“Uy, Lara, tawag ka ni boss,” bulong ni Erin kay Lara na mula pa nang dumating sa opisina ay tila hulog sa malalim na pag-iisip.
Agad namang napakurap si Lara, mabilis na hinamig ang sarili. “H-ha? Ano ‘yon?”
“Ms. Martinez, tinatanong kita kung ano nang progress sa pinagawa ko sa ‘yo noong isang araw?” mataas ang boses na sabi ni Amanda, ang marketing manager nila sa LDC at immediate boss ni Lara. “May progress na ba o tinambak mo na naman sa desk mo?”
Sandaling napangiwi si Lara, hindi pa niya tapos ang pinapagawa nitong marketing plan dahil sa marami siyang iniisip. But that doesn’t mean she’s not efficient. Isang linggo ang ibinigay ni Amanda na palugit sa kanya She still has four days to finish it. “I’m half way through it, Ma’am. Pwede po akong mag-overtime mamaya para matapos ko,” pormal na sagot ng dalaga.
Umirap si Amanda, noon pa ma’y mainit na ang dugo nito kay Lara dahil mabilis talaga magtrabaho ang dalaga kumpara sa ibang empleyado. Subalit, nangangahulugan din ‘yon na isang malaking threat sa kanyang posisyon ang dalaga. Kaya naman hinihintay niyang itong magkamali upang mabigyan niya ito ng demerits at iba pang grounds para mapaalis sa kumpanya. Only then will she be at peace that she will keep her position for a long time.
“Hindi na kailangan. Just stay on schedule, baka maging rush lang ang kalabasan ng pinapagawa ko sa ‘yo. Ayoko ng mabilisang trabaho, alam mo ‘yan,” umpisa ni Amanda, tumayo na. “Very well, kung wala nang iba pang concern, meeting adjourned, Pwera sa ‘yo, Lara. Maiwan ka muna sandali.”
Makahulugang nagtinginan sina Lara at Erin. Gayunpaman ay tumalima pa rin si Lara at lumapit sa boss nang makalabas na ang ibang kasamahan sa meeting room.
“Ma’am, may ipapagawa ka po?” tanong agad ni Lara kay Amanda.
Kinuha ni Amanda ang isang stack ng folders sa mesa at ibinigay kay Lara. “Ikaw ang magpapirma sa executive floor. H’wag kang bababa dito hanggang hindi napipirmahan lahat.”
“P-Pero, Ma’am, ‘di ba si Mindy ang usaually gumagawa nito?”
“Oo, pero nasaan si Mindy? ‘Di ba wala. Kaya wala nang pero-pero. Alam mong importante ‘yan para umusad ang budget natin. Sige na, pumunta ka na,” ani Amanda bago nagpatiunang lumabas ng meeting room.
Lukot naman ang mukha ni Lara na sumunod palabas. Agad na sumalubong dalaga si Erin.
“Anong sabi? Anong utos?” usisa agad ni Erin.
“Papapirmahan ko raw ito lahat sa excutive floor kasi wala saw si Mindy kaya ako ang gagawa.”
Agad na tumikwas ang nguso ni Erin. “Nananadya na naman ang bruha. Ang sabihin mo, mainit talaga ang dugo niya sa ‘yo kasi mas magaling ka kaysa sa kanya,” anito, iniikot ang mga mata.
“Uy, marinig ka. Lalo lang akong pahirapan,” saway ni Lara sa kaibigan. “Sige na, aakyat na ‘ko baka sakaling mapirmahan agad ang mga ‘to bago magbuga ng apoy ang dragon.”
Sabay na napabungisngis ang magkaibigan sa tinuran ni Lara. Dragon talaga ang secret code nila kay Amanda dahil mabilis itong magalit sa kanya nang walang dahilan.
Ilang sandali pa, naghiwalay ang magkaibigan. Si Erin, hinarap ang trabaho nito habang si Lara naman ay tinumbok ang lift.
“Alam mo ba, balibalita na malapit nang ikasal si Sir Jace?” narinig ni Lara sa mga empleyado na kasama niya sa lift.
