TRIAL COURT, MANILA
"The jury have unanimously decided... to accept the deffendants case as self-defense. Case close." Napatungo sa sariling upuan si Marie nang inanunsyo ng nakatataas na hukom ang pahkawalang bisa ng kanyang kaso sa kanyang Tiyuhin Oscar. Self-defense is governed by Article 11 of the Revised Penal Code of the Philippines (Republic Act No. 3815). "Congratulations," wika ni Iñigo kay Marie na nakatungo pa rin sa sariling upuan. "Malaya ka na, Caballero." Mahinahon na pagkakasabi ni Iñigo sa kanya. Ang malapad na palad ng kamay ay nasa likod ng dalaga—pinapakalma niya ito. Umangata ang mukha ni Marie. Nagpunas ito ng luha at ngumiti sa kanyang abogado. Hindi alintana ni Marie na napayakap na pala siya rito. Ganun nalanh ang pagkakagulat ni Iñigo nang gawin iyon ni Marie. Napalitan ng ngiti sa labi ang ekspresyon sa mukha ni Iñigo. "Well done. Well done." Tinabig ulit nito ang likod ng dalaga. "Maraming salamat, Attorney Alcantara. Kung hindi dahil sa tulong ninyo ay hindi ako mahkakaroon ng kalayaan. Maraming salamat." "No, thank you. Tinulungan mo rin ako. Kaya maraming salamat sa iyo, Miss Caballero." Kumalas sa pagkakayakap si Marie. Pormal itong nakipagkamay sa kanyang abogado at matamis na ngumiti kahit pa ang mga mata nito ay muktong-mukto na dahil walang araw na hindi umiiyak ito. Lumapit din si Prosecutor Forth para batiin ang dalawa. Totoong magkalaban sila sa loob ng korte dahil trabaho nila ang depensahan ang bawat kliyente nila. Ngunit sa likod nito ay maganda ang relasyon ng dalawa—magkaibigan. Umapila ang pamilya ng Tiyuhin ni Marie. Maging ang sariling ina nito ay hindi matanggap ang hatol ng hukom sa kanya. Gigil, galit, at pagkadismaya ang nakikita sa mukha ng ina, ngunit hindi maitatanggi na may mali din sa kanya. "Let'd go?" Anyaya ni Iñigo kay Marie na lumabas na ng korte dahil marami ang nagaabang sa kanila sa labas—makikiusyuso ang iilang media sa kanya tungkol sa kaso. "Attorney, saglit lang." napatingin si Iñigo sa kinaroroonan ng ina ni Marie. Akma nang lalapit si Marie sa ina nito nang hawakan ni Iñigo ang pulsuhan ng dalaga. "Ayos lang ako." Pilit na ngumiti ni Marie kahit alam niyang masasaktan siya sa mga sasabihin ng kanyang ina. Lumapit si Marie sa kanyang ina na nakatayo habang masama ang mga titig sa kanya; kulang nalang ay dudukutin ang mga mata nitonsa sobrang galit. Nakayumos ang mga kamay dahil sa kaba at takot, subalit naglakas loob pa rin ito na lapitan at kausapin ang ina. "'Nay—" "Pinuputol ko na ang ugnayan ko sa iyo! Huwag na huwag mo na akong tatawagin na Nanay dahil hindi naman talaga kita anak! Simula nang dumating ka sa buhay ko, akala ko giginhawa ako dahil mapapakinabangan kita—nagkamali pala ako; mas naging miserable ang buhay ko ng dahil sa 'yo! Pinatay mo ang asawa ko, at sa palagay mo ba matutuwa ako na makitang kang nada labas ng rehas?! Hindi! Kahit kailan hinding hindi kiya mapapatawad—hanggang sa hulinh hininga ko, Xyrine Marie!" Nagsimulang maglandas ang mga luha ni Marie sa mga itinatapon na salita ng ina nito sa kanya. Mas gugustuhin pa ni Marie na