalik tayo sa kubo kasi doon lang tayo pwedeng mag-stay, naiwan ko ang susi ko sa taas kaya we have no choice, kesa manggising tayo ng kasambahay at makita tayong magkasama nang ganitong oras,” hingal na hingal sya sa pagsasalita nya habang naglalakad. Kinukuru-kurot ko sya sa likod bilang sign of protest pero hindi ganoon kalakas, iniisip ko pa rin ang mala-porselanang kutis nyang ito na hindi mabahiran ng sugat dulot ng mga kuko ko kahit galit ako sa kanya. “Hahanapin ka ni Ate Divine kapag nagising ‘yun, hindi ka
[Kataleia's POV] “Bakit dito? Ayoko rito! Matutulog na ‘ko, gabing-gabi na. May pasok pa ‘ko bukas!” inis na inis talaga ako. Tama bang isumbong ako sa Mama ko, kahit pahaging lang ‘yung mga sinabi nya binigyan na rin nya ‘yun ng clue. Hinihintay ko na lang na tumawag ‘yun sa ‘kin para sermunan na naman ako nang pagkahaba-haba. Akala ko naman magkakasundo kami dahil pinagtakpan nya ako sa kinuha kong Masteral course, hindi pala. Napakakitid talaga ng utak nitong ugok na ‘to minsan. “Bakit ka ba nagagalit? Totoo naman ‘yun eh, ‘sweet’ ka sa lahat! Hindi ba kabilin-bilinan ko sa ‘yo na h’wag kang makalapit-lapit sa Mike na ‘yun? Ano’ng ginawa mo kanina? Naghihilot ka ng nakaharap ‘yang mga dibdib mo sa pagmumukha nya, binibigyan mo sya ng motibo!” sinisigawan pa nya ako kaya lalong nag-iinit ang tumbong ko. “Ano’ng motibo?! Napakadumi naman ng isip mo!” “If that’s how you get back at me for Divine, I have nothing to do with it. Wala akong sinabing makipag-inuman ka at ihatid mo
Hindi ko napigilan ang matawa nang lalong tumindi ang pagnanasa nyang makuha ang phone nya. Lumalayo na ako sa kanya pero hinahatak nya ang damit ko at pilit na inaabot ang phone nya sa kamay ko. Medyo masasakit na rin ang mga hatak nya sa braso ko at lumalaginit ang mga tahi ng suot kong t-shirt pero hinding-hindi ko ito ibibigay sa kanya hangga't hindi kami natatapos mag-usap ng Mama nya. I intend to make her realize what she has done at ipaalala sa kanya ang authority ko as her guardian habang wala ang kanyang ina. “Kung may oras ka Knives baka pwede mong pakibantayang maigi si Kataleia para sa ‘kin. Ayokong magulat na lang ako isang araw na magpapaalam na syang mag-aasawa na. Baka mamaya teacher din lang ang makatuluyan nya. Dyusko! Maghihikahos sya habambuhay nya.” My eyes glimmer as I grin from ear-to-ear nang marinig ko iyon. It appears Atsi’s assumption was wrong, hindi magugustuhan ng Mama nya si Seiji para sa kanya. Somehow nakaramdam ako ng relief. “Sure, Tita Marisa
I can clearly tell she’s in a panic state. Hinawakan ko sya sa braso, trying to console her. “We’re good, Tita, thanks for asking. Where are you at right now?” “Ano ba ‘yun?” mouthing my words as I ask Kataleia para hindi ako marinig ng nasa kabilang linya. Pero wala akong maintindihan sa magulo at natatarantang pagcha-charades nya. “Nandito kami sa hotel sa Dubai ngayon. Kagagaling lang namin sa tour namin sa Safari Park at sa Burj Khalifa. Worth it kahit nakakapagod nang husto. Pag-uwi namin dito sa hotel nakatulog na agad ang Daddy mo... Uh, Knives, itatanong ko lang sana sa ‘yo, totoo bang kumukuha si Kataleia ng MBA?” tanong ni Tita Marisa. “MBA?” tinitigan ko si Kataleia na lintik ang pagtango-tango sabay pihit-pihit nya sa braso ko. “Ah yeah. MBA,” nahihiwagaan ako pero sumang-ayon na rin ako kahit alam na alam kong Master of Arts in Education ang inaaral nya. “That’s good news! Akala ko hindi nya ako pakikinggan eh, mabuti naman. Pero sabi nya online class lang daw, tot
