PAGKAGISING ay diretso kaagad ng banyo si Natalia. Bahagya pa siyang nakapikit nang maupo sa toilet bowl. Nang tumayo ay iinat-inat pa siyang naglakad patungo sa sink para maghilamos at magtooth brush. Ngunit bago pa niya magawa iyon ay nadulas na siya. Napagat labi siya dahil masama ang posisyon ng pagkakabagsak niya. Maya-maya ay napatili siya nang makitang nagdurugo ang kanyang mga binti. Naisip niya ang mga sinabi niya kay Matt kagabi. Hindi siya seryoso nang sabihin niya rito na gusto niyang ipa-abort ang bata. Parusa ba ito sa kanya ng langit? Nanlalamig siya sa sobrang takot. Hindi niya mapapatawad ang kanyang sarili kapag may nangyari sa bata. “Vicky!!! Saklolo!” sigaw niya, maya-maya ay nakaramdam siya ng pagdidilim ng kanyang paningin. Hinawakan niya ang kanyang ulo. Pagtingin niya sa kanyang kamay ay may dugo na iyon. Hindi niya napansing tumama pala sa toilet bowl ang ulo niya. Hindi niya alam kung dala ng takot o
NAGKATINGINAN sina Rigor at si Vicky nang marinig ang pagwawala sa loob ng kuwarto ng kanilang amo. Alam ni Rigor na talagang nasaktan ang kanyang boss. Hindi man nito aminin sa kanya ay halata niya ang excitement sa mukha nito nang malamang nagdadalantao si Natalia kaya naman ang sakit-sakit ditong malaman na pinaasa lamang naman pala ito saw ala. Alam niyang may takot ito and yet mas matimbang ang excitement nito sa ideyang magkakaanak na ito kaya hindi niya ito masisisi kung makaramdam ng galit ng dahil sa nangyari.“Bakit naman kasi hindi nag-iingat si Ma’m Natalia, alam naman niyang buntis siya,” mahinang sabi ni Vicky.“Aksidente nga, di ba?” sagot ni Rigor.“Nagtataka lang ako, bakit may nagkalat na shampoo sa sahig ng banyo niya?” Takang tanong ni Vicky ditto saka nilingon si Manang Aida. “Manang, hindi baa ng linis-linis ng banyo ‘nung gabing linisin ko? Kayo ang testigo na malinis ang banyo dahil tsinek ninyo?”“Syempre naliligo si Ma’m Natalia sa gabi kaya m
“IHA, may dinaramdam ka ba?” Tanong ni Mang Oliver sa anak nang mapansin niya ang pananamlay nito habang nakaupo sa may veranda. Mag-dadalawang Linggo na ito sa bahay at magpahanggang ngayon ay hindi pa rin ito ipinasusundo ni Matt. Nagsawa na ba ang lalaking iyon sa kanyang anak? Iling lamang ang isinagot ni Natalia sa kanya. Hindi naman niya ito masisisi kung hindi ito sanay mag-open up ng mga problema sa kanya. Ano ba ang nagawa niyang maganda para dito? Kung tutuusin, siya ang puno’t dulo ng lahat ng mga paghihirap na pinagdadaanan ng kanyang anak. “Kasalanan kong lahat ito. Hindi ako nagging mabuting ama sa inyong lahat kaya nagkakaganito ang buhay natin.” “Papang, ilang beses ko bang sasabihin sa inyo na kalimutan na nating lahat iyong mga nangyari nuon. Ang mahalaga, natuto tayong lahat sa ating mga pagkakamali,” sabi ni Natalia sa kanya. Ngunit hindi pa rin niya maiwasang hindi makaramdam ng guilt. Hindi na siguro niya
HINDI KUMIBO SI MATT matapos ireport sa kanya ni Rigor ang lahat ng nangyayari kay Natalia sa bawat araw na pamamalagi nito sa bahay nito. Naiinis siya sa sarili dahil ang totoo ay gusto na niya itong pabalikin sa mansion ngunit iniisip niyang baka mas masaya ito kapag kasama nito ang buong pamilya kung kaya’t pinigilan niya ang sarili. Hanggang ngayon ay masama pa rin ang kanyang loob sa nangyari sa kanilang anak. Alam niyang hindi nito gustong magkaanak sa kanya. Mahal siya nito? Huh, baka sinasabi lamang iyon ni Natalia dahil sa pakinabang na nakukuha ng buong pamilya nito sa kanya. Ano pa nga ba ang aasahan niya sa babaeng iyon? Kanino pa ba ito magmamana kundi sa ama nito na manggagamit! Itinaas niya ang isang kamay bilang senyales kay Rigor na makakaalis na ito. Kaagad namang lumabas ng kanyang opisina ang lalaki. Nagbuga siya ng isang malalim na hininga saka hinarap ang kanyang mga binabasang papelis. Ngunit maya-maya ay parang nabubu