saktan siya ng physical dahil madali lang ito mawala, kumpara sa mga masasakit na salita na binibitawan ng kanyang inay Ester sa kanya; habang-buhay niya iyon mararamdaman. "Kahit isang beses minahal mo ba ako bilang isang anak mo? Dahil kung ako ang tatanungin; sobrang mahal kita 'Nay. Masaya ako na kahit papaano ay nakita ko na pinañaki mo ako ng maayos-pinasalamatan ko iyon sa Diyos. Hindi ko pinagsisihan na naging nanay kita. Maraming salamat po sa pag-aruga mo sa akin. Patawad din sa pagkawala ni Tiyo Oscar." Sa hindi inaasahan. Isang malakas na sampal ang matanggap ni Marie sa kanyang nanay Ester. Haños mabingi ang dalaga sa ginawa nito sa kanya. Napaluha nalang si Marie dahil hindi na ito nakapagsalita. Parang punyal na sumaksak sa puso nito ang bawat salita na binibitawan ng nanay niya sa kanya. "Huwag na huwag ka nang magpapakita sa akin!" Akma sana ulit na sampalin nang pumagitna si Iñigo sa mag-ina. Hinuli ni Iñigo ang pulsuhan ng ina ni Marie at saka winaksi. "Assault, including physical acts such as punching, is considered a criminal offense under the Revised Penal Code. Mag-ingat ka sa mha kinikilos mo, at baka sampahan kita ng kaso ngayon din." Kalmadong pagkakasabi ni Iñigo sa nanay ni Marie. Napaatras siya ngunit hindi maalis ang sama ng tingin nito sa kanyang anak. "Hindi kita mapapatawad Marie!" "Patawad mo Inay." Alam ni Marie. Kilala niya ang nanay nito. "Let's go, Marie." Nanalo sa kaso, ngunit malungkot dahil wala na itong pamilyang uuwian. Wala na rin kag-anak na kukupkup sa kanya dahil sa nangyari, at higit sa lahat, galit ang nga ito sa kanya. Para makaiwas sa media at pambabatikos kay Marie, napaghandaan na rin ni Iñigo kung saan sila dadaan o kung paano sila makaalis sa lugar na puno nang mapanghusga. "Sir Iñigo? This way po." Isang lalaking naka-itim na uniporme ang sumalubong sa kanila habang naglalakad ang mga ito sa hallway ng Suprema. Kaagad naman hinubad ni Iñigo ang coat nito at inabot sa lalaking nakaitim na uniporme. Butler ni Iñigo. Hindi alam ni Marie ang nagyayari, basta nalang siya sumusunod kay Iñigo dahil hawak-hawak nito ang kamay. "Saan tayo pupunta?" Mahinang tanong ni Marie. Saglit siya binalingan ni Iñigo. "Gusto mo bang pagfiestahan sa labas ng suprema?" Umiling si Marie. "Good. Just follow me, then." Napakagat labi nalang ang dalaga dahil bigla nalang umiba ang awra ni Iñigo; malayong-malayo sa awra nito kanina sa loob ng korte. "Teka lang!" napahinto sa paglalakad si Iñigi at ang Butler nito nang magsalita si Marie. "Wala na akong uuwian." Mahinang wika niya sabay yuko ng kanyang ulo. Nakabuga ng hangin sa kawalan si Iñigo bago nagsalita. "I'll take you home." Sa gulat ay biglang umangat ang ulo ng dalaga. "Ho?" Dahil sa reaksyon ni Marie, mahinang natawa ang butler ni Iñigo. "May pinangako ka sa akin, hindi ba?" Napaawang ang bibig ni Marie sa sinabi ni Iñigo. "Ha?" Inosenteng tanong ulit ni Marie. "Do you forget that you have a promise to me? My service is not free Miss Caballero. You choose; I'll leave you on the street or you will come with me." Napanguso si Marie sa