“You are in good shape, Lara. Your wound has healed perfectly well. Ituloy mo lang ‘yong vitamins na nireseta ko sa ‘yo para makatulong din sa immune system mo,” ani Keith matapos suriin si Lara sa huling check-up nito.“Maraming salamat, Doc,” nahihiyang sabi ni Lara, hindi alam kung paano iaabot ang professional fee nito para sa kanyang check-up. Si Jace ang madalas na gumagawa no’n o kaya si Eli. Subalit ngayon na hindi sila maayos ni Jace, napagpasyahan ng dalaga na magkusa na. “Doc, 'y-yong pf po ninyo, magkano?”Agad na nagsalubong ang mga kilay ni Keith kapag kuwan ay biglang natawa. “Hindi ako naniningil ng PF sa mga kaibigan ko, Lara.”“P-pero si Jace naman ang kaibigan mo, Doc. Hindi ako.”Nagkibit-balikat ang doktor. “I can’t see the difference, Lara. Asawa ka ni Jace. In extension, kaibigan na rin kita. Pero sige, if the this is making you uncomfortable, do me a favor in the future.”“A favor? Anong favor, Doc?”“Hindi ko pa alam. Pag-iisipan ko,” sagot ng binata, ngumiti
Maigting ang panga ni Jace habang naghihintay sa parking lot ng apartment building kung saan naroon ang unit ng kaibigan ni Lara.Buong maghapon na siyang walang balita dito. Ni hindi rin ito pumasok sa opisina. Ang sabi ni Mr. Roman ay nag-leave ito para sa final check-up nito sa ospital. He checked at the hospital, off naman daw ni Keith. Napilitan siya tuloy ipakuha ang number ni Erin sa HR at siya mismo ang tumawag dito upang tanungin kung nasaan si Lara. Subalit maging ito ay hindi rin alam kung nasaan ang kaibigan. Nagpaalam daw ito na magpapacheck-up at may pupuntahan pagkatapos—kung saan, hindi rin alam ni Erin.And it’s been seven hours and thirty six minutes now that Lara is missing. A long time for him but not too long for the authorities to grant the search he had requested to ease his mind. And now, he sits there, waiting, hoping that Lara will soon appear so that his mind will finally be put at ease.“Sir, kung ako na lang kaya ang maiwan dito at bumalik ka na lang muna
Lumipas ang isang linggo na hindi nag-iimikan sina Lara at Jace. Magkagayon man, napilitang bumalik si Lara sa bahay ni Jace dahil alam ng dalaga na hindi siya nito titigilan hanggang hindi niya ito sinusunod. Subalit, pinanatili ng dalaga ang distansiya sa boss.Sa opisina ay iwas siya rito, maging sa loob mismo ng bahay nito ay halos hindi rin siya nagpapakita rito. Gaya ng gusto nito, bumalik sila sa dati. At kahit na masama ang loob ng dalaga na tila nasayang ang lahat ng sinumulan nila, alam ni Lara na sa set-up nilang ‘yon, si Jace pa rin ang masusunod.“Lara, anong isusuot mo mamaya sa anniversary party?” untag ni Erin sa kaibigan habang patungo sila sa pantry upang mananghalian.“Ewan ko. Hindi ko nga alam kung pupunta pa ‘ko,” walang ganag sagot ng dalaga.“Bakit naman? We always look forward sa anniversary party ng LDC taon-taon.Nagkibit-balikat si Lara. “H-hindi ko alam. Parang… mas gusto ko na lang magpahinga, Erin. Napagod ako this week, ang daming trabaho e.”She lied,
