"Parang puyat ka, Miss Marie?" Hindi nagdalawang-isip na magtanong si Manuel kay Marie nang mapamsin ang dalaga na panay hikab nito sa loob ng sasakyan. Unang ara nito sa klase pero parang hindi ito natutuwa dahil hindi maganda ang wisyo ng dalaga. "Kuya Manuel? Pwede magtanong?" Napadungaw sa bintana ng sasakyan si Marie—ang tayog ng iniisip. "Sige lang. Ano ba 'yon?" "May girlfriend na ba si Sir Iñigo? I mean, nagka-girlfriend na na siya?" Saglit na napabaling si Manuel kay Marie. Nasa labas pa rin ang tanaw ng dalaga kaya napangiti si Manuel sa kanya. "Sir Benjo? Ibig kong sabihin, si Sir Iñigo? Alam mo ba kung paano ko nakilala si Si Iñigo? Magkaklase kami noong high school. Alam mo ba na maraming babae ang naghahabol diyan sa kanya—hanggang ngayon may gusto ngang pakasalan siya..." "Magkaklase kayo no'ng high school? Paano ka napunta sa kanya?" "Mababait ang angkan ng lahi ni Sir Iñigo. Sa makatuwid, tito niya nga ang tumulong sa nanay ko na mapagaling sa sakit. 'Yung tano
Bakas sa mukha at ekspresyon ni Iñigo ang galit, ngunit kalmado lang ito habang nagmamaneho ng sasakyan pauwi sa kanyang bahay. Mayamaya ay niluwagan niya ang kurbata na suot nito sa leeg, at pinaharurot ang sasakyan—nagmamadaling makauwi.Pagdating sa bungad ng main gate niya ay nakaabang si Manuel doon. Huminto ang sasakyan at saka bumaling kay Marie. Napabuntong hininha si Iñigo at saka kinabig ang balikat ng dalaga."Bahay na tayo," mahina niya sabi kay Marie at saka in-unlocked ang seltbelt sa katawan ng dalaga. "Go to your room and take a rest for now. I call the doctor to check on you." Pagkasabi ni Iñigo ay nagsalita si Marie."Huwag na pi Sir Iñigo. Ayos lang po ako."Sinilip ni Iñigo ang mukha ni Marie habang nakatungo ito. Umiiyak at nanginginig pa rin ang mga kamay dahil sa nangyaring pambu-bully ng mga estudyante aa kanya."You're not okay. You want me to carry you?"Biglang umalisto si Marie at umalma."Hi-hindi na po. Kaya ko na po maglakad."Gumuhit ang labi ni Iñigo.
Isang linggo na ang nakalipas nang mangyari ang pambu-bully kay Marie noong unang araw nito sa Academy. Nalaman din kaagad ni Iñigo kung kaninong angkan galing ang limang estudyanteng iyon."Do you know that I have too many clients today to waste my time on this useless meeting today?! What did my son do to make you summon me here now, Miss Dean?!""Miss Dean? I have an appointment hearing case today. Ano ba ang meron, at bakit kailangan pang ipatawag kami ngayon?""Just make it fast Miss Dean. You're wasting our time.""Ano ba ang nagawang kasalanan ng mga anak namin? Kung common problem lang naman, pwede naman natin pag-usapan sa telepono at magbibigay kami ng donations para sa School na ito. Tapos!""Ito ang tseke, pwede na ba kami makaalis?"Samo't saring reklamo ng limang magulang nang pinatawag sila ng Miss Dean Mariposa dahil sa isyung nangyari. Aminado si Miss Mariposa na abala ang mga ito, ngunit kailangan din pagtuunan ng pansin ang mga kabataan. Hindi lingid sa kaalaman ng