sinabi ni Iñigo. "Hindi mo naman sinabi na ngayon na pala iyon," napatungo siya. "Ang daya." Pabulong na sabi pa nito. "Ah? Before I forgot, we need a sign contract." "Contract? Ano na naman iyan?" "Miss Marie? Kontrata na pepermehan ninyong dalawa ni Sir Iñigo. Patunay na empleyado ka na niya po." Ang bilis. Sa isip-isip ni Marie ay hindi man lang siya binigyan ng pagkakataon na makapagpahinga man lang pagkatapos ang buong araw na nakasalang sa korte. Napaisip tuloy siya na—siguro ganun talaga kapag wala kang ilalaban sa mga taong may pera. Walang imik na sumunod si Marie sa mga sinabi ni Iñigo hanggang sa makarating sila sa pinakalikod ng gusali ng Suprema. Nalula si Marie sa haba ng sasakyan na naghuhintay sa kanila. Napaangat ang mukha nito kay Iñigo na ngayon ay nakatungo nang nakatingin sa kanya. "Ano—" Hindi natuloy ang sasabihin ni Marie nang suminyas si Iñigo sa kanyang butler. "Kayo nang bahala muna sa kanya. Make her comfortable." Wika ni Iñigo. Akma na sana itong papasok sa kanyang sariling sasakyan nang bigla nalang hinuli ni Marie ang pulsuhan niya. "M—maraming salamat... Sir." Nahihiyang wika ni Marie sa kanya at saka inalis ang kamay sa pagkakahawak sa pulsuhan ni Iñigo. Napatikhim ang binata. "Hmm... From now on, you're mine. I'm not done with you yet, we have a lot more to talk about. See you later." Iyon ang huling usapan ng dalawa bago sila naghiwalay ng daan. Mayamaya ay napangiti si Marie nang makapasok na ito sa loob ng sasakyan na kung tawagin ay Limousine. "Miss Xyrine Marie Caballero?" Tawag ng butler sa kanya. "Po? Sir?" "Kuya Manuel nalang itatawag mo sa akin. Hindi naman kalayuan ang mga edad natin, Miss Marie." "Ah? Opo, kuya Manuel. Ano po iyon?" "Alam mo ba kung saan ka pupunta ngayon?" Umiling si Marie. Totoo. Hindi niya alam o wala siya ideya kung saan siya dadalhin ni Kiya Manuel dahil hindi naman siya nagtanong o wala siyang karapatan magtanong. "Sa Mansyon ng mga Alcantara." Mansyon ng mga Alcantara? Napatanong si Marie sa kanyang sarili. Gaano ba kayaman ang pamilya ni Sir Iñigo na kung tawagin ang bahay nila ay 'Mansyon'? Napangiti nalang si Marie at hindi nagsalita, dahil hindi niya rin alam kung saan ba siya magsisimulang magtanong tungkol sa lalaking tumulong sa kanya na makalaya o makaalis sa empyernong lugar ng mga priso.ALCANTARA MANSION Kabado ngunit merong sayang nararamdaman sa kanyang puso dahil sa unang pagkakataon sa buong talang buhay ni Marie ay ngayon lang siya nagkaroon ng sinasabing tahanan. "Dito tayo Miss Marie," wika ng butler na si Manuel nang pinagbuksan siya nito ng pintuan. "Ito ang magiging tahanan mo simula ngayon." Iginala ni Marie ang mga mata sa kabuuan ng lugar. Mansyon kung ituturing ang tahanan ng residente ng mga Alcantara. "Nakakalula ang bahay. Sino ang mga nakatira diyan Kuya Manuel?" "Mga Alcantara. Mansyon ang tawag diyan. Halika na't igagaya na kita sa loob para makilala mo ang pamilya ni Sir Benjo." Bumalik ang tingin ni Marie kay Manuel nang magbanggit ito ng ibang pangalan. Napangiti si Manuel. "Ah? Si Sir Iñigo kako. Tara na." Sumunod si Marie. Hindi niya alam o wala siyang ideya na ang magiging tahanan nito ay hindi lang basta bahay, kundi Mansyon. At napatanonh din siya sa kanyang sarili; bakit kailangan dito talaga siya dinala kung pwede naman dum