“Talaga? Pa’no mo nasabi?” ani naman ng isa.
“Nakita ko sa social media, pauwi na raw si Via, ‘yong ex ni Sir na greatest love niya,” sabat ng isa pa.
Tumuwid ng tayo si Lara. Hindi siya mahilig makinig sa mga pinag-uusapan ng iba. Pero dahil si Jace ang topic, bigla siyang naging interesadong makinig sa usapan ng mga kasabayan niya sa lift.
“Alam mo bang minsan nang inaya ni Sir Jace si Via na magpakasal? Kaya lang ayaw talaga ni Via. Mas gusto niyang i-pursue ang dancing career niya e. Gusto niyang maging primabellerina. Siyempre kung ako rin, career muna bago dyowa.”
“Ay oo ako rin. Basta secured ka sa dyowa mo, wala kang dapat ipag-alala talaga. Kaya ba kumakalat ngayon ‘yong nag-viral na note ni Sir Jace sa socmed dati about do’n sa waiting for true love to come back?”
“Ay nabasa mo? Oo ‘yon nga! Ang ganda ‘di ba? Kaya abang na abang talaga ang mga tao kung ano nang mangyayari ngayon kasi tapos na ang dance tour ng ballet company niya kaya pauwi na si Via.”
“Naku, excited na ‘ko sa mangyayari! Kapag kaya natuloy ang kasalan, invited tayong lahat dito sa LDC?”
Tumunog ang lift at bumukas ang pinto. Hind na narinig pa ni Lara ang ibang usapanng mga kapwa niya empleyado dahil lumabas na ang mga ito. Habang siya, itinuloy ang paglalakabay patungo sa executive floor kung saan naroon ang opisna ni Jace.
Jace.
Muling naalala ng dalaga ang narinig niyang usapan kanina. Hindi tuloy maiwasan ng dalaga ang mag-isip. Kung pauwi na si Via, bakit pa kailangan ni Jace ng contract bride? Bakit hindi na lang si Via ang inalok ni Jace gayong sabi nga sa chismis, he’s waiting for his true love to come back? Kapag bumalik na si Via, pa’no siya?
Kumurap ang dalaga, mabilis na sinaway ang sarili. Malinaw ang kontrata, asawa lang siya sa papel at sa harap ni Doña Cristina. She’s insignificant in the life of Jace Lagdameo. Labas siya sa anumang usaping personal na buhay nito kaya dapat wala siyang pakialam sa mga ‘yon.
Tama. Wala siyang pakialam dapat kay Jace. Isa pa, sobra siyang suplado at magaling mang-insulto. Why would she care with such kind of person?
Nandoon siya para magtrabaho at tuparin ang kanilang kasunduan. Wala nang iba.
Nang muling bumukas ang lift, agad na humakbang si Lara palabas at tinumbok ang opisina ni Jace.
“Ms. Lara? Anong ginagawa mo rito?” salubong sa kanya ni Eli.
“M-May, papaprimahan lang po akong documents. Napag-utusan lang ako.”
“Wala si Sir Jace e, may meeting kasama ang board. Iwanan mo na lang ang mga ‘yan at balikan mo mamaya.”
Bahagyang napangiwi si Lara. “Hindi po pwede e. Hintayin ko raw pong mapiramahan sabi ng boss ko.”
“O sige, maghintay ka na lang. Pwede doon sa loob ng opisina ni Sir para kumportable ka,” ani Eli, pinagbuksan ng pinto ang asawa ng amo. Iginiya ng lalaki si Lara patungo sa settee na nasa opisina ni Jace. “Kapag nainip ka, naroon lang ang pantry. Puwede kang magtimpla ng kape kung gusto mo.”
“Sige po, salamat,” sabi ni Lara bago tuluyang umupo sa ssette.
The office was spacious and elegant. Bagay na bagay sa personality ni Jace.
Maya-maya pa, nakarinig siya ng pagtatalo sa labas ng opisina ng asawa.
“Ms. Via, wala po si Sir Jace,” ani Eli, malakas ang boses.
