Hindi agad nakahuma si Lara sa sinabi ni Jace. Her mind was spinning in confusion. Hindi niya lubos akalain na sa ikatlong pagkakataon, muli silang magkikita ni Jace. And out of all places doon pa sa probinsiya and during ang emergency at that!“Lara, are you okay?” pukaw ni Jace sa dalaga maya-maya. She seemed… shocked for lack of better word. Well, gano’n din naman siya. Ang plano niya sana’y sadyain ang resthouse ng mga De Guzman bukas. He wanted to greet Doña Carmelita for old time’s sake. Subalit gaya nang dalawang naunang hindi sinasadyang pagkikita nila ni Lara, mukhang may ibang plano ang tadhana kaysa sa kanya. “Kailangan mo ba ng tulong sa sasakyan mo? Nakita kong bigla kang huminto,” dugtong ni Jace nang manatiling tahimik si Lara, nakatitig lang sa kanya.Pilit na hinamig Lara ang kanyang sarili. Sigurado na siya ngayon, na talagang pinaglalaruan siya ng tadhana. Why does she keep meeting Jace in the most unexpected of places?And why does he look ruggedly handsome now in
The ride back to Hacienda De Guzman was silent but full of tension. Well, at least for Lara, dahil hindi malaman ng dalaga kung paano at saan kakapit habang naka-angkas siya sa motor ni Jace. Idagdag pa na panay ang kabog ng kanyang dibdib dahil sa muli nilang pagpapalapit ng dating asawa.She’s overwhelmed! Subalit si Jace, parang wala lang dito ang mga nangyayari. Kinakausap pa siya nito nang kaswal tungkol sa kung anu-anong mga bagay. Like she damn cares!“Noong bagyo, natumba ang lumang puno ng acacia at bumalandra sa daan. Halos wala kaming malabasan dito pero nagtulong-tulong ang mga tauhan sa farm at sa hacienda ninyo para matanggal ang puno. That’s what you call working for the common good,” ani Jace, habang pinapaspasan ang pagmamaneho ng motor. Ilang kilometer na lang din ang layo ng gate ng Hacienda De Guzman. Gusto ring magmadali ng binata upang matignan ang kalagayan ni Doña Carmelita. “Mababait ang mga tao dito, sa probinsiya. They have pure heats too. Hindi gaya sa Mayn
“Hija, mukhang kanina ka pa tahimk,” untag ni Doña Carmelita kay Lara na noon ay tahimik na nakatayo sa may veranda sa kadiliman ng gabi.Maayos na nagising si Doña Carmelita kanina nang mawala ang epekto ng gamot. Nag-aalangan man, tinawagan pa rin ni Lara si Doc Tricia upang ibalita ang kalagayan ng abuela. Nagbilin lang ang doktor at sinabing h’wag nang alalahanin ang bayad sa kanya dahil kaibigan naman daw siya ni Jace. Gusto niya sanang ipilit dito na magbabayad siya sa serbisyo nito, subalit mahigpit ang pagtanggi ng doktora. Ang sabi nito mahigpit daw na ibinilin ni Jace na ito na lang ang bahala sa professional f*e ng doktora. Something that doesn’t settle well with Lara.Bakit ito ang magdedesisyon sa bagay na ‘yon? Ano, para masabing may utang na loob siya rito?Napapalatak si Lara, muling pumasok sa silid ng abuela. “May iniisip lang po, Lola,” sagot ng dalaga bago umupo sa gilid ng kama ng matanda. “Buti pa po siguro, lumipat na lang ulit tayo sa Maynila, Lola. Masyadong ma