"Dito ako titira? Kasama ka?" Tila hindi makapaniwalng sabi ni Marie nang makita ang bahay ni Iñigo.Sinundan ni Marie si Iñigo ng tingin hanggang sa makapasok ito sa isang kwarto. Mayamaya ay lumabas din ito, at ngayon ay naka white plain longsleeve nalang.Napatanga si Marie sa ka-guwapuhan ng binata; suot ang reading glass at seryosong mukha."May problema ba?" Kaagad na tanong ni Iñigo sa kanya."Dalawa lang talaga tayo—Sir?"Tanging matatalas na tingin lang ang iginanting sagot ni Iñigo sa kanya dahilan para mapatungo si Marie sabay tampal ng bibug nito at tuktok ng kanyang ulo."Ano ba kasi iniisip mo Marya?!" Saway ng dalaga sa kanyang sarili.Lumapit si Iñigo sa kanya at may inabot ito."Read before you click.""Kontrata?""Yes! Miss Caballero. Basahin mo muna at baka may gusto ka pang idadagdag diyan."Napangisi si Marie. "Babasahin ko nalang. May tiwala naman na ako sa 'yo, Sir. Hindi naman ako mananalo sa kaso ko kung 'di ako nagtiwala sa iyo."Nagtataka si Iñigo sa mga sin
"Hello? Is anyone there?" Diretso ang pasok ni Xavier habang iginagala ang mga mata sa kabuuan ng bahay ng kapatid nitong si Iñigo. Nang tuluyan ng makapasok, doon naman lumitaw si Marie galing ng kusina. Malapad na ngiti ang binungad ni Xavier sa dalaga nang makita ang pustura nito.Mayamaya ay pumasok din si Iñigo—na ngayon ay pinagtataka na rin ni Marie bakit nagmamadali itong pumasok at hinarangan si Xavier na makalapit sa kanya."Really, X? What are you doing here?""And what are you doing here, too? You are supposed in our house, right? Attorney Iñigo Alcantara?""This is my house, and now get out here and leave me alone, Engineer Xavier Alcantara!"Imbes na sundin ang sinasabi ng kapatid ay mas lalo pa itong na-excite nang lumapit si Marie sa kanila. Patulak niyang nilampasan si Iñigo, at nagpakilala ito kay Marie."Hi? You are Marie?" tumango ang dalaga, saka tumingin kay Iñigo nang makita ang nakasalubong na mga kilay. "Don't mind him. He's a grumpy—I mean, I'm his brother. I
"Is this all? What is this? You said Marie is from an orphanage? Why is there no record of her birth? Where is that orphanage?" "Nilibot ko na sa buong Maynila, Sir Benjo, pero dito ko lang talaga natagpuan ang pangalan ni Marie sa ampunan na ito; Hospicio de San Jose. Sanggol pa lang si Marie iniwan na raw siya sa bukana ng gusali. Tapos pinagalaman ko na rin, taon 2003 inampon ni Aling Ester si Marie. 'Yung ina niya ngayon." "She's eight at that time." Ilang araw lang ang pagsasaliksi o paghahalungkat sa pagkatao ni Marie dahil sa mga nalaman ni Iñigo noong nasa hearing palang sila ay talagang nagkainteres ito sa dalaga—hindi dahil naawa siya sa dalaga, kundi dahil kliyente niya ito. At ngayon ay nasa poder niya na si Marie, mas mas lalo niya pang huhukayin ang buhay nito. "Hindi mo ba natanong Sir Benj kung kailan ang kaarawan niya?" Napabuntong hininga si Iñijo at saka umiling. Mayamaya ay tumayo ito. "I'll ask her," aniya saka naglakad padulog sa kwarto ng dalaga. Suba