“HINDI KA NA BABALIK DUN kahit na anong mangyari. Kahit na kuhanin pa ni Matt ang bahay natin, wala na akong pakialam!” Kunot-nuong napahinto sa pagsubo si Natalia, “Papang?” “Kahit ipadala nya pa ang isang batalyon niyang mga tauhan dito, huwag na huwag kang sasama. Ako ng bahala sa kanya. Nakausap ko na ang isang kaibigan ko. Ibebenta ko na itong bahay at ibibigay sa kanya ang pera.” Tumigas ang mukha ni Natalia, “Hindi nyo ibebenta ang bahay na ito, Papang. Marami na akong isinakripisyo para lang huwag mawala ang bahay na ito sa akin!” Mariing sabi niya sa ama. “Pero Natalia, sumusobra na ang Matt na iyon. Hindi ko na kayang. . .” “Papang, ngayon pa ba natin pagtatalunan ang tungkol sa bagay na iyan? Hayaan nyo na lang ako sa problema tungkol sa bagay na iyon, Papang. Hindi makukumpormiso ang bahay natin nang dahil dun. Hindi ko papayagan.” Giit niya rito. “Anak, ikaw lang naman ang inaalala ko. Hind
SA SOBRANG depression ay nagkasakit si Natalia at dinala ito sa ospital. Hindi na ito natikis pa ni Matt kung kaya’t nagpasya siyang dalawin ito duon. Parang naantig ang puso niya nang makita ang kalagayan nito. Ang sabi ng doctor, masyado raw itong naapektuhan sa pagkawala ng bata. Para tuloy gusto niyang ma-guilty. Tama ang Papang nito. Kung hindi naman niya ito mabibigyan ng kaligayahan ay mas makabubuti pa ngang palayain na lamang niya ito. Napahinga siya ng malalim. Iniisip pa lamang niyang palalayain na niya ito ay parang dinudurog ang puso niya. Ngunit hindi rin makatwirang ito ang parusahan niya sa kasalanang hindi naman nito ginawa. Inutusan niya si Rigor na tawagan ang Papang nito para makausap niya nang masinsinan. Pumayag naman ang matanda. Nakipagkita ito sa kanya sa canteen ng ospital. “Huwag nyo na lang ipaalam kay Natalia ang pag-uusap nating ito. Gusto ko ring huwag na niyang malaman ang pagparito ko.” Panimula
NANG MAGMULAT ng mga mata si Natalia ay si Matt kaagad ang hinanap ng mga mata niya. Para kasing naamoy niya ang scent nito kanina, at ramdam niyang hinalikan siya nito sa nuo. Ngunit wala ito sa kuwarto, sa halip ay ang Papang niya at si Timothy ang dinatnan niya sa loob ng ospital. “Kumusta ka na, Nat?” Tanong ni Timothy sa kanya, nakita niya ang piping pananabik sa mga mata nito habang nakatingin sa kanya. Tumayo at Papang niya at namaalam na magpapahangin lang sa labas, siguro’y upang makapag-usap sila ng sarilinan ng lalaki. Hindi niya sinagot ang tanong nito. Obvious namang hindi maganda ang pakiramdam niya, lalo na at si Matt ang ini-expect niyang makikita niya sa pagmulat ng kanyang mga mata ngunit bakit ang lalaking ito ang nasa harapan niya? Hindi man lamang ba nag-aalala si Matt sa kalagayan niya? Panigurado naman siyang nakarating dito ang pagkakasakit niya. Bakit talagang wala itong pakialam sa kanya? Ang sakit. Expected na niya
“PA, HUWAG NA HUWAG mo ng pakikialaman pa si Matt! Kapag ginulo nyo pa siyang muli, hindi na ko mangingiming ilantad ang mga ginagawa nyo. I’m warning you, ngayon lang ako nagmahal ng ganito!” Sabi ni Elena sa kanyang ama saka nagmamadali nang lumabas ng opisina nito. At totohanin niya ang banta dito kasehodang makalaban pa niya ito. Pagdating sa pag-ibig ay nakahanda siyang gawin ang lahat. Nagmamadali niyang pinuntahan si Matt nang mabalitaan mula sa kaibigan niyang abogado na inaasikaso na nito ang pagpa-file ng annulment nito. Masayang-masaya siya. Sinasabi na nga ba niya at lilipas rin ang fascination nito sa babaeng iyon. She knows him too well. Excited siyang nagpahatid sa kanyang driver sa opisina ng lalaki. Dinatnan niya itong abalang-abala sa mga papelis. Ni hindi man lamang nag-angat ng mukha nang pumasok siya sa private office nito. “Parang gusto ko ng mapikon,” sabi niya nang ilang minuto na ay di pa rin siya nito pinapansin. “