Marahang pinihit ni Lara ang seradura ng pinto ng hospital suite ni Doña Cristina at tinulak iyon pabukas. Sumilip siya sa loob ng silid at bahagyang napasinghap nang madatnan niyang gising na ito at nakikipag-usap na ito kay Keith at Eli.“Lara, hija. Halika, pumasok ka,” anyaya nito, ngumiti subalit bakas pa rin sa mata nito ang panghihina.Agad na tumalima ang dalaga at lumapit sa matanda. “Kumusta po ang pakiramdam ninyo, Lola?” ani Lara, umupo sa gilid ng kama at hinawakan ang kamay nito.“I’m feeling much better now, Lara. Thanks for asking. Siya nga pala, anong ginawa mo rito? Bakit hindi mo sinamahan si Jace sa anniversary party? I’m sure your husband will be lonely without you by his side,” sabi ng matanda.Kumurap-kurap si Lara, mabilis na sumulyap sa iba pang kasama roon bago ibinalik ang tingin sa matandang babae. “W-wala po kasi kayong kasama, Lola. Si Jace po ang kailangan sa party. Pero ako… hindi naman po. Kaya dito na lang po ako pumunta,” pagdadahilan ng dalaga.Mar
“Here you go. Salamat sa paggawa ng request ko,” ani Via habang inaabot sa host ang isang libo dahil ginawa nito ang utos ng dalaga na pagsayawin sina Keith at Lara.“Thank you, Ma’am. ‘Pag may request ka pa sa akin or sa band, lumapit ka lang," anang host, kuntodo ngiti bago pasimpleng ibinulsa ang pera kabibigay lang ng babae.Ngumiti lang si Via bago naglakad palayo, ang mga mata nakina Keith at Lara na noon ay nagsasayaw sa gitna ng makeshift stage.Now that both are occupied at naipakilala na rin sa buong LDC na si Lara ang girlfriend ni Keith, wala nang pipigil pa sa pag-angkin niya sa pwesto ni Lara sa buhay ni Jace. Hindi niya pa rin alam ang sirkumstansiya ng pagpapakasal ng dalawa. Walang nababanggit si Jace tuwing binibisita niya ito at nagkukwentuhan sila. But that’s the least of her concerns now. Batid niyang hindi magkasundo ang mag-asawa ngayon. Napansin niya iyon sa ilang beses niyang nasaksihan na pakikitungo ni Jace kay Lara. And there’s no better time for her to tak
“Let me help you,” ani Keith lay Lara na noon ay nakasubsob pa rin sa baldosa. Hindi umimik ang dalaga, humikbi lang.Marahang itinayo ng binata si Lara. At nang mapansing bahagya itong napangiwi nang humakbang nay nagpasya ang doktor na pangkuin na lang ito palabas ng hall. Idiniretso niya ang dalaga patungo sa may poolside ng hotel kung saan kakaunti ang tao bago ito marahang inilapag sa lounge chair. Pagkatapos niyon ay nagtanggal sngcoat Keith at ipinatong iyon sa magkabilang balikat ni Lara.Lara was sobbing uncontrollably. Hindi niya akalaing mapapahiya siya nang ganoon sa harap ng maraming tao. Kung bakit ba naman kasi pinasayaw-sayaw pa sila ni Keith ng kung sino. Lalo tuloy siyang nataranta. Idagdag pa na kalat-kalat talaga ang kanyang isip nang muli niyang makita sina Jace at Via na nag-uusap nang malapitan. Alam niya, siya na dapat ang kusang umiwas sa gano’n, but she cannot look away. Her heart doesn’t want to look away. Her heart continue to long for Jace—the man who wil
Hindi alam ni Lara kung gaano katagal siyang hinalikan ni Jace o kung paano niya nagawang gantihan ang mapupusok na halik nito. Ang tanging alam ng dalaga ay nalulunod siya, nalulunod siya sa iba’t-ibang sensasyon na dulot ng halik na ‘yon ni Jace. Mga sensasyong nagpapasidhi sa kung anong pangangailangan ng kanyang katawan na alam niyang ang tanging si Jace lamang ang makakapagbigay.Maya-maya pa, marahang binitiwan ni Jace ang asawa at sandali itong pinagmasdan. Lara was catching her breath and her addicteve lips were parted slightly, a delectable torment for him.“J-Jace…” she called, warming his heart even more.His name rolling from her mouth sounded so right, like a caress, a temptation, a torture all rolled in to one. Oh she could ask him the world at that moment and he’d give it to her without thinking twice. Lara had him captured… hook, line, and sinker. At that moment, he’s done. He’s done pretending na wala lang si Lara para sa kanya. He’s done lying to himself that everyt
