Chapter 5

Agad na dinala ni Alina sa bangko ang cheque na binigay ni Eros sa kaniya ng gabing iyon at gumawa pa siya ng account para ilagay doon ang pera. At ang inilabas lamang niya ang ibabayad niya sa tuition niya at ang hinihingi ni Breeze na pera sa kanya. Hindi pa niya ito naibibigay sa kaibigan at balak niyang sadyain ito sa midnight haven mamaya.

Hindi niya napigilan ang huminga ng malalim pagkatapos niyang makabayad ng kanyang tuition. Animo nabunutan siya ng napakalaking tinik sa dibdib dahil solved na rin ang problema niya. Nakapagbayad na rin siya at nakapadisisyon na siya kung ano ang magiging thesis niya. May malawak na farm ang university na pinapasukan niya para sa mga agriculture student na kagaya niya. 180 square meter ang lawak ng lupa na siyang tataniman niya ng kamatis na siyang magiging thesis niya.

At bukas na niya sisimulan na bunutan ng damo at bungkalin.

Pagkalabas niya ng campus ay tinignan niya ang oras sa lumang cellphone niya. Maaga pa naman at pwede muna siyang pumasok sa kanyang part-time job sa isang coffee shop malapit dito sa university. 'Pag nag-out na siya saka niya pupuntahan si Breeze.

Habang naglalakad siya ay pakiramdam niya'y may mga matang nakasunod sa kanya. Kaya naman huminto siya at napalingon sa kanyang likod. Nakakunot ang noong inilibot niya ang tingin pero wala siyang makita na kahina-hinalang tao na nakasunod naman sa kaniya. Kaya ikiniling niya ang ulo at nagpatuloy na sa paglalakad.

Nang sapitin na niya ang shop ay agad siyang pumunta sa kanyang locker at nagpalit ng damit. Isinuot na rin niya ang apron niya saka siya pumunta sa counter. Naabutan niya ang kasamahan niyang si Remy na gumagawa ng Americano.

“Ali? Akala ko ay nag-resign ka na kasi iyon ang sabi ni boss,” gulat na sabi nito nang makita siya.

“Huh? Hindi ko pa kinakausap si boss. At'saka wala akong balak na mag-resign,” nalilitong turan niya at kinuha ang basahan para punasan ang counter.

“Pero ang sabi niya kaninang umaga pahpasok ko ay maghahanap daw siya ng ibang magiging kasama ko rito na magpa-part time. Kasi may dumating na nagsabing hindi ka na magwo-work dito,” nagtataka rin na wika nito. “Boss!” tawag nito sa lalaking lumabas ng office nito.

Agad din siyang napalingon dito at nang makita siya nito ay nagulat din ito at agad na lumapit.

“Alina, anong ginagawa mo rito?” tanong nito at napatingin pa sa labas. Purong fiber glass lahat ang dingding ng shop kaya makikita talaga sa labas. At kung may mga mapapadaan noon na guwapong lalaki ay nagbibiruan pa sila ni Remy. Muli itong tumingin sa kanya at nagulat siya ng lumapit ito at inalis ang apron niya.

“Boss, t-teka lang po! Naguguluhan po ako, eh!” bulalas niya. Clueless talaga siya kung bakit ganito at biglang nagbago ang trato ng boss niya sa kanya.

“Ang sabi ng taong pumarito kanina para abisuhan ako na nagbibitiw ka na ay ipaapasara niya ito kung hahayaan kitang magtrabaho pa rito,” animo takot na sabi nito. Nagmamadali rin itong kumuha ng pera sa bulsa nito at hindi man lang binilang na binigay ito sa kaniya. “Ito ang sahod mo noong nakaraan. Bukas ay ‘wag ka nang pumasok. Ayaw ko naman na ipasara ang negosyo ko dahil hinayaan kitang magtrabaho pa rito.”

“Po?” gilalas na bulalas niya. “Sino pong pumunta rito? Wala naman po akong—”

“Pasensya ka na na talaga, Alina. Kung alam ko lang ang totoong background mo ay hindi ako pumayag na mag-part time ka rito,” umiiling sa sabi nito.

Makikiusap pa sana siya pero itinulak na siya nito papunta sa may locker. Laglag ang balikat na nagpalit siyang muli ng damit niya at lumabas ng coffee shop. Labis talaga ang pagtataka niya kung bakit ayaw na siya ng boss niya na magtrabaho rito. At anong background ba ang tinutukoy nito? Hindi talaga niya maintindihan kung ano ang iniisip ng kuripot niyang Boss. Binilang pa niya ang binigay nitong pera at sobra iyon sa sahod niya last week.

“Sino bang baliw ang nag-prank sa'kin? Wala naman akong nakaaway sa school,” bumubulong na sabi niya. Inalala niya lahat ng mga nakausap at nakahalubilo niya pero wala siyang matandaan na nakasagutan niya. Gulong-gulo talaga ang isipan niya. Simula noong nagtrabaho naman siya roon ay naging maingat siya at hindi nakakasira ng kagamitan. Sinusunod din niya ang mga utos nito kahit pa kuripot ito. At kung rason lamang nito ang sinabi nito para paalisin na siya sa trabaho ay hindi niya alam.

Lumilipad ang utak niya kaya hindi niya napansin ang poste ng ilaw sa harapan niya.

“Careful,” wika ng baritonong tinig at ang noo niya ay sa malambot na bagay tumama.

