“Ano? Gusto mo sakalin kita ngayon?” mataman nya akong tiningnan. Nag-focus na rin sya sa akin sa wakas kasi itinago na nya ang cellphone nya sa bag. “Oo, alam ko namang galit ka, ayaw mo lang sabihin. Nagso-sorry ako, hindi ko sadyang hindi kita napuntahan,” defending myself. “Oo nga, e kaso okay nga lang eh. ‘Di ba sabi ko, okay lang. Gusto mo sakalin pa kita? Sigurado ka d’yan?!” medyo lumakas ang boses nya na parang hindi sya makapaniwala. “Guilty ka, alam ko ‘yun. Bakit parang gusto mo awayin pa kita? Kalalabas lang natin sa simbahan! Syempre nakakainis ako, alangang matuwa ako sa ‘yo. Eh, ano pa bang gagawin natin eh and’yan na ‘yan. Ayan oh, ang laki! Pulang-pula pa!” sabay mariing dutdot nya sa leeg ko. “Pinanalangin ko na nga kanina na sana kahit sinasabi mong wala kang maalala sa nangyari sa ‘yo kagabi, nakaisip ka pa ring mag-condom. ‘Sus!” “What?” Dagli kong pinaling ang rearview mirror para tingnan kung anong sinasabi nya. “What is this?!” Nanlalaki ang mga mata ko
“Ow? Pa’no nya nakita? Sa video call?”I am stunned for a moment as I realize his wonder. Magkaiba kami ng ‘asawa’ na tinutukoy. “Yeah—no, I mean…” I shook my head. “My stepsister saw the marks. Regardless of who sees it, it doesn’t make it any less shameful, Yee!”“Come on, Tuazon! As long as it’s not your wife, that shouldn’t be such a deal! Lalake tayo, it’s normal to play a little from time to time. Lalo na sa part mo, you've been away from home for months now. Sa mga yapos mo sa babae mo kagabi, I could tell tigang na tigang ka na sa asawa mo, hahaha!”I grind my teeth, overwhelmed with anger and embarrassment as I cut the call. Tinuturan pa ako ni Yee kung paano mambabae. Anong yapos ang pinagsasabi nya, eh wala nga akong matandaan. Walang gano’ng nangyari. I clutch the steering wheel hard and lean on to it, trying to remember the incident last night. SHIT! Bakit gano’n?! Wala talaga akong maalala!“Ahya, tara na. Gutom na ‘ko talaga,” aya ni Kataleia nang balikan nya ako sa ko
Hinithit ko nang malalim ang sigarilyong hawak ko at sumilong sa ilalim ng nag-iisang puno sa gitna ng parking space ng pizza parlor bago ko sinagot ang pangatlong tawag ni Divine ngayong araw na ito. “Divine, kumusta?” “Ikaw ang kumusta?” ibinalik nya sa akin ang tanong. “I’m okay. I’m with Atsi and Shobe. We heard the Sunday Mass, we’re having brunch right now.” Nag-umpisa nang bumukal ang pawis sa aking katawan sa sumisilab na init dito sa labas, pero dahil ayokong may makarinig sa pagpapalitan namin ni Divine ng aming unique na ‘sweet nothings’ ay dito ko piniling makipag-usap sa kanya sa labas ng restaurant. “I saw your statements yesterday. You withdrew some money from your Swiss account, is this true?” napaka-professional at civilized ng pagkakatanong nya. “Yes, it is. I need the money." “For what?” “For my own reasons, since it is my money,” pabalagbag na sagot ko. “Maybe I have the right to hear a proper explanation, Knives, since it’s worth million dollars?