“How’s the project going, engineer?” ani Lara kay Kiel. Nasa siyudad ulit ang dalaga at tinitignan ang progress ng renovation sa mansyon.“We are right on schedule, Ms. De Guzman. Actually, ginawa ko na ngang shifting ang trabaho ng mga tauhan ko para lalong mas mabilis ang paggawa nila. But I am confident that we will finish the project right on time,” sagot ni Kiel, bahagyang ngumiti.Tumango-tango si Lara. “Mabuti naman kung gano’n. Lola really would love to see the final output bago kami lumipad pabalik ng US.”“I assure you, matatapos ng mga tauhan ko ang project bago kayo umalis ng bansa, Ms. De Guzman. Anyway, I took some swatches for the wall painting at sa tiles na rin. Would you like to take a look at them?” ani Kiel.“Of course,” anang dalaga, sumama sa pagpasok sa make-shift office na itinayo sa likuran ng mansyon. Naroon ang iba’t-ibang gamit at tools para sa renovation ng mansyon. Naroon din ang maliit na desk kung saan inilatag ni Kiel ang swatches na sinasabi nito.L
Ginabi na sa daan si Lara pabalik sa rest house. Oras ang binilang ng pag-uusap nila ni Erin. Nagsabihan lang sila ng problema sa bawat isa but.. nothing is resolve. Masyadong kumplikado ang kani-kanilang sitwasyon. At sa puntong iyon, wala na silang magagawa pa kundi ipasa-tadhana na lang ang lahat.‘Let’s just take one day at a time. Let’s just… go with the flow,’ ani Erin kay Lara bago sila maghiwalay.Tango lang ang isinagot ni Lara sa kaibigan. She was too confused and distraught even to speak dahil sa kanyang nalaman tungkol kay Jace. She wanted to agree with Erin. Alam niyang wala naman siyang laban kung tadhana na ang nagpasya na ilagay siya sa ganoong alanganin na sitwasyon. Kaya lang, naroon pa rin ang pag-asa sa dibdib ni Lara na kaya pa rin niyang pagplanuhan ang kanyang mga susunod na hakbang masiguro lang na hindi na muling magku-krus ang landas nila ni Jace.Their situation is already complicated. She doesn’t want to make it more complicated than it already was.Right.
Agad na dumiretso si Reymond sa kanyang mini-bar nang makauwi sila ng anak na si Tim sa kanilang bahay. Aminin man niya o hindi, he is getting anxious. Maraming bayarin ang LDC at hindi niya alam kung saan kukunin ang pambayad sa mga 'yon.Sa nakalipas na apat na taon, ginatasan niya nang husto ang kumpanya ng mga Lagdameo. He had spent most of it on the only thing that has always been giving him joy and entertainment-- gambling. Walang araw na dumaan na hindi siya nagsugal. Casinos are always his haven. Kapag nagsusugal siya, he felt more alive. Lalo pa at hindi naman niya pinaghirapan ang perang kanyang ginagasta. Gambling gave him a different kind of high. It's an addiction he couldn't and will not shake off. He could spend as high as fifty million a day. But he doesn't mind. He knew that happiness has a price. Magtutuloy-tuloy pa sana ang kanyang kaligayahan sa sugal kung hindi lang talaga sunod-sunod na nabisto ang ilegal na negosyo ng panganay niyang si Troy.Nailagay sa alangan
“Manang Angie, kanino po galing ang mga tiklis ng mangga sa labas?” nagtatakang tanong ni Lara nang bumaba sila ni Cami sa may lanai upag mag-agahan.“Galing po sa kabilang hacienda, Ma’am. Anihan na po kasi ng mangga,” sagot ng katulong, inayos sa high-chair si Cami.Agad na umasim ang mukha ni Lara sa narinig. “Magkano naman daw po ang bayad ng mga mangga, Manang?” seryosong sabi ng dalaga, umupo na sa hapag.“Ay naku, Ma’am. Wala pong bayad ang mga mangga. Talagang kapag anihan, nagbibigay po sila Sir Jace dito ng mangga at—““Give them back. We don’t need those,” mabilis na putol ni Lara sa katulong. “Mula ngayon, ayokong tumatanggap kayo nang kung ano-ano mula sa kabilang hacienda. Kung anumang kailangan ninyo, sabihin ninyo sa akin. I can provide better than Jace. Isa pa, ayoko ring isipin niya na pinapabayaan namin kayo ni Lola. So please, manang sa akin kayo magsabi, h’wag sa kapitbahay natin. Nagkakaintindihan po ba tayo?”Alanganing tumango ang katulong bago pinagsilbihan an