Tumaas ang kaliwang kilay ni Iñigi nang halikan siya ni Marie na walang permeso. Napatungo pa rin siya sa dalaga habang si Marie ay hindi alam ang sasabihin dahil sa hinding inaasahan paghalik niya kay Iñigo. "Masaya lang po ako Sir Iñigo. Huwag po ninyo bigyan ng malisya." "Next time if you do that again... you'll gonna regret, Marie." "Hindi na mauulit." "Ulitin mo lang—hindi kita palalampasin." Tiklop. Hindi nakapagsalita si Marie sa sinabi ni Iñigo sa kanya. Isang gurong babae ang sumalubong sa kanilang nang nasa loob na sila ng Academy. Naigala ni Marie ang kanyang mga tingin sa lugar. Napangiti siya dahil mararanasan niya ulit ang pumasok sa eskwela, at sisiguraduhin niyang makapagtapos siya at babawi sa taong tumulong sa kanya. "Good morning Attorney Alcantara. Dean Mariposa Alcantara she's waiting for your arrive. How are you, Attorney?" "I'm great. Thank you. Let's go Marie." Ang daming estudyante nakatingin sa kanila—lalo na kay Iñigo na agaw pansin at atens
"Parang puyat ka, Miss Marie?" Hindi nagdalawang-isip na magtanong si Manuel kay Marie nang mapamsin ang dalaga na panay hikab nito sa loob ng sasakyan. Unang ara nito sa klase pero parang hindi ito natutuwa dahil hindi maganda ang wisyo ng dalaga. "Kuya Manuel? Pwede magtanong?" Napadungaw sa bintana ng sasakyan si Marie—ang tayog ng iniisip. "Sige lang. Ano ba 'yon?" "May girlfriend na ba si Sir Iñigo? I mean, nagka-girlfriend na na siya?" Saglit na napabaling si Manuel kay Marie. Nasa labas pa rin ang tanaw ng dalaga kaya napangiti si Manuel sa kanya. "Sir Benjo? Ibig kong sabihin, si Sir Iñigo? Alam mo ba kung paano ko nakilala si Si Iñigo? Magkaklase kami noong high school. Alam mo ba na maraming babae ang naghahabol diyan sa kanya—hanggang ngayon may gusto ngang pakasalan siya..." "Magkaklase kayo no'ng high school? Paano ka napunta sa kanya?" "Mababait ang angkan ng lahi ni Sir Iñigo. Sa makatuwid, tito niya nga ang tumulong sa nanay ko na mapagaling sa sakit. 'Yung tano
Bakas sa mukha at ekspresyon ni Iñigo ang galit, ngunit kalmado lang ito habang nagmamaneho ng sasakyan pauwi sa kanyang bahay. Mayamaya ay niluwagan niya ang kurbata na suot nito sa leeg, at pinaharurot ang sasakyan—nagmamadaling makauwi.Pagdating sa bungad ng main gate niya ay nakaabang si Manuel doon. Huminto ang sasakyan at saka bumaling kay Marie. Napabuntong hininha si Iñigo at saka kinabig ang balikat ng dalaga."Bahay na tayo," mahina niya sabi kay Marie at saka in-unlocked ang seltbelt sa katawan ng dalaga. "Go to your room and take a rest for now. I call the doctor to check on you." Pagkasabi ni Iñigo ay nagsalita si Marie."Huwag na pi Sir Iñigo. Ayos lang po ako."Sinilip ni Iñigo ang mukha ni Marie habang nakatungo ito. Umiiyak at nanginginig pa rin ang mga kamay dahil sa nangyaring pambu-bully ng mga estudyante aa kanya."You're not okay. You want me to carry you?"Biglang umalisto si Marie at umalma."Hi-hindi na po. Kaya ko na po maglakad."Gumuhit ang labi ni Iñigo.