“Thank you for gracing this occasion with your presence, Mr. Jones and Mr. Smith. We at LDC were really looking forward to meet you,” ani Reymond matapos makiupo sa table ng mga bisita mula sa Aura Project.“Thank you, Mister… What’s your name again? Sorry, I didn’t catch your name,” ani Mr. Jones, pilit ang ngiti.Lumawak ang ngiti ni Reymund, inalahad ang mga kamay sa mga bisita. “I am Mr. Reymond Lagdameo, Jace’s uncle and one of the board of directors of LDC,” pagpapakilala ng matandang lalaki sa sarili.“Nice to meet you, Mr. Lagdameo,” ani Mr. Smith, lumawak na ang ngiti. “Glad that it was you who Jace sent here in his place. I heard he has a family emergency that’s why he needed to go. He said his grandmother is in the hospital,” anang bisita.Sandali namang napatda si Reymond sa sinabi ng kausap. Hindi niya alam na naospital ang biyuda ng kanyang tiyuhin. Lalong lumawak ang ngiti ng matandang lalaki. Time is really in his favor this time, naisip niya, kapag kuwan ay muling
Four years later“Papa!” anang tatlong taong gulang na si Cami kay Keitth na noon ay kararating lamang mula sa ospital. Mula sa hagdan ay nagtatakbo ang batang babae patungo sa frontporch ng malaking bahay at sinalubong ang lalaki ng yakap.Halos dalawang araw nang hindi umuwi si Keith dahil tinatapos nito ang training para sa kanyang specialization. May duty siya ulit mamayang gabi but he missed Cami so much that he needs to go home to see his little girl.Agad namang kinaraga ni Keith si Cami at pinupog ng halik ang pisngi ng bata. Hindi naglaon, napuno ng halakhak ni Cami ang buong bahay ng mga De Guzman.“Oh Keith, nandito ka na pala, hijo,” ani Doña Carmelita na noon ay naglalakad papasok sa french door ng bahay mula sa garden. Kasunod nito ang nurse nitong si Alma.“Yes, Lola. Miss na miss ko na kasi si Cami. At saka nangako ako sa kanya na dito ako magbe-breakfast ngayon kaya pinilit ko talagang pumunta,” paliwanag ni Keith, muling pinatakan ng magaang halik ang ulo ng bata.
Kanina pa naroon sa investigation room si Jace at hinihintay ang pagbabalik ni Atty. Marquez. Humiling ang binata sa mga pulis na bigyan siya ng isang pribadong lugar upang muling makausap ang kaniyang abogado. At ang investigation room ang ibinigay sa kanya ng mga ito.Hindi naglaon, bumukas na ang pinto ng silid. Agad namang bumaling sa direksyon niyon si Jace at bahagyang ngumiti nang makita ang bulto roon ni Attorney Marquez.“Attorney, salamat at pinaunlakan mo ang—“ Nabitin sa ere ang sana’y mga sasabihin ni Jace nang makitang hindi nag-iisa ang abogado. Nakasunod dito ang isang taong kahuli-hulihan niyang gustong makita, si Reymond. “What is he doing here?!” sabi agad ni Jace, tinuro ang tiyuhin.He balled his fists as he rein in his emotions.“Jace, hijo, please calm down,” anang abogado sa malumanay na tinig. “Ang sabi niya ay gusto ka niya munang makausap bago mo pirmahan ang kasunduan.”Napatayo na ang binata, lalong nagtagis ang mga bagang bago bumaling sa tiyuhin. “Wha