“Sir Jace! Sir Jace!”Mula sa kwadra ay napalingon si Jace sa malakas na pagtawag sa kanya ni Sebio, ang driver at matagal nang katiwala sa farm. Tumatakbo ito patungo sa direksyon niya.Nangunot-noo ang noo ni Jace. Halos kakahiwalay pa lang nila ng matanda, naiwan ito sa bahay habang siya ay dumiretso naman sa kwadra. Kaya naman napaisip tuloy ang binata kung may problema na naman.“Bakit po, Manong Sebio? Ano pong problema?” anang binata nang tuluyag makalapit sa kanya ang tauhan.“M-may bisita p-po kayo, S-Sir… sa… sa bahay,” ani Sebio, habol ang hininga.Lalong nagsalubong ang mga kilay ng binata. He was not expcecting any visitor today. Lalo pa at wala naman siyang natatanggap na tawag na may darating siyang bisita ngayon. “Bisita? Sino pong bisita?”“S-si, M-Ma’am Lara po, Sir! Buhay siya! Buhay si Ma’am Lara!” anang tauhan, habol pa rin ang hininga.Agad na kumabog ang dibdib ng binata, wala sa sariling iniwan ang ginagawa bago bumalik sa bahay. Ilang araw na rin mula nang hul
“You’re still here. Hindi ka pa ba inaantok?” pukaw ni Divina sa anak na noon ay nakatayo sa may porch ng kanyang maliit na bahay.Madaling-araw na subalit mula nang dumating ito kaninang hapon mula sa siyudad ay hindi pa ito umaalis mula sa kinaroroonan nito. She doesn’t mind him thinking alone but… she was worried if he’s having second thoughts.“Hindi ako makatulog, Mommy. Nakukunsensiya ako sa ginawa ko at—““Kunsensiya?” putol ni Divina sa anak, marahang natawa. “Even after I told you everything, naiisip mo pa ring makunsensiya, Keith? Think of your father. Think of the happy family we would’ve been if not for the selfishness of Cristina and Carmelita. Think of the many things you could have had kung hindi nangyari ang mga nangayari.”Kumurap ang binata, ikinuyom ang mga kamay. Tama ang sabi ng ina, Cristina and Carmelita robbed him of everything he could have had should his father had lived. Maybe his mother wouldn’t have have been too dismissive of him. Maybe he didn’t struggle
“If only I had known that he’d do this, hindi ko na sana siya hinayaang mapalapit sa pamilya ko,” gigil na pahayag ni Jace. “Hijo, h’wag kang magsalita ng ganyan, may dahilan ang lahat. Hindi man natin alam sa ngayon kung bakit ganoon ang inaasal ni Keith, but in time, I believe we will understand his motives,” alo ni Doña Carmelita kay Jace.Nakauwi na ang mag-asawa sa penthouse ng matandang donya at kasalukuyang nasa loob sila ng study room nito. Gaya ng napagpasyahan ni Lara nang nagdaang araw, lumuwas silang lahat pa-siyudad at planong doon muna manatili habang inaayos nina Lara at Jace ang isyu sa LDC. Subalit si Coco ay nagpa-iwan sa hacienda. Ito ang pansamantalang tumitingin sa pagpapaayos ng mga bahay ng mga nakatira sa dalampasigan.Umiling si Jace. “I will never understand him, Lola. My family had been nothing but gracious to him through the years. Nang malaman ko na may nangyari sa kanila ni Via years ago na isa sa mga rason kung bakit kami tuluyang nagkalabuan noon, I wa
