TRIAL COURT, MANILA PHILIPPINES
"Call the case." Panimula ng Korte. "For hearing. Criminal case number 01234, People of the Philippines versus Xyrine Marie Caballero." Malakas na pagkakawika ng Interpreter sa korte. "Appearances." Wika ulit ng korte. "For the Government." Sagot ni Prosecutor Forth Lim. "For the defense." Sagot din ni Attorney Fuentes—ang lawyer ni Xyrine Marie. "Ready?" Wika ng korte. "Ready Your Honor." Kalmadong sagot ni Prosecutor Forth Lim, at saka tumingin sa nasasakdal na si Marie. "Call your witness to the witness stand." Kaagaran na wika ng korte kay Prosecutor Lim. Nagsimula ang unang hearing ng kaso ni Marie laban sa kanyang Tiyo Oscar—kinakasama ng kanyang Nanay Ester. Meanwhile. ALCANTARA RESIDENCE Lunes ng umaga nang magsama-sama ang buong pamilya sa hapag-kainan. Madalas ito ang nangyayarinsa kanila kahit abala ang bawat isa sa kani-kanilang trabaho. "Dad? Have you heard about the incident that happened in Sta. Ana?" Binungad kaagad ni Iñigo ang kanyang ama tungkol sa isang balitang naging usap-usap ng buong madla. Hindi lingid sa kaalaman ni Iñigo na ang kanyang ama na si Alfonso Alcantara ay isa ng hukom sa korte. Umangat ang mukha ng ama at saka bumunting hininga. "Where have you been for a long time, Benjo?" palayaw na pangalan ni Iñigo ang madalas na tinatawag sa kanya kapag ang usapan ay hindi kabilang sa trabaho. "May plano ka bang magtrabaho sa akin?" Umikot ang bilog na mga mata ni Iñigo nang tanungin ulit siya ng ama nito tungkol sa trabahong matagal nang inaalok sa kanya ng kanyang butihing ama. Maalam ngunit mas pinili ni Iñigo ang bumyahe sa iba't ibang bansa dahil may gusto pa itong alamin tungkol sa trabahong inaalok ng ama nitonsa kanya. Nagkibit balikat si Iñigo at ngumiti sa ama nang makitang naging seryoso na ang pustur ng kanyang ama. "I don't want to work with you, instead sent me to Ninong Atlas Sakamoto. I hear, he's not with anyone in his law firm—except that woman Attorney Avil Velasco? I guess. That's right. I'll be there first." "You kidding me, right?" Lumapad ang ngiti ni Iñigo sa sinabi ng ama at sunod-sunod itong umiling. "I'm not. I'm already twenty-six, Dad. Hayaan mo nalang muna akong makapagdesisyon ng sarili ko. Simula nang isinilang ako ni Mama Isabela, kayo na ang nagturo sa akin lahat. I owe you bigtime, Judge Alfonso Alcantara." Natahimik ang ama at hindi na nagsalita. Mayamaya ay dumating ang ina nitong si Isabela na nakangiti. "Bayaan mo na iyang panganay mo, Evo. May sariling pag-iisip na iyan at desisyon sa sarili. Babalik din naman iyan sa iyo kapag napagod na. Trust me." "Thanks, Mom. You're the best." Nagpatuloy ang almusal ng tatlon. Ngunit hindi rin nawala sa hapag-kainan ang usapang trabaho. "I'll call your Ninong Atlas. Siya raw ang hahawak ng kaso do'n sa St. Ana kapag napakiusapan nito ang lawyer ng salarin." "Really? That's great." Umiling ang ama. "I ask him na ikaw ang hahawak ng kasong iyon. That's your first assignment." "But, Dad—" "No, buts, Attorney Iñigo Alcantara." "Fine." "First hearing mamaya, baka gusto mong pumunta?" Napaisip kaagad si Iñigo na kung pupunta siya ay makikilala nito ang unang kliyente niya. Bigla ay nagkaroon ng kislap sa kanyang mga mata. "Okay! I'll go ahead." Nakatingin lumabas ng mansyon si Iñigo. Napabuga siya ng hangin sa kawalan bago ito pumasok sa kanyang sasakyan. Kalaunan ay nakatanggap ito ng tawag mula sa kanyang Ninong Atlas. "I'll be there Ninong. Dadaan muna ako ng condo ko then diretso na ako sa korte. Thank you." TRIAL COURT, MANILA Nagsisimula na ang unang hearing nang dumating si Iñigo. Naupo ito sa likuran at saka nakinig ng pagpupulong