Kabanata 0006

"Dito ako titira? Kasama ka?" Tila hindi makapaniwalng sabi ni Marie nang makita ang bahay ni Iñigo.

Sinundan ni Marie si Iñigo ng tingin hanggang sa makapasok ito sa isang kwarto. Mayamaya ay lumabas din ito, at ngayon ay naka white plain longsleeve nalang.

Napatanga si Marie sa ka-guwapuhan ng binata; suot ang reading glass at seryosong mukha.

"May problema ba?" Kaagad na tanong ni Iñigo sa kanya.

"Dalawa lang talaga tayo—Sir?"

Tanging matatalas na tingin lang ang iginanting sagot ni Iñigo sa kanya dahilan para mapatungo si Marie sabay tampal ng bibug nito at tuktok ng kanyang ulo.

"Ano ba kasi iniisip mo Marya?!" Saway ng dalaga sa kanyang sarili.

Lumapit si Iñigo sa kanya at may inabot ito.

"Read before you click."

"Kontrata?"

"Yes! Miss Caballero. Basahin mo muna at baka may gusto ka pang idadagdag diyan."

Napangisi si Marie. "Babasahin ko nalang. May tiwala naman na ako sa 'yo, Sir. Hindi naman ako mananalo sa kaso ko kung 'di ako nagtiwala sa iyo."

Nagtataka si Iñigo sa mga sinabi ni Marie sa kanya.

"You want me to lose your game?"

Umiling si Marie—nataranta. "Hindi naman, Sir. Sabi ko po, maraming salamat at tinulungan mo ako sa lahat. Pangako po, lahat gagawin ko makabawi lang ako sa inyo."

"Everything?" Nagkrus ang mga braso ni Iñigo, saka humarap kay Marie.

Dahil sa malalagkit na mga titig ni Iñigo sa kanya, bigla nalang ito yumakap sa kanyang sarili, dahilan para tumaas ang kaliwang kilay ni Iñigo sa kanya.

"You're not my type."

Kumunot ang noo ni Marie nang prangkahan siyang sinagot ni Iñigo.

"Mas 'di kita type, Sir Iñigo. Sa itsura mong iyan, sigurado akong maraming naghahabol sa 'yo na magaganda at matatalino."

"Nonsense. Read your contract, Xyrine Marie Caballero. Stop pissing me off!"

"I'm done reading, Sir. Naintindihan ko po lahat na nakasulat sa kontrata."

"Are you sure? Everything?"

Sunod-sunod na tumango si Marie.

"Everything! Periodt."

Napabuga ng hangin sa kawalan si Iñigo nang hablunin nito ang kontrata. Mayamaya ay ipinabasa niya kay Marie ang nasa pangalawang pahina ng kontrata nito.

"No boyfriend's allowed." Kalmadong pagkakasabi ni Iñigo sa harapan mismo ni Marie.

"Ha? Bakit naman?"

"Why? You're just tweenty, Miss Caballero."

"Pwede naman na siguro. Ang iba nga diyan nasa kinse pa lang may mga jowa na. Sana lahat."

"Teka nga! Ano ba pinangako mo sa akin?"

"Sabi ko nga—no boyprend! Ito naman si Sir Iñigo hindi mabiro. Ikaw ba, Sir—may girlfriend ka na?"

Imbes na sagutin ay umiwas ito ng tingin at saka ibinalik kay Marie ang kontrata nito. Napahaba na ang usapan ng dalawa dahil sa dami nang katanungan ni Marie. Nang matapos niya na itong permehan, hinatid ni Iñigo si Marie sa kanyang magiging kwarto.

"This is your room. Anything you needs nandiyan na. If you need something else, you can ask Manuel to provide your needs. Those are my rooms; my master's bed and my office, and the other one—do not enter."

"Anong meron diyan, at ayaw mong ipabuksan?"

"Non of your business. Now! The kitchen is there; kompleto na. Kung marunong ka rin naman magluto, much better to cook your own foods."

"Paano ka naman?—Sir?"

"Don't mind me. Help yourself to survive alone in this house while I'm away. And Miss Caballero... stop asking. You have no right to ask about your employer's privacy."

"So—sorry po..."

"Now, I'm leaving. Magpahinga ka kung gusto mo, at kung nagugutom ka naman—magluto ka ng makakain mo. Gabi na ako makakauwi. Make it sure na nakasarado ang main door. Nakuha mo ba lahat ng hinabilin ko?"

Matagal bago nakasagot si Marie dahil inisa-isa niyang kinabisado ang lahat ng mga sinabi ni Iñigo sa kanya. Napansin iyon ng binata kaya napabuntong hininga nalang ito.

"I'll go ahead—"

"Teka lang Sir—"

"What?!"

"Hindi ba ako mawawala dito sa bahay mo?"

Napapikit nalang ng mata si Iñigo sa sinabi ni Marie sa kanya.

"Miss Caballero... maliit lang 'tong bahay—"

"Maliit pa ba 'to sa lagay na ito? Parang kalahati ng mansyon doon sa unang pinuntahan ko."

"Marie? Matayog lang ang bahay pero hindi ka mawawala rito? Kung ano lang 'yong sinabi konsa iyo... iyon lang ang susundin mo. Okay? Main door, kitchen, my room's and this lobby."

