Chapter 1

Bumuntong hininga si Alina nang tignan niya ang laman ng kaniyang wallet. Two hundred pesos lamang ang natitirang pera niya at kasya lang sa pambili niya ng isang kilo ng bigas at ulam niya. At wala ng matitira pa sa kaniya. Ang magiging sweldo rin niya sa kaniyang part-time job ay sapat na para mabayaran lang niya ang upa niya ng isang buwan sa kaniyang maliit na apartment. Kulang na kulang talaga para sa gagastusin niya. Tapos ito at namomroblema pa siya sa ibabayad niya sa school para sa thesis niya. Wala na siyang maisip na paraan para makahanap ng perang gagamitin niya.

Simula noong umalis siya sa bahay-ampunan kung saan siya lumaki ay siya na ang nagtutustos sa lahat ng pangangailangan niya. Minsan nga ay gusto niyang tanungin ang maykapal kung bakit naging ganito ang buhay niya? Kung bakit kailangan pa siyang ipanganak sa mundong ito kung ang dadanasin din niya ay ang ganitong hirap. Pero agad na winawaglit niya ito sa kaniyang isipan at nag-iisip agad siya ng positibo. Kung magiging negatibo lahat ng tumatakbo sa kaniyang utak ay baka noon pa man ay sumuko na siya. Baka isa na rin siya sa mga ibang babae riyan na nagtatrabaho sa mga club.

Hindi naman sa kinukutya niya ang trabaho ng mga kabaro niya pero gusto niyang ingatan ang kaniyang dangal. Gusto niyang may respeto pa rin siya sa sarili dahil ito ang ipagmamalaki niya kung sakaling mag-asawa man siya. Kahit laki siya sa hirap ay at least may bagay na maa-appreciate ng magiging partner niya.

Muli siyang huminga ng malalim at binalik na ang wallet sa kaniyang lumang sling bag. Nangalumbaba siya at inilibot ang tingin sa paligid. Nasa park siya kung saan sila magkikita ng kaibigan niyang si Breeze. Sa ganitong oras ay kakaunti dapat ang mga taong namamasyal dito. Pero sa araw na ito ay maraming pamilya ang narito at nagtayo pa ng tent. Naiinggit talaga siya sa tuwing may nakikita siyang kompletong pamilya. Kung sana ay may magulang din siya, sana'y hindi ganito ang hirap na dinadanas niya.

She shook her head and gently slap her face. Ito na naman at kung anu-ano ang pumapasok sa isip niya.

"Hulaan ko, pera na naman ang problema mo!"

Kasabay ng pagtapik ni Breeze sa balikat niya dahilan para mapaiktad siya ay ang pag-upo nito sa tabi niya.

Nilinga niya ang kaibigan at bumuntong hininga. Kilala na talaga siya ng kaibigan kaya kahit hindi siya magkuwento ay alam na nito ang problema niya. Kasama rin niya ito sa orphanage at kasabay na umalis din doon noong edad kinse na sila. Pero mas pinili nitong magtrabaho bilang escort ng isang sikat na club kaysa ang mag-aral katulad niya. Hindi lang miminsan na inalok siya nito na magtrabaho na rin sa workplace nito pero palaging tumatanggi siya at sinasabing 'Hindi ko ibababa ang sarili ko at magtatrabaho sa ganiyang trabaho!'

Hindi naman ito na-offend kapag ito ang sinasabi niya. Ang tanging sinasabi lang nito ay hindi raw ito magaling na katulad niya para pangarapin pa nitong magtapos ng kolehyo.

"Ano pa nga ba? Araw-araw naman na ito ang problema ko. Wala akong pambayad sa tuition ko! Ayaw ko naman na huminto na sa pag-aaral at thesis na lang ang kulang ay makaka-graduate na ako. Kung kailan malapit na akong magtapos saka naman ako na-zero balance," malungkot na wika niya.

"Bakit? Nagastos mo na ba ang sahod mo sa part-time job mo?" tanong nito.

"Pambayad ko sa upa ko iyon, Bree. Ayaw ko naman na matulog sa kalye kapag pinalayas ako ng landlord ko," tugon niya at humilig sa balikat nito. "Pahiramin mo ulit ako at saka ko na babayaran 'pag may sweldo ako."

"Eh... kasi iyong pera ko rin ngayon ay pinambayad ko rin, Alina. Pasensya ka na at gipit din ako ngayong buwan kasi wala akong naging kita. Ang kasamahan ko kasing si Ellie ang hinahanap nila doon," apologetic na sabi nito.

"Naiintindihan naman kita," usal niya at umayos na ng upo. "Ang damot naman kasi ng boss ko. Ni ayaw niyang magpa-advance. Hindi ko naman siya tatakbuhan, eh!" maktol niya.

Hindi sumagot si Bree kaya nilinga niya ito. Matiim siya nitong pinagmamasdan mula ulo hanggang paa. Kumunot ang kaniyang noo dahil sa mababakas na kaseryosohan sa mata nito.

"Bakit?" takang tanong niya.

"Ayaw mo ba talaga? Alam mo kung kakausapin lang natin si Mamu ay agad na bibigyan ka niya ng racket. Maganda ka, Alina. Maamo ang iyong mukha at kababaliwan ng mga lalaki ang angking kariktan mo. Hindi naman panghabang-buhay na magtatrabaho ka roon. Kahit ngayon lang para may gagastusin ka hanggang sa maka-graduate ka. Titigil ka rin kapag may stable kang work," mahinang sabi nito para hindi marinig ng iba.