Bumuga ng hangin sa kawalan si Iñigo nang makapasok ito ng sasakyan niya. Mayamaya ay bumukas ang pintuan ng passenger seat's nang pumasok si Marie—tahimik lang siya.Napabuntong hininga si Iñigo saka inabutan ng bottled water si Marie."I'm starving. What do you want to eat?""Ikaw?""Huh?""Ang ibig ko pong sabihin Sir Iñigo—ikaw po ang bahala. Hindi pa naman ako guto.."Napatingin si Iñigo kay Marie. Nakatungo pa rin sa mga paa nito at nakayumos ang mga kamay. Madalas ito napapansin ni Iñigo kapag natatakot siya o kinakabahan."Miss Caballero?""Po? Sir Iñigo?" Saka lang umangat ang mukha ni Marie nang tawagin siya ni Iñigo. Mayamaya ay umiling ito at nag-start ng makina ng sasakyan."Let's go—nakakagutom ang mga tao sa loob ng Dean's office. Steak for lunch is excellent with red wine.""Ah? Sir Iñigo?""Hmm...""Ano po ang mangyayari sa kanila?""Sila? Ikaw ba—ano gusto mong mangyari sa kanila?"Gumuhit ang ngiti sa labi ni Iñigo nang makita ang reaksyon ni Marie dahil sa tanong n
Maaga nagising kinabukasan si Marie. Parang panaginip sa kanya ang nangyari sa kanila ni Iñigo nang gabing iyon, at hindi pa rin siya makapaniwala na gagawin ni Iñigo iyon sa kanya. Bagaman, lasing iyon at sigurado siyang hindi niya na ito maaalala pagising niya mamaya. Napabuga ng hangin sa kawalan si Marie nang makita ang lobby na wala pa ang binata roon. Dahan-dahan siyang tumungo ng kusina para ihanda ang kanyang almusal ngunit nasindak nalang ito nang makita ang lalaking iniiwasan. "Si-sir Iñigo?" Kaagad naman siyang binalingan ni Iñigo pagkatapos magtimpla ng binata ng kape nito. Naupo sa maatas na silya sa bandang gilid ng kusina nila at saka tahimik na nagbasa ng dyaryo. Mayamaya ay nagsalita ito. "Good morning. Your breafast is ready, kumain ka na bago pumasok sa eskwela." Nilingon ni Marie ang hapag na may nakahandang almusal. Napayumos pa ang dalaga ng kanyang kamay dahil nahiya na ito kay Iñigo. Alas-cico y medya palang ng umaga. Sinadya niyang magising upang mapaaga
SEPTEMBER 2018 "Xyrine Marie Caballero? Where are you right now?" "Sir Iñigo—kasi... kumuha ako ng bagong uniform ko sa Dean's office. Pinaalam ko na po sa inyo kahapon na babalik ako ng school para kunin ang bago kong inuporme." "Is that so?" "Yes Sir Iñigo." "Stay where you are, I'll pick you up—" "Ah? Sir, huwag na po—I mean, on the way na po ako pauwi. Nag-taxi na rin ako. Ayaw kong abalahin ka dahil alam kong abala ka ngayon sa trabaho mo." Hindi kaagad nakasagot si Iñigo sa haba ng sinabi ni Marie sa kanya sa linya ng telepono. Napabuntong hininga nalang siya't napatanaw sa malayo at nag-iisip ng sasabihin. "Okay," "Sige po Sir Iñigo." "What do—" Hindi na natapos ang sasabihin ni Iñigo nang mawala na sa linya si Marie. Napasandig nalang ito sa bangko nito at tuminga sa kisame. Mayamaya ay tumunog ang telepono nito, at kaagaran din niya naman sinagot. "Attorney Alcantara? I need you here right now." Ani ng boses ng babae sa kabilang linya. "What happen? Okay, I'm com
"Happy birthday, Miss Caballero." "Sir Iñigo? Paanong—" "Make a wish first." Hindi kaagad nakapagsalita si Marie nang surpresahin siya ni Iñigo. Totoo. Sa buong talang buhay niya ay ni minsan hindi ito nagkaroon ng pagdiriwang ng kanyang kaarawan dahil wala naman may nakakaalam at wala din may nakaalala. Ngayon, halos humagulhol ito dahil napuno ng kasiyahan ang kanyang puso. Napatungo si Marie at walang tigil ang paghikbi. Humakbang si Iñigo papalapit sa kanya at saka siya nito niyakap sabay himas ng likod ng sa gayun ay kumalma ito—ngunit hindi nangyari—kabaliktaran; mas lalo pa itong humagulhol nang humagulhol sa dibdib ng binata. "It's just a cake, why are you crying?" Kumusa ng lumayo si Marie nang magsalita si Iñigo. Nakatungo pa rin siya't nagpupunas ng mga luha sa kanyang pisngi, at saka tumanga kay Iñigo. "Sa buong buhay ko, ngayon lang may nakaalala ng aking kaarawan." "Is that so?" "Hindi ko naman inaasahan na magkakaroon ako ng ganito ka-gandang cake. Ngayon lang a