“It’s okay, hihintayin ko siya sa loob,” anang boses ng babae.
Napatayo naman si Lara sa kanyang upuan, biglang nataranta. Bago pa man makagalaw si Lara, bumukas na ang pinto at pumasok sa silid ang isang magandang babae. Para itong aparisyon ng isang diyosa, elegante at maganda.
Agad itong umirap nang makita si Lara. “You must be the girl-friday, ipagtimpla mo ‘ko ng kape,” utos agad nito.
Sandaling napatanga si Lara sa sinabi ng babae. Tila sanay na sanay itong mag-utos, gaya rin Jace. At sigurado si Lara na galing din ito sa maalwang pamilya gaya ni Jace.Biglang nanliit si Lara. Hindi niya napigilan sarili na ikumpara sa babae. While Via was a star, she was but juts a speck of dust.“Hey, did you hear me? Bakit nakatanga ka pa riyan? Ang sabi ko, kape. Pronto!” untag ni Via kay Lara, iritado. Nagkumahog naman si Lara na sundin ang utos ng babae at dali-daling nagtungo sa panty.Si Via naman ay umupo sa swivel chair ni Jace, bumusangot. Ang pinakaayaw niya sa lahat ay ang pinaghihintay siya lalo na ng mga utusan. She is a prima ballerina. Her time is precious and must not be wasted. Sa totoo lang, she shouldn’t be there yet because her plane from Milan just landed. Kaya lang, may nais siyang malaman agad kay Jace. Nangako ito sa kanya na hihintayin siya nito. That he will always wait for her to achieve her dreams before they get married. Noong umalis siya two years a
“Sir, ito na po ‘yong pinahanda ninyong document na kailangang pag-aralann ni Ms. Martinez. Ako po ba ang magbibigay sa kanya o kayo na?” ani Eli habang nakasunod sa amo na noo’y patungo na sa lift.“Umuwi na ba siya? Did you check?” tanong ni Jace kay Eli habang papasakay sila sa lift. Pasado alas-otso na ng gabi but he just got off from work dahil may inasikaso siyang mahahalagang bagay para sa isang malaking project ng LDC abroad.The project is worth billions of dollars. And he is confident that he would get the project dahil pinag-aralan niya iyon ng husto. Nagbigay siya at ang kanyang team of architects ng designs na hindi lang maganda subalit economical rin. And he cannot to see the shocked face of his Uncle Rey when that project is successfully awarded to LDC under his leadership.Sigurado ang binata na titigil itong muli sa pagkakalat ng mga kasiraan sa kanya upang mapapatalsik siya sa kanyang pwesto.Reymond Lagdameo is his father’s only cousin. Anak ito ng nag-iisang kapati
Namilog agad ang mga mata ni Lara sa sinabi ni Jace, niyakap ang sarili. “S-Sir… w-wala po sa usapan natin ito.”Sandaling nangunot ang noo ni Jace bago nagbuga ng hininga. “Hindi ko alam kung ano ang nasa isip mo ngayon, Ms. Martinez. But whatever is it, scrap it! I am not spending the night with you nor you with me. Ang sabi ko lang, dumito ka habang inaayos ko ang gulo mo. Ang alam ni lola ikaw ang asawa ko. Masyadong magiging kumplikado para sa akin kung may mangyayaring masama sa ‘yo at malaman ni Lola. Do you understand my intention now?” ani Jace, may bahagyang pagsingkit ang mga mata.Kumurap naman si Lara, wala sa sariling tumango. “Ah… okay po Sir, naiintindihan ko na. Akala ko kasi...” Hindi na itinuloy ng dalaga ang sasabihin, alanganing ngumiti, lihim na hiniling na sana lamunin na lang siya muna ng sahig sa sobrang kahihiyan.“You sure? Loud and clear?” ani Jace, diskumpiyado“Y-yes, Sir.”“Good. Now go make yourself comfortable in the couch,” utos ni Jace sa dalaga na a
