“Mommy, hindi pa po ba tayo uuwi? Mukhang malapit na pong umulan.”
"Not yet, sweetie. Kailangan pang kumayod ni mommy eh. Kapag tumuloy ang ulan, pumunta ka rin muna sa store ni Tita Avva mo para hindi ka mabasa. Okay?” Nagpatuloy sa pagpiprito ng kikiam, fishball at kwek-kwek si Maya. Nagtawag na rin siya ng mga customers para makabenta. Mula nang itinakwil siya ng kaniyang pamilya ay mas natuto siyang tumayo sa kaniyang sariling mga paa. Nagtitinda siya umaga at pagsapit naman ng gabi ay na extra siya bilang isang delivery woman. “Honey, hindi ba si Ate Maya ‘yon? Omg! Siya nga! After five years, nagkrus din ang landas namin! Teka, sino ‘yong batang kasama niya?” Hinila ni April ang kamay ni Warren at naglakad patungo sa kinaroroonan ng kaniyang kapatid. “Miss, bilhin ko na ‘yang lahat,” aniya habang nakangiti. “Mommy, makakauwi na po tayo! Bibilhin na raw pong lahat ni ate ang paninda natin! Yehey!” tuwang-tuwang sigaw ni Matthan. Ngumiti si Maya at dali-daling inilagay lahat ng kaniyang paninda sa kawali para iprito. Inutusan naman niya si Matthan na balutin na sa plastik ang mga lutong paninda. Masaya siya ngayon dahil magkakaroon siya ng free time para kina Matthan. “Nag-asawa ka ng mahirap pa sa daga?” hindi makapaniwalang sambit ni Warren. Natigilan si Maya sa kaniyang ginagawa. Ang boses na iyon. Hinding-hindi niya makakalimutan ang boses na iyon. “Matthan, please go to your Tita Avva. Si mommy na ang bahala rito.” “Sure ka po, mommy? You don't need my help?” tanong ng inosenteng si Matthan. “Oo, anak. Makipaglaro ka muna kina Hivo at Bia. Dadaanan ko na lang kayo kapag uuwi na tayo, okay?” Nagpunas ng kaniyang kamay si Maya. Nang makaalis na si Matthan ay saka niya hinarap ang kaniyang mga hindi inaasahang bisita. “Anong ginagawa niyo rito?” tanong niya sa malamig na tono. “We're here to help you, Ate Maya. Nakakaawa ka naman. Nasaan ang asawa mo? Bakit hindi siya ang nagtatrabaho? At saka…” Kumuha si April ng kikiam at inamoy iyon. Umakto siyang nasusuka. “Ano ba itong mga tinda mo? Nakakain ba ‘to?” Tumawa siya nang malakas sabay hampas sa dibdib ni Warren. “Kung naririto kayo para insultuhin ako, makakaalis na kayo. Hindi ko kailangan ng awa niyo.” Inayos ni Maya ang kaniyang mga paninda. Biglang nagdilim ang kalangitan. “Saka na kami aalis kapag luto na ang order namin. Magkano ba lahat ‘yan?” Naglabas si Warren ng sampung libong piso at ipinatong sa lalagyan ng palamig. “Kulang pa ba ito?” “Honey, bigyan mo pa nga ng sampung libo. Nakakaawa naman si ate. Baka wala na siyang maibiling gatas ng anak niya. Ang guwapo pa naman no’ng bata.” Hinaplos ni April ang pisngi ni Warren. “Ate Maya, kahit huwag mo nang lutuin ‘yong iba. Ipapakain ko lang din naman ‘yan sa mga alaga kong aso at pusa.” Ikinuyom ni Maya ang kaniyang mga kamao. Napalunok siya. Labag man sa loob ay kinuha niya ang dalawampung libong pisong ibinabayad ng dalawa. Malaki na ang kita niya sa halagang ibinabayad nila. ‘Para sa mga anak mo, Maya. Kailangan mong lunukin ang pride mo para sa kanila,’ sigaw ng isip niya habang binabalot ang mga biniling pagkain ng dalawa. “Tapang-tapangan ka pa kanina, kukunin mo rin naman pala ang pera,” may pagmamayabang na wika ni Warren. “Inaaway niyo po ba ang mommy ko?” Napalingon sina April at Warren sa batang nagsalita. Kamukhang-kamukha nito si Maya! 