“Thank you,” nahihiyang bigkas niya at nilinga ang may-ari ng kamay. Nag-freeze ang ngiti niya nang makita ito. Itim na black suit and tie and suot nito. Matangkad at halatang trained army. Siguro ay nasa middle thirties na ito. Walang ekspresyon ang mukha nito habang nakatingin sa kanya.

Mabilis na umatras siya at alertong nailibot ang tingin sa paligid nila. Hindi niya alam kung bakit pero bigla siyang kinabahan.

“W-Wala akong pinagkakautangan kaya—”

Nang tumalikod ito at iniwan siya bago pa niya matapos ang sasabihin ay nakahinga siya ng maluwag. Napahaplos pa siya sa dibdib. Bakit yata parang sa araw na ito ay pagkatapos ng swerte ay malas naman agad ang sumunod?

“Napa-praning lang yata ako!” usal niya at mahinang sinampal ang magkabilang pisngi niya.

Sumakay na siya sa bakanteng taxi na napadaan at napahatid sa midnight haven. Nang banggitin niya ang lugar ay napatingin ang driver sa rearview mirror. Nahulaan na niya kung anong klase ng tingin ang binigay nito. In his eyes she is a hooker and whore.

Ngumiti siya rito bago binawi ang tingin. Kahit na apektado siya sa nakakadir*ng tingin nito ay ito lang ang tanging ginanti niya.

Nang bumaba siya sa harapan ng gusali at magbabayad ay muli siyang tinitigan ng driver.

“Hija, maraming malinis at matinong trabaho sa mundong ito. Huwag mong sayangin ang kabataan mo. Mag-ingat ka, hija,” bigla ay sabi nito bago tinanggap ang bayad niya at paharurutin nito ang sasakyan.

Hindi siya agad nakakilos sa nakitang concern sa mata nito. Mali pala ang pagkkabasa niya sa tingin nito. Hindi iyon pangungutya at pand*diri. At aminin niya na parang may mainit na palad na humaplos sa puso niya. Ngayon lang may taong nagbigay ng concern sa kaniya at sa mga taong hindi pa niya kilala.

Ilang sandali siyang nakatayo lang bago mariing naglapat ang labi niya. Isinuot muna niya ang mask na laging nakalagay sa bag niya bago pumasok. Tinanong niya sa bouncer kung pumasok ba si Bree at nang ituro nito kung saan ang puwesto nito ay pinuntahan niya ito.

Nasa may counter ito at may kausap na lalaki. Kakalabitin sana niya ito pero nang marinig ang sinasabi nito ay biglang namula ang pisngi niya.

“Kahit na isang balde ng tubig ang bigat mo ay kaya pa rin kitang mabuhat, darling,” maland*ng sabi nito. Ang mga kamay nito ay humahaplos sa tagiliran at binti ng kausap nitong lalaki. “At'saka, hindi naman lahat ng bigat mo ay nasa akin. Kasi iyong tuhod at kamay mo ay nakatukod sa kama. Tanging ang iyong nota ang nakabaon sa p*ke ko at ang balakang mo ang gumagalaw kaya para sa'kin ay hindi ka pa rin mabigat.”

Gosh! Ngayon lang niya narinig ang kaibigan na magsalita ng ganito kabulgar. Kahit nagbibiro ito ay may limitasyon pa rin. Pero ngayon ay namula na yata pati taynga niya sa mga lumabas sa bibig nito.

Nang dumako ang kamay nito sa harapan ng lalaki ay napatalikod na siya. Alam niya kung saan humantong palad ng kaibigan. At iyon ay sa pagkalal*ki ng kausap nito.

Sa halip tuloy na iparamdam ang presensya niya ay tumalilis na siya paalis ng midnight haven. Kung mananatili pa siya rito ng ilang segundo ay baka makakasaksi pa siya ng mas malala pa roon.

Ibibigay na lang niya sa kaibigan ang pera kung ito ang pupunta sa apartment niya. Ayaw naman niyang siya ang sasadya rito dahil sa tuwing pupuntahan niya ito ay may customer ito at nasa kalagitnaan na ng pagtatal*k. Kaya simula ‘nun ay hindi na siya pumupunta sa tinitirhan ni Bree.

Kahit may karanasan na siya ay hindi pa rin niya kayang gawin ang ginagawa ni Bree lalo na sa mga public places.

Biglang nag-flash sa balintataw niya ang mainit na sandaling iyon. Napakagat labi siya at napalunok. Kahit ilang araw na ang nakalipas ay hindi pa rin niya makalimutan ang init ng katawan ni Eros. May mga gabi pa nga na napapanaginipan niya iyon. At kapag nagising siya ay ramdam niya ang pagkabasa ng hiyas niya.

It was really embarrassing. Ngunit anong magagawa niya? Tama yata si Bree na oras na matikman mo ang sarap nang maabot mo ang langit ay hindi iyon agad-agad na makakalimutan. Paulit-ulit na babalik sa alaala mo at animo nate-temp ka na magsarili pa habang ang nasa imahinasyon niya ay ang ginagawa ni Eros sa kaniya sa hotel na iyon.

“Alina! Lumilipad na naman ang utak mo!” kausap niya sa kanyang sarili. “Baka nga mamayang gabi ay may iba siyang customer!”

Iwinaglit na niya ang alaala niya tungkol sa binata. Kahit pa pilit na sumisiksik ito sa kanyang emahe ay binubura niya.