Kanina pa pabiling-biling sa kanyang higaan si Lara. Malalim na ang gabi subalit tila ayaw siyang dalawin ng antok dahil namamahay siya.Sino ba namang hindi? Napakalaki ng silid na ibinigay sa kanya ni Jace. Pakiramdam ng dalaga ay ang buong silid lang na iyon ay kasinglaki na ng bungalow na kanyang kinalakihan. Kahit nang mag-shower siya kanina’y wala ring papantay sa gara ng banyo. Everywhere she looks inside that house, screamed elegance. Bagay na wala siya habang lumalaki. Kaya naman talagang naninibago si Lara. Idagdag pa na marami rin siyang iniisip. Isa na riyan ang balak niyang pag-uwi sa kanila kinabukasan upang muling kausapin ang kanyang T’yo Berto.Napatihaya sa malawak na higaan ang dalaga. Naghahalo ang kaba at galit sa kanyang dibdib. Alam niya, mahihirapan siyang kumbinsihin ang kanyang tiyuhin na pabayaan na lang siya sa kanyang gusto. But she needs to try. Kahit umiyak siya ng dugo, gagawin niya. Magkaintindihan lamang sila ng tiyuhin.Lumaban ka rin kasi.‘Yan an
“Girl, may problema ka na naman ba? Ang laki ng eyebags mo a,” puna ni Erin kay Lara kinabukasan. Nagkasabay ang magkaibigan sa lift.“Nag-OT ako kagabi,” tipid na sagot ni Lara, humikab. Inaantok siyang talaga. Paano, late siyang natulog subalit ni hindi pa sumisikat ang araw kanina’y gising na ulit siya.Tinotoo ni Lara ang pag-alis nang maaga sa bahay ni Jace. Hindi pa rin kasi alam ng dalaga kung paano pakikibagayan ang galit ni Jace sa kanya. Galit na wala namang dahilan dahil wala siyang ginawa na dapat ikagalit nito.Isa pa, bakit naman siya magmamanman para kay Sir Reymond? Ni hindi niya ito kilala dahil madalas itong nasa labas ng bansa at umuuwi lamang kung may board meeting at events ang LDC. At sa dalawang taon niya sa kumpanya, halos tatatlong beses pa lang nakita ni Lara ang tiyuhin ng boss. Kaya wala talaga sa hulog ang paratang ni Jace.Nitong huli, madalas niyang naririnig sa canteen ang madalas na pag-iiringan nina Jace at ng tiyuhin nito. At base sa paratang sa kany
“Erin, aalis na ‘ko. Baka gabihin ako sa daan e. Mas mabuti nang maaga akong makarating sa amin para maaga rin akong makauwi,” paalam ni Lara sa kaibigan.Pinilit tapusin ni Lara ang mga pinagawa ni Amanda kanina kahit na masama ang kanyang loob dahil sa insultong inabot niya kay Jace. Well, inangkin naman ni Amanda na gawa niya iyon at ito ang napagalitan. But still, that’s her work and hers alone!Nagdadamdam man sa sinabi ni Jace tungkol sa gawa niya na pilit na inangkin ni Amanda, sinubukan pa rin ni Lara na gawin ang kanyang trabaho. Sa katunayan, nakapag-submit na siya ng draft na kailangang pag-aralan at i-approve ni Amanda. Wala pa naman feedback ang boss kaya pinasya ng dalaga na umuwi na upang magawa niya ang sadya niya sa kanila.“Uy, sure ka ba? Parang kinukutuban ako sa tiyuhin mong lasenggo e. Gusto mo, samahan na lang kita?”Umiling si Lara. “H’wag na. Maaabala ka pa. At saka si T’yo Berto ‘yon. Ano namang gagawin niya sa ‘kin?” anang dalaga, ngumiti bago tuluyan nang l
Napa*ungol si Lara nang muli siyang magkamalay. Masakit na masakit ang kanyang ulo sa kadahilanang hindi niya alam. Gayunpaman, pinilit ng dalaga ang magmulat ng mga mata.Dilim ang unang sumalubong sa kanya at isang nag-aagiw na kisame. Sa ‘di kalayuan ay may naririnig siyang nagsasalita subalit hindi niya maintindihan ang sinasabi nito.Sa nanlalabong isip ay pilit na inalala ng dalaga ang nangyari sa kanya. Naalala niyang sumakay siya ng bus pauwi. Naalala rin niya ang usapan nila ng kanyang T’yo Berto. Tapos… bigla na lang nakaramdam ng pagpukpok ng kung anuman sa kanyang ulo na nagpangyari upang mawalan siya ng malay-tao.Mariing pumikit ang dalaga nang muling sumigid ang sakit sa kanyang ulo. Kasabay niyon ang paggitaw sa isip niya ng isang malalim at maputik na bangin na hindi niya alam kung saan.Muling umu*ngol si Lara, pinilit buksan ang mga mata at sinubukang hawakan ang kanyang ulo. Subalit hindi niya magawa. Sinubukan niyang igalaw ang kanyang mga kamay subalit bigo siy