“Y-you?!” hindi makapaniwalang sambit ni Lara. Her mind was reeling. She was more than shocked from the turn of events. She was instantly distraught.Tumikhim si Mr. Abesamis. “Jace, Ms. De Guzman, I’d like you to meet Mr. Keith Montano, the new owner of the controlling stocks of LDC.”Agad na napatingin si Lara kay Jace, kumabog ang dibdib. His fists were balled and his jaw was tight. And before she knew it, he was already charging at Keith.“You sonofabitch!” singhal ni Jace bago tuluyang sinugod si Keith. Magkasing-tangkad lang ang dalawang binata. Subalit dahil sanay sa mabibigat sa trabaho sa farm sa nakalipas na apat na taon, it was easyto Jace to grab Keith by the collar of his shirt bago ito isinalya sa dingding. “Is this what you have always planned, you filthy fckin liar, huh?! Sinubukan mong agawin ang mag-ina ko. Pero ngayong nakabalik na sila sa tabi ko, ang kumpanya naman ng pamilya ko ang aagawin mo? Anong klaseng hayop ka, Keith Montano?” gigil na sabi ng binata tul
“Horsey horsey!” ani Cami habang sakay ng isang pony na pinangalanan ng paslit na Starburst. Kasalukuyang nasa farm ng mga Lagdameo sina Lara at Cami, doon sila dumiretso matapos ang pananghalian.It seems Jace was caught up with farm work kaya ang mag-ina na lang ulit ang pumunta sa binata.“Be careful, sweetheart! Hold on the rein, listen to Lolo Sebio,” bilin ni Lara, habang tinatanaw ang anak mula sa lilim ng puno sa malapit sa riding hall. May kausap na kliyente si Jace sa opisina nito, a foreigner at regular buyer daw ng mga kabayo sa farm. Kaya naman si Sebio ang kasalukuyang umaalalay kay Cami.Panay lang ang tango ni Cami sa ina habang umiikot ito sa riding hall sakay si Starburst. At hindi mapigilan ni Lara ang mapangiti. Her daughter is having the best time of her young life. She’s sure her daughter will be happier now that she and Jace got back together. Marami mang gulo at hindi pagkakaunawaan ang namagitan sa kanila ni Jace, ang mahalaga, buo na sila ulit ngayon. And sh
"Jace, gising ka pa?" pukaw ni Lara sa binata nang maalimpungatan siya mula sa mahimbing na pagkakatulog. Tinignan ng dalaga ang orasan sa bedside table. It's just three in the morning.Maingat na bumangon si Lara mula sa kama upang h'wag magising si Cami at pinuntahan si Jace sa may bintana ng kanyang silid. Kahapon, matapos nilang mag-kaayos, hindi na tinantanan ni Cami si Jace. Hindi na rin pinauwi ng bata ang ama at doon na pinatulog sa kanila. And Lara had no complaints. For the first time in years, she was able to finally fix that part of her life and she felt peaceful about it. She thought everything is going well now. Batid niyang masaya rin si Jace sa nangyari. Hindi na niya mabilang kung ilang beses na itong nagpasalamat at nagdeklara ng pagmamahal sa kanya muka kahapon, and she believed him. Her heart felt he was sincere. Kaya naman lubos ang pagtataka ng dalaga na nakikita niya ngayon si Jace na tila wala pang itinulog at balisa. Agad na ipinulupot ni Lara ang kanyang m
“Ouch!” anas ni Lara, biglang natigilan sa sana’y muling pagsampa kay Midnight.Bahagya nang tumila ang ulan kaya naman napagpasyahan nila ni Jace na umuwi na sa kanilang resthouse. Saka na sila babalik sa Hacienda Lagdameo. Nag-aalala kasi si Lara para sa kalagayan ni Cami. “Why?” nag-aalalang tanong ni Jace kay Lara, nilapitan na ito, inabot ang pisngi nito,Lara felt her cheeks heated instantly with his touch. ”I-it’s hurts down there,” pag-amin ng dalaga.Sandaling natigilan si Jace bago unti-unting ngumiti ng nakakaloko. “Means, I did a good job,” nagmamalaking sabi nito.Napairap na si Lara. “Don’t smile like that! Hindi ako nagbibiro, Jace! Naghihintay na sa atin si Cami.”Agad namang sumeryoso si Jace nang marinig ang pangalan ng anak. “Okay, what do you want me to do?”“I-I d-don’t know.”Tumingin si Jace kay Midnight, bahagyang tinapik ang alagang hayop. Midnight is an old horse at madalang na lang niyang ilabas sa kwadra. Mabuti na lang at hindi masyadong nabasa ang mga ka