Lobby. Oo lobby lang siya, pero hindi siya basta lobby lang; parang lobby ng isang five star hotel dito sa Maynila sa sobrang lawak ay masasabi mong pwede ka nanh makipaghabulan rito.

"Bukas may housekeeping na darating—sina Ate Joan at Ate Jolan. Dalawa sila—magkapatid ang mga iyon."

"Okay. Noted. Last nalang talaga na tanong."

"Really?! What it is?"

"Ano'ng trabaho ko sa 'yo kung may housekeeping ka naman pala."

"Taga-bantay ng bahay!"

"Ha? Eh—"

"That's enough! Okay? Stop asking me, may meeting pa ako with my new client."

"Ah? Good luck po, Sir Iñigo."

Nakangiting sabi ni Marie sa kanya habang tumaas pa ang dalawang braso nito. Napatabingi ng ulo si Iñigo, ngunit may kaunting ngiti sa labi.

Bumalik saglit ng kwarto si Iñigo. Paglabas nito suot niya na ulit ang coat na hinubad niya kanina. Ang totoo, wala naman talagang meeting si Iñigo. Alibi niya lang iyon kay Marie dahil medyo naiilang pa ang binata sa dalaga. Bente anyos si Marie, maganda at maganda ang hubog ng katawan. Sa suot nitonh bestida ay humihulma ang balingkinitan nito, kaya nakaramdam ng kakaibang sensasyon si Iñigo sa katawan. Ayaw niyang mag-isip ng masama o kalaswahan dahil mali iyon na pinapatasya ang isang inosenteng babae na katatapos lang manalo sa kaso. At isa pa—Abogado si Iñigo; alam ang tama at mali. Kaya siya na ang kumusang dumistansya sa dalaga.

Pero gayun pa man ay napapakalma nito ang sarili kapag may ibang libangan. Hindi siya nadidistract sa mga iyon dahil malinis ang konsensya niya.

"Where's Marie? How is she?" tanong ng amang si Alfonso sa kanyang pagkaapak palang nito sa loob ng mansyon nila.

"She's fine. Don't worry about her, Judge. By the way, thank you for helping me."

"May batas tayong sinusunod, pero kung ang batas ay hindi tama—tayo ang tatama ng batas para sa mga inosenteng sibilya; katulad nalang ni Caballero. I hope she'll be fine, and please son, don't attempt to seduce her."

"Really, Dad? What the—"

"Binibiro ka lang ng ama mo, seseryosuhin mo din kaagad. Marie is fragile. She like a glass; bawal mabasag." Biglang sumingit ang inang si Isabela.

"Ano 'yung naririnig kong pangalan ng babae? Marie ba kamu? Who is she?" maya ay nakisalita na rin sa usapan ang nakababatabg kapatid ni Iñigo—si Xavier. Ipinatong kaagad i Xavier ang braso nito sa balikat ng kanyang nakatatandang kapatid na si Iñigo, at doon nakiusyuso. "Girlfriend mo? Maganda ba?" Kaagad iwinaksi ni Iñigo ang braso ni Xavier saka naupo katabi ang inang si Isabela. Nagtsa-tsaá ang pamilya.

"Your kuya's client—Si Marie. Nakakaawa siya, pero nakikita ko sa kanya kung paano niya nilabanan ang lahat na pinagdaan nito. I want her to work with me."

"Mom? Stop, okay? Pinabalik ko siya sa pag-aaral; atleast makapagtapo man lang siya ng Señior high niya't nakadepende na rin sa kanya kung ipagpapatuloy niya ito sa koliheyo. It's her choice. Huwag natin siyang pangunahan." Mahabang piliwanang ni Iñigo sa kanyang pamilya.

Mayamaya ay tumahimik ang lahat—may kung anong ngiti na gumuhit sa labi ng kanyang ina habang si Alfonso ay napatikhim nalang at nagpatuloy sa binabasa nitong libro. Si Xavier naman ay napasilip sa mukha ni Iñigo—gustong asarin ang kapatid ngunit mas pinili nitong huwag nalang.

"I want to meet that girl." Tatango-tanging wika ni Xavier. "Where is she? Nasa bahay mo ba?" Humakbang na paatras si Xavier—handa nang umalis anuman oras.

"X? What are you trying to do?" Angil ni Iñigo sa kapatid.

"I have some errand to do." Nang aasara na sabi ni Xavier sa kapatid.

"Errand, huh?"

"Yeah! See you later." Patakbo na itong lumabas ng mansyon nila. Hindi naman inaasahan na susundan siya nito ni Iñigo which is ngayon niya lang nagawa dahil iba ang kutob ni Iñigo sa kapatid nito.

"I'm go ahead, Mom-Dad. See you later."

"Okay, Son. Ingat!"

Napahigop ng tsaá ang inang si Isabela habang nakangiti sa dalawang bunatang anak nito habang si Alfonso ay napapailing nalang.

"May pinagmanahan naman talaga, ano?" Ang ngiti sa labi na ngayon ay napalitan ng mahinang tawa.

"Well..." Maiksing sagot ni Alfonso ngunit maraming ibig sabihin at sasabihin.

Kapag ang pamilya ay walang problema, tuloy ang saya.