Rage and nostalgia. That’s what Jace felt the moment he saw Lara on the old dusty floor bleeding and almost lifeless. Pinaalala niyon ang isang pangyayari sa kanyang nakaraan na pillit niyang nililimot subalit hindi niya magawa—ang kamatayan ng kanyang amang si James.Sandaling naparalisa si Jace, nilunod ng masasamang alaala.“Pagbabayaran mo ito kung sino ka mang tarantado ka! Pagbabayaran mo!” ani Chino, habang namimilipit sa sahig, hawak ang maselang bahagi ng katawan nito.Noon pa lamang nahimasmasan si Jace, muling bumalik ang galit sa dibdib. Gigil nitong hinawakan sa kwelyo si Chino. “I will wait for you then. Siguruhin mong mahahanap mo ko, Chino Jocson. Dahil kung hindi, ikaw ang hahabulin ko kahit saang sulok ka man ng mundo magtatago!” banta ni Jace bago marahas na binitiwan ang lalaki. Muli itong nagmura nang mauntog sa sahig.Subalit hindi na ‘yon pinansin ni Jace, agad na dinaluhan ng binata si Lara.“Lara, can you hear me?” anang binata, marahang hinaplos ang pisngi n
Tahimik na nakamasid sa labas ng sasakyan si Lara habang pauwi sila ni Cami sa hacienda. Kakalabas lang ng ospital ng anak. She should feel relieved but... there’s a heaviness in her heart that doesn’t go away.Marahil dahil iyon sa nangyari nang nagdaang gabi. Hindi alam ng dalaga kung saan nagpunta si Jace nang paalisin niya ito kagabi sa hospital suite ni Cami kagabi. He didn’t even show up this morning. O maging bago ma-discharge sa ospital ang anak.She had to make excuses for him for that. Kaya lang, panay pa rin ang hanap ni Cami sa ama. At isa iyon sa mga ipinag-aalala ni Lara. Paano kung hindi na ulit ito magpakita? Kung dahil lang sa mga nasabi niya kalimutan ulit sila nito na mag-ina? Kahit na h’wag na siya, para man lang sana kay Cami maisip ni Jace ang dumalaw sa hacienda.And then she remembered, ni hindi pa nga pala nila napag-usapan ang tungkol sa magiging set-up nila pagdating kay Cami. Ni hindi pa niya nasasabi rito ang mga kundisyon niya and how they will deal with
Agad na naestatwa si Lara sa ginawa ni Jace. For a brief moment she didn’t know what to do or even will her mind to think. Until… her lips quivered a little on its own accord and began to kiss him back. The kiss deepened and at that point, nothing else mattered. Not their past, not their present, not even the future. Just that kiss that she knew now, she still longs for.Nang umuwi siya sa Pilipinas upang magbakasyon, ni wala sa isip ni Lara na muli niyang kakausapin si Jace or even tell the truth about their daughter. At lalong wala sa plano niya ang muling mapalapit dito. But there she was, kissing Jace senseless— like a desert enjoying the first rain after so many for years, that’s how it felt like kissing Jace.Suddenly he gently placed his hand on her hips and pulled her closer to him. And her body just knew what to do, she leaned on him more-- filling his hot skin against hers. Now, he was too close. Too close she could feel his heart drumming wildly against his chest… just like