Isang linggo na ang nakalipas nang mangyari ang pambu-bully kay Marie noong unang araw nito sa Academy. Nalaman din kaagad ni Iñigo kung kaninong angkan galing ang limang estudyanteng iyon."Do you know that I have too many clients today to waste my time on this useless meeting today?! What did my son do to make you summon me here now, Miss Dean?!""Miss Dean? I have an appointment hearing case today. Ano ba ang meron, at bakit kailangan pang ipatawag kami ngayon?""Just make it fast Miss Dean. You're wasting our time.""Ano ba ang nagawang kasalanan ng mga anak namin? Kung common problem lang naman, pwede naman natin pag-usapan sa telepono at magbibigay kami ng donations para sa School na ito. Tapos!""Ito ang tseke, pwede na ba kami makaalis?"Samo't saring reklamo ng limang magulang nang pinatawag sila ng Miss Dean Mariposa dahil sa isyung nangyari. Aminado si Miss Mariposa na abala ang mga ito, ngunit kailangan din pagtuunan ng pansin ang mga kabataan. Hindi lingid sa kaalaman ng
"Tita? Tita Isabela?" Kumalipas ng takbo pababa ng hagdan si Marie kahit wala itong sapin sa paa. Ang kadahilan ay pagising niya, wala na si Iñigonsa tabi nito.Nasa kusina ang Ginang. Nagkakape habang nagbabasa ng dyaryo nang marinig niya ang boses ni Marie na hinahanap siya. Nang mapatungonsi Marie sa kusina kaagad din nito tinanong ang Ginang."Si Iñigo po?""Ah? Umalis kasama si Manuel. May pinuntahan saglit—""Ha?! Saan po?"Napangiti ang Gina dahil nakikita niya sa mukha ng dalaga ang labis-labis na pag-aalala nito sa kanyang panganay na anak. Kinuha ng Ginang ang kamay ng dalaga't inalalayan na maupo sa tabi nito."He's not going somewhere, he promise me.""Ganun po ba? Baka po kasi—""Are you sure this is all you want?""Hmm..."Bumaling si Marie sa pintuan nang marinig ang malakas na tawa ni Xavier habang kausap si Iñigo."Nandiyan na sila." Wika ng Gina, saka tumayo. Nilapitan ang dalawang anak at saka pumagitna siya roon.Mayamaya ay tumuon ang mga tingin ni Iñigo kay Marie
"Natatakot ako." Mahinang sabi ni Marie. "Listen to me. Sasagot ka lang kapag may itatanong sila sa iyo. Wañang dagdag, walang bawas. Nakuha mo ba?" Magkaharap ang dalawa sa lamesa habang in-orient ni Iñigo si Marie "Natatakot ako Iñigo." Naiiyak na sabi ni Marie kay Iñigo. "Like what you did before; isang taning, isang derektang sagot lang dapat. Huwag kang matakot hindi kita iiwan, nandito lang ako." Sunod-sunod na tumango si Marie bilang pagsang-ayon sa mga sinabi ni Iñigo sa kanya. Mayamaya ay niyakap siya ng binata upang maibsan ang takot nito. "Don't worry, gagawin ko ang lahat para sa 'yo. " Pinunasan ni Iñigo ang luha ni Marie na pisngi. Mayamaya ay tumayo si Iñigo't nagpaalam na lumabas na siya roon at tinuro ang salamin kung saan diyan siya nakapanood sa kanya. Saglit tumungo si Marie't nagdasal. Mayamaya ay umangat ang mukha ng dalaga't huminga ng malalim at dahan-dahan niya iyon ibinuga sa kawalan. Tahimik lang si Marie na nakupo sa investigation room habang h