'Kambal ang anak ni Maya?' isip-isip ni April. Nagsalubong ang kaniyang dalawang kilay nang makita niya ang mukha ng lalaking kasa-kasama ng batang babae. Mas guwapo, mas matipuno at mas mukhang mabango kaysa sa asawa niyang si Warren! Higit sa lahat, may resemblance ito sa batang si Matthan! “Maya, siya ba ang asawa mo?” Bakas sa mukha ni Warren ang pagkainis. Napansin niya ang kasuotan at relo ng lalaki. Mukha namang mayaman ang nabingwit ni Maya pero bakit ito nagtitinda sa kalye? “Mommy!” Nagtatakbo si Hope patungo kay Maya at niyakap ito. “Hope, bakit wala ka sa tindahan ng Tita Avva mo? Tumakas ka na naman ba? Saan ka nagpunta at saka sino 'yang lalaking kasama mo?” bulong ni Maya. “Inihanap po kita ng mapapangasawa, mommy,” natatawang bulong ni Hope. “Sir, pinapatawag po kayo ni senior. Urgent daw po,” ulat ni Brandon. “Tell him, we will be there within twenty minutes,” Gavin said while he's staring at Maya. ‘Bakit pamilyar ang mukha niya?’ "May dumi ba ako sa mukha? Bakit titig na titig siya sa akin?" bulong ni Maya sabay hawak sa kaniyang pisngi. “Miss, bantayan mo nang mabuti ang anak mo. Muntik na siyang masagasaan ng sasakyan ko kanina.” Kinuha ni Gavin ang kaniyang wallet. “Use this card to buy something for that adorable kid. This is a valid form of payment to any Supermalls stores nationwide.” He smiled at Hope. “Daddy, don't leave us,” Hope pleaded. Pinandilatan ni Maya si Hope. “Ano bang sinasabi mo, anak? Nakakahiya kay sir.” Yumuko siya. “Pasensya na po kayo sa anak ko. Ganito lang po talaga siya kung minsan. Kunin niyo na po pala itong card niyo. Hindi po ako tumatanggap ng kahit ano sa hindi ko kilala,” aniya. “I’m not giving it to you. I'm giving it to your daughter.” Gavin winked at Hope. “Anyway, if you need a job you can contact me here.” He gave his calling card to Maya. “Sir, kailangan na po talaga nating umalis. Galit na po si senior. Sunod-sunod na po ang text messages niya sa akin,” pinagpapawisang wika ni Brandon. Nagpaalam si Gavin kay Hope bago tuluyang umalis. “Mommy, I want him to be our daddy. He's so handsome, rich and kind! Please, mommy!” Hope stomped her feet on the ground. Inilagay muna ni Maya sa bulsa ng kaniyang apron ang calling card na binigay ni Gavin at pagkatapos ay saka niya binuhat si Hope. “Anak, mamaya na tayo mag-usap. Pumunta ka muna kina Tita Avva mo. Naroon na si Matthan and please, huwag ka nang aalis doon. Nagkakaintindihan ba tayo?" Tumango si Hope. "Sorry po kung umalis ako kanina, mommy. Hindi ko na po uulitin." Hinalikàn niya si Maya sa pisngi at saka nagtatakbo patungo sa direksyon ng tindahan ng kaniyang Tita Avva. Napailing na lang si Maya sa ikinilos ni Hope kanina. “Sinasabi ko na nga ba! Napakalabong magkagusto sa'yo ng lalaking ‘yon." Inayos ni Warren ang kaniyang buhok. "Ano na, Maya? Matagal pa ba ang order namin?” Nagtakip siya ng ilong nang makaamoy siya nang hindi kaaya-aya. Padabog na ipinagbabalot ni Maya ang kaniyang mga