Kanina pa nagpaparoo’t parito si Jace sa loob ng opisina ni Mrs. Ferrer sa LDC. Apparently, biglang inatake sa puso ang matanda nang nagdaang gabi. At ayon sa legal document nito na nasa abogado nito, she is giving him full temporary authority to take over her shares at LDC should something happen to her.Nakausap na niya sa cellphone ang anak ng ginang. At wala itong tutol sa habilin ng ina dahil malaki ang tiwala nila sa binata. And now, Jace doesn’t know what to do. Mrs. Ferrer is the third highest shareholder in the company. Ibig sabihin twenty-five percent na ng kumpanya ang nasa kanyang kontrol. At kahit na malayo pa iyon sa dating 65% shares na kanyang pag-aari, his stakes are higher now than those on the board who had once voted him out of his own company.Subalit, kaya ba niyang pamahalaan ang shares na iyon gayong may naiwan din siyang gawain sa farm? For the last four years, si Mrs. Ferrer ang naging mata at kamay niya sa loob ng LDC. And now that the old woman is sick, ma
“Kumusta si, Cami, hija? Hindi pa ba lalabas ng ospital ang apo ko,”bungad na tanong ni Doña Carmelita kay Lara nang pansamatalang umuwi ang dalaga mula sa ospital. Gusto kasing masiguro ni Lara na nasa maayos na kalagayan ang abuela. Gusto ring siguruhin ng dalaga na hindi nawawalan ng supplies ang mga tauhan nila na pansamatang lumikas sa aplaya at nakatira sa tents malapit sa rest house.After the fire, authorities have instructed all residents from the shore to vacate the area for a while for inspection. Protected area kasi ang kakahuyan na nasunog at sakop ng pag-aari ng mga Lagdameo. Kaya kailngan ng thorough investigation bago pabalikin ang mga nakatira roon.So far, maayos naman ang kanilang mga tauhan. Their needs are all provided and they are safe. One less thing for her to worry about.Sandaling niyakap ni Lara si Carmelita na noon ay nasa lanai at nag-aagahan. “Cami is doing good, Lola. Pero bukas pa raw siya madi-discharge sabi ni Doc Xander.’“Should we ask for another d
Tahimik si Lara habang kumakain sila ni Jace ng burger at fries sa isang parte ng park sa plaza ng San Ignacio. Doon sila humantong matapos nilang mag-drive thru sa isang fast food at sa park na lang pinasyang kumain.Apparently, maagang nagsara ang restaurant na tinutukoy nito sa araw na ‘yon dahil may cleaning maintenance ang establisimiyento kinabukasan. It was already past nine in the evening, karamihan ng kainan sa lugar ay sarado na. Left with no choice, nag-drive thru na lang ang dalawa.Malapit lang sa ospital ang plaza kaya doon pinili ni Lara kumain. In case they need them, madali lang nilang mapuntahan si Cami.Kumakain si Lara subalit lumilipad ang isip ng dalaga, nasa mga ipinagtapat ni Tricia sa kanya tungkol kay Jace. Pasimpleng tinignan ni Lara ang binata, ipinagala ang mga mata sa mga braso nito.She can clearly see small stitches on his skin, stitches that weren’t there before.“What’s wrong? You don’t like the food?” untag ni Jace kay Lara, nang mapansin ng binata n
“Sorry, dinala ko si Emie dito,” umpisa ni Tricia nang tabihan ng doktor si Lara sa sofa ng hospital suite. Nakamasid ang dalawang babae sa kanilang mga anak na naglalaro sa ibabaw ng hospital bed ni Cami. “Ikinuwento kasi ni Xander kay Emie na ginamot niya si Cami. Emie was really curious to meet the daughter of her Uncle Jace kaya, nandito kami ngayon. I hope you don’t mind, Lara,” dugtong pa ng doktora.Ngumiti si Lara, marahang umiling. “O-of course, I don’t mind. Bihira lang magkaroon ng kalaro si Cami na kaedaran niya. And I can see that they are getting along very well,” anang dalaga, muling napangiti nang marinig ang sabay na paghalakhak ng mga bata.“I can’t believe you’re alive,” komento ni Tricia maya-maya, pabulong.“What?” Agad na napabaling si Lara sa doktora. “Pasensiya ka na, Lara. I still cannot wrap my head around the truth that you’re still alive. You see, mula nang makilala namin si Jace, ikaw lang ang lagi niyang bukambibig. Kapag naaksidente siya tuwing lasing,