Kuyom ang mga kamay ni Jace habang nakaupo siya sa selda na siyang pinagdalhan sa kanya ng mga pulis na humuli sa kanya kanina. He was alone in the cell yet he had never felt more suffocated in his entire life. Ang apat na sulok ng selda iyon ang nagpapatunay kung anong klaseng pagkalugmok ang inihanda ng tadhana para sa kanya.He lost his grandmother and LDC. Lara is still missing. Now, will he lose his freedom too? He used to have everything and yet…Pilit na nilunok ng binata ang bikig sa kanyang lalamunan. Just thinking about the past, the things he had lost, makes his chest felt heavy. Hanggang ngayon na naroon na siya sa piitang ‘yon, hindi pa rin makapaniwala si Jace na sunod-sunod niyang naiwala ang mga importanteng bagay at tao sa kanyang buhay. He used to think he has everything. He used to have a great life. Hence, he was arrogant and ruthless, thinking all the things he had will always be with him. At ngayon, naiwala na niyang lahat ng ‘yon.Totoo nga ang sabi nila. May h
“Hija, handa ka na ba?” ani Doña Carmelita kay Lara na noon ay nasa silid na nito sa mansiyon at nag-aayos pa rin ng mga dadalhing gamit para sa kanikang flight papuntang Washington.Bumalik sa pagtira sa mansiyon ang mag-lola dalawang araw na ang nakararaan. Dahil para kay Carmelita, ngayong nakabalik na ang apo, dapat lamang na doon sila muling tumira bilang tanda ng pag-aalala sa kanilang mga yumao sa buhay. Subalit hindi rin naman magtatagal ‘yon dahil aalis din sila. But they will take the important things with them. “Tapos na po akong mag-empake, Lola. I’m just checking kung wala na po akong nakalimutan,” anang dalaga, inilagay ang isang lumang stuff toy sa kanyang bag.“Dadalhin mo ‘yan?” tanong ng matanda, pumasok na sa silid ng apo bago pinulot ang stuff toy.“Naisip ko lang po, na matagal na walang kasama si Mr. Boogie dito sa kwarto ko, Lola. Nakakunsensiya kapag iniwan ko siya ulit ngayon,” anang dalaga, nangingiti. Ang stuff toy na ‘yon ang welcome gift ni Carmelita sa
Pinagsalikop ni Via ang kanyang nanginginig na mga kamay habang naroon siya sa loob ng investigation room. Ang sabi ng pulis na humuli sa kanya, hintayin raw niya ang pagdating ni Lt. Alejandro. Ito raw ang magtatanong sa kanya tungkol sa kanyang kaso.Kaso.Nagtagis ang mga bagangn ng dalaga nag bumaba ang kanyang mata sa mga kamay niyang nakaposas. Bakit siya ang ikukulong? Wala naman siyang kasalanan. That bitch deserved to die. Inaagaw nito si Jace sa kanya.Tumalim ang mata ni Via nang maalala si Larissa or Delia or whatever her damn name is. The girl fake! She did everyone a favor! Lalo na si Doña Carmelita.That old woman would’ve been living with a fake until now kung hindi niya idinispatsa si Delia. Everyone should be thanking her. She killed the fake Larissa. Hindi na ito makakapanloko pa. At lalong wala na ito sa landas nila ni Jace.Ngumiti ang dalaga nang maalala ang dating nobyo. Now that fake Larissa is out of the picture, wala nang hadlang sa pagbabalikan nila ni Jace
Nagising si Jace na ramdam ang kirot sa kanyang buong katawan. He felt like he had been into some kind of a fight and he lost. Nang tuluyang magmulat ang binata, ang una niyang namulatan ay ang puting kisame at ang dextrose stand. Hindi naglaon, naramdaman niyang nakasuot siya ng oxygen mask.Hospital. He really was in the hospital.Marahang bumaling si Jace sa kanyang kanan at doon niya nakita si Eli na nakaupo sa sofa, pikit ang mga mata. Nang huling makita niya si Eli ay noong paalis sila sa presinto dahil hinahanap nila si Lara at…And then just like that, the memories of the incident with Jeff surfaced in his mind. It felt like a dream though. Wala sa sarili niyang kinapa ang kanyang tiyan, mayroon siyang nakapang gasa doon at bahagyang pagkirot. Noon napagtanto ng binata na totoo ang mga nangyari at hindi panaginip lang.Sinubukang bumangon ni Jace, subalit hindi niya magawa. He was in pain, in a lot of pain that all he could do was wince and groan.Noon naman nagising si Eli na