sa loob. Ngunit tila'y may hinahanap ang mga mata nito sa loob—at iyon ay ang salarin. Tumanga siya at tumingin sa kanan bahagi ng korte kung saan naroon si Marie—nakaupo at nakatungo. Hindi makitaan ng takot sa mukha nang umangat ang mukha nito. Tumabingi ang ulo ni Iñigo nang biglang bumaling ng tingin si Marie sa kanya. Inalis ni Iñigo ang salamin sa mata at inataas ng kilay ang dalaga. "Good to see you." Aniya na pabulong. "Miss Caballero? May sasabihin ka pa ba?" Wika ng korte—iyon ay ang ama ni Iñigo na si Alfonso Alcantara. Umiling si Marie. "Kapag ba sinabi kong depensa sa sarili ko lang 'yong ginawa ko ay maniniwala kayo? Kapag ba sinabi ko na hindi ko sinadya iyon dahil sa takot ko na—magahasa ako ng kinakasama ng aking ina ay maniniwala ba kayo? Hindi. Hindi ba, Your Honor? Sino ba naman ako para kampihan ng kung sino? Ultimo sarili kong ina ay kinamumuhian ako dahil sa ginawa ko—kayo—sila pa kaya?" Kumunot ang noo ni Iñigo nang marinig ang mga sinabi ni Marie sa korte. Napatingin siya sa reaksyon ng kanyang amang hukom na tahimik lang. Mayamaya ay bumaling ang tingin nito sa isang babaeng nasa singkwenta anyos ang edad na humagulhol—hindi dahil naawa sa anak—kundi dahil sa pagkawala ng kinakasama nitong si Tiyo Oscar. Natapos ang unang pagpupulong. Hindi pa rin umaalis sa kinauupuan si Iñigo hangga't hindi niya makaharap ang salarin na si Marie. Naghintay siya na dumaan ito sa kanyang harapan ngunit nabigo ito dahil tatlong warden na babae ang nakaalalay sa dalaga. "Excuse me? Can I talk to you Attorney—" "Attorney Legaspi—yes?" "Oh! Attorney Legaspi. Can I talk to you first?" "Let's talk about later? Or please come with me if you have any questions. I need to talk also to my client." Sunod-sunod na tumango si Iñigo bilang pagsasang-ayon sa sinabi ni Attorney Legaspi. Sumama nga ito hanggang nabigyan ng privacy ang dalawa. Sa loob ng investigation room naroon si Marie—at hihintay sa kanyang abogado. Nakatungo ito at tahimik. Inabot ng sampung minuto bago pumasok ang dalawang abogado, which is sina Attorney Legaspi at Attorney Alcantara. "Kumust, Marie? Pasensya na kung natagal ang pagbalik ko. By the way, ito nga pala ang bago mong abogado—Attorney Iñigo Alcantara." Umangat ang mukha ng dalaga nang ipinakilala sa kanya ang bago nitong abogado. Matagal silang nagkatitigan, ngunit mayamaya ay bumawi din si Marie, at tumungo ulit. "Atorney Legaspi? Pasensya na po kung inabala ko pa kayo," mahina wila ng dalaga. "Alam ko naman po na wala akong laban dahil totoo naman na pinatay ko ang kinakasama ng nanay ko." Nagsimula nang mangarag ang mga boses niya. Lumapit si Attorney Legaspi at saka tinabig ng mahina ang balikat ni Marie. "Self-defense ang ginawa mo, Marie. Hindi ka mapapatawan ng kaparusahan," wika ni Attorney Legaspi sa kanya. "Si Attorney Alcantara ang magpapatuloy na dumepensa sa iyong kaso. Nagkaroon lang talaga kasi ng emergency sa pamilya ko—kaya kailangan ko munang lumipas ng Amerika. From now on, siya na ang bago mong abogado." Nagkatingin sina Attorney Legaspi at Attorney Alcantara. "Hindi niyo na kailangan na pakiusapan ako. Kusa kong ibibigay ito sa inyo. Nakausap na ako ni Attorney Sakamoto na ikaw raw ang kakausapin ko tungkol dito. I trust you bigtime, Attorney Alcantara. Please... huwag mo siyang pababayaan." Bumaling ang tingin ni Iñigo kay Marie. Mayamaya ay lumapit ito sa dalaga at saka nag squat sa harapan nito. "Your name?" Kalmadong wika ni Iñigo kay Marie. "Xyrine Marie Caballero." Mahinang sagot naman ng dalaga sa kanya. "Xyrine Marie Caballero," inulit ni Iñigo ang pangalan ng dalaga. "I am Attorney Iñigo Kang Alcantara—I'm