Once Jace’s lips touches Lara, she did not think of anything else. Her mind went blank and all she can do was to feel—feel that very same kiss she had longed for for the past four years. The kiss was deep and intense, there’s no way she cannot respond.She loved this man. And she will make sure he knows that.Hindi naglaon, tinugon ni Lara ang marubdob na halik ni Jace. He pulled her closer to him, his hand making its way inside her blouse, unhooking her bra. Maya-maya pa, naglumikot na rin ang kamay ni Jace. He touched her in places no one else had touched, branding her again as her own, igniting her skin with the only passion she knows—his. Agad na nalunod si Lara sa sensasyong lumukob sa kanyang pagkatao. Her body responded to him just like how it used to. At kahit na pigilin ng dalaga, kusang sumuko ang kanyang katawan sa bawat haplos at halik ni Jace. At that moment, nothing else mattered anymore. Not the heavy rain nor the problems they will face once they’re back at the farm h
Nagsulubong ang mga kilay ng binata. “T-totoo? What do you mean?”Tumulo na ang luha ni Lara, humikbi. “I hired Mr. Carlo d’Angelo to find out the truth about your life for the past four years. A-and… I-I found out that K-Keith l-lied,” anang dalaga, pumiyok na ang tinig. “Hindi niya sinabi sa akin ang mga nangyari sa ‘y-yo bago kami umalis patungong Washington. H-hinintay kita, Jace. Umasa ako kahit na a-ang alam ko noon nagkabalikan na kayo ni Via. I hated you, yes but… I waited for y-you. Nagbabaka-sakali akong kapag nalaman mong ako si Larissa, magpilit kang kausapin ako. Magpumilit kang ayusin t-tayo. Kaya lang…” Humagulgol na si Lara. Hindi na kayang pakibagayan ang iba’t-ibang emosyon na lumukob sa kanya sa mga oras na iyon. “A-ang sabi ni Keith, sinabi mo raw na wala ka nang pakiaalam sa ‘kin. Na ayaw mo nang makarinig ng kung ano mang balita tungkol sa ‘kin. T-tell m-me that’s a lie too, J-Jace.”Kumuyom ang mga kamay ng binata. “That’s a lie, Lara. I woke up two days after I
“Naku, Sir! A-anong nangyari sa ‘yo?!” histerikal na bungad ni Lagring kay Jace nang makita ang binata na pumasok sa kusina ng farm house. May dugo ang gilid ng labi nito at may galos din ang pisngi.Subalit imbes na sumagot, tahimik na binuksan ng binata ang ref at kumuha roon ng ice. Marahan niya iyong idinampi sa gilid ng kanyang labi upang mapangiwi lamang nang makaramdam ng kirot doon.“D'yos ko! Sinong gumawa sa ‘yo niyan, Sir? Teka nagpang-abot ba kayo ni Sir Keith sa kabilang hacienda? Gusto mo bang tawagan ko si Doc Xander?” sunod-sunod na tanong ni Lagring, hindi pa rin mawala ang pag-aalala sa amo. Bumabalik sa isip ng matandnag katulong ang mga nangyaring aksidente sa binata sa nakalipas na apat na taon.“No need, Manang. Maayos ako. Malayo ito sa bituka,” ani Jace, tiniis ang hapdi ng sugat habang dinadampian iyon ng ice.“P-pero, Sir tatawagan ko na lang po si Doc Xander para siguradp tayong—“Inabot na ni Jace ang braso ng matandang babae nang akma nitong aabutin ang