Mariing naglapat ang labi niya at nagbawi ng tingin. Noong iniaalok nito ang trabahong 'to ay hindi man lang siya na-tempt. Pero bakit sa pagkakataon na 'to ay parang gusto niyang pumayag? Nanghihinayang kasi talaga kung hindi niya matatapos ang thesis niya dahil ganap na siyang agriculturist kung sakali man na maka-graduate siya. At plano niya noon na mag-apply sa abroad kapag nakapagtapos na siya dahil ito ang in-demand, isa na rito ang Russia.

"Alam ko na sasabihin mo na naman na iniingatan mo ang dangal mo pero kung minsan lang namsn na gawin mo at hindi malalaman ng iba ay hindi ka makakatanggap ng panghuhusga," giit pa rin nito nang hindi pa rin siya sumagot. Ginagap din nito ang kamay niya at pinisil.

“P-Pero nadungisan pa rin ako,” mahinang bigkas niya. “Iningatan ko ito para sa magiging asawa ko.”

“Hay! Hindi na kita pipilitin. Pero sorry, best, sa ngayon talaga wala akong maipapahiram,” anito. “Pero kung magbabago ang isip mo ay sabihin mo lang sa'kin at tatanungin ko si Mamu. Kahit pang-isang gabi lang. Makikiusap ako na pang-VIP escort ka kasi berhin ka pa.”

Mariing pumikit siya at huminga ng malalim. She imagined herself working abroad at may magandang buhay na roon. Nakakaya na niyang bilhin ang gusto niya at makapag-ipon. Naibibigay ang gusto ng magiging mga anak niya sa hinaharap. At ito ang nagtutulak sa kaniya para pumayag sa suhestyon ng kaniyang kaibigan. Ngunit kapag naiisip naman niya kung ano ang idadahilan niya kung bakit hindi na siya malinis ay umuurong siya.

“Sa panahon ngayon ay hindi na importanti ang virg*nity, Alina, may mas bata pa nga sa'yo at magaling na sa kama. Pero ikaw minsan mo lang namang gagawin,” bulong ni Bree sa kaniyang taynga. “Ang Ellie na binanggit ko, mas bata pa sa'yo ‘yun. At'saka ‘wag kang mag-alala dahil hindi ko hahayaan na makita ka ng mga kasamahan ko doon. Tanging si Mamu, ikaw, ako at ang magiging kliyente mo ang nakakaalam na ginawa mo ‘to.”

Nag-aatubling tinignan niya ang kaibigan na ngumiti sa kaniya.

“Kung gusto mo ay puntahan natin si Mamu ngayon at kausapin. Saka ka papayag kung magugustuhan mo ang alok niya,” dugtong nito.

Sandaling natahimik siya at napalunok. “Kahit pumunta ako roon ay puwede pa rin akong tumanggi kung ayaw ko?”

“Oo naman! Ikaw din naman magdidisisyon sa huli.”

Huminga siya ng malalim bago tumango. Agad na ngumiti ng malawak si Bree at tumayo. Hinila siya nito at lumabas sila ng park. Eksaktong may bakanteng taxi ang nakita nila at dito sila sumakay na dalawa.

Parang ang pagtango lamang niya ang hinihintay ng kaibigan at hindi nito hinintay na muli siyang tumanggi. Sa bilis ng pangyayari ay hindi rin siya nakapagsalita at saka lamang siya nakaramdam ng kaba at takot nang nasa loob na sila ng Midnight Haven at nakaupo sa harap ng tinatawag ni Bree na Mamu. Isa itong matandang dalaga at tadtad ng kolorete ang mukha.

Agad na sinabi ni Bree ang sadya nila kaya nanginginig na nagyuko siya ng ulo nang pag-aralan nito ang hitsura niya.

“May espesyal na escort kami rito at kung gusto mo ay doon ka magra-racket. Kumbaga’y VIP escort ang gagawin mo. Bukas na bukas din ay pupunta ka sa lugar kung saan kayo magkikita ng kliyente mo,” satisfied na wika nito. “Regular na customer ko siya rito sa club. Kung ano ang iaalok niyang pera sa'yo ay labas na ako roon basta magbayad siya sa'kin ng gusto kong halaga. Pero sinasabi ko sa'yo, hija, na hindi bababa sa halagang isang daan ang ibabayad niya.”

Siniko siya ni Bree kaya natauhan siya at pilit na ngumiti. Kahit na sinabi nito ang ganung halaga ay tumututol pa rin ang kalooban niya. “P-Parang hindi ko na yata itutuloy.”

“Ano ka ba naman, Alina? Nandito na tayo, eh!” bahagyang naiinis na wika ni Bree.

Napalunok siya at naaasiwang sumulyap kay Mamu na tumango sa kaniya. Gusto niyang tumanggi pero nahihiya siya sa kaibigan niya na nahihiya na rin kay Mamu.

“S-Sige po!” pikit-matang tugon niya.

“Good!” natutuwang bulalas ni Mamu at kumuha ng isang papel. May isinulat ito roon at tinupi bago binigay sa kaniya. Nanginginig ang kamay na tinanggap niya iyon at binulsa. "Kitain mo siya sa lugar na ito, hija."

Nang lumabas sila ng gusali ay nanlalambot ang tuhod na napahawak siya sa braso ni Bree. Wala na bang atrasan ito? Kailangan na ba niyang lunukin ang palaging sinasabi niya sa kaibigan?

God! Sana ay wala siyang pagsisisihan kung sakali.