paninda. Nang matapos niyang ipake ang lahat ay ibinigay niya iyon kina April at Warren. “Maraming salamat. Nawa ay hindi na muling magkrus ang ating mga landas!” Nagsimula na siyang magligpit ng mga gamit. Ayaw niyang abutan nang malakas na ulan sa daan. Kinuha nina Warren at April ang lahat ng kanilang pinamili at nagtungo na sa kanilang sasakyan. “Kailangang malaman ni mommy na naging disgrasyada si Maya. Sigurado akong babawiin nila ang apelyidong ipinahiram nila kay Maya kapag nalaman nilang nabuntis ng kung sinong poncio pilato ang ampon nila. Worst, she's not even married.” Nandidiring ibinaba ni April ang mga supot na naglalaman ng kikiam, fishball at kwek-kwek sa may compartment ng sasakyan. “Paano mo nalamang hindi pa kasal si Ate Maya mo?” kunot-noong tanong ni Warren. “Simple lang. She's not wearing a wedding ring. Tara na nga, honey. Nagsayang lang tayo ng oras kay Maya. Kailangan pa nating maghanda para sa business presentation natin for Senior Thompson. Malapit na nga rin pala niyang ipakilala sa publiko ang kaisa-isa niyang apo na si Gavin. Kailangan nating magpa-impress sa kanila. We can't afford to lose their support for our business ventures," April replied before she went inside the car. Tiningnan ni Warren si Maya bago siya pumasok sa loob ng sasakyan. ‘I can't believe that someone owned her that easily. Mas lalo siyang gumanda at kuminis ngayon. Matitikman din kita, Maya. Matitikman din kita,’ piping turan niya.Hawak-hawak ni Gavin ang isang bangkang keychain habang titig na titig siya rito. Naiwan ito ng babaeng nakaniig niya limang taon na ang nakalilipas. Hindi niya nakita ang mukha nito dulot ng kawalan ng liwanag sa hotel room at labis na pagkalasing noong gabing iyon. Agad niya itong ipinahanap sa kaniyang mga tauhan ngunit nabigo ang mga ito dahil hindi nila alam ang tunay na pagkakakilanlan ng babae. Maging ang CCTV footage sa hotel noong araw na iyon ay hindi niya napakinabangan dahil biglang nagkaroon ng power outage at problema sa generator system ng hotel.“Sir Gavin, may schedule po ulit kayo ngayong 7 P.M. sa Casa Balario. Huwag na huwag daw po kayong hindi sisipot sabi ng inyong lolo,” ani Brandon.“Nakakailang blind dates na ba ako? Hindi pa ba nananawa si lolo? Kasi ako, sawang-sawa na ako sa mga pakulo niya.” Pinaikot ni Gavin ang keychain sa gitnang daliri niya. Kumunot ang kaniyang noo nang may napansin siyang nakaukit na pangalan sa loob ng bangka. “Avva Mendez,” bulong
Tumakbo si Brandon palapit kay Maya.“Ako po ba ang tinawag mo?” kumukurap-kurap na tanong ni Maya.Tumango si Brandon. “You left this.” Iniabot niya ang name tag ni Maya.Yumuko si Maya. “Maraming salamat po. Mauna na po ako ah. Baka po kasi mahuli ako sa sideline ko.”Napansin ni Brandon ang maraming keychains sa bag ni Maya. Pinagmasdan niya ang mga ito.“Sir B! Nakita na po namin ang target!” sigaw ng kasamahan ni Brandon.Nakaalis na si Maya sakay ng kaniyang bisekleta. Kumaway pa ito kay Brandon.Kinuha ni Brandon ang keychain sa kaniyang bulsa. ‘Parang kaparehas nito ang mga ‘yon.’ Inalog niya ang kaniyang ulo at agad na sumunod sa kaniyang mga kasamahan.Hingal na hingal na nakarating sina Brandon sa apartment na kinaroroonan ni Avva. Nasa ika-labinlimang palapag kasi ang apartment ni Maya. Tapos nang kumain sina Avva at ang mga bata noong dumating sina Brandon. Tulog na rin sina Matthan at Hope nang sandaling iyon.“Avva Mendez?”“A-Ako nga. S-Sino kayo? Anong kailangan niyo