"Magandang umaga Kuya Manuel," nakangiting bati ni Marie kay Manuel nang pumasok ito ng lobby. "Magandang umaga Miss Marie. Nga pala, belated happy birthday." "Ha? Alam mo rin?" Mahinang tumawa si Manuel saka lumapit sa dalaga sa kusina. "Oo naman. Nga pala, nasaan si Bossing?" Bumaling ang tingin ni Marie sa kwarto ni Iñigo saka ngumuso. "Nasa loob pa ata ng kwarto niya. Hindi ko nakitang lumabas simula pa kanina, e. Bakit?" Naupo si Manuel sa bakanteng silya sa kusina kung saan nando'n din si Marie—nagtitimpla ng kape niya. "May lakad kasi kami ngayon. Kaya nandito ako't maagang nagrereport." "Saan punta ninyo Kuya Manuel?" "Japan." Naupo si Marie sa baknateng silya. Ayaw niya din sana magtanong pero dahilnsa kuryusidad niya ay napapatanong siya. Gusto niya rin kasi na mas makilala ang among si Iñigo. "Japan?" Ulit ng dalaga. Tumango naman si Manuel. "Umm! Mga dalawang araw lang naman tapos Singapore dalawang araw din, at saka balik ulit dito." Salaysay ni Manuel sa dal
"Miss Marie? Ayos ka lang ba? Bakit parang stress ka? Kumusta ang event na pinuntahan ninyo ni Sir Iñigo kahapon?" Matayog ang iniisip ng dalaga dahil sa nangyari kagabi. Hindi siya makapaniwala na magagawa iyon ni Iñigo sa kanya na hindi niya man lang pinihilan ito o nagpumiglas; parang nahepotismo siya ng mga gabing iyon na sumasabay nalang sa nangyayari. "Miss Marie? Tubig gusto mo?" Tinabig na siya ni Manuel sa balikat para makuha ang atensyon ng dalaga. Bumalik sa wisyo si Marie at napatanga kay Manuel. "Kuya? Ano 'yun? Sorry hindi kita narinig." Natawa si Manuel sabay iling ng ulo nito. "Literal na hindi mo ako narinig dahil malalim ang iniisip mo. Kanina ka pa nga tulala diyan. Inaantok ka pa ba?" "Ha? Ah? O-oo kuya Manuel. Naalimpungatan kasi ako kagabi dahilnm sa masamang panaginip ko." Pagsisinungaling ni Marie. Ang totoo ay hindi talaga siya nakatulog dahil hindi talaga maalis-alis sa diwa niya ang nangyari. "Ganun ba? Ano ba napanaginipan mo?" Mausyusong wika ni
Hindi napigilan ng dalawa ang alab na dumadaloy sa kanilang katawan. Hindi tumigil at walang may nagpatigil dahil kanila ang gabing iyon. Napahiha na si Marie sa hood ng sasakyan habang si Iñigo ay nakakandong na sa maliit na katawan ni Marie. Walang may nagpaawat hanggang sa untin-unting bumuhos ang ulan kaya napahinto ang dalawa sa ginagawa. Natawa si Marie nang inalalayan siyang tumayo ni Iñigo at saka pumasok sa loob ng kotse. Bitbit ang plastic na may lamang alak na binili sa store, pumasok din si Iñigo sa loob ng kotse at saka binuhay ang makina ng sasakyan. Hinubad ni Iñigo ang suot na toxedo. Mayamaya ay may kinuhang maliit na tuwalya sa backseat at saka binigay iyon sa dalaga. "Dry your hair." Mahina saad ni Iñigo kay Marie. "Salamat." Nang matapos ay pinunasan din ni Marie ang basang braso ni Iñigo "Ako na," wika ni Iñigo saka kinuha kay Marie ang tuwalya. "Ang lakas ng ulan." Aniya saka bumaling kay Marie. Ngumiti. "Bakit?" Hindi na nagsalita si Iñigo. Bigla niya na