Abala si Keith sa pagche-check ng kanyang naka-admit na pasyente nang marinig niya ang page mula sa information desk. They were asking all trauma surgeons to go to the ER to assist with the victims of a small collision accident nearby. Hindi na nag-aksaya pa ng oras ang binata at dali-daling tinungo ang ER.Gaya nang madalas mangyari, agad na sumalubong sa binata ang kaguluhan. Sa ER nangyayari ang unang laban ng mga pasyente sa pagitan ng buhay at kamatayan. And they, doctors, are there to help, to give their patients their best fighting chance at life.Mabilis na nagsuot ng gloves ang binata at humakbang sa bay 2 ng ER kung saan naroon ang apat na biktima ng aksidente. Naroon na rin ang iba pang miyembro ng trauma team, naghihintay sa assessment ng kanikang chief na si Dr. Pasion.“Keith,” ani Dr. Pasion, ang chief ng surgery departmet at ang kanyang immediate boss. “May stabbing victim sa cubicle 4. Doon na lang kayo ni Ronnie,” ang sabi ng doktor.Sandaling nagkatinginan ang magka
Sandaling natigilan si Carmelita, pinagmasdang maiigi ang dalaga na tinatawag siyang Lola. Pamilyar ang mukha nito. Hindi ba ito ang asawa ni Jace? Bakit…“L-Lola, a-ako po ito si L-Larissa,” muling sabi ni Lara, panay ang patak ng luha.Ngayong muling nakita ni Lara ang matanda, naiintindihan na niya kung bakit siya nakaramdam ng kung anong emosyon sa kanyang dibdib nang una niya itong makita. It was her grandmother. The grandmother she had forgotten for a long time.And seeing her now, old and frail makes her heart break. They have lost so much time. At wala nang nais pa ang dalaga kundi ang yakapin ito at sabihing hindi na ito muling mag-iisa dahil nakauwi na siya.Muling humakbang palapit ang dalaga sa abuela. Subalit muli itong nagsalita.“D’yan ka lang!” ani Carmelita sa mataas na tinig. “H’wag mo nang tangkaing lumapit. Kilala ko ang mga gaya mo, nais lamang pagkakitaan aang kalungkutan ko. Anong kailangan mo? Kwarta? Alahas? Bahay at lupa? Ano?!”Sandaling naguluhan si Lara, hi
“Maraming salamat, Agnes,” ani Doña Carmelita sa katulong nang maiupo siya nito sa kanyang kama. Si Agnes ay pamangkin ni Lita at naiwan sa mansiyon kasama ang ilan pa niyang katulong upang pangalagaan iyon. Subalit pinatawag ng matanda sa penthouse upang samahan sila roon pansamantala.Kararating lang ng matandang donya mula sa ospital. Kanina lang ay kasama niyang na-discharge mula sa ospital sina Lita at Manuel na nagtamo ng kaunting sugat sa ulo matapos ang ginawang pananakit ni Delia sa kanila kahapon.Nagpapasalamat ang matanda at walang napinsala sa kanila ng mga kasama niya sa bahay. At ngayong nasa mas maayos na silang kalagayan at nakauwi na, she can start moving on from the nightmare Delia had caused her.Three weeks. Tatlong linggo siyang nilinlang ng babaeg inakala niyang kanyang apo. Hanggang ngayon, hind pa rin lubos maisip ng matandang babae na nagpaloko siya nang ganoon katagal sa isang tao. Now that she had known the truth, looking back, there were tell-tale signs De