your new lawyer from now on. Trust me, and I will win your case." Tila na may kung anong kiliti sa tainga ni Marie nang marinig niya ang malamig ngunit kalmadong boses na iyon galing kay Iñigo. Umangat ang mukha ng dalaga at tinitigan ng diretso sa mga mata si Iñigo. May kung anong kakaibang dulot sa kanyang puso ang mga titig na iyon.CORRECTIONAL INSTITUTION for WOMEN (CIW) Isang linggo na ang nakalipas nang matapos ang unang hearing sa kaso si Marie. Tatlong araw na rin gumugulo sa diwa niya ang baho nitong anogado na si Attorney Iñiho Alcantara. Tahimik siyang nahñalakd ng hallway pabalik sa kanyang selda nang harangin siya nito ng limang babae; isang grupo ng mga kababaihan sa loob ng selda na tumagal na roon. "Hoy! Huwag ka ngang paharang-harang sa daan namin! Ka-bago-bago mo palang rito akala mo kung sino ka na! Tabi! Tangina 'to!" Hindi lider, ngunit isa sa mga sunod-sunuran sa kanilang grupo ng kakabihan. Tumungo si Marie. "Paumanhin." Tumabi si Marie. Pero imbes na lalagpas ay nakatikim pa ito ng pananakit sa lima; suntok sa sikmura, sabunot, sampal sa magkabilaang pisngi dahilan para maluha si Marie. Sinikap niyang maglakad hanggang sa makarating ito sa kanyang selda. May isang warden na nakapansin sa kanya roon, at kaagad naman siyang nilapitan. "Caballero? Ayos ka lang ba? Sino'ng may gawa
TRIAL COURT, MANILA "The jury have unanimously decided... to accept the deffendants case as self-defense. Case close." Napatungo sa sariling upuan si Marie nang inanunsyo ng nakatataas na hukom ang pahkawalang bisa ng kanyang kaso sa kanyang Tiyuhin Oscar. Self-defense is governed by Article 11 of the Revised Penal Code of the Philippines (Republic Act No. 3815). "Congratulations," wika ni Iñigo kay Marie na nakatungo pa rin sa sariling upuan. "Malaya ka na, Caballero." Mahinahon na pagkakasabi ni Iñigo sa kanya. Ang malapad na palad ng kamay ay nasa likod ng dalaga—pinapakalma niya ito. Umangata ang mukha ni Marie. Nagpunas ito ng luha at ngumiti sa kanyang abogado. Hindi alintana ni Marie na napayakap na pala siya rito. Ganun nalanh ang pagkakagulat ni Iñigo nang gawin iyon ni Marie. Napalitan ng ngiti sa labi ang ekspresyon sa mukha ni Iñigo. "Well done. Well done." Tinabig ulit nito ang likod ng dalaga. "Maraming salamat, Attorney Alcantara. Kung hindi dahil sa tulong ninyo
ALCANTARA MANSION Kabado ngunit merong sayang nararamdaman sa kanyang puso dahil sa unang pagkakataon sa buong talang buhay ni Marie ay ngayon lang siya nagkaroon ng sinasabing tahanan. "Dito tayo Miss Marie," wika ng butler na si Manuel nang pinagbuksan siya nito ng pintuan. "Ito ang magiging tahanan mo simula ngayon." Iginala ni Marie ang mga mata sa kabuuan ng lugar. Mansyon kung ituturing ang tahanan ng residente ng mga Alcantara. "Nakakalula ang bahay. Sino ang mga nakatira diyan Kuya Manuel?" "Mga Alcantara. Mansyon ang tawag diyan. Halika na't igagaya na kita sa loob para makilala mo ang pamilya ni Sir Benjo." Bumalik ang tingin ni Marie kay Manuel nang magbanggit ito ng ibang pangalan. Napangiti si Manuel. "Ah? Si Sir Iñigo kako. Tara na." Sumunod si Marie. Hindi niya alam o wala siyang ideya na ang magiging tahanan nito ay hindi lang basta bahay, kundi Mansyon. At napatanonh din siya sa kanyang sarili; bakit kailangan dito talaga siya dinala kung pwede naman dum