Araw ng parangal o Awarding ceremony. Golden Phoenix Asian Award ay taon-taon ginahanap para sa mga mahuhusay na mga actors and actresses sa buong Asya. Malaki ang ambag ng pamilyang Alcantara sa event na ito dahil isa sila sa main sponsor ng seremonya. Hindi lang si Iñigo ang naimbitihan kundi maging ang ibang angkan nito. Nandiyan ama na si Alfonso at Inang si Isabela. Hindi rin nagpahuli ang pinsan na si Denver Alcantara; ang tagapagmana ng iilang hotels sa buong Asya dahil sa masikap nitong amang si Liviticus Alcantara. Hindi rin nagpahuli ang kapatid na si Engineer Xavier Alcantara, at ang pinsan na si Lord Chad Alcantara.Nagsalita ang master of ceremony. Lahat ng nominee's ay nabanggit at mga sponsors ng event. Hindi umalis sina Iñigo hanggang sa natapos ito. Inabot ng dalawang oras ang awarding ceremony bago natapos, at saka lumipat na ang mga ito sa main venue ng event.Nasa isang lamesa lang ang mga Alcantara kabilang na rin si Marie doon. Hindi niya inaasahan na makikita
Alas-siete ng umaga. Maaga pa lang ay hising na ang dalaga dahil maaga siyang tinawagan nito ni Iñigo. Nasa kabilang kwarto lang ang binata, kaya anuman oras ay susugurin siya nito ni Iñigo.Saktong natapos siyang maligo, iyon din ang oras nang pagdating ng mga taong mag-aayos sa kanya. Ala-una ng hapon ang okasyon, kaya dapat ay maaga pa lang ay handa na sila."Magandang umaga po Ma'am. Kami po 'yung pinadala ng Madame namin from HK team." Magiliw na sabi ng isang make-up artist."Pasok po kayo." magalang na pagkakasabi ni Marie sa limang tao. Dito nalang po. Kayo na po bahala sa akin." Nakangiting sabi pa nito.Hindi pa naman nagsisimula ay dumating si Iñigo. Nagkasalubong ang mga tingin ngunit hindi iyon umiwas."Good morning Ladies. Thank you for your coming. By the way, I sent some food here. Don't forget to have breakfast before starting work," wika ni Iñigo sa staff ng HK Team. "Miss Caballero? Can I talk to you for a moment?" Hindi nagdalawang isip si Marie na lumapit kay Iñi
"Welcome to Hong Kong!" Wika ng crew nang lumapag ang private jet nina Iñigo sa Hong Kong International Airport or Chek Lap Kok Airport bandang alas-siete ng gabi. Hindi naging mahirap ang pag-exit nila ng airport dahil inasikaso na kaagad ito ng isang kaibigan ni Iñigo.Habang papuntang hotel, ganun pa rin ang sistema ng tatlo—tahimik hanggang sa makarating ang mga ito sa lugar kung saan sila mag i-stay ng tatlong gabi at dalawang araw."Sir Iñigo? Akala ko ba Japan at Singapore? Bakit Hong Kong?""I have a urgent meeting. After two days, Japan na tayo.""Okay Sir.""Anyway, while I am nit around for two days, pakitingin kay Miss Caballero. She's not familiar here.""Copy ulit Sir. Huwag kang mag-alala—safe and sound siya pagbalik mo ng hotel."Kinabig ni Iñigo ang balikat ni Manuel saka naglakad papasok ng hotel. Nasa likod niya lang si Marie nakasunod sa kanya.Nasa reception area na sila para mag-check-in ng kanilang kwarto."Good evening Sir, you have a reservation?" magiliw na b
Tahimik si Marie buong byahe na nakaupo sa likuran ng sasakyan. Hindi mawala sa kanyang isipan ang mga sinabi ni Iñigo sa kanya. Dahil do'n bawat pikit ng mga mata niya ay si Iñigo ang nakikita nito. "Miss Caballero?" tawag ni Iñigo sa kanya ngunit hindi niya ito napagtuunan ng oansin dahil sa lalim ng iniisip. Saglit nilingon ni Iñigo si Marie sa kanyang kinauupuan. "Xyrine Marie Caballero? Are you there?" Doon lang nakuha ni Iñigo ang atensyon ng dalaga dahil sa pagtawag niya sa buong pangalan ng dalaga. "Sir Iñigo?" "Physically present, Mentally absent. Are you okay?" "Ah? O-opo. Ano po iyon Sir Iñigo?" Napabuntong hininga si Iñigo—wala na ang tingin sa dalaga. "Do you need something?" Umiling si Marie. "Wala po. Maraming salamat." Tinignan lang siya ni Iñigo sa rear mirror. Bumaling naman sa ibang direksyon ang tingin ni Marie para makaiwas ng eye contact sa binata. Hindi nababasa ni Marie ang bawat iniisip o kinikilos ni Iñigo. Pabigla-bigla lang ito sa kanyang mga kilos