Simangot ang mukha ni Gavin habang nakatulala sa direksyon ng pinto. Ito ang unang beses na hindi dumating ng tama sa oras ang blind date niya. Limang minuto na siyang naghihintay. Kinuha niya ang kopitang may alak sa mesa at diretso iyong nilaklak. “Lolo, is this your own doing?” Gavin gritted his teeth. Habang naghihintay sa kaniyang blind date ay sakto namang iniluwa ng pinto ang humahangos na si Maya. Napatingin si Maya sa table kung saan naroroon ang VVIP client na pag-se-serve-van niya ng pagkain. Napapikit siya nang makita niyang hindi maipinta ang pagmumukha nito. Didiretso na sana siya sa kitchen para kunin ang mga pagkaing nakalaan para rito nang magdesisyon siyang dumaan muna sa table nito para humingi ng paumanhin. Naglalakad pa lamang siya palapit dito nang bigla siya nitong sinalubong. Nagulat siya nang pinisil nito ang braso niya at kinaladkad siya patungo sa table nito. “Is this how your parents taught you? To waste someone's precious time? Do you know that my sc
Halos lumuwa ang mga mata ni Avva nang makatapak siya sa isa sa mga Villa ng mga Thompson. Napakalawak nito at ang bawat dinaanan nila ay nagsusumigaw at nagpapakita ng pambihirang yaman. Mula siya sa mayamang angkan pero ito ang unang beses na namangha nang husto ang kaniyang mga mata! Sigurado siyang gagapang pabalik sa kaniya ang kaniyang mga kapatid at mga magulang kapag nalaman ng mga ito na siya ang magiging asawa ng isang Gavin Thompson! Itinakwil siya ng mga ito dahil sa kinasangkutan niyang scandal, limang taon na ang nakalilipas at si Maya ang lubos niyang sinisi sa lahat ng mga kamalasang dumating sa buhay niya. Sagad man sa buto ang pagkamuhi niya rito ay pilit niyang sinikmura na makita at makasama ito araw-araw para lang masaksihan ang paghihirap nito! Sa kasamaang palad ay mas naging mahirap siya rito dahil sa angkin nitong sipag at diskarte sa buhay. “Mommy, sobrang yaman po pala ni daddy!’ bulalas ni Hivo habang iniikot ang kaniyang mga mata sa lugar. “Oo nga po, mom
Humahangos na tumakbo si Maya patungo sa harap ng nag-aapoy na gusali kung saan naroroon ang kaniyang mga anak na sina Matthan at Hope. Halos matumba siya nang makita niya kung gaano na kalala ang sunog. Nanginginig ang kaniyang labi habang inuusal ang pangalan ng kaniyang mga anak.“Hope…Matthan. Diyos ko! Iligtas at protektahan Mo po ang mga anak ko!” mahinang bulong ni Maya. Nag-uunahang tumulo ang kaniyang mga luha habang tahimik na nagdadasal.Hindi malaman ni Gavin kung paano niya mapapagaan ang pakiramdam ng babaeng babago pa lamang niyang nakikilala. Nag-aalangan man ay nagawa niyang hawakan ito sa balikat. Hinaplos niya rin ang likod nito. Hindi niya alam kung ano ang dapat niyang sabihin.Halos gumuho ang mundo ni Maya nang makita niya ang sunod-sunod na mga bangkay na bitbit mga rescuer sa mga stretch beds. Biglang natuyo ang kaniyang mga mata. Mabigat man ang pakiramdam ng kaniyang paa na para bang may mga kadenang nakatali sa mga ito ay nagawa niya itong ihakbang. Lumapit