TAON 2023 MANILA PHILIPPINES "Where have you been X?! Yesterday we called you, you didn't even respond! Dalawang araw kang nawala sa bahay." "Something important just went. Hindi ko obligasyon na magpaalam sa iyo. Anong ganap?" "Hinahanap pa rin siya hanggang ngayon. He suddenly disappeared." "Disappear? For real? How come?" Hindi sumagot si Iñigo, imbes lahat ng CCTV records na nakopya sa iba't-ibang area sa Taguig at Pasay ay tinignan nito sa kanyang laptop. "Paano kung hayaan mo na lang muna siya't gumawa ka ng planong alam mong bibitag siya roon?" "I don't think it's worked." "Why don't you try first. Malay natin." Matagal bago nakapagsalita si Iñigo. "Next week we're going to New York," aniya kay Xavier. "For good." Saka tumayo't kinabig ang balikat ng kapatid. Napamewang nalang si Xavier at saka sinundan ang kapatid sa bar area. Doon nagpalipas ng oras ang dalawa habang nagkukwentuhan ng kung ano-ano. "By the way, I have something to ask." "Speak." "Ano ang magiging
TAON 2022 MANILA PHILIPPINES "Congratulations Marie! I didn't expect na tatalon ka ng isang taon! O.M.G!" "Maging ako ay hindi nga makapaniwala Liza. Ang saya-saya ko." "Iiwan mo na ako bff! Auto fourth-year ka ng law! Kyah! Let's go! Dinner is mine. Huwag ka munang mag part-time. Okay?!" Hindi masukat ang saya ni Marie dahil hindi nito inaasahan na makapapasa siya sa isang exam na pwedeng umakyat sa susunod na level ng taon. Walang baker o reference si Marie. Hindi niya ginamit ang pangalan ni Nudge Alfonso Alcantara para lang makapasa. Talino at pagpoporsige ang naging sabdata ni Marie sa mga oras na iyon at dasal sa puong may kapal. "Liza, bakit dito tayo? Maraming tao." "Ano ka ba! Okay lang 'yan! Saka minsan lang naman ito. Teka! Ladies room lang ako, huwag kang umalis ng table natin, ha?" "Sige." Sa isang disco bar sa Cubao dinala ni Liza ang kaibigan na si Marie upang ipagdiwang ang pagkapasa nito sa isang pinakamalaki pagsusulit sa buong Pilipinas. Isang beses l
"Si Marie ang kailangan niya," panimula ni Iñigo nang tahimik na ang mamsyon dahil nagpapahinga na ang lahat maliban sa kanyang Ama at sa nakababatang kapatid na si Xavier. "Actuully, I don't have any idea what he wants to her." Aniya't lumagok ng alak. "E, gago pala siya! Nagpanggap pa na kapatid. Pinaniwala si Xy na kamag-anak sila! That f*cking bastard! Buburahin ko mukha nun!" Bulalas ni Xavier; galit na galit nang malaman ang buong kwento. "Una ko siyang nakita, hindi na maganda ang pakiramdam ko sa lalaking iyon. Walang kapatid na kung tignan si Marie ay parang may masamang binabalak." Wika pa ni Iñigo. "Kailangan niyo munang magpakalayo-layo. Bumalik ka ng New York, at isasama mo si Marie. For good." Suhisyon ng ama. "Magsasampa ako ng kaso sa kanya at doon sa lalaking hindi pa nagsasabi ng totoong pakay nito," napayukom ng kamao si Iñigo. "I drag him to hell!" Mariin niyang sabi at hindi na nagsalita. Kinabukasan. Maagang umalis si Iñigo para puntahan ang nangyaring i
"Hello? Oh? Liza, bakit?" "Anong bakit ka diyan?! Ang tagal mo nang hindi nagpapakita sa akin!" Napangiti si Marie dahil sa ilang buwan nitong hindi nakakausap ang kaibigan, wala pa rin may pinagbago sa kanya. "Ayos lang naman ako. Nasaan ka ngayon?" "Nandito ako malapit lang sa bahay ni Attorney. Alam mo ba 'yong bar dito? May harapan ng 24/7 open na store?" "Dito sa block 5? Nandito kami ni Iñigo—convenient store. Nasaan ka ba?" "As in?! Teka lalabas ako," patakbong lumabas si Liza ng bar at tumayo sa gitna ng kalsada upang makiyata siya kaagad ni Marie. "Hoy! Nandito ako sa gitnan ng kalsada, nasaan ka?!" Tuwang-tuwa ang kaibigan nang makita si Marie na lumabas ng sasakyan ni Iñigo. Patakbong lumapit si Marie sa kaibigan; walang pakialam sa paligid. Mayamaya, ang galak at tuwa ng dalawa ay napalitan ng kaba at takot nang biglang sinalpok ng malaking track ang sasakyan ni Iñigo. Nangangatug ang mga tuhod ni Marie sa nakita nang sumabog pa ang sasakyan pagkatapos. Na