“Yeah. I thought of sharing my blessings; that’s what I learned from my Catholic priest friend. By the way, paki-send na lang ‘yung mga bidding contracts, mamimili na ako tonight para mapirmahan ko na. Pahinga ka na, tomorrow go out for a run and attend the Mass tomorrow morning at St. Patrick’s para marefresh ka. I know you’re stressed lately, andaming aberya ba naman ng construction natin sa Chinatown. I promise I’ll call you tonight, okay?” nilambingan ko na baka sakaling mauto ko na sya at hindi na humaba pang lalo ang diskusyon namin.“Yeah, lagi na nga lang masakit ang ulo ko. Siguro kailangan ko na rin ng bakasyon,” I hear her sigh. Natuwa ako nang madala ko rin sya sa pagiging malumanay ng boses ko. “Kapag nag-start na ang construction doon, maybe I could also take a week off to visit my friends in New Jersey.”“Oo naman, you can do that anytime, Divine. Nasa sa ‘yo lang ‘yun,” sagot ko naman. Pinagtiyagaan kong pakinggan ang mga tsismis na ibinabalita nya sa akin about sa mga
“Hay nako, si Ahya... Nakakainis naman!” Agad nyang binigay sa akin ang dala nyang party size na pizza box at paper bag sabay daluhong nya ng mahigpit na yakap sa mga plush toys. I stand behind her with a victorious grin on my face as she giggles and squeezes the two giant teddy bears with pure delight. Masuwerte pa rin ako. Mabuti pala na hindi ko pa sila tinanggal dito sa sasakyan. “Napakalantod!” pakli ni Orlie na napapasimangot. “Alam mo, bakla, nakakamatay ang inggit. Baka mamatay ka.” Tawa ako nang tawa sa palitan nila ng pangdudusta sa isa’t isa. Nawawala ang pagka-demure at mahinhin nya kapag kasama nya ang best friend nya. Nagiging totoo sya sa kanyang sarili. “So, ano, may pupuntahan pa ba? O uuwi na? Andami n’yong takeout,” komento ko habang inaayos sa aking kamay ang medyo napapatagilid nang pizza box sa pagkakatali. “Sa likod ko na lang ‘to ilalagay kasi masikip na rito.” “Ibigay mo ‘yan kay Orlie, babe," nagmamadaling bunot nya sa kanyang wallet sabay abot nito k
[Kataleia's POV] ‘Magte-text ako ulit kapag malapit na ako. Tnx so much.’ Binura ko agad ang message ni Seiji pagkatapos kong basahin. Medyo naiiritang napakamot ako sa leeg sa pag-i-insist nya na ihatid dito ang mga gamit kong naiwan sa sasakyan nya kahapon kahit ilang beses ko nang sinabi sa kanya na sa school na lang nya dalhin. Sa tono nya kanina no'ng kinakausap nya ako pagkatapos ng simba ay mukhang pumayag man ako o hindi ay pupunta pa rin sya dito. Buti na lang mahimbing na ang tulog ng Chinito ko sa kwarto nya dahil sa hangover na hindi pa rin nawala sa kanya at pagkakasulit nya sa akin kanina sa SUV kaya hindi na nya makikita ang pagdating ng opisyal ko nang manliligaw ngayon. Hindi ko magawang magalit kay Knives nang matagal kahit unang kita ko palang ng mga chikinini nya sa chapel kaninang umaga ay umalsa na agad sa ulo ko ang lahat ng dugo ko. Naniniwala naman ako sa kanya na hindi nya kagustuhan iyon dahil wala nga syang maalala. Sa reaksyon nya kanina at sa pagkakakw
“Ang fresh naman ng teacher na ‘yan. Taray! Ang borta ng chipopo (boylet) mo, beklaaah. Mas pogi sa personal. At ang tangkad. Haveyyy... I’m guessing mas dakota harrizon plaza (malaki ang birdie) ‘to kesa kay Chinito. Parang bet kong mag-aral ulit sa elementary o mag-teacher na rin kaya ako,” pabulong na komento ni bakla nang bumaba si Seiji ng Lexus para ilabas sa compartment nito ang mga gamit ko at ilang mga regalong binigay sa akin ng mga estudyante noong recognition day. “Hi!” naiilang na yumuko sya at bumati kay Orlie. Paano naman kasi, tumatagos ang mga titig nya sa suot na itim na mid-sleeve shirt at maluwag na khaki na trousers ni Seiji. “Uh, sya ba yung best friend mo na nawawala?” “Oo, ako nga ‘yung nawawala nyang kapatid. Hi,” anas ni Orlie na tila name-mesmerize na sa kakisigan ni Seiji. Agad ko syang siniko sa tagiliran sa hiya ko sa mga mala-xray nyang mata. “Sabi ko sa ‘yo kasi sa school mo na lang ilapag ‘yan eh. Ang kulit mo lang kasi.” May pagka-half meant na
“Tatawag ako mamaya, kung okay lang,” anas ni Seiji nang iabot nya sa akin ang pint ng ice cream na dala nya. Special ako sa lahat ng co-teachers namin, nagpa-deliver sya ng merienda namin na pinagsaluhan naming lahat pagkatapos ng meeting pero ako lang ang bukod tanging may chocolate ice cream. Nakita ko sa gilid ng mga mata ko si Miss Isabel na nakaupo sa isang upuan at tahimik kaming pinagmamasdan. May hangover pa siguro sya kaya kanina pa sya wala sa mood o sadyang hindi lang sya natutuwang makita kaming magkausap ni Seiji. Wala akong pakialam kung feeling man nya ay naaagawan ko sya. At least hindi ko kailangan magpapansin tulad ng ginawa nya kagabi dahil ako ang kusang nilalapitan at kinukulit ng crush nya. “Hindi, mas maganda kung ako na lang ang tatawag sa ‘yo. Busy kasi ako mamaya eh haharapin ko lang si Orlie. Kaso baka late na ako makatawag,” pagdadahilan ko.“Okay lang. Sasagutin ko kahit madaling araw ka pa tumawag, makausap lang kita. Kainin mo na ‘yang ice cream bago p