“Bitiwan niyo ako! Ililigtas ko ang mga anak ko!”“Pasensya na po, misis pero hindi po namin kayo hahayaang makapasok sa area.” Napatingin ang bumbero sa halos kararating lang na si Gavin. Habol nito ang paghinga dahil sa paghabol kay Maya. “Mister, bantayan niyo po ang misis niyo. Gustong-gusto rin po naming iligtas ang lahat ng nasa gusali pero dahil sa patuloy na pagkalat ng apoy, limitado lamang po ang aming pagkilos. Ganunpaman, ginagawa po namin ang aming makakaya para makapagligtas ng buhay. Pasensya na po.”Kinuha ni Gavin ang nanlalatang si Maya sa bisig ng bumbero. Halos mamaga na ang mga mata nito sa kakaiyak. Niyakap niya ito nang mahigpit at hinaplos ang buhok nito. Muli na namang nanumbalik sa kaniyang ala-ala ang gabing iyon, limang taon na ang nakalilipas dahil sa amoy na nagmumula sa buhok nito.“Maya…”“Sa kagustuhan kong kumita at makaipon ng pera para sa nalalapit na pagpasok ng mga anak ko ay nagawa ko silang iwan sa pangangalaga ng aking kaibigan. Hindi ko kakaya
“Brandon, right?”“Yes po, Miss Avva. May kailangan po ba kayo? Kung may kailangan po kayo ay huwag po kayong mahihiyang magsabi sa akin o kaya naman ay sa mga katulong dito. May maipaglilingkod po ba ako sa inyo?” magalang na tugon ni Brandon.“Anong oras ba darating si Gavin? Nakatulog na ang mga anak namin sa kahihintay sa kaniya.” Kasalukuyang nasa tig-isang kuwarto na sina Hivo at Bia samantalang si Avva naman ay nasa sala, matiyagang hinihintay ang pagdating ni Gavin.“Regarding that, I don't have a specific answer po eh pero huwag po kayong mag-alala kasi aware naman po si Sir Gavin na naririto na kayo. Alam din niyang hinihintay niyo siya. Baka nagkaproblema lang ng kaunti o kaya naman ay may biglaang inutos si senior kaya po siya natagalan. May gusto po ba kayong kainin? Ipapahanda ko po ulit sa chef kung mayroon man.” Ngumiti si Brandon. Pasulyap-sulyap siya sa kaniyang cell phone dahil hanggang ngayon ay hindi pa rin nagrereply ang kaniyang amo. Halos naka-thirty missed cal
“Sir Gavin, ano pong nangyari sa inyo? Bakit hindi po kayo nakauwi kagabi at saka bakit po gan'yan ang hitsura niyo?” sunod-sunod na tanong ni Brandon nang nabungaran niya ang kararating lang na si Gavin. Gulong-gulo ang buhok nito at puro dumi ang suot na puting long sleeves. Ang suit nito ay nakasabit sa braso nito.“Don't talk to me like you're my mom. I'm tired, Brandon. Wala pa akong matinong tulog.” Hinilot ni Gavin ang kaniyang sintido. Inihagis niya kay Brandon ang kaniyang suit at pagkatapos ay nahiga siya sa couch.Sinalo ni Brandon ang suit ni Gavin. “Pasensya na po, Sir Gavin. Nag-alala lang po ako sa inyo. Akala ko po kasi eh kung ano na naman ang ginawa ng blind date niyo sa inyo,” nakayukong turan niya.“P'wede bang iwan mo muna ako? Gusto ko munang magpahinga at matulog. Stop talking. You're bombarding my ears,” nakapikit na sabi ni Gavin.“Pasensya na po, Sir Gavin.” Napakamot sa kaniyang ulo si Brandon nang makita niyang nakangiting bumababa ng hagdan si Avva.“Sir G