"Magandang umaga Kuya Manuel," nakangiting bati ni Marie kay Manuel nang pumasok ito ng lobby. "Magandang umaga Miss Marie. Nga pala, belated happy birthday." "Ha? Alam mo rin?" Mahinang tumawa si Manuel saka lumapit sa dalaga sa kusina. "Oo naman. Nga pala, nasaan si Bossing?" Bumaling ang tingin ni Marie sa kwarto ni Iñigo saka ngumuso. "Nasa loob pa ata ng kwarto niya. Hindi ko nakitang lumabas simula pa kanina, e. Bakit?" Naupo si Manuel sa bakanteng silya sa kusina kung saan nando'n din si Marie—nagtitimpla ng kape niya. "May lakad kasi kami ngayon. Kaya nandito ako't maagang nagrereport." "Saan punta ninyo Kuya Manuel?" "Japan." Naupo si Marie sa baknateng silya. Ayaw niya din sana magtanong pero dahilnsa kuryusidad niya ay napapatanong siya. Gusto niya rin kasi na mas makilala ang among si Iñigo. "Japan?" Ulit ng dalaga. Tumango naman si Manuel. "Umm! Mga dalawang araw lang naman tapos Singapore dalawang araw din, at saka balik ulit dito." Salaysay ni Manuel sa dal
"Happy birthday, Miss Caballero." "Sir Iñigo? Paanong—" "Make a wish first." Hindi kaagad nakapagsalita si Marie nang surpresahin siya ni Iñigo. Totoo. Sa buong talang buhay niya ay ni minsan hindi ito nagkaroon ng pagdiriwang ng kanyang kaarawan dahil wala naman may nakakaalam at wala din may nakaalala. Ngayon, halos humagulhol ito dahil napuno ng kasiyahan ang kanyang puso. Napatungo si Marie at walang tigil ang paghikbi. Humakbang si Iñigo papalapit sa kanya at saka siya nito niyakap sabay himas ng likod ng sa gayun ay kumalma ito—ngunit hindi nangyari—kabaliktaran; mas lalo pa itong humagulhol nang humagulhol sa dibdib ng binata. "It's just a cake, why are you crying?" Kumusa ng lumayo si Marie nang magsalita si Iñigo. Nakatungo pa rin siya't nagpupunas ng mga luha sa kanyang pisngi, at saka tumanga kay Iñigo. "Sa buong buhay ko, ngayon lang may nakaalala ng aking kaarawan." "Is that so?" "Hindi ko naman inaasahan na magkakaroon ako ng ganito ka-gandang cake. Ngayon lang a
SEPTEMBER 2018 "Xyrine Marie Caballero? Where are you right now?" "Sir Iñigo—kasi... kumuha ako ng bagong uniform ko sa Dean's office. Pinaalam ko na po sa inyo kahapon na babalik ako ng school para kunin ang bago kong inuporme." "Is that so?" "Yes Sir Iñigo." "Stay where you are, I'll pick you up—" "Ah? Sir, huwag na po—I mean, on the way na po ako pauwi. Nag-taxi na rin ako. Ayaw kong abalahin ka dahil alam kong abala ka ngayon sa trabaho mo." Hindi kaagad nakasagot si Iñigo sa haba ng sinabi ni Marie sa kanya sa linya ng telepono. Napabuntong hininga nalang siya't napatanaw sa malayo at nag-iisip ng sasabihin. "Okay," "Sige po Sir Iñigo." "What do—" Hindi na natapos ang sasabihin ni Iñigo nang mawala na sa linya si Marie. Napasandig nalang ito sa bangko nito at tuminga sa kisame. Mayamaya ay tumunog ang telepono nito, at kaagaran din niya naman sinagot. "Attorney Alcantara? I need you here right now." Ani ng boses ng babae sa kabilang linya. "What happen? Okay, I'm com