“Don’t you fucking dare,” nagngingitngit na bulong ko sa nakakaloko nyang ngisi. “Manyakis kang hayop ka.”“Woah! Matinding akusasyon ‘yan, Knives,” he laughs sarcastically. “Nagpapamasahe lang ako, manyakis na ba ‘yun agad?!”“Please, whatever you’re up to, galangin mo si Atsi at si Shobe sa loob ng bahay nila,” I mutter through my gritted teeth.“Talking about respect, Knives? I can’t believe I’d hear that from you. Alam mo, I know what you two are doing. Kung manhid ang kapatid mo, ibahin mo ako. Malakas ang pakiramdam ko sa mga ganyan, kaya wala kang matatago sa ‘kin. Catching her sneaking out of your room one too many times at the crack of dawn, I couldn’t help but wonder what exactly she was doing with you all night—bukod sa, you know, magpatirintas ng mahaba nyang buhok sa ‘yo.”I got so fucking furious. Agad na kumawala ang lumulukob na galit sa dibdib ko at umigkas nang malakas ang kamao ko sa panga nya. Napaupo sya sa sofa syang nakahawak sa baba nya sa gulat nya. “Hindi ko
[Knives’ POV] I can’t believe everything that’s happened today. The first one was how ridiculous Divine was nang umatungal sya sa akin dahil lang sa ayokong makipag-sex. Lumabas sya at inistorbo ang ibon ko sa paggawa nya ng homeworks para makipag-inuman. Nagpaalalay pa sya kay Kataleia hanggang sa kwarto pagkatapos nyang magkukuwento ng kung anu-ano. Nahulaan ko na agad ‘yun kahit hindi ko naririnig ang usapan nila, halata ko sa mukha ni Kataleia mula sa balcony kung saan ko sila pinanonood ang awkwardness na nararamdaman nya kahit na tumatawa sya. Para saan? Para kiligin si Kataleia sa pagiging ‘perfect couple’ namin? O para kaawaan sya ni Kataleia kasi wala akong kwentang asawa? Kung ang purpose nya ay para maghanap ng karamay sa disappointments nya sa buhay ay hindi lang nya alam baka sumaya pa ‘kamo ang ibon ko sa mga pinagsasabi nya dahil napatunayan ko sa kanyang totoo lahat ng mga sinasabi ko. The second was Atsi. May pagkakataon naman talagang nakikita ko syang tumat
“Ubusin mo muna ‘yan. Mamaya mo na sya ipagtimpla kapag aakyat ka na… O baka naman naiilang ka nga sa ‘kin eh kuya mo rin naman ako, ‘di ba?” tinaasan nya ako ng kilay sabay kumportableng sumandal sa sofa na nakaunat pa ang mga braso sa sandalan. Nagsisi ako bigla na naupo sa pinakagilid ng sofa, wala na tuloy akong maurungan. “Hindi po ako naiilang. Sus! Bakit naman ako maiilang?” sagot ko rin sa kanya, tinaasan ko rin sya ng kilay sabay hampas ko sa braso nya para ipakita na hindi totoo ang sinasabi nya. Ano nga ba ang dahilan ko bakit kailangan kong mailang? Hindi naman ako nakakanti ng mga malalagkit nyang tingin. Noon naman nakikipaglabanan talaga ako ng tingin sa mga lalakeng gano’n kung makatitig, kaso hindi sya iba sa akin; asawa sya ni Atsi at malaki ang paggalang ko sa kanya. Bukod sa layo ng agwat ng edad namin ay parang bata pa talaga ako kung ituring nya minsan; gaya ng turing sa akin ni Atsi at ni Knives na rin kapag nakaharap kami sa ibang tao. Hindi ko sya dapat pinag