“Pasensya ka na talaga, Ate. H-hindi ko sinasadya ang nangyari kay Cami. Sinubukan ko siyang habulin kaya lang—“ nagyuko ng ulo si Coco, marahang umiling.Napabuntong-hininga naman si Lara at marahang tinapik ang balikat ng pinsan. “Coco, h’wag mo nang isipin ‘yon. Aksidente ang lahat. Ang mahalaga, ligtas si Cami. Ligtas kayong tatlo nina Beth, “ anang dalaga bago bumaling kay Beth na nasa kabilang hospital bed naman. Iisang kwarto lang ang kinuha niya para sa dalawa. At habang si Jace ang nagbabantay kay Cami sa kabilang silid, binista naman ni Lara ang pinsan at ang yaya ng anak.“Beth, h’wag ka na ri ng malungkot. Wala kang kasalanan. Naipaliwanag ko na rin kay Manang Angie ang lahat ng nangyari. Nangako siyang hindi ka niya papagalitan,” umpisna ni Lara, bahagyang ngumiti, bumaba ang mga mata sa mga galos na tinamo ng tauhan dahil prinotektahan nito ang anak. “Ang sabi ni Cami, niyakap mo raw siya kaya kayo sabay na nahulog sa hukay. Because of that you reduced her other possible
Jace has always been an eloquent speaker. He had learned how to command his employees at a very young age. Lumaki rin siyang sanay na humarap sa mga tao. During his career as CEO, he just knew the right words to say at the right time. People loved him for that. He was convincing and confident. Luck was on his side because of that.At kahit na matagal na siyang wala sa kumpanya, he still practices his eloquene sa mga kliyente nila sa farm-- both local and foreign nationals.Sa madaling sabi, hindi nawawalan ng maaring sabihin si Jace. He was trained to speak even during difficult moments.Subalit sa oras na iyon, habang nakatingin sa kanya si Cami at hinihintay ang kanyang sagot sa tanong nito, natagpuan ni Jace na wala siyang maapuhap na salita na dapat niyang isagot sa anak. Words deserted him.Suddenly, Cami’s question rendered him speechless as if it was the hardest question he had ever presented with in his whole life. It took a couple of sharp breaths before he was finally able
Naalimpungatan si Lara kinabukasan nang marinig ng dalaga ang mahinang pagtawag ng anak. Agad na napabalikwas ng bangon ang dalaga sa sofa kung saan siya natulog at nagkukumahog na dinaluhan ang anak na nasa hospital bed. “M-Mommy,” tawag ni Cami sa ina, panay ang hikbi. Masuyo namang hinaplos ni Lara ang pisngi ng anak at maingat na pinalis ang luha nito. ‘Y-yes, sweetheart, Mommy’s here." Lumabi si Cami, muling humikbi. “O-ouchie! My feet is ouchie, M-Mommy,” sumbong ng anak, tuluyan nang umiyak. Agad namang kinarga ni Lara si Cami, bahagyang hinele. “I know sweetheart. And I’m so sorry your feet is ouchie. The doctor will come soon and we will tell him your feet is ouchie,” alo ng dalaga sa anak, marahang hinagod ang likod nito. Hindi sumagot si Cami, lalo lang lumakas ang pag-iyak. Hindi naglaon bumukas ang pinto ng silid at iniluwa ang bulto ni Jace. Sandali nitong pinaglipat ang tingin sa kanyang mag-ina, bakas ang pagkataranta sa mukha. Hindi umalis ng ospital ang