"Can I talk to him first?" "Sir, kailangan niyo po muna bigyan ng first-aid. Malalim po 'yong sugat niyo po." "I'm okay. I want to talk to him first before I proceed to file him a case." "Tawagan niyo nalang po muna ang abogado ninyo Sor para po malaman ang sitwasyon niyo ngayon." "I'm a lawyer. Attorney Iñigo Alcantara." Hindi kaagad nakapagsalita ang pulis na kumakausapnsa kanya. Tumikhim ito at mayamaya ay kumalikot ng computer saka pinaupo si Iñigo. "Attorney Alcantara? May kaunting katanungan lang sana ako tungkol sa nangyaring insedente. Maaari po bang idetalye ninyo sa akin kung ano ang nangyari?" "I don't what exactly happened. He just bump my car—at the back. He apologize; he approach me in purpose and he suddenly attack me with his dagger. Kung makikita ninyo sa surveilance camera; may matandang lalaki akong tinulungan na makatawid ng pedestrian lane. After a moment—green light; paglagpas ko ng intersection ganun na ang nangyari." "Abogado po kayo. Wala ka po
Alas-kwatro ng hapon nang bumisita si Iñigo sa Correctional Institution for Women sa lungsod ng Mandaluyong. "Attorney Alcantara, kumusta? Long time no see." Magalang na pagbati ni warden kay Iñigo nang pumasok kaagad ito sa loob. Apat na warden ang nakabantay; dalawang lalaki, dalawang babae. "I want to see her." Aniya't alam na kaagad ng mga warden kung sino ang tinutukoy nito. "Right away po Attorney—this way po." Dalawang warden ang nag-scort kay Iñigo. Habang nilalakad ang hallway, hindi maiwasan ni Iñigo ang igala ang mga mata sa field kung saan may ilang mga priso roon—nakasunod ang mga mata sa kanya, na akala mo'y mga bwitring gustong umatake sa kalaban. Naghintay ng ilang minuto si Iñigo sa isang kwarto kung saan para lang sa kanya at sa prisong bibisitahin nito. Apat na CCTV ang nandoon—bawat sulok ay may nakalagay. Pagdating ng Ginang; isang ngiti kaagad ang sinalubong sa kanya. "Parang alam ko lang na bibisitahin mo ako ngayon, Attorney. Napanaginipan kasi kita kagabi—
Tahimik ang pagitan ng tatlon nang basagin iyon ng binatang lalaki. "So? Babalik ka na paña ng Maynila? All of the sudden?" "Why are you asking her? Who are you?" Biglang salita ni Iñigo. Nakangiti panrin ang binata—nang aasar kay Iñigo habang si Marie ay hindi magawang makasingit sa usapan nilang dalawa. "Well... I'm just his brother." "Brother?" Nagkibit balikat ang binata at bumaling kay Mariw sabay kindat. "I'll go ahead. Papasyalan nalang kita sa Maynila kapag may oras ako, at saka naghihintay pa kami ng sagot mo—isang linggo na iyon." "Tatawagan nalang kita. Sa ngayon, may pupunta pa kami ni Iñigo." "Fine. But don't forget you decision Xyrine. We'll waiting," bumaling ang binata kay Iñigo. "Attorney Alcantara, take care of my beautiful sister. See you later." Saka tumayo. Akma pa sana itong yayakap kay Marie nang humarang si Iñigo. Mas lalo nagkaroon ng interes ang binata kay Iñigo. Samantala. "Brother? Kailan ka pa nagkaroon ng kapatid, Marie?" "Bahay-amp