"Dito ako titira? Kasama ka?" Tila hindi makapaniwalng sabi ni Marie nang makita ang bahay ni Iñigo.Sinundan ni Marie si Iñigo ng tingin hanggang sa makapasok ito sa isang kwarto. Mayamaya ay lumabas din ito, at ngayon ay naka white plain longsleeve nalang.Napatanga si Marie sa ka-guwapuhan ng binata; suot ang reading glass at seryosong mukha."May problema ba?" Kaagad na tanong ni Iñigo sa kanya."Dalawa lang talaga tayo—Sir?"Tanging matatalas na tingin lang ang iginanting sagot ni Iñigo sa kanya dahilan para mapatungo si Marie sabay tampal ng bibug nito at tuktok ng kanyang ulo."Ano ba kasi iniisip mo Marya?!" Saway ng dalaga sa kanyang sarili.Lumapit si Iñigo sa kanya at may inabot ito."Read before you click.""Kontrata?""Yes! Miss Caballero. Basahin mo muna at baka may gusto ka pang idadagdag diyan."Napangisi si Marie. "Babasahin ko nalang. May tiwala naman na ako sa 'yo, Sir. Hindi naman ako mananalo sa kaso ko kung 'di ako nagtiwala sa iyo."Nagtataka si Iñigo sa mga sin
"Hello? Is anyone there?" Diretso ang pasok ni Xavier habang iginagala ang mga mata sa kabuuan ng bahay ng kapatid nitong si Iñigo. Nang tuluyan ng makapasok, doon naman lumitaw si Marie galing ng kusina. Malapad na ngiti ang binungad ni Xavier sa dalaga nang makita ang pustura nito.Mayamaya ay pumasok din si Iñigo—na ngayon ay pinagtataka na rin ni Marie bakit nagmamadali itong pumasok at hinarangan si Xavier na makalapit sa kanya."Really, X? What are you doing here?""And what are you doing here, too? You are supposed in our house, right? Attorney Iñigo Alcantara?""This is my house, and now get out here and leave me alone, Engineer Xavier Alcantara!"Imbes na sundin ang sinasabi ng kapatid ay mas lalo pa itong na-excite nang lumapit si Marie sa kanila. Patulak niyang nilampasan si Iñigo, at nagpakilala ito kay Marie."Hi? You are Marie?" tumango ang dalaga, saka tumingin kay Iñigo nang makita ang nakasalubong na mga kilay. "Don't mind him. He's a grumpy—I mean, I'm his brother. I
"Is this all? What is this? You said Marie is from an orphanage? Why is there no record of her birth? Where is that orphanage?" "Nilibot ko na sa buong Maynila, Sir Benjo, pero dito ko lang talaga natagpuan ang pangalan ni Marie sa ampunan na ito; Hospicio de San Jose. Sanggol pa lang si Marie iniwan na raw siya sa bukana ng gusali. Tapos pinagalaman ko na rin, taon 2005 inampon ni Aling Ester si Marie. 'Yung ina niya ngayon." "She's seven at that time." Ilang araw lang ang pagsasaliksi o paghahalungkat sa pagkatao ni Marie dahil sa mga nalaman ni Iñigo noong nasa hearing palang sila ay talagang nagkainteres ito sa dalaga—hindi dahil naawa siya sa dalaga, kundi dahil kliyente niya ito. At ngayon ay nasa poder niya na si Marie, mas mas lalo niya pang huhukayin ang buhay nito. "Hindi mo ba natanong Sir Benj kung kailan ang kaarawan niya?" Napabuntong hininga si Iñijo at saka umiling. Mayamaya ay tumayo ito. "I'll ask her," aniya saka naglakad padulog sa kwarto ng dalaga. Subalit,
TAON 2018, PILIPINAS "Huwag po Tiyo. Pangako, hindi ako magsasabi kay nanay." "Kahit magsumbong ka pa, wala naman may maniniwala sa iyo! Ako pa rin ang paniniwalaan ng iyong ina! Bakit? Dahil mas mahal niya ako kesa sa iyo na ampun niya lang!" Takot na takot si Marie habang pinipilit na itago ang sarili sa manipis na kurtina sa kanyang masikip na kwarto. Papag lang ang bahay nila at malapit lang din ito sa dinadaanan ng reles. Maingay. Maliban sa mga kapit-bahay na walang pakialam sa nangyayari, dumagdag pa ang huni ng tren na subrang ingay. "Tiyo Oscar, maawa po kayo." Hikbi na nagmamakaawang wika ni Marie. "Hihimasin ko lang naman ang balat mo, e. Wala naman akong ibang gagawin sa iyo, Marie." Sunod-sunod na umiling si Marie. Umiiyak pa rin dahil sa takot. Hindi sukat akalain ni Marie na tatratuhin siya ng kanyang madrasto ng ganito. Ang buong akala nito ay ituturing na siya na parang tunay na anak dahil sa ito ang bagong kinakasama ng kanyang ina—si Mariella. Tatlong